Z dzieckiem w świat – rodzice małych dzieci za - Polska Szkola

74
Świetną formą uczestnictwa rodziców w pracy szkoły jest wspólne z nauczycielem realizowanie
projektów – wycieczek, wypraw, badań. Można asystować nauczycielowi w zajęciach, pomagać
dzieciom, które gorzej sobie radzą (wcale to nie musi, a nawet nie powinno być własne dziecko).
Można zorganizować wspólne warsztaty wychowawcze, w których wezmą udział i rodzice, i nauczyciele.
W szkołach społecznych, prowadzonych przez rodziców, zaangażowani są oni w podejmowanie
decyzji. Takie formy współpracy wymagają wyrobienia dużego poziomu zaufania
nie tylko między nauczycielem i rodzicami, ale także w grupie rodzicielskiej. Myślę, że macie
szansę, działając w obcym kraju, budować poczucie więzi między rodzicami przez wspólną pracę
na rzecz dzieci.
Jak rozmawiać z nauczycielem o własnym dziecku?
Najprościej mówiąc – normalnie. „Nauczyciele są jak ludzie” – tak żartobliwie mówiła profesor
Lilian Katz, charakteryzując relacje nauczycieli i rodziców. Też mają dzieci, też się złoszczą i są
bezradni czasami. Zupełnie jak my.
Ostatnio coraz częściej kontaktujemy się e–mailem. Jest to z jednej strony łatwiejsze, bo można
zastanowić się, co odpowiedzieć, ale z drugiej strony nie ma osobistego kontaktu.
Do rozmowy o dziecku proponuję następujący schemat: wysłuchanie tego, co opowiada nauczyciel
(jeśli koncentruje się tylko na sprawach negatywnych, dopytać o to, co pozytywne, i o mocne
strony dziecka). Następnie zastanowić się nad tym, co razem możemy zrobić, żeby dziecku pomóc
(w spełnieniu potrzeb, w dotrzymaniu standardów, w uzupełnieniu braków, w znalezieniu przyjaciół).
Rozmowa może też odbywać się z Waszej inicjatywy, szczególnie jeśli coś Was niepokoi, jeśli
dziecko niechętnie chodzi do szkoły lub skarży się na kolegów.
Rozmowy, szczególnie jeśli ich powodem jest konflikt lub niewłaściwe zachowanie dziecka, na
pewno są niełatwe. Pomaga koncentrowanie się na samym dziecku, jego potrzebach i na tym co
„Ja” mam do zrobienie, a nie co „Oni” mają zmienić.
Poniżej kilka pomocnych pytań:
• „Czym Panią moje dziecko zaskakuje?” – dowiecie się, czego nauczycielka spodziewa się od
Waszego dziecka, a także co w nim zauważa.
• „Czy jest coś, czego moje dziecko nie lubi robić?” – to pytanie może zainicjuje ważną rozmowę
o jego zainteresowaniach i mniej ulubionych zajęciach.