Z dzieckiem w świat – rodzice małych dzieci za - Polska Szkola

2
Jak wspierać dziecko w rozwoju?
Zasady wspierania dzieci są uniwersalne, niezależnie od długości i szerokości geograficznej.
Wspieranie, czyli spełnianie potrzeb dziecka – nie zachcianek, tylko właśnie potrzeb. Korzystam
z podziału wprowadzonego przez prof. Lilian Katz, która przez wiele lat kierowała katedrą pedagogiki
małego dziecka na Uniwersytecie w Illinois, a którą miałam przyjemność i honor poznać.
Poniżej wymieniam najważniejsze potrzeby dzieci i po kolei każdą pokrótce opisuję.
Poczucie bezpieczeństwa
Potrzeba ta rozumiana jest jako optymalny komfort psychiczny, bycie akceptowanym i kochanym.
W zasadzie nasza rola jest oczywista – dziećmi mamy się opiekować i poświęcać im swoją uwagę.
Warto jednak pamiętać o tym, by nie dawać za dużo poczucia bezpieczeństwa, za dużo opieki
czy za wiele uwagi. Dzieci potrzebują optymalnego poziomu. Co to oznacza? Ano to, żebyśmy nie
przesadzali z naszą troskliwością, obawami i martwieniem się o dzieci. Mamy tak działać, żeby
sobie poradziły!
Co robić jednak, jeśli nasze dziecko boi się nowości, jest nieśmiałe, a musi znaleźć się w nowym
środowisku?
• Wspierać i być blisko dziecka w nowej sytuacji. Dawać mu szansę poznania i zbudowania
dobrych relacji w nowym towarzystwie, kiedy wie, że za plecami gdzieś jest rodzic. Przećwiczyć
i wyobrazić sobie sytuację „na sucho”.
• Wierzyć, że dziecko sobie poradzi i dać mu to do zrozumienia, ale jednocześnie przypominać,
że może na Was liczyć.
• Znaleźć inne rodziny z dziećmi w podobnym wieku i zaaranżować spotkania w bezpiecznym
i interesującym miejscu.
• Zauważać i wzmacniać wszystkie zachowania, w których widzicie, że dziecko przełamuje
swój lek przed nowym i wykazuje się większą odwagą, ale nie przesadzać z koncentracją na
dziecku – to może przynieść odwrotny skutek.
• Nie tłumaczyć dziecka przed innymi „on jest taki nieśmiały”. Trudno – najwyżej nic nie powie
w obecności nowych znajomych. Trzeba dać dziecku czas na oswojenie się. Nam też zdarzają
się sytuacje, kiedy trzymamy się z boku, nie zawsze od razu stajemy się duszą towarzystwa.
15