zastosowania elektromagnetyzmu w nowoczesnych ... - PTZE

zastosowania elektromagnetyzmu w nowoczesnych ... - PTZE zastosowania elektromagnetyzmu w nowoczesnych ... - PTZE

30.01.2013 Views

92 XVIII Sympozjum PTZE, Zamość 2008 ∂T ∂ ⎡ ∂T⎤ CT ( ) = ⎢kT ( ) ⎥+ gq( T) + gd −gw( T) (1) ∂t ∂x⎣ ∂x⎦ gdzie: lewa strona równania (1) reprezentuje szybkość zmian gęstości energii cieplnej, C(T) – objętościowo uśredniona pojemność cieplna przewodu. Po prawej stronie równania pierwszy składnik reprezentuje przewodzenia ciepła wewnątrz przewodu, k(T) – objętościowo uśredniona przewodność cieplna przewodu, gq(T) – gęstość energii cieplnej generowanej przez przepływ prądu oraz wywołanej nieliniową charakterystyką U=f(I), gd – gęstość energii zaburzenia magnetycznego lub mechanicznego, gw(T) – gęstość energii chłodzenia rozpatrywanego elementu przewodu. Uogólniony przewód nadprzewodnikowy opisany jest zależnością natężenia pola elektrycznego E(I,T) od prądu i temperatury n ⎛ I ⎞ E( I, T) = E0⎜ ⎟ (2) ⎜I0( T) ⎟ ⎝ ⎠ gdzie: n – wykładnik charakterystyczny (dla nadprzewodników niskotemperaturowych LTS ma wartość ok. 10-100, dla niskotemperaturowych HTS – wartość ok. 2-10 [2]), I0(T) – prąd odpowiadający poziomowi natężenia pola elektrycznego 1 µV/cm, zwany prądem krytycznym. Moc ciepła generowanego w nadprzewodniku ma postać n+ 1 ⎛ I ⎞ QTn ( , ) = IE 0 0⎜ ⎟ . (3) ⎜I0( T) ⎟ ⎝ ⎠ Na charakterystykach temperaturowych strumieni cieplnych nagrzewania Q(T) i chłodzenia W(T) dla obu typów nadprzewodników (rys. 1) zaznaczono temperatury równowagi odpowiadające odpowiednio stanowi nadprzewodzenia (Tsc) i stanowi rezystywnemu (Tr) oraz temperaturę stanu niestabilnego Tns. Rys. 1. Charakterystyki temperaturowe strumieni cieplnych nagrzewania i chłodzenia dla nadprzewodników niskotemperaturowych (n= 50) i wysokotemperaturowych (n = 5) W celu wyprowadzenia nadprzewodnika ze stanu nadprzewodzenia niezbędne jest podniesienie temperatury powyżej wartości Tns. Dla nadprzewodników niskotemperaturowych wiąże się to z wystąpieniem zaburzenia o małej wartości energii, natomiast dla nadprzewodników wysokotemperaturowych wymagana jest energia o dużej wartości. Proces przejściowy zanikania nadprzewodzenia dla nadprzewodników niskotemperaturowych związany jest z propagacją strefy rezystywnej, której czoło stanowi ostre przejście pomiędzy stanem rezy-

XVIII Sympozjum PTZE, Zamość 2008 stywnym i stanem nadprzewodzenia. W nadprzewodnikach wysokotemperaturowych prędkość strefy rezystywnej jest ok. dwa rzędy wielkości mniejsza, zatem proces ten ma charakter bardziej równomiernego nagrzewania się. W pracy opisano dalsze aspekty zróżnicowanych warunków procesu zanikania nadprzewodzenia: prądy przejścia rezystywnego w stosunku do prądów krytycznych, przebiegi wzrostu temperatury w czasie, maksymalne temperatury i napięcia po zaniku nadprzewodzenia oraz czasy zanikania nadprzewodzenia. Literatura [1] Surdacki P., Kryteria stabilności w analizie nadprzewodników silnoprądowych, Przegląd Elektrotechniczny, (2008) 5, 99-102. [2] Vysotsky V.S., Rakhmanov A.L., Ilyin Yu., Influences of voltage–current characteristic difference on quench development in low-Tc and high-Tc superconducting devices, Physica C 401 (2004) 57–65. 93

92<br />

XVIII Sympozjum <strong>PTZE</strong>, Zamość 2008<br />

∂T ∂ ⎡ ∂T⎤<br />

CT ( ) = ⎢kT ( ) ⎥+<br />

gq( T) + gd −gw(<br />

T)<br />

(1)<br />

∂t ∂x⎣ ∂x⎦<br />

gdzie: lewa strona równania (1) reprezentuje szybkość zmian gęstości energii cieplnej, C(T) –<br />

objętościowo uśredniona pojemność cieplna przewodu. Po prawej stronie równania pierwszy<br />

składnik reprezentuje przewodzenia ciepła wewnątrz przewodu, k(T) – objętościowo uśredniona<br />

przewodność cieplna przewodu, gq(T) – gęstość energii cieplnej generowanej przez<br />

przepływ prądu oraz wywołanej nieliniową charakterystyką U=f(I), gd – gęstość energii zaburzenia<br />

magnetycznego lub mechanicznego, gw(T) – gęstość energii chłodzenia rozpatrywanego<br />

elementu przewodu.<br />

Uogólniony przewód nadprzewodnikowy opisany jest zależnością natężenia pola elektrycznego<br />

E(I,T) od prądu i temperatury<br />

n<br />

⎛ I ⎞<br />

E( I, T) = E0⎜ ⎟<br />

(2)<br />

⎜I0( T)<br />

⎟<br />

⎝ ⎠<br />

gdzie: n – wykładnik charakterystyczny (dla nadprzewodników niskotemperaturowych LTS<br />

ma wartość ok. 10-100, dla niskotemperaturowych HTS – wartość ok. 2-10 [2]), I0(T) – prąd<br />

odpowiadający poziomowi natężenia pola elektrycznego 1 µV/cm, zwany prądem krytycznym.<br />

Moc ciepła generowanego w nadprzewodniku ma postać<br />

n+<br />

1<br />

⎛ I ⎞<br />

QTn ( , ) = IE 0 0⎜<br />

⎟ . (3)<br />

⎜I0( T)<br />

⎟<br />

⎝ ⎠<br />

Na charakterystykach temperaturowych strumieni cieplnych nagrzewania Q(T)<br />

i chłodzenia W(T) dla obu typów nadprzewodników (rys. 1) zaznaczono temperatury równowagi<br />

odpowiadające odpowiednio stanowi nadprzewodzenia (Tsc) i stanowi rezystywnemu<br />

(Tr) oraz temperaturę stanu niestabilnego Tns.<br />

Rys. 1. Charakterystyki temperaturowe strumieni cieplnych nagrzewania i chłodzenia dla nadprzewodników<br />

niskotemperaturowych (n= 50) i wysokotemperaturowych (n = 5)<br />

W celu wyprowadzenia nadprzewodnika ze stanu nadprzewodzenia niezbędne jest podniesienie<br />

temperatury powyżej wartości Tns. Dla nadprzewodników niskotemperaturowych<br />

wiąże się to z wystąpieniem zaburzenia o małej wartości energii, natomiast dla nadprzewodników<br />

wysokotemperaturowych wymagana jest energia o dużej wartości. Proces przejściowy<br />

zanikania nadprzewodzenia dla nadprzewodników niskotemperaturowych związany jest<br />

z propagacją strefy rezystywnej, której czoło stanowi ostre przejście pomiędzy stanem rezy-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!