Z dzieckiem w świat – rodzice małych dzieci za - Polska Szkola

34
• Wykorzystujcie sprzyjające okoliczności, w których maluchy będą mogły przedstawić różne
punkty widzenia, uzasadnić, wyjaśnić. „Zauważyłam, że ostatnio wybierasz do czytania tę
samą książkę, co ci się w niej tak podoba?”.
• Dobra jest metoda: „widzę i opisuję”. Starajcie się chwytać to, co dziecko ciekawi, i rozwijać
jego myśli. Wciągajcie dzieci w rozmowy, dajcie snuć wodze fantazji. „Mamo – tam coś leci!”,
„ja też zwróciłam na to uwagę, jak myślisz, co to jest?”.
Poniżej podaję przykłady zabaw z językiem, które mogą urozmaicić wspólny czas w domu.
Roboty (dla 4–5 latków) Bawcie się językiem, np. mówcie jak roboty, czyli sylabami –Te–raz – ja
– wy–cho–dzę. Ta zabawa językowa wyzwala inwencję twórczą, kształci analizę słuchową, bardzo
potrzebną do nauki czytania, uczy dziecko dobierać słowa podobnie brzmiące.
Pary (dla 2–4-latków). Można się w nią bawić przy okazji porządków sezonowych. Zgromadźcie
np. wszystkie buty, jaki macie w domu, albo wszelkie rękawiczki (letnie i zimowe, damskie, męskie,
przeznaczone do pracy w ogrodzie, do sprzątania i zmywania, narciarskie) itp. Pozwólcie
dziecku połączyć je w pary , uporządkować je według różnych kryteriów (wielkość, przeznaczenie,
właściciel, stan techniczny) i komentujcie to, co robi. Jest to świetna zabawa, łącząca kształcenie
matematyczne (segregowanie, klasyfikowanie, liczenie, porównywanie) z rozwijaniem języka logiki
i matematyki.
Co jest w środku? (dla 4–5-latków) – to gra, w którą można się bawić niemal wszędzie: w poczekalni,
na spacerze, w domu. Polega na zadawniu kolejnych pytań, z których każde następne jest
uszczegółowieniem poprzedniego, np. „Co jest w domu? – Kuchnia – Co jest w kuchni? – Szafka.
– A w szafce? – Szuflada”. I tak dalej, i tak dalej. Pytania i odpowiedzi mogą być „na serio”, ale
mogą też być żartobliwe, nonsensowne lub fantastyczne, np. „Co jest w butelce? – Duszek. – A co
jest w duszku?”. Zabawa wzbogaca słownictwo dziecka, pobudza wyobraźnię i pomysłowość,
uczy logicznego myślenia.