MagazynWiatr_02_2013

magazyn dla żeglarzy pierwszy bezp łatny miesięcznik o spor tach wodnych LUTY 2013 

KUBa STrzyCzKOWSKI 

Radiowiec na falach oceanu 

OSTaTnI reJS „OPTy” 

Zanim jacht Teligi trafił do muzeum 

GEMINI 3 

Roman Paszke 

na Atlantyku 

KOnKUrS na lOgO 

Kurs na Kamień Pomorski

NA OKŁADCE: ROMAN PASZKE, KATAMARAN „GEMINI 3”, FOT. TH.MARTINEZ / SEA&CO 

www.magazynwiatr.pl 

od redakcji PerySKOP 

Początek końca świata? 

Z 

datą 31 grudnia 2012 roku ukazało 

się ostatnie papierowe wydanie 

amerykańskiego „Newsweeka”. 

Teraz słynny tygodnik wydawany jest 

wyłącznie w wersji elektronicznej. Czy 

to początek końca tradycyjnej prasy? Czy 

wkrótce ten koniec dopadnie także magazyny 

żeglarskie? 

Kiedy ukazało się pożegnalne wydanie 

amerykańskiego tytułu na papierze, Michał 

Kobosko, redaktor naczelny „Wprost”, 

ogłosił na Facebooku: „Jednak nadszedł 

koniec świata, żegnaj, »Newsweeku«”. 

W redakcji tygodnika „Wprost” miałem 

przyjemność spędzić aż osiem lat. Nic 

wówczas nie zapowiadało prasowej rewolucji. 

Wręcz przeciwnie – w 2000 roku 

na warszawskiej giełdzie pękła tzw. bańka 

internetowa. Jedni stracili na niej majątki, 

inni odetchnęli z ulgą. W polskim 

„Newsweeku”, który wciąż wydawany jest 

w wersji drukowanej, publikowałem przez 

Szkoła Żeglarstwa 

kolejnych osiem lat. Media działały wówczas 

w internecie odważniej i według coraz 

ciekawszych scenariuszy. Ale nadal nic nie 

zapowiadało końca świata. 

Teraz jednak zdarzyła się rzecz bez precedensu. 

W grudniu amerykański tygodnik, 

który ukazywał się w kilkumilionowym 

nakładzie, pożegnał się z papierem i stał 

się wyłącznie pismem elektronicznym. Czy 

wkrótce jego los podzielą polskie tytuły? 

I najważniejsze pytanie: czy kiedyś także 

miesięczniki żeglarskie ukazywać się będą 

wyłącznie w sieci? 

Na szczęście to, co na pierwszy rzut oka 

może się wydawać zagrożeniem dla tradycyjnej 

prasy, w rzeczywistości daje wydawcom 

i czytelnikom nowe możliwości. Dzięki 

modzie na czytanie elektronicznych wydań 

magazyn „Wiatr” obecny jest na obu frontach. 

Nasze e-wydania cieszą się dużą popularnością 

– od jesieni ubiegłego roku co miesiąc 

notujemy około 7000 pobrań aktualnego 

numeru na komputery, tablety i smartfony. 

e-Wydania czytelnicy pobierają bezpłatnie 

i bez logowania. Mogą sięgnąć po magazyn 

w każdej chwili i w każdym miejscu – w porcie, 

w tawernie, na morzu lub w tramwaju. 

Bezpłatny magazyn 

i bezpłatne e-wydania. 

Chwytaj „Wiatr” 

przez cały rok. 

Ale jednocześnie cały czas staramy się, 

aby drukowane wydania „Wiatru” miały 

coraz lepszy poziom edytorski. Z egzemplarzy 

papierowych nie zrezygnujemy, bo 

jesteśmy przekonani, że magazyn, który 

ma być tytułem dostępnym dla tysięcy polskich 

żeglarzy z kraju i zza granicy, musi 

być obecny wszędzie i w każdej postaci. 

Dlatego parafrazując sentencję Marka 

Twaina, możemy powiedzieć, że pogłoska 

o rychłej śmierci papierowych pism żeglarskich 

jest mocno przesadzona. 

Krzysztof Olejnik 

10 lat na wodzie! 

www.morka.pl 

biuro@morka.pl 

reklama 

reklama 

3

PerySKOP WYZWaNia 

W 

ostatnich tygodniach 2012 roku 

doszło do wydarzenia ważnego 

dla wszystkich amatorów 

ekstremalnych wrażeń. Na wodach 

Walvis Bay u wybrzeży Namibii (Afryka 

południowo-zachodnia) jednostka „Vestas 

SailRocket 2” osiągnęła rekordową prędkość. 

Paul Larsen, sternik wodnego bojera, 

pobił dotychczasowe rezultaty kitesurferów 

– na dystansie 500 metrów uzyskał średnią 

prędkość 65,45 węzła. Wynik został już zatwierdzony 

przez organizację monitorującą 

żeglarskie rekordy (World Sailing Speed 

Record Council). Na drugim uznawanym 

przez WSSRC dystansie mili morskiej „Vestas 

SailRocket 2” żeglował z prędkością 

55,32 węzła (102,45 km/h). Pokonał tym 

samym trimaran „l’Hydroptère”, który 

reklama 

Bolid rekordzista 

Wodny bojer ze skrzydłem pędził po wodzie u wybrzeży Afryki ponad 121 km/h. Kosmiczna maszyna 

o nazwie „Vestas SailRocket 2” ustanowiła nowy rekord prędkości konstrukcji napędzanych wiatrem. 

Chwilowa prędkość maksymalna: 67,74 węzła. Fot. Helena Darvelid / Vestas SailRocket 

www.czartery.dalpolyacht.pl 

dzierżył rekord od 2007 roku. Chwilowa 

prędkość maksymalna „Vestas SailRocket 

2” (niezatwierdzana przez WSSRC) 

wyniosła 67,74 węzła (przy sile wiatru od 

27 do 29 węzłów). 

Historia rekordów 

na wodzie i lądzie 

Od 2010 roku rekordowy wynik 55,65 

węzła (103,6 km/h) należał do amerykańskiego 

kitesurfera Roberta Douglasa. Rok 

wcześniej załoga Francuza Alaina Thébaulta 

na trimaranie „l’Hydroptère” osiągnęła 

rezultat 51,36 węzła (95,11 km/h). Trimaran 

porusza się na skrzydłach niemal jak wodolot. 

Wcześniejsze rekordy na dystansie 500 

metrów należały do windsurferów (z wy- 

jątkiem rekordu z 1993 roku pobitego przez 

pojazd „Yellow Pages Endeavour” Simona 

McKeona z Australii, który trochę przypominał 

„Vestas SailRocket 2”). Kite wszedł 

do gry dopiero w 2008 roku, pokonując początkowo 

deski windsurfingowe zaledwie 

o ułamki węzła. W latach 2003-2006 rekordy 

należały do windsurferów, w tym aż 

trzykrotnie do Björna Dunkerbecka. 

Z wyjątkiem trimaranu „l’Hydroptère”, 

żeglującego na wodach francuskich, niemal 

wszystkie rekordy windsurferów i kitesurferów 

były pobite u wybrzeży Namibii. 

Prędkości jednostek wodnych nie dorównują 

jednak rezultatom osiąganym na lądzie. 

W 2009 roku Richard Jenkins pędził w bolidzie 

„Greenbird” po wyschniętym jeziorze 

Ivanpah w stanie Nevada z prędkością 202,9 

km/h. Pokonał Amerykanina Boba Schumachera, 

który w 1999 roku w tym samym 

miejscu rozpędził się do 187 km/h. Richard 

Jenkins przygotowuje się do bicia rekordu na 

lodzie. Dziś udokumentowany rekord należy 

do bojera skeeter i wynosi 135 km/h. Raportowano 

też większe prędkości, ale nie zostały 

one potwierdzone przez świadków. 

10 lat walki o rekord 

Głównym sponsorem bolidu „Vestas 

SailRocket 2” jest firma Vestas, duńskie 

przedsiębiorstwo będące światowym liderem 

w produkcji turbin wiatrowych. Duszą 

projektu stał się Paul Larsen, australijski 

żeglarz mieszkający w Anglii. Wspierał 

go Malcolm Barnsley, starszy inżynier do 

spraw testów w angielskim oddziale Vestas. 

Jednostkę zbudowano na wyspie Wight, 

podstawowym materiałem były włókna 

węglowe. Długość i szerokość konstrukcji 

jest jednakowa – 12,2 m. Waga pojazdu bez 

załogi to 275 kg. A całkowita powierzchnia 

skrzydła wynosi 22 m kw. 

DALPOL YACHT CZARTERY 

Zapraszamy do skorzystania z naszej stale rozwijanej oferty 

czarteru jachtów na Mazurach. Dysponujemy pełną linią jachtów 

Phobos oraz innymi popularnymi na rynku modelami. 

Jachty stacjonują w Stanicy Żeglarskiej Tajty w Wilkasach. 

Oferta First Minute! Rezerwacja jachtów na sezon 2013 już się rozpoczęła. Tylko teraz 

największy wybór i najnowsze modele jachtów. Atrakcyjne rabaty do 20% na wszystkie 

terminy. Zarezerwuj już teraz i skorzystaj ze zniżki. 

tel. +48 506 506 704, +48 32 229 50 46 e-mail: czartery@dalpolyacht.pl 

4 luty 2013

Realizacja projektu, który miał przynieść 

nowy rekord, zajęła ponad 10 lat. Konstruktorzy 

wiedzieli, jak trudne zadanie mają do 

wykonania. Podczas ich pracy rekord prędkości 

został pobity przez inne ekipy kilkakrotnie 

i podwyższony łącznie o ponad 9 

węzłów. Pierwsza konstrukcja nie spełniła 

pokładanych w niej nadziei, okazała się 

zbyt niestabilna w żegludze. Podczas jednej 

z prób oderwała się od powierzchni wody 

i z wysokości kilku metrów runęła w dół, 

ulegając całkowitemu zniszczeniu. Dopiero 

ulepszony model zapewnił ekipie sukces. 

Skrzydlata bestia 

„Vestas SailRocket 2” przypomina bojery 

i polinezyjskie łodzie z bocznym pływakiem. 

Polinezyjscy żeglarze nie robili zwrotów. 

Przenosili po prostu cały takielunek 

z dziobu na rufę. „Vestas SailRocket 2”porusza 

się podobnie, pływa wyłącznie prawym 

halsem, żeglując półwiatrem. Pływak 

wspierający znajduje się po zawietrznej 

stronie kadłuba – to właśnie na nim zamontowano 

skrzydło. Jednostka wykorzystuje 

dobrze znaną zasadę aerodynamiki, w myśl 

której wzrost prędkości ruchu zwiększa siłę 

wiatru odbieraną przez żagiel. To dzięki tej 

prawidłowości możliwa jest żegluga nawet 

trzykrotnie szybsza od prędkości wiatru. 

Projektanci dążyli do uzyskania równowagi 

między siłami wiatru i wody. Miały 

one przeciwdziałać sobie w jednej płaszczyźnie, 

by zapobiec wywrotce. Nie całkiem 

się to udało. Przy najwyższych prędkościach 

zawietrzny pływak odrywa się od 

wody na zbyt dużą wysokość, co grozi wywrotką 

na nawietrzną. Stabilizację boczną 

zapewnia miecz o regulowanym zasięgu. 

Ma on niestandardowy przekrój przypominający 

literę L. Dzięki wygięciu litery 

na zawietrzną stronę, miecz działa jak hak 

trzymający się wody. Przeciwdziała w ten 

sposób sile aerodynamicznej powstającej 

na skrzydle pochylonym na nawietrzną pod 

kątem 30 stopni. 

Skrzydło składa się z siedmiu części. 

Każda z nich ma inne zadanie. Główna, 

środkowa, może być obracana o 360 stopni. 

Taka konstrukcja zapewnia bezpieczne 

holowanie na start bez potrzeby składania 

napędu. Efektywne wykorzystanie skrzydła 

umożliwiają wywinięta tylna krawędź 

oraz klapy trymujące przepływ powietrza. 

Bolid porusza się na pływakach z charakterystycznym 

stopniem poprawiającym własności 

ślizgowe. Przekrój „płóz” przypomina 

kształtem pływaki wodnosamolotów 

stosowane już przed drugą wojną światową. 

Podczas żeglugi z prędkością około 60 

węzłów wody dotykają tylko miecz i przedni 

pływak, w którym osadzono ster. Nietypowe 

jest ustawienie kadłuba bolidu. Jego 

oś nie pokrywa się z kierunkiem ruchu. Jest 


skierowana o 20 stopni w stronę wiatru rzeczywistego, 

więc jednostka wygląda tak, 

jakby żeglowała bokiem – w silnym dryfie. 

To jednak tylko złudzenie, bo pływaki 

ustawiono zgodnie z kierunkiem żeglugi. 

Dzięki takiemu rozwiązaniu zmniejszono 

opór aerodynamiczny, bo konstrukcja celuje 

dziobem prosto pod wiatr pozorny. 

Dokonania zespołu „Vestas SailRocket 2” 

wskazują, że przyszłość rekordów prędko- 

NUBIAN 24 

Nowatorska konstrukcja 

Wspaniałe warunki nautyczne 

Funkcjonalne wnętrze 

W SEZONIE 2013 JACHT NUBIAN 24 

CODZIENNIE ODWIEDZI INNY MAZURSKI PORT 

WYZWaNia PerySKOP 

NUBIAN 24 

Długość kadłuba 7,30 m 

Długość całkowita 8,17 m 

Szerokość kadłuba 2,81 m 

Zanurzenie bez miecza 0,29 m 

Zanurzenie z mieczem 1,51 m 

Wysokość nad linię wodną 11,23 m 

Fok 9,81 m kw. 

Grot 17,07 m kw. 

Kategoria projektowa C 

Załoga 6 + 2 

Zaplanuj bezpłatny test. Szczegóły w kolejnych wydaniach „Wiatru”. 

www.prestige-yacht.pl 

Tel. +48 502 999 153, +48 504 879 953 (English, Russian) 

Wszelkie informacje pod wyżej podanymi numerami. 

ści należeć będzie do specjalnie budowanych 

konstrukcji. Jak szybko człowiek będzie 

żeglować, wykorzystując siłę wiatru, 

za kilka lat? Tego nie wiemy. Ale mamy 

nadzieję, że wiedza i doświadczenia zdobyte 

podczas kolejnych prób znajdą kiedyś 

zastosowanie w powszechnym żeglarstwie 

regatowym, a może nawet w żegludze handlowej 

i turystycznej. 

Marcin Pituła 

reklama 

5


Jeden bilet na życie 

Kuba Strzyczkowski: „Chciałem zarazić słuchaczy Trójki nie tyle żeglarstwem, ile optymizmem. 

Mój rejs miał być dla nich impulsem do działania niezależnie od tego, 

w jakiej dziedzinie chcieliby spełnić marzenie. 

Czterej muszkieterowie z Gwadelupy: Janusz Cieliszak, Kuba Strzyczkowski, Wojciech Kot i Jarosław Kaczorowski. 

Jacht „Delphia Trójka” dołączy wiosną do floty czarterowej stoczni z Olecka. 

K 

uba Strzyczkowski, dziennikarz 

radiowej Trójki prowadzący 

program „Za, a nawet przeciw”, 

z okazji 50. urodzin Programu Trzeciego 

Polskiego Radia odbył samotny rejs przez 

Ocean Atlantycki. Wyruszył z Las Palmas 

na Wyspach Kanaryjskich i po 24 dniach 

i 15 godzinach żeglugi dotarł na Gwadelupę 

(9 grudnia). Kuba pokonał samotnie około 

2900 mil. Na podejściu do portu Pointe-à- 

Pitre czekał na niego polski jacht „Sequel” 

ze skipperem Pawłem Jasicą oraz członkami 

zespołu brzegowego. 

Magazyn „Wiatr”: Szczęśliwy? 

Kuba Strzyczkowski: Oczywiście. To był 

mój pierwszy tak długi samotny rejs. Trasa 

przez Atlantyk przeważnie bywa przyjazna 

i jest raczej bezpieczna, ale dla mnie stanowiła 

spore wyzwanie. Choć pogodę miałem 

chwilami kapryśną, mogę zameldować, że 

sternik spełnił marzenie, jacht dotarł do mety 

w doskonałym stanie, a sponsorzy są zadowoleni. 

Czyli chyba wszystko się udało. 

Gdy na horyzoncie zaczął majaczyć 

brzeg Gwadelupy, pomyślałeś „nareszcie 

ląd” czy może poczułeś żal, że przygoda 

dobiega końca? 

Miałem mieszane uczucia. Z jednej strony, 

cieszyłem się, bo czekały mnie lądowe 

przyjemności: prysznic, kolacja w restauracji, 

odrobina wina... Ale rozumiałem też, 

że coś niezwykłego dobiega kresu. Coś, co 

być może nigdy się już nie przydarzy. To 

musi budzić refleksję, nawet smutek. Przed 

wielu laty trenowałem z dziadkiem na 

stadionie. Ścigaliśmy się i on zawsze wygrywał. 

Pewnego dnia powiedział: „Kuba, 

będziemy tu biegać tak długo, aż będziesz 

szybszy”. I w końcu wyprzedziłem dziadka. 

Cieszyłem się ze zwycięstwa, ale jednocześnie 

dopadła mnie zaduma – zrozumiałem, 

że coś pięknego się kończy. Coś, 

co już nie wróci... 

Nigdy wcześniej nie spędziłeś tylu 

dni na morzu w samotności. Za czym 

tęskniłeś? 

Nie jestem łasuchem, ale bardzo tęskniłem 

za słodkościami. Skończyły się w trakcie 

rejsu, więc kiedy zszedłem na ląd, od 

razu zjadłem pół tabliczki czekolady. Marzyłem 

o niej. Trochę brakowało mi dobrego 

wina – na pokład nie zabrałem nawet 

6 luty 2013 

FOT. PIOTR KAJA / MEDIAPARTNERS.PL (2)

małej butelki. Po zacumowaniu jachtu zapaliłem 

papierosa – pierwszego od dwóch 

dni (mój pokładowy zapas był pokaźny, ale 

się wyczerpał). Później zasiadłem do kolacji 

z tymi, którzy czekali na mnie na Gwadelupie: 

z moją kochaną Gosią, z Wojciechem 

Kotem, współwłaścicielem stoczni Delphia 

Yachts, z Jarkiem Kaczorowskim, który 

przed rejsem był moim trenerem, oraz z Januszem 

Cieliszakiem z firmy Media Partners 

opiekującej się moim projektem. 

Czy zdarzały się trudne chwile, takie, 

w których myślałeś „cholera, co ja tu 

robię”? 

Były momenty pełne irytacji, a nawet 

złości. Na przykład w pobliżu Sahary, gdy 

żeglowałem na południe po starcie z Las 

Palmas. Wpadłem w dziurę bez wiatru. 

Kiwałem się na falach jak spławik. Zresztą 

przez całą wyprawę miałem dość nietypową 

pogodę. Bez przerwy nad głową 

krążyły chmury. Co jakiś czas pojawiał się 

deszcz, niekiedy intensywny. Przez 24 dni 

samotnego rejsu z Las Palmas na Gwadelupę 

miałem zaledwie pięć słonecznych dni. 

Zmęczenie mocno dawało się we znaki? 

Starałem się spać regularnie. Na początku 

zasypiałem na 20 minut. Budziłem się, 

sprawdzałem czy na horyzoncie wszystko 

w porządku i znów próbowałem zasnąć na 

kilka chwil. Później, gdy ruch statków był 

mniejszy, zapadałem w sen na dłużej – nawet 

na godzinę. Na środku Atlantyku przez 

4, 5 dni nie spotkałem żadnej jednostki pływającej. 

Choć codziennie nadawałem relacje 

z rejsu na antenę Trójki, miałem kontakt 

z prowadzącym audycję i ze słuchaczami, 

czułem, że naprawdę żegluję w samotności. 

Miałeś drobne awarie, co było ich 

przyczyną? 

Moje błędy lub zaniedbania. Pewnego 

dnia zlekceważyłem alarm, który informował 

o problemie z akumulatorami. Zobaczyłem, 

że wciąż mam spory zapas energii, 

więc uznałem, że nie ma powodu do 

interwencji. Później okazało się, że alarm 

informował o spadku napięcia. Nie mogłem 

uruchomić silnika – to jedna z tych chwil, 

w których przechodzą ciarki po plecach. 

Na szczęście miałem generator prądu oraz 

doskonały prostownik od firmy Smart, który 

pomógł postawić akumulatory na nogi. 

Wkrótce wszystko wróciło do normy i silnik 

znów pracował na zawołanie. Kamień 

spadł mi z serca. 

Druga awaria dotyczyła spinakerbomu, 

którego używałem dość często. Zniszczyła 

się końcówka, którą wpinałem do pętli 

wykonanej ze spectry. Po tym wydarzeniu 


korzystałem z zapasowego spinakerbomu, 

więc dla dalszej żeglugi ta awaria nie miała 

żadnego znaczenia. 

Jadłeś, co wpadło ci do miski czy raczej 

starałeś przygotowywać specjały? 

Miałem sporo żywności liofilizowanej, 

starczyłoby tego na cały rejs. Ale wolałem 

dogadzać sobie kulinarnie. W Las Palmas 

zrobiłem spore zapasy; miałem owoce, warzywa, 

czasem gotowałem prawdziwą domową 

zupę – istna rozpusta. 

Jakie było zainteresowanie słuchaczy 

Trójki twoimi relacjami? 

Bardzo duże. Słuchacze dzwonili do radia, 

bo martwili się o mnie, komentowali 

przebieg rejsu, pytali też, czy zdążę dopłynąć 

na świąteczne licytacje. Oczywiście 

nie wszyscy odbiorcy audycji nadawanych 

z oceanu byli zainteresowani żeglarstwem, 

ale kibicowali mi, bo chcieli, bym spełnił 

marzenie. A ja starałem się opowiadać 

o morskich przygodach najlepiej jak potrafię, 

nie używając skomplikowanej terminologii 

żeglarskiej. Kiedy mówiłem o awarii 

spinakerbomu, opowiadałem o aluminiowej 

rurze łączącej maszt z przednim żaglem, 

dzięki której fok lepiej się układa, 

a łódka płynie szybciej. Chciałem jednak 

zarażać słuchaczy nie tyle żeglarstwem, 

ile optymizmem. Mój rejs miał być dla ludzi 

impulsem do działania i próby zerwania 

z codzienną szarzyzną. Niezależnie od 

tego, w jakiej dziedzinie chcieliby spełniać 

Kuba Strzyczkowski: „Wolne chwile chciałbym teraz 

spędzać na Bałtyku, bo podczas treningów przed atlantycką 

wyprawą nasze morze mnie zauroczyło”. 

swoje marzenia. Wszyscy mamy tylko jeden 

bilet na życie i musimy zrobić, co w naszej 

mocy, by za jakiś czas nie żałować, że 

czegoś nie zrobiliśmy. 

Co teraz z Kubą Strzyczkowskim 

i jachtem „Delphia Trójka”? 

Wracam do radiowego studia. Trójka 

obdarzyła mnie sporym zaufaniem, przez 

kilka miesięcy mogłem przygotowywać 

się do rejsu, więc teraz trzeba to solidnie 

odpracować. Wolne chwile chciałbym spędzać 

na Bałtyku, bo podczas treningów 

przed atlantycką wyprawą nasze morze 

mnie zauroczyło. Jacht do wiosny będzie 

żeglował po Karaibach w rejsach załogowych. 

W kwietniu lub w maju dopłynie do 

Polski. Nazwa jachtu nie ulegnie zmianie, 

więc wkrótce każdy będzie mógł wyruszyć 

na morze jachtem czarterowym „Delphia 

Trójka”. Moja firma i moi najbliżsi pewnie 

szybko mnie na samotny rejs nie wypuszczą. 

Ale może kiedyś znów zadzwonię do 

Jarka Kaczorowskiego, Janusza Cieliszaka 

i Jacka Pietraszkiewicza (Navsim) z nowym 

pomysłem i zapytam: „pomożecie?”. 

Rozmawiał Krzysztof Olejnik 

PANTAENIUS 

UBEZPIECZENIA JACHTÓW 

Zaskoczyła 

cię zima? 

Pantaenius 

ci pomoże! 

Odwiedźcie nas podczas 

targów Wiatr i Woda 

Hala nr 1 

28.02. - 03.03.2013 

Niemcy · Wielka Brytania · Monaco · Dania 

Austria · Hiszpania · Szwecja · USA · Australia 

Kontakt w Polsce: Nautica Nord · Tel. +48 58 350 6131 

www.pantaenius.pl 

POL12056 www.hqhh.de 01/2013

eklama Trzecia 


Roman Paszke na „Gemini 3”. Nawietrzny kadłub wynurza się z oceanu. Fot. Th.Martinez / Sea&Co 

próba „Gemini 3” 

Roman Paszke podjął trzecią próbę pobicia rekordu w samotnej żegludze dookoła świata bez zawijania 

do portów, trasą ze wschodu na zachód. Grudniowy rejs zakończył się awarią. Kapitan 

wrócił na start do Las Palmas, naprawił ster i wypłynął ponownie. 

W 

e wtorek 18 grudnia „Gemini 

3” zacumował na Wyspach 

Kanaryjskich. W wigilię Bożego 

Narodzenia Paszke wraz z załogą dzielił 

się opłatkiem na pokładzie jednego z polskich 

jachtów stacjonujących w Las Palmas. 

W czwartek 27 grudnia wypił ostatnią kawę 

w marinie i wystartował. Niestety, po przepłynięciu 

zaledwie 110 mil katamaran żeglujący 

z prędkością 23 węzłów zderzył się 

z przeszkodą dryfującą na oceanie i uszkodził 

płetwę sterową prawego kadłuba. Sternik natychmiast 

zmienił kurs i rozpoczął powrot- 

ną żeglugę do Las Palmas. Dokładnie dobę 

po wypadku Paszke był już w porcie. Mimo 

kłopotów, dobry nastrój go nie opuszczał. 

– Opłynięcie wyspy z jedną płetwą sterową 

możemy potraktować jako trening – żartował. 

Po kilku dniach „Gemini 3” i jego kapitan 

znów byli gotowi do drogi. W poniedziałek 

7 stycznia Roman Paszke pisał: „Trochę 

brakuje wiatru, ale nie mogę dłużej czekać”. 

Tego samego dnia ponownie przekroczył 

linię startu. 

Pasatowe wiatry wiejące z prędkością 20 

węzłów sprzyjały żegludze. Paszke płynął 

BOAT YARD POLAND www.janmor.com.pl 

spokojnie i ostrożnie, ale szybciej niż podczas 

pierwszej próby sprzed roku. Największym 

problemem był tłok panujący na oceanie u wybrzeży 

Afryki. „Z filiżanką kawy czuwam 

w altance (tak nazywamy osłonę zejściówki), 

wyposażony w lornetkę, system AIS i radar... 

nie chcę nawet myśleć, co będzie, jak zasnę na 

dłużej” – relacjonował z pokładu. 

10 stycznia katamaran zrobił pierwszy 

zwrot przez rufę. Zadzwoniliśmy do Roberta 

Janeckiego odpowiedzialnego za routing 

w zespole „Gemini 3”. – Dotąd Roman 

trzymał się dość blisko brzegów Afryki, mu- 


siał wypatrywać niebezpieczeństw w dzień 

i w nocy – mówił „Jabes”. – Teraz zacznie 

oddalać się od kontynentu. Rozmawiam z nim 

kilkanaście razy dziennie, przeważnie przez 

Skype, niekiedy także przez telefon satelitarny. 

Czasem nie śpię do godz. 3 w nocy lub 

budzę się, kiedy trzeba, by coś mu podpowiedzieć 

lub ustalić wspólnie strategię na najbliższe 

godziny. Założenie jest takie: żeglować 

spokojnie, uważnie, szybko, ale nie na wariata. 

Schody się zaczną w okolicy równika. 

Na pokładzie było coraz cieplej. Temperatura 

przekraczała 26 stopni Celsjusza. 

Co chwilę nadciągały deszcze i silne 

szkwały. Paszke założył na grocie pierwszy 

ref. W poniedziałek 14 stycznia minął 

równik. Dzień później żeglował zaledwie 

17 mil od jachtu „Banque Populaire” płynącego 

w przeciwnym kierunku w regatach 

Vendée Globe. Nazajutrz pisał: „Dzisiaj na 

obiad krem z pomidorów. Na deser prawdziwe 

krówki od firmy Polski Cukier”. 

W czwartek 17 stycznia, gdy zamykaliśmy 

lutowe wydanie „Wiatru”, minęła dziesiąta 

doba rejsu. „Gemini 3” miał na liczniku ponad 

3150 mil. Żeglował ze średnią prędkością 

15 węzłów i zbliżał się do brzegów Brazylii. 

Do przylądka Horn miał jeszcze około dwóch 

tygodni żeglugi. Wieczorem zadzwoniliśmy 

do Romana Paszke. Kapitan odebrał telefon 

już po drugim sygnale – słyszeliśmy go tak 

wyraźnie, jak by płynął do Helu, a nie na 

Horn. – U mnie wszystko w porządku. Niedawno 

miałem zachód słońca, właśnie zapadła 

noc – mówił. – Za dwie, trzy doby wyjdę 

ze strefy wiatrów pasatowych. Dobrych wieści 

nie mam, prognozy pogody zapowiadają 

bardzo silne wiatry z kierunków zachodnich 

i południowo-zachodnich, ma wiać nawet ponad 

50 węzłów, czyli 10 stopni w skali Beauforta. 

Robert analizuje sytuację. Będziemy 

chcieli tak pokierować jachtem, by jak najmniej 

oberwał od szkwałów i fal. Zapewne 

będę żeglował bliżej brzegów kontynentu. 

Pierwszą próbę pobicia rekordu Paszke 

podjął przed rokiem. Przez 24 dni przepłynął 

Atlantyk z Wysp Kanaryjskich do 

Argentyny. „Gemini 3” miał wówczas za 

sobą jedną czwartą okołoziemskiej trasy. 

Niestety, urwał się zbiornik paliwa, który 

przemieszczając się, uszkodził przewody 

paliwowe i znajdujące się w ich pobliżu 

przewody wody zaburtowej. 



Kabina nawigacyjna. Tu Roman Paszke odbierał noworoczne życzenia. Fot. Th.Martinez / Sea&Co 

W czwartek 17 stycznia „Gemini 3” miał na liczniku ponad 3150 mil. Fot. Th.Martinez / Sea&Co 

Okołoziemską trasę z zachodu na wschód, 

wokół trzech przylądków, pokonało non 

stop ponad 200 samotników. Paszke płynie 

w ten sam sposób, ale w przeciwną stronę. 

Takie rejsy ukończyło zaledwie sześciu żeglarzy. 

Dziewięć lat temu Francuz Jean-Luc 

Van Den Heede, płynąc jednokadłubowym 

jachtem „Adrien”, uzyskał rekordowy czas 

122 dni, 14 godzin i 3 minuty. Była to jego 

trzecia wyprawa po rekord (pierwsza udana). 

Do dziś nikt tego wyniku nie poprawił. 


reklama 

9

PerySKOP WYdarZeNia 

Głosuj na żeglarza miesiąca 

FOT. PIOTR KAJA / MEDIAPARTNERS.PL 

W 

internetowych głosowaniach 

czytelnicy „Wiatru” wybierają 

polskiego żeglarza miesiąca. 

Pierwszy pojedynek w tym roku 

stoczą sternicy, którzy samotnie pokonali 

Atlantyk: Kuba Strzyczkowski i Szymon 

Kuczyński. Głosujcie na stronie magazynu 

www.magazynwiatr.pl. 

Kuba, dziennikarz radiowej Trójki, odbył 

rejs z Wysp Kanaryjskich na Gwadelupę. 

Płynął jachtem typu Delphia 40.3. Na pokonanie 

trasy potrzebował 24 dni i 15 godzin. 

Rejs był nie tylko spełnieniem marzeń radiowca, 

ale także świetnym pomysłem na 

promocję żeglarstwa. 

Szymon Kuczyński ukończył na jachcie 

„Lilla My” dwuetapowy rejs na trasie 

Sagres – Teneryfa – Martynika. Żeglował 

drewnianym jachtem typu Setka, o długości 

pięciu metrów. Pokonanie trasy z Wysp 

Kanaryjskich na Karaiby zajęło mu niecałe 

32 doby. W ramach projektu Setką przez 

Atlantyk Szymon wygrał wyścig z drugim 

jachtem tego samego typu dowodzonym 

The EDGE żaglówka motorowa � 27–38 Stóp 

39–50 Stóp � Centralny Kokpit 45–50 Stóp 

przez Janusza Maderskiego. – Chcieliśmy 

udowodnić, że żeglarstwo morskie może być 

tanie i dostępne dla wszystkich, a rejs przez 

ocean można odbyć bezpiecznie niezależnie 

od wielkości jachtu – powiedział Szymon. 

W poprzednim głosowaniu żeglarzem 

miesiąca została Karolia Winkowska, mistrzyni 

świata w kitesurfingu. Karolina 

pokonała Zbigniewa Gutkowskiego, pierwszego 

Polaka, który stanął na starcie regat 

Vendée Globe. Karolina uzyskała 52,39 

proc. głosów, a „Gutek” – 47,61 proc. 

NOWY 

HUNTER 40! 


FOT. MARCIN ŁABUZ

S 

zkolenia żeglarskie rozpoczęły się 

w pierwszych dniach listopada, 

zaraz po zaokrętowaniu w Lizbonie. 

Młodzież uczyła się pracy na rejach, 

przy żaglach oraz zasad bezpieczeństwa. 

Po zwiedzeniu miasta oddano cumy i „Chopin” 

wyruszył na Atlantyk. Na pokładzie 

było 17 licealistów, nauczyciele, kapitan 

Andrzej Mendygrał oraz pozostali członkowie 

stałej załogi – między innymi starszy 

oficer, bosman, mechanik i kucharz. 

Początkowo lekki wiatr, wiejący z siłą 

trzech stopni Beauforta, sprzyjał nie tylko 

żegludze, ale także nauce. Gdy powiało 

mocniej (nawet 9 stopni Beauforta), lekcje 

odbywały się rzadziej. W tak sztormowych 

warunkach przydała się wiedza zdobyta 

w trakcie portowych ćwiczeń. 

Pogoda poprawiła się, gdy „Chopin” zbliżył 

się do Wysp Kanaryjskich. W Las Palmas 

załoga zwiedziła dom Krzysztofa Kolumba. 

W ramach warsztatów filmowych 

młodzież zrealizowała własną produkcję. 

Ekipa musiała samodzielnie przygotować 

stroje, zadbać o charakteryzację i obsłużyć 

kamerę. Miała też okazję zobaczyć, jak wygląda 

montaż nakręconego materiału. 

Niebieska Szkoła przez dwa miesiące odwiedziła 

Gibraltar, Ceutę (miasto położone 

po drugiej stronie Cieśniny Gibraltarskiej), 

Wyspy Kanaryjskie, Wyspy Zielonego Przylądka 

i Karaiby, gdzie uczniowie spędzili 

święta Bożego Narodzenia oraz sylwester. 



Szkoła na oceanie 

Jesienny rejs Niebieskiej Szkoły na „Fryderyku Chopinie” zakończył się na Martynice w pierwszą niedzielę 

stycznia. Młodzież pokonała własne słabości oraz 5 tys. mil morskich. Żaglowiec odwiedził 11 portów. 

Młodzież przerabiała szkolny materiał, poznawała 

lokalne kultury i obserwowała życie 

w odległych zakątkach świata. 

Niebieskie Szkoły organizuje armator żaglowca, 

firma 3Oceans. Rejsy odbywają się 

według dwóch programów: semestralnego, 

który trwa dwa miesiące lub tygodniowej 

wycieczki szkolnej. Obecnie „Chopin” pływa 

w rejsach komercyjnych po Karaibach. 

Kolejna edycja Niebieskiej Szkoły rozpocznie 

się na początku lutego. 

„Fryderyk Chopin” to bryg skonstruowany 

przez Zygmunta Chorenia. Ma 55,5 

metra długości oraz 8,5 metra szerokości. 

Powierzchnia ożaglowania wynosi 1200 m 

kw., a wysokość masztów 37 metrów. Żaglowiec 

może pomieścić 51 osób. 

Kamila Ostrowska 

Uczniowie Niebieskiej Szkoły w mieście Ceuta. Słoneczny początek rejsu. Fot. 3Oceans.pl 

11

PerySKOP WYdarZeNia 

Żegnaj, Mr Henri 

S 

trzelecki urodził się w wielodzietnej 

rodzinie w Brodnicy w 1925 

roku. Podczas wojny walczył w artylerii 

drugiego korpusu generała Andersa. 

Odznaczany wielokrotnie za odwagę 

i umiejętności wojskowe, po zakończeniu 

działań wojennych postanowił nie wracać 

do kraju rządzonego przez komunistów. 

Osiadł w Anglii, pracował w fabryce włókienniczej 

i uzupełnił wykształcenie na 

uniwersytecie w Leeds. 

Na początku lat 60. poznał Angusa Lloyda, 

właściciela fabryki tkanin Chadwick’s 

of Manchester. Jego partner miał zaplecze 

finansowe, Henryk Strzelecki – pomysł na 

rozwój biznesu. Powołano do życia firmę 

Henri Lloyd, której specjalnością stały 

się tkaniny nieprzemakalne i ubrania żeglarskie. 

Przez 21 lat Angus i Henryk pracowali 

zgodnie, rozwijając firmę, która 

stała się znana na całym świecie. Później 

przedsiębiorstwo przeszło w ręce Strzeleckiego, 

a obecnie dowodzą nim dwaj jego 

synowie. 

W ubraniach żeglarskich firmy Henri 

Lloyd pływali najlepsi żeglarze: Francis 

Chichester, Robin Knox-Johnston, Alec 

Rose, Chay Blyth, Naomi James czy Ben 

Ainslie. Żeglują w nich młodzi sternicy 

z klasy Optimist, a także członkowie zespołów 

walczących o Puchar Ameryki. 

W lutym w centrum Expo Silesia odbędą 

się Targi Sportów Wodnych i Sprzętu Pływającego 

Boat Expo. Towarzyszyć im będą 

trzy inne imprezy, w tym znane targi turystyczne 

Intourex. 

Targi rozpoczną się 8 lutego, a zakończą 

10 lutego. Wystawcy zaprezentują 

jachty żaglowe i motorowe, skutery wodne, 

inny sprzęt sportowy i rekreacyjny 

oraz odzież. Targom towarzyszyć będą 

trzy inne imprezy: Targi Turystyczne Intourex, 

Targi Wędkarskie ExpoFISH oraz 

salon GOLFexpo. W halach promowany 

będzie aktywny wypoczynek, zdrowy 

tryb życia i rozwijanie pasji. Organizatorzy 

liczą na udział lokalnych stoczni 

jachtowych, producentów innego sprzętu 

W wieku 87 lat zmarł Henryk Strzelecki, założyciel firmy Henri Lloyd. 

Odszedł wizjoner, twórca marki znanej na całym świecie, 

polski patriota i zarazem obywatel świata. 

Henryk Strzelecki 

Nie ma chyba regat, w których zabrakłoby 

charakterystycznego logo firmy nawiązującego 

do piastowskiej korony. Nazwisko 

Strzelecki było trudne do wymówienia dla 

Anglików, zyskał więc przydomek „Mr 

Henri”. W 1985 roku otrzymał z rąk kró- 

do wodnej rekreacji, a także środowisk 

żeglarskich skupionych w licznych śląskich 

klubach. 

Podczas pierwszej edycji BOAT EXPO 

około 70 wystawców zaprezentowało 50 

jachtów, łodzi, żaglówek oraz skuterów. 

Okazałe stoisko miała firma Yachting Poland, 

promująca między innymi motorówki 

Chaparrial 310 Signature, Chaparrial 270 

Signature i Chaparrial 264 Sunesta. Na 

stoisku firmy Yacht Andrzej Dembiński 

oglądaliśmy otwarto pokładową łódź AN 

500 oraz jacht kabinowy Hobbit Żagle 500 

Relax. Firma Stenga 2 pochwaliła się pięknymi 

drewnianymi motorówkami. 

Zainteresowaniem zwiedzających cieszyły 

się wydarzenia towarzyszące oraz 

lowej Elżbiety II Order Imperium Brytyjskiego 

– The Most Excellent Order of the 

British Empire. 

Firma Henri Lloyd upowszechniła stosowanie 

w odzieży żeglarskiej membran Gore-Tex 

i zapięć Velcro, czyli popularnych 

rzepów. A także nierdzewnych nylonowych 

suwaków czy ochronnych wodoszczelnych 

taśm wzmacniających szwy. W ostatnich 

latach zastosowano w kapturach sztormiaków 

okienka poprawiające widoczność. 

Firma wprowadziła też na rynek ubiory 

wykonane z tkanin poddających się recyklingowi. 

Dziś przedsiębiorstwo zatrudnia 

350 osób, z czego sto w głównej siedzibie 

w Worsley pod Manchesterem. W załodze 

jest 25-osobowa ekipa, która stale pracuje 

nad nowymi technologiami i innowacyjnymi 

rozwiązaniami. 

W ostatnich latach marka poszerzyła swoją 

ofertę o ubrania z segmentu casual. Skierowała 

też swe zainteresowanie na wyścigi 

Formuły 1, ubierając jedną z ekip. Henryk 

Strzelecki bywał w Polsce, odwiedzał 

Brodnicę, gdzie od 1993 roku działa polski 

oddział firmy. Był romantykiem i zarazem 

pozytywistą. W pamięci żeglarzy 

pozostanie postacią niezwykłą – skromną, 

pełną ciepła i osobistego uroku. Żegnaj, 

Mr Henri. 

Marek Słodownik 

Druga edycja targów w Sosnowcu 

tor wodny do skimboardingu. Na targowej 

scenie wystąpił zespół szantowy Bez Paniki. 

Najbardziej aktywni zwiedzający, którzy 

brali udział w licznych konkursach, nie 

wyszli z targów z pustymi rękami, otrzymali 

między innymi vouchery na kursy 

żeglarskie, weekendowe rejsy, wycieczki 

zagraniczne, a także pianki do uprawiania 

sportów wodnych oraz inne upominki. 

Expo Silesia (www.exposilesia.pl) organizuje 

corocznie około 30 imprez targowych 

dla różnych branż. Jej sosnowieckie centrum 

rozwijane jest etapami. Docelowo ma 

dysponować halami o łącznej powierzchni 

43,5 tys. m kw. Więcej o kolejnej edycji targów 

BOAT EXPO na stronie internetowej 

www.boatexpo.pl oraz na Facebooku. 


FOT. ROLEX / CARLO BORLENGHI

O 

rganizatorami gali byli Polski 

Związek Żeglarski, Polskie Stowarzyszenie 

Klasy Laser oraz 

Kredyt Bank. Uczestnicy spotkania odbyli 

podróż w czasie dzięki prezentacji podsumowującej 

karierę Mateusza Kusznierewicza 

– od momentu rozpoczęcia żeglugi 

na finnie po ośmioletnią przygodę z klasą 

Star. Zawodnik otrzymał podziękowania 

od Polskiego Związku Żeglarskiego, Polskiego 

Komitetu Olimpijskiego oraz Ministerstwa 

Sportu i Turystyki. Mateusz 

podziękował osobom, które w znaczący 

sposób wpłynęły na jego karierę, między 

innymi ojcu Zbigniewowi Kusznierewiczowi 

oraz Dominikowi Życkiemu. W dalszej 

części uroczystości przenieśliśmy się na 

chwilę do Londynu i Weymouth – zdjęcia 

z igrzysk przypomniały chwile radości, 

których dostarczała nam kadra. 

Żeglarką Roku została Zofia Klepacka, 

Żeglarzem Roku – Przemysław Miarczyński, 

a Trenerem Roku – Paweł Kowalski. 

Paweł Tarnowski otrzymał tytuł Nadzieja 

Roku. Statuetki wyróżnionym wręczali 

Wiesław Kaczmarek, Piotr Hlavaty oraz 

Zbigniew Stosio. 


WYdarZeNia PerySKOP 

Mateusz, dziękujemy! 

Podczas żeglarskiej gali zamykającej sezon 2012 uhonorowano medalistów londyńskich igrzysk 

i oficjalnie podziękowano za sukcesy Mateuszowi Kusznierewiczowi, 

który zakończył karierę olimpijską. 

Rok 2012 to jednak nie tylko sukcesy 

olimpijskie. Łącznie polscy zawodnicy 

zdobyli aż 37 medali mistrzostw świata 

i Europy. Autorzy najważniejszych sukce- 

Żeglarze na narty 

Mistrzostwa Polski Żeglarzy i Motorowodniaków 

w Narciarstwie i Snowboardingu 

Snowsail 2013 rozegrane zostaną 

w Karpaczu. Śnieżne szaleństwo rozpocznie 

się w piątek 22 lutego od wspólnych 

wypadów na karkonoskie stoki. 

Miłośnicy sportów wodnych spotkają się 

w ośrodku Biały Jar. W zawodach może 

wziąć udział każdy, kto posiada dowolny patent 

żeglarski lub motorowodny, niezależnie 

od wieku i umiejętności. Osoby nie mające 

patentu zostaną wpisane na listę startową, 

jeśli zabiorą z sobą własne zdjęcie na jachcie. 

Rywalizować będzie można w dwóch konkurencjach 

(narty i snowboard) oraz w czterech 

kategoriach wiekowych: do 12 lat, od 

12 do 15 lat, od 15 do 18 lat oraz powyżej 

18 lat. Konkurencja dodatkowa to Zawody 

Kapitanów o Złoty Dzwon. Slalom rozegrany 

zostanie na trasie z elektronicznym pomiarem 

czasu. Zaplanowano także biesiadę 

żeglarską w restauracji „U Ducha Gór” oraz 

koncert szantowy zespołu Mordewind. 

Mateusz Kusznierewicz na gali PZŻ i Kredyt Banku. Fot. Marzena Kącka / PZŻ 

Wszystkim, którzy na zawody przyjadą 

pociągiem do Jeleniej Góry, organizatorzy 

zapewnią transport do Karpacza oraz 

z powrotem (w punkcie informacyjnym na 

dworcu wyznaczona osoba wskaże oznakowany 

autokar lub mikrobus). Osoby docierające 

własnym autem będą mogły skorzystać 

z parkingu. W ramach wpisowego (50 zł) 

organizator zapewnia ubezpieczenie NNW, 

transport na wspólne szusowanie w piątek 22 

lutego, karnety na nocne szusowanie (piątek) 

oraz transport z miejsca zakwaterowania na 

stok w dniu zawodów oraz po południu na 

biesiadę i koncert. W sobotę uczestnicy będą 

mogli wykupić zniżkowy karnet całodobowy 

na kompleks Biały Jar (36 zł). Szczegółowy 

plan imprezy oraz zapisy do mistrzostw 

Snowsail 2013 na stronie internetowej organizatora: 

www.snowsail.4winds.pl. Sponsorami 

zawodów są Fourth Yahts, Uvex, Reusch, 

Viking, Odlo. Patronat honorowy: PZŻ, 

PZSNOW, ISSA, PZN, prezydent Gdyni, 

burmistrz Karpacza. 

sów zostali wyróżnieni nagrodami: Mateusz 

Kusznierewicz i Dominik Życki za 

mistrzostwo Europy w klasie Star, Piotr 

Myszka za brązowy medal mistrzostw 

Europy w klasie RS:X, Paweł Tarnowski 

za mistrzostwo świata i Europy juniorów 

w klasie RS:X, Michał Jodłowski za mistrzostwo 

Europy juniorów i srebrny medal 

mistrzostw świata juniorów w klasie Finn, 

Agata Barwińska za brązowy medal mistrzostw 

Europy juniorów w klasie Laser 

Radial oraz Aleksander Arian za brązowy 

medal mistrzostw świata juniorów w klasie 

Laser. Zawodnikami roku klasy Laser 

zostali olimpijczycy Anna Weinzieher 

i Kacper Ziemiński. Tytuł Trenera Roku 

otrzymał Wojciech Janusz, a nagrodę za 

wieloletnią pracę trenerską przyznano Andrzejowi 

Lutomskiemu. 

W ostatniej części gali wręczono nagrody 

głównego sponsora dla najlepszych 

zawodników Kredyt Bank Polish Sailing 

Team. Prezes Maciej Bardan uhonorował 

Przemysława Miarczyńskiego oraz Pawła 

Kowalskiego, a specjalną nagrodę fair play 

otrzymał Piotr Myszka (za to, że do samych 

igrzysk pomagał swojemu przyjacielowi 

Przemkowi przygotować się do walki o medal). 

Polski Związek Żeglarski podziękował 

również Kredyt Bankowi za ogromne 

wsparcie naszej reprezentacji w przygotowaniach 

olimpijskich. 

13


Międzynarodowe Targi 

Przemysłu Jachtowego 

ARBOS Poland 

26-29 września 2013 

www.ARBOSpoland.com 

Adam Miroński 

tel. kom: +48 601 611 208 

e-mail: AM@DEMUTH-group.com 

Arena Ostróda 

ul. Grunwaldzka 55, 14-100 Ostróda 

tel. + 48 89 647 78 87, fax + 48 89 647 78 77 

sekretariat@ARENAostroda.com 

Ostróda czeka na gości z zagranicy 

Nowe produkty, technologie, trendy oraz wystawcy z kraju i z zagranicy zagoszczą we wrześniu 

w Ostródzie podczas Międzynarodowych Targów Przemysłu Jachtowego ARBOS Poland. 

Nowe targi odbywać się będą od 26 do 

29 września. To jedno z najważniejszych 

wydarzeń organizowanych w tym roku 

w Ostródzie. Organizatorzy czynią starania, 

aby impreza na stałe wpisała się do 

kalendarza wystaw przemysłu jachtowego. 

– Targi skupią profesjonalistów z branży 

i będą platformą do wymiany wiedzy 

sprzyjającą budowaniu biznesowych relacji 

– mówi Adam Miroński, manager imprezy. 

Polski przemysł jachtowy, uznawany 

za jeden z najsilniejszych w Europie, jest 

atrakcyjnym rynkiem zbytu dla dostawców 

Dom wysyłkowy Bakista, z siedzibą przy ul. Przestrzennej 23 

w Szczecinie, został dystrybutorem tratw ratunkowych włoskiej firmy 

Arimar. Sklep prowadzi również serwis tratw pneumatycznych wybranych 

typów i marek. Włoski producent (www.arimarboats.com) 

już ponad dwadzieścia lat działa w sektorze morskich środków bezpieczeństwa. 

Oferuje tratwy International, czyli podstawowe tratwy 

przeznaczone na wody osłonięte i przybrzeżne, lepiej wyposażone 

kompozytów, technologii i komponentów. 

Lokalizacja nowych targów oraz ich formuła 

sprawią, że impreza doskonale uzupełni 

dotychczasową ofertę polskich targów. Organizatorzy 

zaproszą także firmy czarterowe 

oraz dealerów jachtów. – Szczególny 

nacisk położyliśmy na zaproszenie podmiotów 

ze Skandynawii, Rosji i Chorwacji. 

Jeden z przyszłych wystawców już w lutym 

zorganizuje we własnym zakresie imprezę, 

na której zaprezentuje swe najnowsze 

łodzie wybranej grupie dealerów – dodaje 

Adam Miroński. 

Targi ARBOS Poland odbędą się w nowoczesnych 

halach Arena Ostróda, oddanych do 

użytku jesienią 2012 roku. Obiekt uznawany 

jest przez fachowców za jeden z najnowocześniejszych 

w kraju. – W regionie Warmii 

i Mazur potrzebna jest impreza, która ułatwi 

spotkanie profesjonalistów z Polski i z zagranicy 

– podkreśla Miroński. – Zrobimy 

wszystko, aby wystawcy spotkali się z osobami 

i firmami rzeczywiście zainteresowanymi 

ich produktami, dlatego wierzę, że już pierwsza 

edycja ARBOS Poland będzie sukcesem. 

Źródło: ARBOS Poland 

Nowość: tratwy Arimar 

Europe Offshore Typ 1, pozwalające na bezpieczne żeglowanie w rejonach 

przybrzeżnych i pełnomorskich, oraz wykonane i wyposażone 

według normy ISO Europe ISO 9650-1 (w zależności od wyposażenia 

mamy dwa typy – Pack 1 i Pack 2). Ponadto dostępny jest model Deep 

Sea SOLAS – tratwa dla jachtów rekreacyjnych o długości powyżej 15 

metrów oraz dla wszystkich jednostek komercyjnych (tu także mamy 

dwa typy wyposażenia: A-pack oraz B-pack). 

Wielkość tratwy powinna być dopasowana do liczby członków 

załogi oraz do rejonu żeglugi. Wybór zależy też od długości łodzi 

oraz od jej przeznaczenia (jednostki wykorzystywane rekreacyjnie 

lub komercyjnie). Dla jednostek rekreacyjnych do 15 merów możemy 

zakupić tratwę w kontenerze (opakowanie twarde) lub w torbie. 

Tratwy mogą mieć pojemność od 6 do 40 osób. Są lżejsze od standardowych 

tratw. Redukcję wagi osiągnięto poprzez wykorzystanie 

do budowy kontenera trwałych i odpornych na warunki atmosferyczne 

tworzyw sztucznych. Źródło: www.bakista.pl 


FOT. WWW.ARIMARBOATS.COM

Wiatr i Woda 2013 

Nowe jachty z polskich i zagranicznych stoczni zacumują w stolicy. 

Przybywajcie do Warszawy na targi od czwartku 

28 lutego do niedzieli 3 marca. 

C 

o przygotowali dla nas wystawcy? 

Szczecińska firma Horyzont, 

dystrybutor fińskich motorówek 

Aquador, Flipper i Bella oraz niemieckich 

jachtów Hanse, Dehler, Moody i Varianta, 

pokaże w stolicy łódź Aquador 28 HT. 

Ta rodzinna motorowa limuzyna debiutowała 

na polskim rynku podczas jesiennej 

wystawy w Łodzi (jacht prezentowaliśmy 

obszernie w listopadowym numerze). Sopocka 

firma Yachts & Yachting, dealer 

marek Bavaria, Dufour, Catana i Grand 

Soleil, przywiezie nowy jacht z Francji – 

Dufour 410 Grand Large, który światową 

premierę miał podczas grudniowej wystawy 

w Paryżu. Będzie to trzeci na świecie 

egzemplarz tego modelu. Drugą łodzią 

Yachts & Yachting będzie 

Bavaria 33 Cruiser, opisywana 

na łamach „Wiatru” 

w listopadzie. Firma 

Dobre Jachty, dystrybutor 

marek Jeanneau, Lagoon 

i Prestige, pokaże dwie 

łodzie z popularnej linii 

Merry Fisher – modele 

855 i 755. A szczecińska 

firma Marina Yachting zaprezentuje niewielki, 

ale bardzo zgrabny jacht kabinowy 

z Austrii – Sunbeam 24.2. Będzie to polska 

premiera tego modelu. 

Stocznia Delphia Yachts, największy krajowy 

producent, przedstawi gościom targów 

jacht żaglowy Delphia 31, nominowany 

do prestiżowej nagrody European Yacht 

of the Year 2013. Poza tym firma z Olecka 

zaprezentuje jacht motorowy Nautika MC 

stanowiący rozwinięcie koncepcji poprzedniego 

modelu Nautika 830. Zobaczymy też 

zupełnie nowy model spacerowej łodzi motorowej 

Delphia NANO. Stocznia Janmor 

zaprezentuje między innymi jacht regatowy 

J/V 24, który na jesiennych targach 

w Łodzi otrzymał Złoty Dzwon, nagrodę 

PZŻ. Parker Poland przedstawi kilka ciekawych 

jednostek motorowych: Parker 660 

Weekend, Parker 800 Weekend (prezentacja 

jachtu na str. 38), Quicksilver 535 Activ, 

Quicksilver 470 Activ, Quicksilver 580 Pilothouse, 

a także techniczną jednostkę Pionier 

Multi dla zawodowców pracujących na 

wodzie oraz łódź Steady 400 z tworzywa 

sztucznego przypominającą ponton typu 

RIB. Poza tym firma zaprasza do zapoznania 

się z aktualną ofertą silników Mercury 


i Vetus oraz urządzeń elektronicznych marek 

Simrad, Lowrance i B&G. 

Na stoisku firmy Eljacht z Gdańska, 

dystrybutora urządzeń marki Raymarine, 

zwiedzający będą mogli obejrzeć wskaźniki 

a65 i a67, modele o kompaktowych 

wymiarach z dotykowymi ekranami, które 

oferują użytkownikom funkcje dostępne 

w większych urządzeniach. Będziemy też 

mogli przetestować urządzenia i40, i50 

oraz i60, stanowiące kontynuację znanych 

modeli ST40 i ST60. 

Na stoisku firmy Nautica Nord, reprezentującej 

ubezpieczeniową markę Pantaenius, 

będziemy mogli zasięgnąć porady i porozmawiać 

o warunkach umów ubezpieczeniowych 

na nowy sezon. Okazją do spotkania 

jest także prezentacja 

najlepszych zdjęć nadesłanych 

na drugą edycję 

konkursu fotograficznego 

Pantaenius Jacht Foto. 

Targowe stoisko będzie 

mieć także firma Yacht- 

-Pool oferująca ubezpieczenia 

dla armatorów, 

skipperów, zawodowych 

kapitanów oraz załóg czarterujących jachty. 

Pracownicy Yacht-Pool będą udzielać 

informacji, przygotują też materiały 

o ubezpieczeniach żeglarskich w języku 

polskim. Planowana jest również prezentacja 

w jednej z sal targowych, na którą firma 

zaprosi obecnych i przyszłych klientów. 

Na targach poznamy ponadto najnowsze 

oferty firm czarterowych. Spotkamy dystrybutorów 

odzieży żeglarskiej, kamizelek, 

obuwia, drobnego sprzętu i chemii do jachtów. 

Obecni będą reprezentanci związków 

i stowarzyszeń, sklepów i hurtowni żeglarskich, 

a także armatorzy znanych żaglowców 

i zarządcy popularnych portów. Nie zabraknie 

też oferty dla miłośników kajakarstwa, 

windsurfingu i innych sportów wodnych. 

Targi odbędą się w halach warszawskiego 

Centrum Expo XXI przy ul. Prądzyńskiego 

12/14. Pierwszego dnia, od godz. 11 do 14, 

hale otwarte będą dla publiczności branżowej 

i przedstawicieli mediów, a od godz. 14 do 

17 – dla wszystkich gości. W piątek i sobotę 

targi czynne będą od godz. 10 do 18, a w niedzielę 

– od godz. 10 do 16. Bilety kosztują 

25 zł i 15 zł (ulgowe). Dzieci do lat 12, w towarzystwie 

dorosłych opiekunów, wejdą na 

teren targów za darmo. Zapraszamy!

InWeSTyCJe MARINA CLUB SZCZECIN 

Marina inna niż wszystkie 

Marina Club Szczecin z roku na rok zmienia oblicze i staje się największym w regionie centrum 

sportów wodnych. Przystań ma coraz ciekawszą ofertę i nigdy nie zasypia na zimę. 

Czy ten sam model biznesowy obiorą wkrótce także inne polskie porty? 

Nowe oblicze hangaru. Imponująca konstrukcja centrum sportów halowych Squash & Ricochet Club. 

W 

Marinie Club Szczecin, do 

tej pory znanej jako Marina 

Hotele, możemy wynająć 

miejsce postojowe przy kei, kupić jacht 

lub motorówkę, oddać silnik do serwisu, 

zrobić zakupy w sklepie żeglarskim, 

wyremontować łódź, zapisać się na kurs, 

do klubu sportowego, a dziecko oddać 

pod opiekę trenera szkółki regatowej. 

Ale to nie koniec. – Od marca będziemy 

mogli także ubrać całą rodzinę w odzież 

żeglarską, poćwiczyć na siłowni, zagrać 

w squasha lub badmintona i spróbować sił 

na ściance wspinaczkowej – mówi Marcin 

Raubo, właściciel przystani. I to wszystko 

pod jednym adresem, tuż nad zatoką 

Drewniany star budowany jest na wzór zabytkowego „Delfina” z 1936 roku. Po prawej jacht typu Wega (rocznik 1963). 

jeziora Dąbie Małe, którego południowy 

brzeg jest najważniejszą żeglarską enklawą 

Szczecina. 

Na terenie Mariny Club, tuż przy ul. Przestrzennej, 

znajduje się największy w Szczecinie 

żeglarski hangar o powierzchni 4 tys. 

metrów kwadratowych i wysokości ponad 16 

metrów. Od niedawna obiekt jest podzielony 

na pół. W części remontowej pracują szkutnicy. 

Odnawiano tu między innymi „Poloneza”, 

na którym Krzysztof Baranowski odbył 

na początku lat 70. rejs dookoła świata. Kiedy 

odwiedziliśmy Szczecin w pierwszych 

dniach stycznia, pracownik firmy Yacht 

Planker Service przymocowywał kolejne 

mahoniowe deski do burty łodzi klasy Star. 

Jesienią 2011 roku pisaliśmy o odrestaurowanym 

w tym miejscu „Rozpiórze” (rocznik 

1935), który brał udział w regatach w Saint 

Tropez zorganizowanych z okazji stulecia 

klasy Star. Teraz w hangarze Marina Club 

powstaje zupełnie nowy, bliźniaczy star budowany 

na wzór zabytkowego „Delfina” 

z 1936 roku. – To dopiero będzie prawdziwy 

mebel – słyszymy od pracowników. Tuż obok 

na swe drugie życie czeka „Totem” – jacht 

typu Wega (rocznik 1963). Wodowanie tej 

jednostki planowane jest na rok 2014. Większość 

zabytkowych łodzi odbudowywanych 

w Marinie Club odzyskuje dawny blask dzięki 

staraniom właściciela przystani. 

W drugiej części hangaru, ocieplonej i wyremontowanej, 

powstało centrum sportów 

halowych Squash & Ricochet Club. Imponująca 

konstrukcja ze świerkowego drewna 

(przekroje niektórych belek mają prawie pół 

metra) pozwoliła zbudować cztery profesjonalne 

korty do squasha, antresolę, która pomieści 

siłownię i salę fitness oraz dwa korty 

do gry o nazwie ricochet (odmiana squasha, 

w której gracze mogą odbijać piłkę nie tylko 

o ściany, ale także o sufit). Wkrótce wyrośnie 

tu ścianka wspinaczkowa, zaplanowano 

też dwa boiska do badmintona. Goście będą 

korzystać z kawiarni oraz recepcji. Oficjalne 

otwarcie klubu odbędzie się 25 stycznia, a na 

luty zaplanowano pierwszy turniej. Wynajęcie 

kortu w weekendy oraz w dni powszednie 

do godz. 16 będzie kosztować 40 zł (cena dla 

studentów: 30 zł). Godzinę gry od poniedziałku 

do piątku, po godz. 16, wyceniono na 60 zł. 

Także w marcu na terenie Mariny Club 

otwarty zostanie siódmy polski salon odzieżowej 

marki Henri Lloyd. Z początkiem roku 

16 lutY 2013 

FOT. MAGAZYN WIATR (3)

Szczecin, ul. Przestrzenna 11. Nowe pomosty Mariny Club. 

działalność rozpoczął Dom Żeglarski Mila 

zajmujący się między innymi szkoleniami. 

Po farby i chemię do jachtów wpadamy do 

sklepu CMS. Po sprzęt żeglarski – do Maritim 

Shop Yard. Jeśli chcielibyśmy zakupić 

luksusowy jacht firmy Sunbeam – kontaktujemy 

się z właścicielem portu, który jest polskim 

przedstawicielem austriackiej stoczni. 

Jeśli zapragniemy kupić łódź motorową albo 

zamówić jacht znanej marki Elan, odwiedzamy 

firmę Best Boats. Do firmy Mereng możemy 

się udać, gdy chcemy naprawić silnik. 

The Sports Luxury Cruiser 

Do firmy Nautica – gdy myślimy o czarterze 

motorówki. Na terenie przystani działa także 

znana z wielu imprez targowych firma Power 

Boats Poland, dealer jachtów takich marek, 

jak Sea Ray, Cobalt, Azimut i Beneteau. Poza 

tym mamy trzy kluby: YKP Szczecin, znaną 

szkółkę żeglarską Roberta Wolniewicza oraz 

klub Dobra Marina zrzeszający rodziców 

i młodzież żeglującą na optimistach, deskach 

z żaglem oraz na kitesurfingu. 

Marina Club ma dwie przystanie – mniejsza 

(techniczno-komercyjna, 22 miejsca 


postojowe) znajduje się tuż przy hangarze, 

a większa (klubowa) po drugiej stronie zatoki, 

obok restauracji i niedawno wyremontowanego 

hotelu. Wczesną wiosną obie zaczną 

wypełniać się jachtami. Stacjonuje tu 

ponad 80 rezydentów. Korzystają z monitoringu, 

całodobowej ochrony (także zimą) 

oraz z pomocy obsługi portu, która dogląda 

jachtów i zabezpiecza je podczas podwyższonych 

stanów wody. Roczne postojowe za 

łódź o długości od 8 do 9 metrów kosztuje 

7,3 tys. zł. 

prezentuje www.sunbeamyachts.pl 


Zapraszamy na polską premierę modelu 24.2 na Targach Wiatr i Woda w Warszawie 

17

JaChTy HISTORIA 

Ostatni rejs „Opty” 

Piotr Stelmarczyk, organizator Regat Unity Line, wraca wspomnieniami na Zatokę Gdańską 

i pokład jachtu „Opty”. Zanim łódź Leonida Teligi trafiła do muzeum, żeglarz ze Szczecina 

odbył na niej kilka rejsów. Zabieramy was w podróż do lat 70. 

AUTORA 

ARCHIWUM FOT. 

S 

ezon żeglarski 1973 roku był najważniejszym 

ze wszystkich, jakie przeżyłem. 

Będąc studentem Wydziału 

W Gdyni zgłosiłem się do sekcji żeglarskiej 

Akademickiego Klubu Morskiego. Zbigniewa 

Szpetulskiego, kierownika Ośrodka 

miała pieniędzy na ponowne wyposażenie 

zasłużonej jednostki, ale dla mnie nie miało 

to wtedy wielkiego znaczenia. Opieka nad 

Rybactwa Morskiego Akademii Rolniczej w Sportów Wodnych Wyższej Szkoły Mor- „Opty” była zaszczytem, jakiego się nie 

Szczecinie, zostałem skierowany na praktyki. skiej, poznałem trzy lata wcześniej podczas spodziewałem. Zacząłem odwiedzać kluby, 

Zaplanowałem je tak, aby być blisko portu rejsu na „Swarożycu” w trakcie studenckiej których członkowie pomogli w zdobyciu 

jachtowego w Gdyni. Dalmor, miejscowa cen- akcji „Bałtyk 1970”. Poprosiłem go o przy- brakującego sprzętu. Żagli uzbierałem kiltrala 

rybna oraz zakłady rybne w Gdańsku – dzielenie mi funkcji bosmana na którymś kanaście. Pomagali studenci WSM, a szcze- 

w każdej firmie miałem spędzić dwa miesią- z jachtów. Okazało się, że tylko jedna łódź gólnie Kazimierz Kordecki i Zdzisław Wące. 

Na miejscu okazało się, że studenci są dla nie ma opiekuna – „Opty” Leonida Teligi. sowski oraz Wiesław Klinger z Grudziądza 

kierowników tylko problemem, a przełożeni Zbyszek ostrzegał, że z jachtu zniknęła (później pływali w mojej załodze). 

z uczelni wolą wakacje od pilnowania prak- większość wyposażenia. Pozostał kadłub, Pracy było mnóstwo, ale 2 czerwca 1973 

tykantów. W tej sytuacji notoryczna nieobec- dwa maszty, dwa bomy, fok i bezan. Brako- roku postawiliśmy żagle na „Opty” po raz 

ność była właściwie niezauważana. 

wało nawet olinowania stałego. Szkoła nie pierwszy od okołoziemskiego rejsu Leonida 

Teligi. Byliśmy tak przejęci, że nie 

kupiliśmy nawet jedzenia. Za wszelką 

cenę chcieliśmy zdążyć na rozpoczęcie sezonu. 

Wieczorem wpłynęliśmy do Gdańska 

i zacumowaliśmy na przystani AKM 

przy twierdzy Wisłoujście. Okazało się, że 

mamy jednak z sobą kilka kanapek, które 

popijaliśmy wodą z miejscowego hydrantu. 

Nazajutrz kurs do Górek Zachodnich. To 

było moje pierwsze samodzielne wejście do 

tego portu. Pilnowałem, aby precyzyjnie 

płynąć pomiędzy mieliznami. Pamiętałem, 

że wychodząc „Swarożycem”, weszliśmy 

tu na mieliznę. Nerwowe manewry, zerwanie 

topenanty, wodowanie trzech żeglarzy 

siedzących na bomie – to nie to, co się powinno 

robić w nocy na pokładzie. 

Na miejscu przyjęto nas serdecznie. Abyśmy 

nie głodowali w drodze powrotnej, 

miejscowi żeglarze pomogli nam zdobyć 

jedzenie. To były inne czasy. O takim zaopatrzeniu 

sklepów jak dziś nawet nie marzyliśmy. 

Dlatego żeglarze, ludzie pomysłowi, 

zakupy przed dalekimi wyprawami 

często robili w „Baltonie”, która w tamtych 

latach była prawdziwym sezamem, a nawet 

miejscem kulinarnej rozpusty. Dla nas 

wielkim rarytasem były cukierki szalupowe 

produkowane wówczas przez zakłady 

cukiernicze Bałtyk. Pamiętam, że przynosił 

nam je na pokład bosman Ośrodka 

Sportów Wodnych WSM, który pomagał 

w pracach przy „Opty”. 

Mój sezon z jachtem Teligi to cztery rejsy, 

44 dni spędzone na wodach Zatoki Gdańskiej 

i przebyte 655 mil morskich. Pływań było 

więcej, ale krótkich wypadów na zatokę nie 

odnotowywaliśmy. Wśród tych krótkich rejsów 

był udział w tworzeniu filmu o Telidze. 

Piotr Stelmarczyk za sterem „Opty”. Obraz „Sprawdzić siebie” reżyserował Jerzy 

18 lutY 2013

Szotkowski z Telewizji Polskiej. Braliśmy też 

udział w kręceniu materiału dla TVP z udziałem 

czeskiej piosenkarki Jany Kocianovej, 

uczestniczki festiwalu w Sopocie. W filmie 

występowałem sylwetkowo jako Leonid Teliga. 

Musiałem ukrywać członków ekipy 

filmowej przed bosmanem portu, bo oczywiście 

nie mieli książeczek żeglarskich, kart 

pływackich, badań lekarskich... Wówczas bez 

takich dokumentów nie można było legalnie 

wyruszyć w morze. Przemyciłem ich pod pokład 

i kazałem nie wychodzić na zewnątrz tak 

długo, aż nie oddalimy się od kei. Nagranie 

Kocianovej też nie było proste. Piosenkarka 

miała iść po kei, wejść na pokład i odpłynąć 

w siną dal. Ale ta dal musiała się zakończyć 

w główkach basenu jachtowego, gdyż nie posiadając 

żeglarskich dokumentów, Jana nie 

mogła wystawić nosa nawet na redę. Manewr 

odejścia na żaglach wyszedł sprawnie. Ze 

sprzyjającym wiatrem szybko zbliżaliśmy 

się do główek. Kocianová udawała śpiew, a ja 

– manewrując jachtem w prawo i w lewo – 

opóźniałem moment wejścia w główki. Bosman 

już nam wygrażał z daleka, widząc, jak 

„Opty” bez odprawy zmierza na zatokę. Na 

szczęście piosenka się skończyła i mogliśmy 

w porę zawrócić. 

„Opty” pływał wówczas głównie pod żaglami. 

Silniki w tamtych czasach używane 

były rzadko, a wiele jachtów po prostu ich 

nie miało. Raz uruchomiłem motor na środku 

zatoki podczas flauty. Nagle zobaczyłem, 

jak wał napędowy wysuwa się z bloku silnika. 

Oczyma wyobraźni już widziałem otwór, 

przez który kadłub zaczyna nabierać wody. 

Na szczęście wał oparł się o ster. Pociągnąłem 

go na swoje miejsce i wprowadziłem do bloku 

silnika. Później wolałem już go nie używać. 

Podczas rejsów na „Opty” dwukrotnie 

spotkałem się z odmową postoju przy kei: 

przy molo w Sopocie (nikt wtedy nie myślał, 

że kiedyś powstanie w tym miejscu 

piękna marina) oraz w Jastarni, w ośrodku 

szkolenia LOK, w którym trzy lata wcześniej 

uzyskałem patent sternika jachtowego. 

Przy molo, mimo że byłem przeganiany, 

stawałem kilka razy. Zanim personel doszedł 

do jachtu, mijało zwykle trochę czasu 

i to mi wystarczało. 

Sezon 1973 roku zakończyłem październikowym 

rejsem na jachcie „Leonid Teliga” 

(bliźniak „Daru Szczecina” i „Roztocza”). 

Kapitanem był Zygmunt Łodygowski. Warto 

wspomnieć, że w tamtych latach postulowałem, 

aby „Opty” nadal pływał. Byłem 

przeciwnikiem przekazywania jachtu do 

muzeum, bo przecież był w dobrym stanie. 

Dziś łódź ma zaledwie 46 lat. „Nadir”, 

106-letnia jednostka z mojego Jacht Klubu 

ASZ w Szczecinie, wciąż pływa, startuje 

nawet z powodzeniem w Regatach Unity 

Line (w 2012 roku „Nadir” zajął trzecie 

miejsce w grupie oldtimerów). Moim zdaniem, 

zdecydowanie łatwiej byłoby przeka- 


Piotr Stelmarczyk i Stanisław Teliga (brat Leonida) na pokładzie „Opty”. 

zywać młodym żeglarzom pamięć o Telidze, 

gdyby jego jacht wciąż żeglował. 

Po moim rozstaniu z „Opty” jednostka 

została podarowana Centralnemu Muzeum 

Morskiemu w Gdańsku. Początkowo, 

przez kilka lat, była eksponowana na wolnym 

powietrzu. Później szefowie CMM 

poddali kadłub renowacji i przekazali go 

do oddziału w Tczewie, gdzie mieści się 

Muzeum Wisły. Tam „Opty” znalazł miejsce 

w magazynie; dzieli je między innymi 

z jachtem „Dal”. – Łódź jest w dobrym 

stanie. Nie ma stałej ekspozycji, ale grupy 

zorganizowane, które wyrażą ochotę 

zobaczenia jachtu Teligi, mają taką możliwość 

– mówi Radosław Paternoga z Działu 

Historii Wychowania Morskiego CMM. – 

Kadłub leży w łożach, w suchym pomiesz- 

Film „Sprawdzić siebie” Jerzego 

Szotkowskiego z 1994 

roku, o którym wspomina 

w swoim artykule Piotr Stelmarczyk, 

ukazał się właśnie 

na DVD. O Leonidzie Telidze 

opowiadają pisarz Wojciech 

Żukrowski, brat Stanisław Teliga, 

członkowie klubu Gryf 

z Gdyni oraz budowniczy jachtu 

„Opty” Maciej Dowhyluk. 

„Sprawdzić siebie” to obraz 

o żeglarzu, który w siermiężnych latach 60. 

zdecydował się zbudować pełnomorski jacht 

za prywatne pieniądze i wyruszyć dookoła 

świata. Teliga opowiada o problemach z budową, 

o przygodach w trakcie rejsu, a także 

o pojawiających się symptomach groźnej 

choroby i wielkim pragnieniu ukończenia 

rejsu pomimo zdrowotnych problemów. 

HISTORIA JaChTy 

czeniu, jest zabezpieczony przed niszczeniem. 

Żagle i drobny sprzęt zdeponowano 

w magazynie w Gdańsku. Wierzymy, że 

kiedyś doczekamy lepszych czasów i warunków 

lokalowych, dzięki którym „Opty”, 

prawnie chroniony obiekt muzealny, będzie 

pokazywany zwiedzającym w pełnej okazałości, 

z masztem, takielunkiem i żaglami. 

Być może taką możliwość stworzy muzeum 

żeglarstwa, którego budowa planowana 

jest w Gdyni, na terenach Dalmoru – dodaje 

Radosław Paternoga. 

Trzymamy kciuki za powstanie nowego 

muzeum, za historyczne jachty, a przede 

wszystkim za pamięć o żeglarzach, którzy 

przecierali oceaniczne szlaki pod polską 

banderą. 

Piotr Stelmarczyk 

Film o Telidze na DVD 

Autor pokazał podniesienie 

bandery w Casablance, przystanek 

na Tahiti, spotkania 

ze statkami oraz przylot do 

kraju po zakończonej wyprawie. 

Dokument zawiera unikatowe 

fragmenty nakręcone 

przez samego Teligę podczas 

rejsu. O spotkaniu z żeglarzem, 

wkrótce po jego powrocie, 

opowiada Krzysztof 

Baranowski. 

Film wydano bez poprawiania kolorów 

i ścieżki dźwiękowej. Płyta DVD, pierwsza 

z cyklu Żeglarska Kolekcja Filmowa, 

zawiera dodatkowe napisy w języku angielskim. 

Wydawnictwo można nabyć 

w internetowym sklepie Przeglądu Filmów 

Żeglarskich Jacht Film: www.jachtfilm.pl 

(cena: 23 zł). 

19

JaChTy NOwOśCI 

katamaran Nawiatr 

W Warszawie zwodowano turystyczny katamaran Nawiatr 700K. To prototypowa łódź konstrukcji Piotra 

Kopczyńskiego, który niewielkie, ale dzielne i szybkie dwukadłubowce poznał podczas żeglarskich 

wypraw po wodach południowej Azji. Oto przepis na szybką żeglugę małym jachtem. 

Katamaran Nawiatr 700K. Wysoko zamontowane belki łączące pływaki ułatwiają szybką żeglugę nawet po silnie zafalowanych akwenach. 

P 

iotr Kopczyński buduje łodzie od 

20 lat. W 1993 roku zwodował jednokadłubowy 

jacht Nawiatr wyposażony 

w szybrowy miecz. Żeglował nim 

z przyjaciółmi po Zalewie Włocławskim 

i po morzu. Na Adriatyku pływał między 

Zadarem a Dubrownikiem, a z włoskiego 

Piombino na zachodnim wybrzeżu półwyspu 

pożeglował na Elbę i dalej na Korsykę, 

aż do Calvi. Kilka lat później powstał Nawiatr 

650, który przez dwa sezony z powodzeniem 

rywalizował w regatach Pucharu 

Polski Jachtów Kabinowych (klasa TR). 

– Zawsze lubiłem łódki żeglujące szybko 

i ostro na wiatr, lekko przeżaglowane, ale 

jednocześnie bezpieczne i dzielne. Także 

takie, które można szybko załadować 

na przyczepę i przewieźć na drugą stronę 

kontynentu – mówi Piotr. Taki był także 

jednokadłubowy Nawiatr 700 wykonany 

w technologii podciśnieniowej. Łódź trzykrotnie 

wygrywała rozgrywany w Zatoce 

Gdańskiej Wyścig o Bursztynowy Puchar 

Neptuna (w kategorii jachtów do ośmiu 

metrów). A w 2011 roku była najszybsza ze 

wszystkich polskich jachtów startujących 

w tej imprezie. 

Kilka lat temu Piotr Kopczyński wyjechał 

z żoną i dziećmi do Singapuru. Przez 

trzy lata pracowali i żeglowali ponad 12 

tys. km od Warszawy. – Widziałem sporo 

ciekawych jachtów turystycznych z Australii. 

Poznałem też małe tradycyjne katamarany, 

które dzielnie żeglują po morzu, 

choć nie mają między pływakami mostka 

z dużą kabiną – opowiada Piotr. – W 2010 

roku wyruszyliśmy w rejs po Morzu Andamańskim 

katamaranem o długości 7,3 

metra. Żona, dwoje dzieci (5 i 9 lat) oraz 

ja. W każdym z pływaków mieliśmy dwie 

koje, ale noce były tak ciepłe, że sypialiśmy 

na siatce między kadłubami. Pod poduszką 

morze, a nad głową gwiazdy – to była niezwykła 

przygoda. Odbyłem też rejs więk- 

szym katamaranem po Morzu Koralowym, 

wokół archipelagu Whitsunday Islands 

(wschodnie wybrzeże Australii). To miejsce 

jest największym skupiskiem jachtów 

na południowej półkuli. Żeglarze korzystają 

tam z łagodnej pogody, pasatowych 

wiatrów i akwenu osłoniętego od Pacyfiku 

przez Wielką Rafę Koralową. 

Po powrocie do kraju Piotr wrócił do 

swojej pasji budowania jachtów. Zainspirowany 

azjatyckimi doświadczeniami 

zaprojektował nieduży lekki katamaran 

Nawiatr 700K. Ta łódź, podobnie jak poprzednie, 

została wykonana metodą podciśnieniową 

gwarantującą lekką i sztywną 

konstrukcję. Każdy z pływaków waży niespełna 

130 kg, a cały otaklowany katamaran 

o długości 7 metrów i szerokości 4,7 

metra – niecałe 500 kg. Modułowa konstrukcja 

pozwala rozłożyć jacht w godzinę, 

zapakować na lekką przyczepę i przewieźć 

w dowolne miejsce. Łatwy transport 


FOT. PIOTR KOPCZYŃSKI (2)

FOT. DUFOUR YACHTS 

Nawiatr 700K 

Długość 7 m 

Szerokość 4,7 m 

Zanurzenie 1,2 m / 0,2 m 

Masa 500 kg 

Załoga 4/5 osób 

Żagle na wiatr 32 m kw. 

Żagle z wiatrem 67 m kw. 

to obok szybkości najważniejsza cecha tej 

łodzi pozwalająca w jednym sezonie żeglować 

na wielu akwenach. 

Jacht otrzymał kategorię projektową C, 

więc może pływać po morskich wodach 

przybrzeżnych i wodach śródlądowych 

w warunkach do sześciu stopni w skali 

Beauforta i zafalowaniu do wysokości 

dwóch metrów. Po podniesieniu szybrowych 

mieczy zanurzenie wynosi zaledwie 20 cm. 

Dzięki temu można eksplorować płytsze zatoki 

i podchodzić bardzo blisko plaż. Uwagę 

zwracają dość wysoko zamontowane belki 

łączące pływaki – taka konstrukcja ułatwia 

szybką żeglugę nawet po silnie zafalowanych 

akwenach. W centralnej części, pośrodku 

tylnej belki, możemy zamontować 

przyczepny silnik o mocy od 4 do 6 KM. 

Nawiatr 700K ma dużą stateczność, więc 

z łatwością może go prowadzić nawet jedna 

osoba. Pod pełnymi żaglami będzie szybkim, 

niemal sportowym katamaranem potrafiącym 

rozpędzić się do 20 węzłów (to 

osiągi niedostępne dla jachtów jednokadłubowych 

tej wielkości). Sprawdzi się także 

D 

ebiutujący w ubiegłym roku 

Dufour 36 Performance, po serii 

zwycięstw w regatach na 

starym kontynencie, doczekał się uznania 

także w Ameryce Północnej, gdzie został 

uhonorowany główną nagrodą miesięcznika 

„Sailing World” dla najlepszego jachtu 

regatowo-turystycznego (best crossover) 

w sezonie 2012. Dufour 36 Performance 

pokonał między innymi łódź X-38. 

Pionowa dziobnica, smukła płetwa sterowa 

oraz wąski długi kil z bulbą w kształcie 

litery T sprawiają, że jacht jest bardzo 

szybki i stabilny w ostrej żegludze na 

wiatr. Płaska, szeroka i mocno wyciągnięta 

ponad linię wodną rufa pozwala na ślizgową 

żeglugę na kursach pełnych. Pokład 

i kokpit zaprojektowano tak, by spełniały 

wymogi regatowe i jednocześnie gwarantowały 

komfort w żegludze turystycznej. 

Jacht ma dwa nieduże i bardzo czułe koła 

sterowe oparte na systemach Lewmar, 

sześć kabestanów oraz bukszpryt genakera 

z włókna węglowego. Zdaniem członków 

komisji konkursowej, Dufour 36 Per- 


jako rodzinna bezpieczna łódź na weekendowe 

lub wakacyjne rejsy. W każdym 

z pływaków są dwie koje. Wysokość kabin 

sięga 1,6 metra. Wewnątrz mamy miejsca na 

stolik, szafki, kuchenkę i chemiczną toaletę. 

Prototypowy Nawiatr 700K zwodowano 

późną jesienią na Zalewie Zegrzyńskim. 

Pierwsze próby pod żaglami potwierdziły 

założenia konstrukcyjne – jacht jest szybki, 

zwrotny i łatwy w prowadzeniu. Przy 

silniejszych wiatrach może żeglować dyna- 

Regatowy czy turystyczny? 

formance to najlepszy jacht łączący cechy 

sportowe i turystyczne, oferujący wysoki 

komfort i jakość wykonania. Patrząc na 

dotychczasowy kierunek rozwoju linii 

NOwOśCI JaChTy 

Niewielkie katamarany z miejscami do spania w pływakach Piotr Kopczyński poznał w południowej Azji. 

Dufour 36 Performance. Elegancki, oszczędny w formie i szybki. 

micznie, unosząc nawietrzny pływak nad 

powierzchnię wody. Po zarefowaniu żagli 

pływa spokojniej, stabilnie opierając się 

na obu pływakach. Łódź gotowa do żeglugi, 

wyposażona w dwa podstawowe żagle 

(grot i fok) kosztuje 50 tys. zł netto. Producent 

oferuje także same pływaki, które 

przyszłym armatorom ułatwią zbudowanie 

katamaranu własnymi siłami. Więcej informacji 

o jachcie znajdziecie na stronie internetowej 

www.nawiatr.com. 

Grand Large marki Dufour, można oczekiwać, 

że Performance 36 zapowiada linię 

jachtów turystycznych z dużym potencjałem 

regatowym. 

21

JaChTy NOwOśCI 

Niezwykły Nubian 24 

Bardzo stabilny jacht, z obszernym wnętrzem i ośmioma miejscami do spania, o nowatorskiej i dość 

odważnej stylistyce. Przedstawiamy Nubiana 24, łódź, obok której nie sposób przejść obojętnie. 

Przekrój rufy ma kształt trapezu, a pawęż niemal równolegle przylega do wody. 

Nubian 24 z floty firmy czarterowej boating.pl. Fot. boating.pl 

N 

ubian 24 to siedmiometrowy jacht 

turystyczny zaprojektowany dla 

firm czarterowych, ale zdobywający 

uznanie także prywatnych armatorów. 

Wyróżnia się ciekawą linią kadłuba. Ostry 

dziób, o dużej wyporności, mocno wcina się 

pod linię wodną, jest też dość wyraźnie zadarty 

ku górze. W części dennej zaznaczono 

niewielką stępkę zanikającą w tylnej części 

jachtu. Burty na śródokręciu i w okolicy kokpitu 

są niemal pionowe, a przekrój rufy ma 

kształt trapezu. Pawęż jachtu jest płaska, równolegle 

przylega do powierzchni wody (trochę 

przypomina tył spacerowej łodzi motorowej). 

Taka konstrukcja zapewnia łódce wyjątkową 

stabilność, którą docenią przede wszystkim 

załogi żeglujące z małymi dziećmi. 

– Nubian 24 ma niespotykaną w jachtach 

tej wielkości stateczność początkową 

– mówi konstruktor Sławomir Marczak. 

– Poza tym jest łodzią, która naprawdę 

dobrze pływa. Gdyby była lżejsza, mogłaby 

bez problemów żeglować w ślizgu. Ale 

ponieważ jest przede wszystkim jachtem 

czarterowym i turystycznym, wykonanym 

bardzo solidnie, waży prawie dwie tony. 

Nubian 24 ma bardzo małe zanurzenie, 

które docenią wszyscy mazurscy sternicy 

lubujący się w żegludze z dala od torów 

wodnych. Po podniesieniu uchylnej płetwy 

mieczowej wynosi ono 0,29 metra. Na rufie 

mamy zanurzenie o głębokości zaledwie 

kilku centymetrów, więc gdy uniesiemy 

płetwę steru, bez problemów podejdziemy 

pod płytki brzeg. 

Duże okna w wyraźnie wyniesionej nadbudówce 

zapewniają dobre doświetlenie 

wnętrza. Przed masztem zamontowano 

NUBIAN 24 




Zanurzenie bez miecza 0,29 m 

Zanurzenie z mieczem 1,51 m 

Masa miecza 112 kg 

Masa balastu 500 kg 

Wysokość w kabinie 1,85 m 

Grot 17,07 m kw. 

Fok 9,81 m kw. 

Załoga 6 + 2 

Kategoria projektowa C 

Projekt Sławomir Marczak 


FOT. PRESTIGE YACHT

FOT. BAVARIA YACHTS 

okrągły otwierany luk ułatwiający przewietrzanie 

kabiny. Na dziobie jest krótki 

trap pozwalający wygodnie wejść na jacht, 

a na pawęży dwie niewielkie platformy 

kąpielowe. Kształty kadłuba podkreślają 

wysokie relingi wygięte w łuk w kierunku 

dziobowej części pokładu. 

Ciekawe rozwiązania zauważyliśmy 

także pod pokładem. W przedniej części 

zaplanowano podwójną dziobową koję. 

Tuż przed nią, na lewej burcie, zamontowano 

kuchenkę, a po prawej stronie 


NOwOśCI JaChTy 

Laury dla Bavarii 46 Vision 

J 

acht żaglowy Bavaria 46 Vision, 

prezentowany na wystawach w Stanach 

Zjednoczonych i w Europie, 

zwyciężył w dwudziestym konkursie Boat 

of the Year 2013 pisma „Cruising World” 

(kategoria Best Full-Size Cruiser 45-49 

Feet). W finałowej konfrontacji niemiecka 

konstrukcja pokonała projekty Beneteau 

Oceanis 48 i Beneteau Sense 46. 

Jury zwróciło uwagę między innymi na 

dobre doświetlenie wnętrza, prawidłową 

wentylację (otwierane luki w nadbudówce), 

kokpit z wydzielonym miejscem do 

znajduje się zamykana toaleta. Przeniesienie 

przedziału sanitarnego ku dziobowi 

sprawiło, że w salonie i w okolicy 

zejściówki jest więcej przestrzeni, a na 

rufie, pod kokpitem, znalazło się miejsce 

na dwie szerokie koje przedzielone drewnianą 

przegrodą w osi jachtu. W salonie 

producent zamontował kilka zamykanych 

szafek, a na skrzyni miecza zbudowano 

drewniany rozkładany stół. 

Producentem jachtów Nubian 24 (a także 

Nubian 29) jest warszawska stocznia Pre- 

opalania, wygodne miejsce dla sternika, 

zejściówkę poza osią symetrii usprawniającą 

komunikację, a także na system, 

który za pomocą joysticka pozwala precyzyjnie 

manewrować jachtem (Bavaria 

Docking Control System). „Bavaria zbudowała 

system oparty na sterach strumieniowych 

na dziobie i na rufie, współpracujących 

z silnikiem stacjonarnym. Jest 

intuicyjny i pozwala łatwo manewrować 

nawet przy silnych wietrze” – powiedział 

sędzia Tim Murphy. Natomiast Ed Sherman 

zwrócił uwagę na jakoś montażu 

Bavaria 46 Vision ma obszerny kokpit z łóżkiem do opalania, wygodnymi siedziskami na rufie i otwieraną platformą kąpielową. 

stige Yacht (www.prestige-yacht.pl). Kilka 

egzemplarzy tego modelu trafiło już do 

mazurskich agencji czarterowych – znajdziecie 

je w Porcie Millennium (Górkło nad 

jeziorem Jagodne) oraz w firmie boating.pl 

(Wilkasy nad jeziorem Tajty). Producent 

oferuje łódź w dość atrakcyjnej cenie (79,5 

tys. zł netto), a żaglarze chwalą tą ciekawą 

konstrukcję. – Nasi klienci najczęściej 

mówią, że Nubian dobrze pływa, jest przestronny 

i ma jasne wnętrze – mówi Paweł 

Breitling z firmy boating.pl. 

i wykończenia wnętrz pozwalającą Bavarii 

odważnie wkroczyć w segment jachtów 

właścicielskich. 

Sędziowie docenili też fakt, że współpraca 

niemieckiej stoczni z biurem projektowym 

Farr Yacht Design to nie tylko zabieg 

marketingowy, lecz przede wszystkim 

wyzwanie mające na celu budowę jachtów 

o świetnych właściwościach nautycznych 

i prostej obsłudze. Bavarię 46 Vision testowano 

przy wietrze o sile 10, 12 węzłów. 

Jacht bez problemu osiągał prędkości powyżej 

7 węzłów. 

23

eJSy BAłTyk 

Z rodziną na Bałtyku 

Wyruszamy na rodzinne wakacje na Bałtyku. Na pokładzie dwoje dzieci, łopatki do piasku, dmuchany 

kajak i filmy z kreskówkami. Ustalamy, że nasza wyprawa nie ma celu. Na pytania „dokąd się 

wybieracie”, odpowiadamy, że płyniemy tam, gdzie poprowadzi wiatr. 

J 

acht odbieramy w Marinie Pogoń 

od firmy czarterowej Skaut. W tym 

porcie czujemy się jak w domu. Odwiedzamy 

Centrum Nawigacji Wodnej, 

sprawdzamy postępy prac przy powiększaniu 

przystani, zaglądamy do basenu remontowego, 

gdzie zacumował znany jacht 

„Karfi” Andrzeja Wojciechowskiego i zasiadamy 

do stołu w gościnnej i przytulnej 

tawernie „U Pirata”. Z zewnątrz restauracja 

wygląda niepozornie, ale kuchnia jest wyśmienita. 

„Cycek nadziewany” to zapiekana 

pierś z kurczaka z suszonymi pomidorami 

i mozzarellą. Pod nazwą „Głodny żeglarz” 

kryje się karkówka z plackami ziemniaczanymi, 

szpinakiem i sosem czosnkowym, 

zaś „Aureus” to schab z boczkiem, cebulą 

i serem. Ale nasza załoga jak zwykle rzuca 

się na pierogi i doskonale przyrządzone 

ryby. Takich specjałów, w tak przystępnych 

cenach, nie znajdziemy przez najbliższe 

dwa tygodnie w żadnym niemieckim, duńskim 

czy szwedzkim porcie, więc dogadzamy 

sobie bez ograniczeń. 

Przekazanie jachtu przebiega sprawnie. 

Na taczce pożyczonej od bosmana zawozimy 

torby na keję i powoli układamy 

wszystko pod pokładem. W rejs wyrusza 

czteroosobowa załoga: dwie dorosłe osoby, 

piętnastoletni żeglarz z miejscowej sekcji 

sportowej oraz siedmiolatek. Taka niewielka 

rodzinna ekipa może się czuć niezwykle 

komfortowo na 12-metrowym jachcie 

z dziewięcioma miejscami do spania. Sun 

Odyssey 39i nazwany „Copa Verde” ma 

trzy wygodne kabiny, toaletę z prysznicem, 

dobrze wyposażoną kuchnię z dużą lodówką, 

ogrzewanie, wentylację mechaniczną 

(świetnie sprawdza się w upalne dni), a nawet 

telewizor z odtwarzaczem płyt DVD, 

który wieczorami pozwala bezboleśnie 

spacyfikować najmłodszego członka załogi. 

Ster strumieniowy ułatwia manewry 

portowe, a grot rolowany do masztu pozwala 

na bezpieczną żeglugę w dwie osoby 

i szybkie refowanie żagli. 

Tam, gdzie prowadzi wiatr 

Wyruszamy na rodzinne wakacje na Bałtyku. 

Na pokładzie mamy zabawki, łopat- SHUTTERSTOCK.COM 

Koniec falochronu zachodniego. Żegna nas Stawa Młyny, czyli wiatrak będący jednym z symboli Świnoujścia. ki do piasku i dmuchany kajak. Ustalamy, FOT. 


FOT. MAGAZYN WIATR (4) 

że nasza wyprawa nie ma celu. Na pytania 

znajomych „dokąd się wybieracie”, odpowiadamy, 

że popłyniemy tam, dokąd poprowadzi 

nas wiatr. Jeśli po wypłynięciu 

na Zatokę Pomorską będzie wiało z zachodu 

– skierujemy się do Kołobrzegu. Jeśli 

ze wschodu – to do Stralsundu. To ma być 

niespieszna, bezstresowa wyprawa z wieloma 

postojami. Bez żeglugi nocą, bez wacht 

i mozolnego halsowania pod bałtycką falę. 

Chcemy spędzić dwa tygodnie na Bałtyku, 

pływając niemal jak w Chorwacji. Czy 

to możliwe? Czy nasze morze nam na to 

pozwoli? 

Trzebież 

Remontowaną Marinę Pogoń opuszczamy 

bardzo powoli. Trzymamy się blisko zachodniej 

kei, by nie trafić na wypłycenia tuż 

przy Dąbskiej Strudze. Przez Regalicę (Odra 

Wschodnia) szybko docieramy na jezioro 

Dąbie, gdzie po raz pierwszy stawiamy żagle. 

Później przez Odrę trafiamy na Roztokę 

Odrzańską, by po południu zacumować w 

Trzebieży – u bram Zalewu Szczecińskiego. 

Stajemy burtą wzdłuż głównej kei. Odwiedzamy 

kapitanat trzebieskiego portu, 

gdzie płacimy za miejsce dla jachtu (21,35 

zł). To najtańszy postój w całym rejsie. 

W porównaniu z cenami w Niemczech 

i Dani, jest to wręcz nieprzyzwoicie niska 

opłata. W cenie mamy prąd i możliwość korzystania 

ze skromnych sanitariatów. 


Choć jest pierwszy weekend letnich wakacji, 

wieczór w Trzebieży płynie bardzo 

leniwie. Albo to urok tego miejsca, albo 

wszyscy oglądają mecze Euro 2012. Żeglarze 

spędzają czas w barze „Sailor” (Rybacka 

16) oraz w niedawno wyremontowanej 

tawernie „Kubryk” na terenie Centralnego 

Ośrodka Żeglarstwa (Rybacka 26). My 

odwiedzamy przystań COŻ, by wpaść na 

chwilę na pokład żaglowca „Kapitan Gło- 

„Copa Verde” w Świnoujściu. Choć to szczyt sezonu, w marinie jest dużo wolnych miejsc. 

ŻEGLUJMY PO BAŁTYKU 

KAMPANIA MAGAZYNU WIATR 

BAłTyk reJSy 

W ramach cyklu „Żeglujmy po Bałtyku” publikujemy artykuły zachęcające do turystycznej 

żeglugi po naszym morzu. Opisujemy porty i nowe inwestycje. W relacjach 

z rejsów przedstawiamy ciekawe trasy i miejsca, które warto zobaczyć podczas morskiej 

podróży. Chcemy was zachęcać do bardzo rozważnej żeglugi i podpowiadać, jak 

organizować bezpieczne wyprawy. W numerze listopadowym Kamila Ostrowska opowiadała 

o włóczędze wokół duńskiej Zelandii. W kolejnym wydaniu przedstawiliśmy 

relację z rejsu na Wyspy Alandzkie. Dziś zapraszamy was między innymi do portów 

Sassnitz, Lohme, Klintholm i Rønne. Żeglujcie z „Wiatrem” po Bałtyku! 

wacki”. Jest w doskonałym stanie. Kolejna 

załoga szykuje się do rejsu. Może jutro 

rano będziemy mieć towarzystwo w drodze 

przez zalew? 

Świnoujście 

Kilka minut po szóstej rano oddajemy 

cumy. Ruszamy na północny zachód. Krótko 

po nas odchodzi „Kapitan Głowacki”. � 

25

eJSy BAłTyk 

Zalew Szczeciński to małe morze – zawsze 

robi na nas wrażenie. Ten piękny 

duży akwen, przecięty doskonale oznakowanym 

torem wodnym, miejscami jest 

dość płytki, ale fale są niekiedy całkiem 

spore. Trzeba też uważać na sieci. Po minięciu 

zalewu przełączamy radiotelefon 

UKF z kanału 69 na 12 i od razu słyszymy, 

co się dzieje na portowych wodach 

Świny. Mijamy szlak promów Karsibór, 

po chwili przecinamy miejską przeprawę 

promową i docieramy do Basenu Północnego, 

gdzie trwają ostatnie prace przy 

rozbudowie przystani żeglarskiej, największej 

w Polsce. 

Bałtyckie lato. Choć to nie Adriatyk, pamiętajcie o kremach i okularach słonecznych. 

Przy pomostach są przyłącza prądu 

i wody, a przy głównej kei pompy do poboru 

nieczystości. Obok biura mariny ulokowano 

obszerne sanitariaty, a po zachodniej stronie 

– stację paliw. Morskim jachtem bardzo 

wygodnie cumuje się burtą do głównej 

kei. Jeśli chcemy stanąć przy pływających 

pomostach, trzeba podchodzić ostrożnie, 

ponieważ są one zdecydowanie za niskie. 

Dobowy postój naszego jachtu kosztuje 46 

zł, ale my tym razem zatrzymujemy się tylko 

na dwie godziny i ruszamy dalej. Basen 

Północny opuszczamy kilka minut po godz. 

14. Korzystając z lepszego wiatru, obieramy 

kurs na wschodni brzeg niemieckiej Rugii. 

Sassnitz 

Na horyzoncie szukamy niemieckiej wysepki 

Greifswalder Oie. Kiedy jej kształt 

staje się bardzo wyraźny, to znak, że jesteśmy 

w połowie dogi do Sassnitz. Wieje do 

czterech stopni Beauforta. Słońce schodzi 

coraz niżej. Płyniemy baksztagiem z prędkością 

5, 6 węzłów – przyjemności nie 

psuje nawet lekki deszcz. Przed dziobem 

widzimy rufę żaglowca. Gdy zbliżamy się 

do niego na odległość dwóch mil, rozpoznajemy 

„Kapitana Głowackiego”, który 

wyprzedził nas podczas postoju w Świnoujściu. 

Jego żagle w zachodzącym słońcu 

wyglądają magicznie. Czujemy się jak 

kapitan Jack Aubrey, czyli Russell Crowe 

z filmu „Pan i władca na krańcu świata”, 

tropiący francuskich korsarzy z jachtu 

„Acheron”. Krótko przed zmrokiem 

kierujemy łódź w główki portu Sassnitz. 

„Głowacki” zmienia kurs i wybiera nocną 

żeglugę na Bornholm. 

Miasteczko, które kiedyś było bazą wojskową, 

dziś jest sympatycznym kurortem 

pełnym uroczych pensjonatów. A także 

strategiczną przystanią dla żeglarzy 

zmierzających na zachód oraz w kierunku 

Malmö i Kopenhagi. Długa betonowa ostroga, 

do której cumujemy burtą, zapewnia 

doskonałe schronienie (miejscowi mówią, 

że to najdłuższy falochron w Europie, 

warto mieć spory kabel, by podłączyć się 

do wolnego gniazdka z prądem). W głębi 

basenu portowego stoją łodzie rybackie 

i kutry, na których urządzono portowe 

knajpki. W centrum miasta, na wzniesieniu, 

działa dobrze zaopatrzony market 

Netto. Na „górny taras” Sassnitz można 

przejść podwieszaną kładką – jeśli trafi się 

wam mgła, będziecie spacerować w chmurach 

jak Piotruś Pan. 

W pawilonach tuż nad plażą są sklepy 

z pamiątkami, restauracja w kształcie 

statku wycieczkowego, warto też wpaść 

do biura informacji turystycznej, gdzie 

znajdziecie sporo materiałów o okolicy, 

także w języku polskim. W pobliżu 

portu działa targ rybny, jest nowy plac 

zabaw dla dzieci, a ścieżka spacerowa 

prowadzi na kamieniste wybrzeże i do 

białych klifów. Jeśli ktoś wam mówił, 

że Sassnitz to tylko przystanek na wysuszenie 

sztormiaka i nie warto opuszczać 

jachtu, to znaczy, że dawno nie wyszedł 

w tym miejscu na ląd dalej niż do skrzynki 

z prądem. 

Lohme 

Nazajutrz pogoda robi się kapryśna. Pada 

deszcz i wieje mocniej z północy. Pokonujemy 

więc zaledwie kilka mil, halsując na 

drugą stronę półwyspu, do wioski Lohme. 

Na szczęście tuż przed główkami wiatr 


szybko słabnie, więc możemy spokojnie 

wpłynąć w wąskie główki portu. Gdyby 

północny wiatr się wzmagał, musielibyśmy 

raczej szukać innego miejsca na postój. 

Przystań w Lohme została wydarta 

morzu przez nawiezienie kamieni tworzących 

dwie ostrogi. Nie ma tu żadnej zatoki 

ani innej osłony od północnych szkwałów, 

a wnętrze basenu jest dość małe (jachty 

stają między stalowymi dalbami). Jeśli 

jednak pogoda na morzu jest sprzyjająca, 

warto tu zawinąć, bo to niezwykle uroczy 

zakątek wyspy, a samo Lohme, zawieszone 

wysoko na stromym klifie, nazywane jest 

ukrytą perłą Rugii. Woda mieni się odcieniami 

turkusu. Znad przystani rozciąga się 

piękny widok na morze i przylądek Arkona. 

Niemiecki poeta Theodor Fontane porównał 

to miejsce do Sorrento w południowych 

Włoszech. 

Do wioski prowadzą strome drewniane 

schody. Już po kilkunastu metrach trafiamy 

do kawiarni „Niedlich”. Po kolejnych 

kilku minutach wspinaczki docieramy 

na szczyt wzniesienia i taras widoko- 


wy. Tu rozpoczyna się szlak turystyczny 

wytyczony wzdłuż wysokich na 70 metrów 

kredowych klifów, a kończący się 

w Sassnitz. 

Za postój w Lohme płacimy 14 euro. 

W cenie mamy toalety i prąd (prysznice 

na żetony). Wieczorem załogi zamawiają 

chleb u bosmana. Płacimy 3,5 euro, zapisujemy 

nazwę jachtu na papierowej torebce 

i nazajutrz, skoro świt, odbieramy wyśmienity 

świeży chleb wypieczony przez 

lokalnego piekarza. 

Klintholm 

Wybrzeże Rugii. Tak blisko i tak pięknie – warto żeglować po Bałtyku. 

Pogoda nam sprzyja, więc nazajutrz, po 

śniadaniu, ruszamy w kierunku Danii. Kierujemy 

się na północny zachód. Płyniemy 

jednym halsem – pełnym baksztagiem. 

Słońce ogrzewa pokład, więc upajamy się 

żeglugą, bez przeszkód pokonując kolejne 

mile. Od czasu do czasu w bezpiecznej odległości 

przecinamy kursy promów. Kiedy 

Rugia znika za rufą, przed dziobem zaczyna 

wyrastać wysoki brzeg wyspy Møn 

BAłTyk reJSy 

słynącej z wapiennych klifów Møns Klint 

o wysokości przekraczającej 140 metrów. 

Do portu Klintholm, bez wątpienia jednego 

z najpiękniejszych w tej części Bałtyku, 

wpływamy po dziewięciu godzinach od 

opuszczenia Niemiec. Choć do zmroku pozostało 

jeszcze sporo czasu, z trudem znajdujemy 

wolne miejsce (chyba trafiliśmy do 

innego świata, bo o tej samej porze nasza 

marina w Świnoujściu świeci pustkami). 

Port Klintholm jest bajkowy, trochę kojarzy 

nam się z Wenecją. Każdy z kameralnych 

basenów portowych jest enklawą z pomostami 

i apartamentami zbudowanymi tuż 

nad keją. W takim miejscu można by zacumować 

nawet na całe życie. Dwupoziomowe 

mieszkanie, mały drewniany taras sąsiadujący 

z pomostem, miejsce do grillowania 

i własny jacht zaparkowany tak blisko, że 

dziobową cumę można wrzucić przez okno 

i przywiązać do nogi kuchennego krzesła. 

Czy do szczęścia potrzeba czegoś więcej? 

W biurze mariny, zlokalizowanym tuż 

obok stacji paliw, płacimy za postój 21 

euro. W cenie mamy prąd, wodę oraz � 

27

eJSy BAłTyk 

Budynek kapitanatu w porcie jachtowym Rønne na Bornholmie. Toalety, świetlica oraz Wi-Fi. 

nieograniczony dostęp do łazienek z prysznicami. 

Większość z nich urządzono 

w nowoczesnych przyczepach sanitarnych 

– obszernych, niezwykle czystych 

i doskonale wyposażonych. Na zachód od 

portu jest urocza wąska plaża. Przy parkingu 

– budka z lodami oraz plac zabaw. 

A po wschodniej stronie restauracja, pizzeria, 

sklep z porcelaną, galeria oraz spory 

sklep spożywczy, w którym można kupić 

świeże pieczywo. Tuż obok jest przystanek 

autobusowy; stąd załogi wyruszają na 

wycieczkę w głąb wyspy. A zaraz za nim 

Duński port Klintholm – jeden z najpiękniejszych w tej części Bałtyku. 

kryje się wschodnia plaża – nieco większa, 

ale kamienista. 

W Klintholm cumujemy dwie doby. 

Z portu wyruszamy na długą pieszą wycieczkę 

na wschód, w kierunku słynnych 

kredowych klifów. To największa atrakcja 

krajobrazowa Danii i jednocześnie 

najwyższy klifowy brzeg na Bałtyku 

(128 metrów nad lustrem wody). Spacer 

po większych i mniejszych kamieniach 

jest dość wyczerpujący (przydałyby się 

solidne górskie buty). Szlak pokonujemy 

w dość wolnym tempie, ale wreszcie do- 

cieramy do celu – plaży z niebezpiecznie 

zawieszonymi nad brzegiem ogromnymi 

ścianami, powstałymi ponad 70 mln lat 

temu ze szczątków organizmów zgromadzonych 

na dnie morza. Dla miłośników 

geologii to raj, w skałach nawet dzieci 

z łatwością odnajdują ślady koralowców 

i innych dawnych mieszkańców ciepłych 

wód ery mezozoicznej. Po drewnianych 

schodach wijących się wśród zboczy 

wdrapujemy się na szczyt klifu, by odwiedzić 

kilka miejsc widokowych i pospacerować 

w lesie przypominającym 

kryjówkę Robina z Sherwood. 

Przez dwa dni spędzone w marinie Klintholm 

nie spotkaliśmy żadnego jachtu z polską 

banderą. To dość dziwne, bo to przecież 

pierwszy duński port na szlaku, a jego położenie 

jest strategiczne dla wszystkich załóg 

zmierzających z zachodniego wybrzeża 

Polski w kierunku cieśniny Sund. 

Kopenhaga 

Mleko przykryło Bałtyk. Oczy mamy dookoła 

głowy, a na pokładzie róg mgłowy. 

Wiatru jak na lekarstwo, więc zapatrzeni 

w ploter map powoli zmierzamy na silniku 

ku Kopenhadze. Im bliżej duńskiej stolicy, 

tym ruch statków większy. Na szczęście 

widzialność poprawia się zdecydowanie, 

widzimy nie tylko inne jachty i promy, ale 

także brzegi Zelandii, największej z duńskich 

wysp. W końcu stawiamy żagle i silnik 

może odpocząć. 

Mija dziewiąta godzina od opuszczenia 

portu Klintholm. Po wpłynięciu do miejskiego 

kanału po prawej mijamy marinę 

oraz znajdujący się tuż obok pomnik słynnej 

Małej Syrenki, która przycupnęła na 

kamieniu wystającym z wody. Nie zbaczając 

z kursu, kierujemy się do centrum. Na 

wysokości Nyhavn skręcamy w lewo, by 

znaleźć miejsce w kanale przy Muzeum 

Morskim, w pobliżu dzielnicy Christiania. 

Dziwna to marina. Stoimy za 30 euro, 

nie ma dostępu do toalet i pryszniców, a za 

prąd trzeba zapłacić dodatkowo. Następnym 

razem, gdy zawiniemy do Kopenhagi, 

nie będziemy kombinować, tylko poszukamy 

miejsca w przystani obok Małej 

Syrenki. 

Gislövs Läge 

Z Kopenhagi zmierzamy na południe, 

powoli zbliżając się do wschodnich brzegów 

cieśniny Sund. Po kilku godzinach 

błyskawicznie przepływamy przez kanał 

Falsterbo i wzdłuż południowych brzegów 

Szwecji kierujemy się na wschód. Po minięciu 

toru podejściowego do Trelleborga, 

odnajdujemy sympatyczną marinę Gislövs 

Läge. To osada bez specjalnych atrakcji turystycznych. 

Dla mieszkańców Trelleborga 


jest sypialną, a dla nas bezpiecznym kameralnym 

schronieniem w drodze na Bornholm. 

Za postój płacimy 19 euro. W cenie 

mamy toalety, prysznice oraz prąd przy kei. 

Po zmroku pięknie prezentują się oświetlone 

promy zmierzające do pobliskiego portu. 

Rønne 

Kierunek wiatru pozwala nam przeskoczyć 

na Bornholm. Aby na miejsce dotrzeć 

wczesnym popołudniem, nastawiamy budziki 

na godz. 4. Wieje do 6 stopni Beauforta. 

Powoli rozbudowują się większe 

fale. Choć świeci lipcowe słońce, żeglujemy 

w sztormiakach, zimowych czapkach 

i w uprzężach asekuracyjnych. 

Do mariny w Rønne wpływamy po dziewięciu 

godzinach. Choć do wieczora jeszcze 

sporo czasu, parkujemy przy jednym 

z ostatnich wolnych miejsc. W tym porcie 

doskonale rozwiązano pobieranie opłat 

za postój (25 euro za dobę). W automacie 

wybieramy język, wprowadzamy nazwę 

jachtu, długość i datę przybycia. Następnie 

wkładamy kartę kredytową do czytnika 

i płacimy. Po chwili automat drukuje 

naklejkę na kosz dziobowy oraz rachunek 

z kodem otwierającym drzwi do toalet 

i pryszniców. Maszyna pozwala też w każdej 

chwili sprawdzić aktualną prognozę pogody 

z kilku serwisów internetowych. Jeśli 

w marinie nie ma wolnych miejsc albo warunki 

na morzu są na tyle trudne, że wejście 

do basenu przystani staje się kłopotliwe, 

można skorzystać z miejsc postojowych 

w porcie promowym, tuż przy latarni i zabytkowym 

kościele. 

Bornholm to wyspa, do której Polacy 

mają szczególny sentyment. Na krótko 

przybywają tu wczasowicze i kuracjusze 

z Kołobrzegu i Świnoujścia. Często zawijają 

żeglarze. Wyspę odwiedzają też 


miłośnicy turystyki rowerowej. A przed 

laty Polacy stanowili najliczniejszą grupę 

uciekinierów z bloku wschodniego, którzy 

na Bornholmie szukali wolności i szansy 

na lepsze życie. W doskonałym przewodniku 

Marcina Jakubowskiego „Bornholm” 

Robert Kisiel, autor jednego z rozdziałów, 

pisze o absolwentach Szkoły Rybołówstwa 

z Darłowa, którzy w latach 50. 

uciekali na wyspę kutrami. W 1949 roku 

uciekła załoga rejsowego samolotu LOT 

dowodzona przez żołnierza AK Mieczysława 

Sadowskiego. W 1962 roku Jerzy 

Szymczak przypłynął z Kołobrzegu drewnianym 

kajakiem. W 1953 roku porucznik 

Franciszek Jarecki wylądował myśliwcem 

MiG-15 na trawiastym terenie w okolicy 

Rønne. Polski pilot stał się wtedy bohaterem 

zachodnich mediów. Jeszcze w latach 

80. na Bornholm docierały rolnicze dwupłatowce 

z polskiego wybrzeża. 

Allinge 

Będąc na wyspie, przynajmniej dzień 

wypada spędzić na wycieczce rowerowej. 

Najbliższa wypożyczalnia znajduje się tuż 

przy marinie, w sąsiedztwie biura informacji 

turystycznej. Za rower dla dorosłej 

osoby płacimy 70 koron (około 42 zł). Wybieramy 

uroczą trasę wzdłuż zachodniego 

wybrzeża. Jej pierwsza część jest łatwiejsza, 

druga – piękniejsza. Urozmaicony 

szlak prowadzi przez lasy, pola i małe nadmorskie 

osady. Od Hasle do Vang jedziemy 

samym brzegiem Bałtyku. Po pokonaniu 

26 km docieramy do uroczego Allinge, 

gdzie niewielka przystań pełna jest jachtów. 

Dziwny widok: stoją jeden przy drugim, 

jakby je tu przywiał huragan. Nawet 

szpilki nie da się wcisnąć. Na szczęście to 

tylko magia jazzu i popularność letniego 

festiwalu zorganizowanego na niewielkiej 

scenie tuż przy porcie. Do naszej przystani 

w Rønne po drugiej stronie wyspy wracamy 

wraz z rowerami autobusem, co nie 

jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ 

komunikacja publiczna na Bornholmie 

jest dość droga. Planując wycieczkę, lepiej 

wytyczyć krótszą trasę i wrócić na jacht 

o własnych siłach. 

Kurs na południe 

Przed nami ostatni i zarazem najdłuższy 

morski odcinek rejsu – z Rønne do 

Świnoujścia. Znów pobudka skoro świt 

i w drogę. Trochę na żaglach, trochę na 

silniku, myszkujemy po Bałtyku, szukając 

najlepszego kursu i w dość kapryśnych 

warunkach wietrznych powoli pokonujemy 

kolejne mile. Może powinniśmy najpierw 

popłynąć do Kołobrzegu albo do 

Sassnitz, byłoby trochę bliżej... Silniejszy 

wiatr wzmaga się dopiero na finiszu, gdy 

ląd widzimy już bardzo wyraźnie. W Basenie 

Północnym stajemy po 14 godzinach 

żeglugi. Nazajutrz plaża, spacery, knajpa 

i powoli zaczynamy dryfować w kierunku 

Szczecina. 

Przez dwa tygodnie naszego lipcowego 

rejsu w wakacyjnym tempie przepłynęliśmy 

ponad 400 mil. Odwiedziliśmy sześć 

zagranicznych portów w trzech krajach 

oraz pięć wysp (łącznie z wyspą Uznam, 

na której leży większa część Świnoujścia). 

Bałtyk był dla nas łaskawy, oszczędził silnych 

wiatrów, letnich burz i ulewnych deszczów. 

Jacht „Copa Verde” sprawdził się doskonale, 

więc może jeszcze kiedyś stanie 

się naszym domem. Ten rejs po raz kolejny 

utwierdził nas w przekonaniu, że najlepiej 

planować bezpieczną bałtycką żeglugę według 

zasady: „czasu mamy dużo i nigdzie 

się nie spieszymy”. 


29

iznes nowości 

Wskaźniki Raymarine 

Nowe urządzenia Raymarine 

mają kompaktowe rozmiary, 

a równocześnie funkcjonalność 

większych wskaźników. 

Modele a65 i a67 posiadają dotykowe 

ekrany o przekątnej 5,7 

cala i dokładną nawigację GPS 

z aktualnymi mapami Navionics 

(w wybranych modelach 

są dołączone na karcie microSD). 

Urządzenia współpracują 

ze sprzętem wykorzystywanym na jachcie. Zostały wyposażone 

w dwurdzeniowy procesor. Technologia Super Bright LED sprawia, że 

dane na wyświetlaczu są czytelne nawet w ostrym słońcu. Wykorzystanie 

technologii LED to także oszczędność energii. 

Dzięki zastosowaniu sprawdzonego interfejsu LightHouse urządzenie 

obsługujemy intuicyjnie, a dostęp do najważniejszych funkcji uzyskujemy 

przez dotknięcie ekranu. Urządzenia Raymarine sprawdzą się jako 

samodzielne instrumenty lub jako elementy zintegrowanej sieci. 

Źródło: www.eljacht.pl 

Bielizna nie tylko na zimę 

Do produkcji bielizny i2 wykorzystano 

włókna z aktywnym węglem pozyskiwanym 

z drewna bambusowego. Bielizna 

może pełnić funkcję warstwy chłodzącej 

lub izolacji termicznej. Materiał 

ma także właściwości antybakteryjne, 

chroni przed promieniami UV, jest rozciągliwy, 

łatwy w pielęgnacji i bardzo 

szybko wysycha. 

Źródło: www.mazuria.com 

Światełko ratunkowe 

Atestowane kompaktowe światełko błyskowe 

Pylon Spinlock do kamizelek ratunkowych. 

Zamontowane jest na antence, więc będzie 

widoczne ze wszystkich kierunków nawet 

w warunkach sztormowych i przy wysokiej 

fali. Za pomocą elastycznej taśmy można 

je przymocować do dowolnej kamizelki 

pneumatycznej. Aktywator lampki posiada 

wbudowany wskaźnik poziomu naładowania 

baterii: zielone światełko oznacza, że 

bateria będzie działać minimum 10 godzin, 

czerwone – czas świecenia poniżej 10 godzin 

(zalecana jest wymiana baterii). Światełko 

posiadają w standardowym wyposażeniu kamizelki 

Spinlock Deckvest 5D. 

Źródło: www.majernafali.pl 

Radiotelefon stacjonarny Simrad 

Simrad Yachting, lider w produkcji systemów nawigacyjnych i autopilotów, przedstawia 

nowy radiotelefon stacjonarny RS35 oraz bezprzewodowy manipulator HS35. Oprócz typowych 

funkcji radiotelefon posiada wbudowany odbiornik AIS, dzięki czemu możliwy jest 

odbiór sygnałów innych jednostek z wykorzystaniem anteny VHF. 

RS35 można zintegrować z systemem nawigacyjnym przy użyciu interfejsu NMEA 2000 

lub NMEA 0183. Dzięki temu komunikaty DSC oraz informacje o innych jednostkach z systemu 

AIS możemy odczytywać na ekranie plotera nawigacyjnego. Unikatowa funkcja TrackYourBuddy 

umożliwia śledzenie pozycji trzech jednostek na ekranie plotera. 

Dodatkowa stacja HS35 zapewnia dostęp do wszystkich funkcji radiotelefonu. Bezprzewodowy 

manipulator o zasięgu 100 metrów od stacji głównej możemy zamontować w dowolnym 

miejscu na jachcie. Oba urządzenia, dostępne od lutego 2013 roku, objęte są dwuletnią 

gwarancją oraz pięcioletnim programem Simrad Advantage Service Program. 

Źródło: www.parker.com.pl 

Przewodnik 

po drodze wodnej E70 

Przewodnik dla wodniaków „Międzynarodowa 

Droga Wodna E70” 

to bogato ilustrowana publikacja 

prezentująca polski odcinek szlaku 

obejmujący Odrę, Wartę, Noteć, Kanał 

Bydgoski, Brdę, Wisłę, Nogat, 

Szkarpawę, Elbląg i Zalew Wiślany. 

Elektroniczna wersja przewodnika 

jest dostępna na stronie internetowej 

www.mdwe70.pl. Drukowana natomiast 

w urzędach marszałkowskich 

województw lubuskiego, kujawsko- 

-pomorskiego, wielkopolskiego, pomorskiego 

i warmińsko-mazurskiego, 

a także na stoiskach promocyjnych 

na krajowych i zagranicznych tragach 

turystycznych oraz żeglarskich. Przewodnik 

jest bezpłatny. 

Rękawice Helmsman 

Ciepłe rękawice Helmsman 

z wodoszczelnego i oddychającego 

materiału. Ściągacz 

oraz szeroki pasek na wysokości 

nadgarstków zapewniają 

dobre dopasowanie. 

Źródło: www.mazuria.com 

Kamizelka dla dzieci 

Wygodna kamizelka ratunkowa 

Crewsaver Supersafe z kołnierzem 

nie ograniczającym ruchów 

głowy i zapewniającym pełne 

pole widzenia. Modele Baby 

i Child mają wygodne siedzisko 

z uprzężą. Standardowym wyposażeniem 

są taśmy odblaskowe, 

taśmy kroczne i gwizdek. W zestawie 

otrzymamy także praktyczną 

torbę. Rozmiary: Baby, 

Child, Large Child, Junior. Cena: 

326 zł. 

Źródło: www.crewsaver.pl 



REGATy SPOrT 

Trzy korony dla Australii 

Australijski jacht „Wild Oats XI” zdobył trzy korony regat Sydney – Hobart. Pierwszy dotarł 

na linię mety, zwyciężył po przeliczeniu czasów i ustanowił nowy rekord trasy. 

Od grudnia wynosi on dobę, 18 godzin, 23 minuty i 12 sekund. 

J 

acht „Wild Oats XI”, należący do 

Boba Oatleya, w ostatnich siedmiu 

edycjach tych regat zwyciężał aż 

pięciokrotnie. Teraz poprawił własny rekord 

trasy z 2005 roku prawie o godzinę. 

W 68-letniej historii wyścigu tylko jeden 

jacht zdobył więcej trofeów – w latach czterdziestych 

siedmiokrotnie zwyciężyła „Morna”, 

która później, w latach pięćdziesiątych 

oraz w 1960 roku, wygrała jeszcze cztery 

razy, żeglując pod nazwą „Kurrewa IV”. 

W święta Bożego Narodzenia wystartowało 

76 jednostek (rekord padł w 1994 

roku; rywalizowało wówczas 371 jachtów). 

Uwaga widzów skupiona była na pojedynku 

najszybszych łodzi klasy Maxi, 

ale odnotowano także udział litewskiego 

„Ambersail”, który kiedyś pływał pod polską 

banderą jako „Bank BPH”. Do sensacji 

doszło dwie godziny przed startem. Jacht 

„Wild Thing” Granta Wharingtona został 

wykluczony z wyścigu z uwagi na niedopełnienie 

wymogów formalnych. Po prze- 

budowie kadłuba skipper nie dostarczył komisji 

regatowej wymaganych dokumentów, 

a ta pozostała nieugięta i jeden z faworytów 

musiał oglądać regaty w telewizji. 

W tej sytuacji o zwycięstwo walczyły 

jachty „Wild Oats XI” oraz ubiegłoroczny 

zwycięzca „Investec-Loyal”, który 

tym razem został wyczarterowany przez 

Australijczyka Syda Fischera i żeglował 

pod nazwą „Ragamuffin-Loyal”. Fischer, 

rocznik 1927, jest legendą wyścigu Sydney 

– Hobart, był to jego 44. start na tej trasie. 

W przeszłości aż sześć razy był kapitanem 

ekipy australijskiej w regatach Admiral’s 

Cup i pięciokrotnie tworzył zespoły walczące 

o Puchar Ameryki. Choć ma już 86 

lat, więc mógłby spokojnie siedzieć przy 

kominku i opowiadać o swych sukcesach, 

wciąż ciągnie go na wodę. 

Początkowo wiatry nie sprzyjały żeglarzom, 

musieli halsować pod wysokie fale. 

Mimo to faworyci szybko mknęli w kierunku 

Cieśniny Bassa. Niemal od początku 

prowadził „Wild Oats XI”, który w sezonie 

zimowym został poddany modyfikacjom 

polegającym na dodaniu skrzydeł na bulbie 

oraz miecza w części dziobowej. „Dziki 

Owies” pruł fale z imponującą prędkością, 

a komputery pokazywały, że prowadził nie 

tylko w czasie rzeczywistym, ale również 

przeliczonym. 

Lider systematycznie powiększał przewagę 

nad rywalami. Im bliżej Tasmanii, tym 

warunki wietrzne były bardziej sprzyjające 

– jachty mogły żeglować pełniejszymi kursami, 

więc przyspieszyły. „Wild Oats XI” 

zwyciężył zdecydowanie. Syd Fischer na 

mecie był niepocieszony, bo przecież przegrał 

na jachcie, który rok wcześniej był najszybszy. 

Jego 23-osobowa załoga dała z siebie 

wszystko, na mecie żeglarze słaniali się 

na nogach, ale to nie wystarczyło, bo „Wild 

Oats XI” był poza zasięgiem. Fisher pogratulował 

zwycięzcy i zapowiedział, że za rok, 

jeśli zdrowie pozwoli, wystartuje ponownie. 


„Wild Oats XI” pruł fale z imponującą prędkością i systematycznie powiększał przewagę nad rywalami. Fot. Rolex / Carlo Borlenghi 

31


Włoski katamaran zwodowano w Auckland. Gwiazdą zespołu jest francuski skipper Franck Cammas. Fot. Luna Rossa / Nigel Marpel 

Zimna wojna 

Ameryka ukarana za szpiegostwo. Nowa Zelandia rzuca najlepszych żołnierzy na pierwszą 

linię frontu. Szwecja i Włochy zatrudniają zawodowców. Rozpoczęła się zimna 

wojna przed gorącą walką o Puchar Ameryki. 

N 

ajbardziej zaawansowani w przygotowaniach 

są członkowie Emirates 

Team New Zealand. Pierwsi 

zwodowali katamaran AC72 i wykorzystali 

limit 30 dni treningowych na wodzie. Teraz 

chcą dokończyć budowę drugiego jachtu 

i rozpocząć testy porównawcze. Takie treningi 

będą skomplikowane i kosztowne, 

ponieważ musi w nich brać udział ponad 

20 zawodników. Pozwolą jednak w tajemnicy 

przed rywalami poznać i dostroić 

pucharową jednostkę. Nowozelandczycy, 

ze skipperem Deanem Barkerem, tak bardzo 

skoncentrowali się na żegludze dużym 

katamaranem, że do tegorocznego cyklu 

America’s Cup World Series, gdzie rywalizują 

mniejsze jednostki, postanowili zgłosić 

rezerwowy skład. 

Szwedzi z zespołu Artemis Racing poszli 

inną drogą: postawili na gwiazdy. Taktykiem 

został Paul Cayard, dotychczasowy 

szef zespołu. Dyrektorem teamu jest Ian 

Percy, ubiegłoroczny wicemistrz olimpijski 

w klasie Star, mający już za sobą kilka 

startów z zespołem Artemis Racing. Wiele 

emocji wzbudziło zatrudnienie Francuza 

Loïcka Peyrona, specjalisty od żeglugi na 

katamaranach, który pełni funkcję sternika. 

Szwedzki jacht jest bardzo szybki. 

Z nieoficjalnych doniesień wynika, że 

płynął już z prędkością ponad 44 węzłów. 

Początki były jednak trudne, bo Szwedzi, 

chcąc obejść ograniczenia regulaminowe 

dotyczące limitu dni treningowych, zamontowali 

skrzydło na nieklasowym kadłubie, 

po czym doszło do spektakularnej wywrotki 

i zniszczenia sprzętu. 

Zespół Luna Rossa Challenge także ostro 

wziął się do pracy. Włoski jacht zwodowano 

w Auckland, gdzie odbył kilka wspólnych 

sesji treningowych z ekipą szwedzką. 

Gwiazdą zespołu jest francuski skipper 

Franck Cammas, który wraz z załogą jachtu 

„Groupama” wygrał okołoziemskie regaty 

Volvo Ocean Race. Jest także najbardziej 

utytułowanym specjalistą od żeglugi 

na wielokadłubowcach. 

Ostatnio głośno było o konflikcie Włochów 

z Amerykanami, których posądzono 

o szpiegostwo. Podczas jednego 

z treningów z amerykańskiej motorówki 

sfotografowano jacht „Luna Rossa”. Włosi 

złożyli protest, powołując się na zapis 

w regulaminie mówiący o tym, że łódź 

rywali nie może płynąć bliżej niż 200 

metrów od treningowego jachtu. Amerykanie 

bronili się, dowodząc, że ich motorówka 

nie płynęła, lecz stała na kotwicy. 

Jury jednak ukarało zespół obrońców 

pucharu odebraniem pięciu dni treningowych 

oraz nałożeniem kary w wysokości 

11,5 tys. euro. 

Amerykanom wyraźnie się ostatnio nie 

wiedzie. Zanim otrzymali karę za szpiegostwo, 

doszło do wywrotki i zniszczenia 

jachtu. Ekipa została pozbawiona sprzętu 

i możliwości treningu, prawdopodobnie aż 

do lutego. Ale bojowy duch w zespole nie 

gaśnie. Team USA ma chyba najbardziej 

doświadczony skład oraz świetnie zorganizowaną 

bazę. Poza tym jest gospodarzem. 

Sportowe emocje rozpoczną się 4 lipca, 

kiedy to w San Francisco nastąpi otwarcie 

34. edycji America’s Cup. 



FOT. JEAN-MARIE LIOT / DPPI 


wyścig rekordów 

REGATy SPOrT 

Trzech żeglarzy z Francji oraz Brytyjczyk tworzyli czołówkę regat Vendée Globe po 65 dniach 

samotnej żeglugi dookoła świata. Z wyścigu wycofało się siedmiu sterników. 

Gdy zamykaliśmy numer, najlepsi mijali równik. 

W 

yścig Vendée Globe upływa 

pod znakiem niezwykle zaciętej 

rywalizacji. Prawie przez 

cały czas na czele stawki byli dwaj mniej 

znani francuscy żeglarze: 35-letni Armel 

Le Cléac’h oraz 29-letni François Gabart, 

który choć wystartował w tych regatach 

pierwszy raz, pokazał, że niestraszne mu 

sztormy południa i równikowe cisze – 

w każdych warunkach żeglował doskonale. 

W połowie stycznia tuż za parą liderów 

płynął Jean-Pierre Dick, który o trzecie 

miejsce walczył z Brytyjczykiem Alexem 

Thomsonem. 

Regaty upływają też pod znakiem rekordów. 

Armel Le Cléac’h najszybciej w historii 

pokonał dystans z Les Sables-d’Olonne 

do przylądka Dobrej Nadziei (22 dni, 23 godziny, 

48 minut). François Gabart najszybciej 

przepłynął Ocean Indyjski (11 dni, 6 

godzin i 40 minut). Najszybciej też, bo zaledwie 

w pięć tygodni, dopłynął do Australii. 

Gabart w rekordowym czasie dotarł do Hornu 

(52 dni, 6 godzin i 18 minut). Do niego też 

należy nowy rekord żeglugi 24-godzinnej 

(545 mil morskich). By osiągnąć taki rezultat, 

trzeba przez całą dobę gnać ze średnią 

prędkością przekraczająca 22 węzły. 

Spośród dwudziestu jachtów, które wyruszyły 

na trasę wyścigu, wyróżniały się 

dwa dowodzone przez liderów: „Macif” 

oraz „Banque Populaire”. To siostrzane jednostki 

zaprojektowane przez spółkę konstruktorską 

VPLP-Verdier. Przy budowie 

obu spory udział miał Michel Desjoyeaux, 

jedyny żeglarz, który dwukrotnie zwyciężył 

w Vendée Globe. Na „Banque Populaire” 

Michel startował, bez powodzenia, w wyścigu 

załóg dwuosobowych Barcelona World 

Race. Żeglował wtedy razem z Gabartem. 

A teraz był szefem jego przygotowań do 

startu w Vendée Globe na „Macif”. 

Te dwa jachty były najszybsze w każdych 

warunkach. Przez większą część trasy żeglowały 

niemal obok siebie, jakby ich sternicy 

umówili na wspólną jazdę przez oceany. 

Gabart i Le Cléac’h pilnowali się wzajemnie 

i bezlitośnie wykorzystywali błędy rywali. 

A przy okazji podzielili się rekordami. 

Daleko za nimi toczyła się walka o kolejne 

miejsca. Jean-Pierre Dick jest doskonałym 

strategiem i świetnie zna się na 

meteorologii. Wyciskał z „Virbac-Paprec 

3” maksimum możliwości, ale nie mógł 

dogonić liderów. Alex Thomson także żeglował 

znakomicie. Pokonywał problemy 

techniczne i obronną ręką wychodził ze 

wszystkich kłopotów. Przed Hornem miał 

prawie tysiąc mil straty, ale przez niespełna 

dwa tygodnie odrobił ponad 600 mil, żeglując 

z wiatrem blisko Ameryki Południowej, 

podczas gdy inni sztormowali na ostrym 

kursie. 

W regatach wzięło udział aż dwóch doświadczonych 

Szwajcarów chcących walczyć 

o najwyższe miejsca. Dla Bernarda 

Stamma było to już trzecie podejście do 

Vendée Globe. Dominique Wavre wystartował 

czwarty raz. Stamm po raz trzeci nie 

ukończył regat. Miał awarię hydrogeneratora 

i został zdyskwalifikowany za niedozwoloną 

pomoc. Choć wyścigowi poświęcił 

kilkanaście lat życia, dopłynął najdalej 

do Hornu. Ale nie rezygnuje i zapowiada, 

że to nie była ostatnia próba. Wavre to najstarszy 

żeglarz w stawce, ukończył już 56 

lat. W tegorocznym wyścigu po raz dziewiąty 

w karierze opłynął Horn. W kolejnej 

edycji Vendée Globe zapewne nie weźmie 

już udziału. 

Po raz szósty na Hornie zameldował się 

Mike Golding. Doskonale przygotował 

swój jacht i miał apetyt na dobry wynik, 

ale rywale na nowszych jednostkach byli 

szybsi. Poprawnie żeglował Jean Le Cam, 

ale „poprawność” to dziś za mało, by walczyć 

o najwyższe lokaty. Bertrand de Broc 

płynął z tyłu stawki, choć miał do dyspozycji 

jacht, który cztery lata temu był drugi. 

W podobnej sytuacji znalazł się Arnaud 

Boissières, który sterował bardzo szybkim 

jachtem (dawnym „PRB”), ale nie zdołał 

dotrzymać kroku liderom. Rozczarował też 

Javier Sansó, płynący na nowym jachcie 

zbudowanym specjalnie na te regaty. 


François Gabart w rekordowym czasie dopłynął do równika po okrążeniu świata (66 dni, godzina i 39 minut). 

33

FOT. PRZEMYSŁAW NIEDZIÓŁKA 


Kadłuby słonek są lżejsze niż przed laty i nieco dłuższe. W kokpicie mamy dość sporo regulacji. 

kurs na kamień Pomorski 

Mistrzostwa Europy popularnej klasy Snipe (Słonka) odbędą się w przyszłym roku w Polsce, na Zalewie 

Kamieńskim. Na starcie stanie około 100 jachtów. Organizatorzy już dziś zapraszają 

na imprezę, która zapewne na długo pozostanie w pamięci żeglarzy i kibiców. 

P 

rawo do organizacji mistrzostw 

Europy przyznały Polsce władze 

międzynarodowego stowarzyszenia 

SCIRA (Snipe Class International Racing 

Association) z siedzibą w kalifornijskim 

San Diego (USA). Decyzję podjęto 

jesienią ubiegłego roku. Kamień Pomorski 

nie miał konkurentów – przedstawiciele 

innych miast z zachodniej Europy wycofali 

swoje kandydatury. Regaty rozegrane 

zostaną w sierpniu 2014 roku. Prawdopodobnie 

w tym samym czasie w mieście 

odbędzie się popularna letnia impreza Dni 

Kamienia Pomorskiego. Portem mistrzostw 

będzie nowa marina, a organizacją zawodów 

zajmą się wspólnie Jacht Klub Kamień 

Pomorski oraz Polski Związek Klasy 

Słonka. Przed regatami seniorów rozegrane 

zostaną mistrzostwa Europy w kategorii juniorów 

(do lat 22). Obie imprezy przyciągną 

do miasta około 260 żeglarzy oraz osoby 

towarzyszące – łącznie ponad pół tysiąca 

uczestników. 

Na początku stycznia powołano komitet 

organizacyjny mistrzostw. Szefem został 

Marek Świderski, prezes Jacht Klubu Kamień 

Pomorski, a honorowym przewodniczącym 

burmistrz miasta Bronisław Kar- 

piński. – Regaty klasy Snipe będą drugą 

imprezą w Kamieniu Pomorskim o randze 

żeglarskich mistrzostw Europy – mówi burmistrz. 

– W 2010 roku gościliśmy najmłodszych 

sterników z klasy Optimist, za rok 

przyjadą doświadczone załogi żeglujące na 

popularnej i pięknej łódce o klasycznych 

kształtach. Gościom z Europy pokażemy 

nie tylko nową marinę zbudowaną za ponad 

20 mln zł i Zalew Kamieński, ale także 

florę i faunę najbliższej okolicy, kulturę 

regionu oraz wybrzeże Bałtyku oddalone 

od Kamienia Pomorskiego zaledwie o 8 

kilometrów. Wierzę, że zawodnicy docenią 

także położenie naszego miasta. Z lotniska 

w Goleniowie żeglarze mogą dotrzeć do naszej 

mariny w 30 minut. A z Berlina jadą 

samochodem zaledwie 2,5 godziny – dodaje 

Bronisław Karpiński. 

Mistrzostwa dla wszystkich 

– Nad Zalewem Kamieńskim gościłem we 

wrześniu, podczas międzynarodowych regat 

klasy Optimist – mówi Zbigniew Rakocy, 

prezydent Polskiego Związku Klasy Słonka 

i sekretarz generalny na Europę w międzynarodowym 

stowarzyszeniu klasy. – Zaskoczy- 

ła mnie nie tylko doskonała infrastruktura 

nowego portu, ale także zaangażowanie organizatorów. 

Dlatego starałem się przekonać 

władze SCIRA, że Kamień Pomorski 

jest najlepszym wyborem. Teraz wspólnie 

postaramy się ugościć żeglarzy z Europy 

najlepiej jak potrafimy i zorganizować 

regaty, które wyznaczą nowe standardy 

imprez żeglarskich, nie tylko w świecie 

klasy Snipe. 

Dotychczas w regatach mistrzowskich 

startowało około 50 słonek. Ale Zbigniew 

Rakocy postanowił przekonać działaczy 

SCIRA, by zerwać z ograniczeniami. Po 

dyskusji i głosowaniu polski projekt został 

przyjęty i dziś można już zaprosić do 

Kamienia Pomorskiego wszystkie załogi 

– nie będzie więc limitów dla krajów, 

w regatach wystartują też goście spoza 

Europy. Oznacza to, że do zawodów będzie 

mogła się zgłosić każda polska załoga 

ścigająca się na słonce. Wpisowe ma 

kosztować 250 euro. To dość sporo jak 

na regaty organizowane w naszym kraju, 

ale szef polskiego związku klasy przygotowuje 

plan, którego zadaniem będzie 

wsparcie polskich ekip chcących wziąć 

udział w wyścigach. 


Serious sailing, serious fun 

Słonka to dwuosobowa klasa regatowa 

zaprojektowana przez Amerykanina Williama 

Crosby. Przez wielu nazywana jest 

małym starem – w kilku krajach długo 

uznawana była za łódkę przygotowawczą 

do tej olimpijskiej klasy. Konstrukcja ma 

już prawie 82 lata. Jest 17 lat starsza od 

cadeta, 18 lat starsza od finna, 20 lat od 

FD i 36 lat od tornado. Ale to nie znaczy, 

że zawodnicy ścigają się na zabytkowych 

łajbach. Kadłuby są lżejsze niż przed laty, 

nieco dłuższe, wykonane z laminatu, choć 

oczywiście czasem można jeszcze spotkać 

słonki z drewna. Organizacja SCIRA działa 

sprawnie. Ma swoje hasło promocyjne 

(Serious sailing, serious fun) oraz narodowe 

oddziały w kilkunastu krajach, między 

innymi w Stanach Zjednoczonych, Brazylii 

(gospodarz tegorocznych mistrzostw świata), 

Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, 

Włoszech, Belgi, Finlandii, Dani, Szwecji, 

Norwegii, a nawet w Japonii, Chile 

i Urugwaju. 

Powrót 

W Polsce słonki były bardzo popularne 

w latach 50. i 60. W 1956 roku w mistrzostwach 

kraju startowało 56 jachtów. 

Ostatnie mistrzostwa przed długoletnią 

przerwą rozegrano w 1967 roku, zwyciężył 

wówczas Janusz Knasiecki. Kolejne 

tytuły rozdano dopiero po 34 latach, 

w 2001 roku. – Zanim słonka wróciła do 

Polski na dobre, zawodnicy z Francji pożyczyli 

nam dwa jachty, każdy wart był 

kilkaset euro. Żeglarze spłacali te łódki 

w ratach i uczyli się na nich żeglować – 

wspomina Zbigniew Rakocy. W następnych 

sezonach Polacy jeździli na zagra- 

niczne regaty. Zaczęli też organizować 

ciekawe imprezy w Polsce. Z roku na rok 

przybywało nowych słonek – stare były 

wymieniane na nowsze, pojawiły się też 

łódki warte 3, 4 tys. euro. I w ten sposób 

flota urosła prawie do 30 jachtów. Dziś 

w najważniejszych regatach sezonu ściga 

się od 20 do 25 załóg. 

Łódka na lata 

Wśród sterników i załogantów słonek są 

byli regatowcy z klas Cadet, 470, OK Dinghy, 

a nawet aktualni bojerowcy. Niektórzy 

opuścili klasę Omega, bo zapragnęli łódki 

nieco lżejszej, na której można się ścigać 

w międzynarodowym towarzystwie. Załogi 

słonek to bardzo często ciekawe duety. 

Żeglują na przykład senior z juniorem, któ- 

REGATy SPOrT 

Regaty klasy Słonka na Jeziorze Kierskim w Poznaniu. Fot. Rafał Zakrzewski 

ry dopiero co wyrósł z klasy Optimist, tata 

z córką, mąż z żoną albo chłopak z dziewczyną. 

Dlatego na mecie nieraz zobaczycie 

uściski, a nawet gorące pocałunki w podziękowaniu 

za wspólną walkę. Atmosfera 

na regatach zawsze jest wyjątkowo ciepła, 

wręcz rodzinna. 

Kadłuby słonek wykonane są dość solidnie. 

To sprawia, że jachty są masywne 

i dzięki temu bardzo trwałe. Czołowe 

miejsca w regatach najwyższej rangi często 

zdobywają załogi żeglujące na kilkuletnich 

łódkach. Dlatego zawodnicy wyszukują 

używane jednostki za granicą i sprowadzają 

je do Polski. Nie trzeba kupować nowego 

sprzętu za grubo ponad 10 tys. euro, by 

mieć szansę na zwycięstwo. Starsze łódki 

można zdobyć już za 5 tys. zł. 

Krzysztof Olejnik

Główne punkty, do których dociera magazyn „Wiatr”. Wersje PDF wszystkich numerów dostępne są na portalu www.magazynwiatr.pl 

dySTryBUCJa MAGAZyNU wIATR 

ZACHODNIOPOMORSKIE 

Sklep Bakista, Szczecin, Przestrzenna 23, tel. (91) 469 23 24 

AKŻ Wałcz, Zdobywców Wału Pomorskiego 10 

Farbyjachtowe.pl, Szczecin, ul. Przestrzenna 11, tel. (91) 431 43 00 

Sklep Smart, Szczecin, Jana z Kolna 21a, tel. (91) 488 33 53 

KS Orlę Szczecinek, Mickiewicza 2, tel. (94) 37 434 03 

Dom Żeglarski MILA, Szczecin, Przestrzenna 11 

Maritim Shop, Szczecin, Przestrzenna 11, tel. (91) 4613950 

Sklep Aura, Szczecin, Przestrzenna 13, tel. (91) 461 39 92 

Bracia Ludwińscy, Szczecin, Wiosenna 99, tel. (91) 46 44 855 

Ośrodek Drawtur, Czaplinek, Pięciu Pomostów 1, tel. (94) 375 54 54 

Sklep Bras, Świnoujście, Wybrzeże Władysława IV 27, tel. (91) 321 54 09 

Port Jachtowy Kołobrzeg, Warzelnicza 1, tel. (94) 35 167 65 

Marina Gliwice, Portowa 28, tel. 608 010 383 

Sklep Neptun, Kołobrzeg, Sienkiewicza 17e, tel. (94) 35 40 696 

Tawerna U Pirata, SEJK Pogoń, Przestrzenna 3, tel. (91) 461 41 72 

Tawerna Sailor, Trzebież, Rybacka 16, tel. (91) 511 142 312 

COŻ PZŻ Trzebież, Rybacka 26, tel. (91) 31 28 241 

Centrum Żeglarskie, Szczecin, Przestrzenna 21, tel. (91) 46 00 319 

Tawerna Cutty Sark, Szczecin, Bohaterów Warszawy 111, tel. 502 078 478 

JK AZS Szczecin, Przestrzenna 9, tel. (91) 461 27 34 

Harcerski Ośrodek Morski, Szczecin, Żaglowa 2, tel. (91) 460 08 52 

Barnim Goleniów, GMDS i przystań w Lubczynie, tel. 693 134 838 

JK Kamień Pomorski, Wilków Morskich 4, tel. (91) 38 20 882 

JK Kotwica Świnoujście, Steyera 6, tel. (91) 324 25 35 

Tramp Mielno, Chrobrego 32, tel. (94) 318 93 33 

Marina Gocław, Szczecin, Lipowa 5/6, tel. (91) 423 06 56 

Marina Hotele, Szczecin, Przestrzenna 7, tel. (91) 469 38 00 

Marina Świnoujście, Wybrzeże Władysława IV, tel. (91) 321 91 77 

JKM Joseph Conrad, Kołobrzeg, Warzelnicza 3 

Szkuner Myślibórz, Marcinkowskiego 5, tel. (95) 747 25 12 

POMORSKIE 

Sklep Henri Lloyd, Gdynia, Klif, Al. Zwycięstwa 256, tel. (58) 78 150 70 

Open Yachting Club, Złota Góra, tel. 602 511 796 

Eljacht, Gdańsk, Łowicka 13, tel. (58) 320 70 24 

Sklep Wind, Gdańsk, Szafarnia 10, tel. (58) 301 66 30 

Sklep Clipper, Gdynia, Jana Pawła II 11, tel. (58) 661 60 85 

Biuro Mariny Gdynia, (58) 661 93 66 

Sklep Smart, Gdynia, Jan Pawła II 5, tel. (58) 661 17 50 

Sklep Neptun, Gdynia, Jana Pawła II 11a, tel. (58) 621 68 00 

Sklep Sail–Ho!, Gdynia, Jana Pawła II 9, tel. (58) 669 46 05 

SKŻ Hestia Sopot, Hestii 3, tel. (58) 555 72 00 

Sklep Wimpel, Gdańsk, Szafarnia 6/U3, tel. (58) 305 29 94 

Tawerna Mistral, Puck, Lipowa 1, tel. 655 513 551 

Klub Bukszpryt, Gdynia, Morska 81–87, tel. (58) 69 01 227 

CHKŻ, Charzykowy, Rybacka 1, tel. (52) 398 81 20 

Harcerski Ośrodek Funka, Charzykowy 

GKM LOK, Gdańsk, Tamka 19a, tel. (58) 305 04 50 

Jachtklub Portowiec, Gdańsk, Śnieżna 1, tel. 602 157 607 

LKS Charzykowy, Rybacka 8, tel. (52) 398 81 60 

Port Jastarnia, Portowa 43, tel. (58) 673 59 60 

NCŻ, Gdańsk, Stogi 20a, tel. (58) 322 26 03 

Przystań COSA AZS, Gdańsk, Stogi 20, tel. (58) 324 81 00 

Marina Gdańsk, Szafarnia, tel. (58) 301 33 78 

Marina w Łebie, Jachtowa 8, tel. (59) 866 29 73 

Marina Sopot, bosmanat w budynku przy molo, tel. 500 696 588 

Sklep JMB, Puck, Lipowa 1, tel. 601 631 957 

PPHU Sobczak, Brzeźno Człuchowskie 30, tel. (59) 397 25 69 

YK Północny, Gdańsk, Tamka 5, tel. (58) 305 05 07 

JK Conrada, Gdańsk, Przełom 26, tel. (58) 307 39 12 

JK Stoczni Gdańskiej, Przełom 9, tel. (58) 30 73 115 

Szkoła Żeglarska Adkonis, Bobięcino 8, tel. (59) 858 31 36 

WARMIŃSKO-MAZURSKIE 

Sklep Aqua-Sport, Olsztyn, Lubelska 50, tel. (89) 532 03 02 

Malajkino, Mikołajki, Plac Wolności 10, tel. (87) 421 61 60 

Przystań Hobby – Tawerna Zielony Wiatr, Stare Sady 6, tel. (87) 42 16 743 

Stanica Wodna Kietlice nad Mamrami, tel. (87) 427 51 30 

Wrota Mazur, Pisz Imionek, tel. 605 455 950 

Port Sztynort, Tiga Yacht 

Przystań Skłodowo, Harsz-Skłodowo 60, tel. (87) 427 90 45 

Centrum Promocji i Informacji Turystycznej, Giżycko, Wyzwolenia 2, 

tel. (87) 428 52 65 

Czarter Korsarz, Ryn, Mazurska 10a, tel. 512 086 887 

Pod Czarnym Łabędziem, Rydzewo, Mazurska 98, tel. (87) 421 12 52 

Hotel Roś, Pisz, Turystów 3, tel. (87) 423 49 60 

KŻ Ostróda, Sowińskiego 12, tel. (89) 646 21 64 

Letni Ogród, Wygryny 30a, tel. (87) 423 61 96 

MOS Iława, Chodkiewicza 5, tel. (89) 648 25 96 

Międzyszkolna Baza Sportów Wodnych, Giżycko, Nadbrzeżna 15 

MBSW Giżycko, baza Ryn (Zofiówka), Mazurska 19 

Sklep Kopi, Mikołajki, Okrężna 12, tel. (87) 421 63 09 

Sklep Raksa, Gronity, Olsztyńska 59, tel. (89) 527 19 18 

Sklep Szekla, Mikołajki, Kowalska 3, tel. (87) 421 57 03 

Tawerna Portowa, Mikołajki, al. Kasztanowa 6, tel. (87) 421 57 22 

Sklep Szot, Mrągowo, Nadbrzeżna 9, tel. (89) 741 57 15 

Nauticus Olsztyn, OSIR, Sielska 38, tel. 608 772 662 

Tawerna Tortuga, Olsztyn, Pieniężnego 15 

Neptun Club, Giżycko, Wojska Polskiego 35, tel. (87) 428 31 02 

LOK Giżycko, Brunona 4, tel. (87) 428 14 08 

Sklep Mazuria, Galiny 2, tel. (89) 761 21 65 

Pod Dębem, Rucian Nida, Żeglarska 15, tel. (87) 423 66 21 

Pod Omegą, Iława, Sienkiewicza 24, tel. (89) 648 40 93 

Tawerna Kaper, Iława, Sobieskiego 10, tel. (89) 648 63 73 

Cicha Zatoka, Mikołajki, Spacerowa 1, tel. (87) 421 50 11 

Gniazdo Pirata, Mikołajki, Kowalska 3, tel. 607 306 929 

U Faryja, Ruciane Nida, Dworcowa 6g, tel. (87) 423 10 06 

Port Keja, Węgorzewo, Ejsmontów 2, tel. (87) 427 18 43 

Port Millennium, Górkło 4c, tel. (87) 562 27 03 

Port Sailor, Giżycko, tel. (87) 429 32 92 

Korektywa, Piaski 2, tel. (87) 423 11 22 

Sklep Żeglarz, Giżycko, Nadbrzeżna 1a, tel. (87) 428 21 42 

Port Wierzba, Wierzba 7, tel. (87) 423 16 19 

Stanica Stranda, Pierkunowo, Giżycko 

Hotel Amax, Mikołajki, Al. Spacerowa 7, tel. (87) 421 90 00 

Statek Chopin, Mikołajki, Al. Spacerowa 7, tel. 600 890 838 

Hotel Robert’s Port, Stare Sady 4, tel. (87) 429 84 00 

Hotelik Caligula, Mikołajki, Plac Handlowy 7, tel. (87) 421 98 45 

Hotel Mazur, Mikołajki, Plac Wolności 6, tel. (87) 421 69 41 

Bar Bart, Mikołajki, Kowalska 2, tel. (87) 421 65 11 

Marina Miko, Al. Spacerowa, tel. 501 54 18 26 

Hotel Ognisty Ptak, Ogonki, Sztynorcka 6, tel. (87) 427 28 79 

WIELKOPOLSKIE 

Sklep Henri Lloyd, Poznań, Stary Browar, ul. Półwiejska 42, tel. (61) 67 039 59 

HKŻ Navigare, Poznań, Wilków Morskich 10/11, tel. 515 186 315 

Easy Surf Shop, Poznań, Olsztyńska 2, tel. (61) 653 31 92 

JKW, Poznań, Wilków Morskich 17/19, tel. (61) 848 26 81 

AZS Poznań, Nad Jeziorem 103, tel. (61) 848 29 40 

Rzemieślniczy JK Poznański, Kiekrz, Wilków Morskich 45 

LOK Boszkowo, Żeglarska 1, tel. (65) 537 11 45 

KS Pocztowiec, Poznań, Nad Jeziorem 105 

PKM LOK, Poznań, Nad Jeziorem 120, tel. (61) 848 29 34 

Klub Szkwał, Kiekrz, Księdza E. Nawrota 

Sklep Hobby, Poznań, Węglowa 1/3, tel. (61) 842 71 70 

Sklep Kada, Poznań, Dąbrowskiego 158a, tel. (61) 847 45 55 

ŻLKS Kiekrz, Wilków Morskich 2, tel. (61) 848 27 01 

Szkoła Żeglarstwa Morka, Kalisz, Fabryczna 1b, tel. (62) 767 18 67 

ŻMKS, Poznań, Wilków Morskich 37/39, tel. (61) 852 97 03 

KŻ UAM, Poznań, Nad Jeziorem 101 

Przystań Posnania, Krzyżowniki, Międzyborska 1 

Ośrodek Exploris, Poznań, Nad Jeziorem 105, tel. (61) 848 29 01 

Bumerang, Kiekrz, Chojnicka 72, tel. (61) 848 28 49 

YKP Kalisz, Częstochowska 7 oraz port jachtowy Szałe, Kaliska 82 

Sklep Hi-Wind, Poznań, Korwetowa 6A, tel. (61) 8 960 305 

Sklep Auto Żagiel Sport, Konin, Kolejowa 1c, tel. (63) 242 46 69 

Leszczyńskie Towarzystwo Żeglarskie, Świętokrzyska 2 

Przystań Boszkowo, Turystyczna 5 

Sklep Sportinger, Piła, plac Zwycięstwa 16, tel. (67) 351 73 04 

WKŻ Wolsztyn, Niałek Wielki 60g, tel. (68) 347 35 84 

ZKŻ Zbąszyń, Łąkowa 7, tel. (68) 384 60 60 

MAZOWIECKIE 

30 czytelni Biblioteki Publicznej w warszawskiej dzielnicy Śródmieście 

Sklep Henri Lloyd, Warszawa, Panorama, Al. Witosa 31, tel. (22) 46 516 78 

Parker Poland, Cząstków Polski 171, tel. (22) 785 11 11 

15 filii Biblioteki Publicznej w warszawskiej dzielnicy Mokotów 

Ośrodek AZS, Zegrze Południowe, Warszawska 45, tel. 500 022 277 

Akademia Kusznierewicza, Warszawa, Merliniego 9, tel. (22) 844 77 99 

Przystań Zostań Żeglarzem, Centrum Promenada, Spacerowa 35, 

Białobrzegi, tel. 669 900 600 

AZS Środowisko Warszawa, Szpitalna 5/19, tel. (22) 827 28 63 

Sklep Slam, Centrum Blue City, Warszawa, tel. (22) 311 71 61 

Urząd Dzielnicy Białołęka, Warszawa, Modlińska 197, tel. (22) 676 66 03 

Białołęcki Ośrodek Sportu, Warszawa, Światowida 56, tel. (22) 676 50 72 

Multicentrum Biblioteki Publicznej Białołęka, Warszawa, Porajów 14, 

tel. (22) 614 60 70 

Sklep Wawer, Warszawa, Wał Miedzeszyński 377, tel. (22) 616 02 79 

Narodowy Ośrodek Informacji Turystycznej Republiki Chorwacji, 

Warszawa, Nowogrodzka 50, tel. (22) 828 51 93 

Academia Nautica, Warszawa, Krzywickiego 34, biurowiec IMM, 

lokal 14, tel. 22 651 90 35 

Agencja Żeglarska Kubryk, Stara Wieś, Piękna 21 

Marina WTW Zegrze, Warszawska 1, tel. (22) 793 02 72 

Sklep Smart, Nieporęt, Wojska Polskiego 3 

OYA, Platanowa 2d, Michałów-Grabina, tel. (22) 772 41 31 

PZŻ, Warszawa, ul. Ludwiki 4, tel. (22) 848 04 83 

Port Nieporęt, Wojska Polskiego 3, tel. (22) 772 50 00 

Port Pilawa, Białobrzegi, Plażowa 1, tel. (22) 772 33 10 

Port SWOS, Zegrze Południowe, Warszawska 21, tel. (22) 782 21 83 

Sklep Kevisport, Warszawa, Białowieska 7/9, tel. (22) 875 04 34 

Sklep L&N farby do jachtów, Warszawa, Dzielna 15, tel. 604 500 102 

Sklep Szekla, Warszawa, Wał Miedzeszyński 377, tel. (22) 616 10 95 

Sklep Żeglarz, Waryńskiego 3, tel. (22) 825 17 62 

Spójnia Warszawa, Wybrzeże Gdyńskie 2, tel. (22) 839 59 89 

Sklep Podróżnika i księgarnia, Warszawa, Kaliska 8/10, tel. (22) 822 64 81 

Sklep Podróżnika, Warszawa, Grójecka 46/50, tel. (22) 668 66 08 

Tawerna Przechyły, Warszawa, Cieszyńska 6, tel. 502 073 200 

Sklep Jaskkor – żywice, Warszawa, Lindleya 16, tel. (22) 243 29 10 

Port Jadwisin YKP, Serock, Księcia Radziwiłła 2, tel. 519 190 545 

Ośrodek WAT, Zegrze, Groszkowskiego 2, tel. (22) 688 32 65 

Hotel 500, Zegrze Południowe, Warszawska 31a, tel. (22) 774 66 66 

Szanta Cafe, Zegrze Południowe, Warszawska 47, tel. 509 288 201 

Tawerna 10B, Warszawa, Racławicka 139, tel. 509 758 503 

Tawerna Gniazdo Piratów, Warszawa, Ogólna 5, tel. (22) 633 71 82 

Neptun, Warszawa, Wał Miedzeszyński 379 

Wodnik Nieporęt, Zegrzyńska 10, tel. (22) 774 87 60 

YKP Warszawa, Róża Wiatrów, Wał Miedzeszyński 377, tel. (22) 617 63 11 

BMA Marine, Stare Babice, Warszawska 91, tel. (22) 753 91 04 

KUJAWSKO–POMORSKIE 

Sklep Henri Lloyd, Toruń, PDT, Rynek Staromiejski 36/38, tel. (56) 62 110 73 

Sklep Adventure, Inowrocław, Poznańska 265, tel. (52) 358 64 28 

KŻ Wind, Koronowo, Jachtowa 1 

KS Zjednoczeni, Bydgoszcz, Huculska 9, tel. 601 68 47 62 

Sailing Club, Bydgoszcz, Podwale 8, tel. 510 949 296 

MKŻ Żnin, Szkolna 18, tel. 888 73 65 64 

Port Tazbirowo, Koronowo, Biwakowa, tel. 606 770 843 

Pub Kubryk, Bydgoszcz, Podwale 3, tel. (52) 321 27 01 

Sklep Inter Sport Yachting, Bydgoszcz, Pomorska 25, tel. (52) 345 68 37 

YC Anwil, Włocławek, Uskok 5, tel. (54) 255 02 55 

Toruńskie Towarzystwo Tradycji Morskich, sekcja żeglarska klubu 

„Jantar”, Dziewulskiego 12, tel. 501 505 412 

PODLASKIE 

MOS Augustów, Zarzecze 1, tel. (87) 643 32 04 

Port Szekla, Augustów, Nadrzeczna 70a, tel. 609 083 601 

Sklep Boatshop, Augustów, Wojska Polskiego 29, tel. (87) 643 35 55 

Przystań Czarna Perła, Augustów, Sportowa 1 

Sklep M. Myszkiewicz, Białystok, Św. Rocha 10/1, tel. (85) 744 56 96 

Tawerna Ryczące 40, Białystok, Orzeszkowej 15, tel. (85) 732 30 30 

LUBUSKIE 

YC Sława, Wschowska 23, tel. 601 401 388 

Sklep Sorba, Skwierzyna, Gorzowska 29, tel. (95) 71 70 231 

Lubuski YK ZHP, Zielona Góra, Bohaterów Westerplatte 27, tel. 683 253 079 

Lubuski OZŻ, Zielona Góra, Al. Niepodległości 7a 

ŁÓDZKIE 

Tawerna Gniazdo Piratów, Łódź, Żeromskiego 52, tel. (42) 632 66 84 

Piotrkowski OZŻ, Tomaszów Mazowiecki, Zawadzka 77 

JK Elektron, Bełchatów, Kujawska 4, tel. 500 147 270 

Sklep Bosman, Łódź, Rudzka 129, tel. (42) 681 79 57 

Sklep Hals, Łódź, Gliniana 12, tel. (42) 676 33 58 

Tawerna Keja, Łódź, Kopernika 46, tel. 609 152 420 

ŁKR Latający Holender, Bronisławów, tel. 605 737 787 

Szkoła Bluebingo, Tomaszów Mazowiecki, Przeskok 3, tel. 663 567 514 

Port Maruś, Swolszewice Małe, Żeglarska 1, tel. (44) 710 86 82 

ŚWIĘTOKRZYSKIE 

Sklep turystyczno-żeglarski, Kielce, Warszawska 147, tel. (41) 368 60 75 

LUBELSKIE 

YC Politechniki, Lublin, Chrobrego 1, tel. 502 365 964 

YKP Lublin, Juranda 7, tel. 663 93 32 66 

Wodniczek, Dys 312 A, Ciecierzyn, tel. (81) 501 24 68 

DOLNOŚLĄSKIE 

Sklep Henri Lloyd, Wrocław, Renoma, ul. Świdnicka 40, tel. (71) 359 10 41 

Sklep Hobby, Wrocław, Nyska 59/61, tel. (71) 339 03 74 

JK AZS Wrocław, Wyspiańskiego 40, tel. (71) 328 23 25 

Akademia Żeglarska Talar Sisters, Wrocław, Skrzetuskiego 68 

Yacht Club Kłodzko, Plac Chrobrego 12, tel. 609 114 224 

Sklep Hejszowina, Kłodzko, Plac Chrobrego 33, tel. (74) 867 02 53 

Port Uraz, Brzeska 9B, tel. (71) 310 83 83 

Przystań KS Turów, zbiornik Niedów (Witka) 

KS Turów, Zgorzelec, Maratońska 2 

Zgorzelecki KŻ, Zgorzelec, Bohaterów Getta 1a 

Jeleniogórski OZŻ, Jelenia Góra, Wojska Polskiego 18 

ŚLĄSKIE 

Sklep Hobby, Czeladź, Katowicka 109, tel. (32) 265 19 18 

Sklep Dalpol Yacht, Siemianowice Śląskie, Hadamika 20, tel. (32) 229 50 46 

Sklep Splot, Gliwice, Wielicka 30, tel. (32) 331 20 94 

Marina Gliwice, Portowa 28, tel. 608 010 383 

Charter.pl, Bielsko-Biała, Piłsudskiego 42/2, tel. (33) 497 10 57 

Częstochowski OZŻ, Broniewskiego 3 

ŚKŻ Halny, Bielsko–Biała, Grota Roweckiego 4, tel. 607 696 783 

YC Opty, Chełm Śląski, Leonida Teligi 2, tel. (32) 225 75 38 

ŚOZŻ, Katowice, Wojewódzka 16, tel. (32) 251 41 49 

TS Kuźnia Rybnik, Rudzka 394 

Garland LOK, Pyskowice, Nad Kanałem 7 

JK Pogoria III, Dąbrowa Górnicza 

TKŻ Kabestan, Rybnik, Rudzka 240b, tel. 605 282 169 

OPOLSKIE 

Marina Lasoki, Kędzierzyn Koźle, Lasoki 1 

KŻ Nauta, Kędzierzyn Koźle, Skarbowa 3a, tel. 502 630 356 

KŻ Fala Brzeg, tel. 604 109 715 

CSW Mantra Extreme, Opole, Leśmiana 19, tel. 509 75 70 78 

MAŁOPOLSKIE 

Sklep Henri Lloyd, Kraków, Galeria Kazimierz, ul. Podgórska 34, 

tel. (12) 43 301 36 

Sklep Hals, Kraków, Jaskółcza 2, tel. (12) 294 06 70 

Tawerna Stary Port, Kraków, Straszewskiego 27, tel. (12) 430 09 86 

YKP Kraków, Przystań nad Wisłą, tel. (12) 642 28 29 

Horn Kraków, Kozia 22, tel. (12) 653 05 08 

PTŻ Nowy Targ, Kluszkowce, tel. 609 320 772 

YC PTTK Beskid, Znamirowice, tel. (18) 443 74 57 

PODKARPACKIE 

YK Stalowa Wola, Wałowa 1 

Sklep żeglarski Afma, Rzeszów, Langiewicza 30, tel. (17) 85 65 915 

Tawerna Żeglarska, Rzeszów, Rynek 6, tel. (17) 862 02 39 

ISSN 2084-1299 

www.MagazynWiatr.pl 

REDAKCJA: Kamila Ostrowska, Arek Rejs, Aleksandra Lang, Wojtek 

Maleika, Piotr Siedlewski, Wiesław Seidler, Piotr Stelmarczyk, Zbigniew 

Malicki, Andrzej Skrzat, Roman Paszke, Andy Zawieja, Krzysztof 

Olejnik. Fotografie: Marek Wilczek, Robert Hajduk, Wojciech 

Artyniew, Marek Karbowski, Paula Kopyłowicz. 

PROJEKT GRAFICZNy I SKłAD: Bogusław Lepiesza 

WyDAWCA: Olejnik Media, ul. Starowiejska 1g/11, 61-664 Poznań 

KONTO: 47 1140 2004 0000 3202 5816 7247 

KONTAKT: 

Krzysztof Olejnik, redaktor naczelny 

tel. 609 190 160, redakcja@magazynwiatr.pl 

Agnieszka Olszak, dyrektor marketingu i reklamy 

tel. 668 802 122, reklama@magazynwiatr.pl 

Za treść ogłoszeń redakcja nie ponosi odpowiedzialności. Niezamówionych 

materiałów i utworów redakcja i wydawca nie zwracają. Redakcja zastrzega sobie 

prawo do adiustacji i skracania tekstów zaakceptowanych do druku. 

Magazyn „Wiatr” 

jest członkiem Polskiej Izby 

Przemysłu Jachtowego 

i Sportów Wodnych. 


Moto optiMist 

Formuła Przyszłości 

PARkER 800 wEEkENd 

sRebRna stRzała 

Łódź w stylu mercedesa 

Jacht na każdą okazję 

delphia nano 

Nowy projekt z Olecka


Jacht Parker 800 Weekend zobaczymy w Warszawie na targach Wiatr i Woda. 

łódź z charakterem 

Klasyczny design, obszerne wnętrze, kokpit, w którym można zorganizować przyjęcie dla całej rodziny, 

oraz dzielność w żegludze potwierdzona podczas testów na oceanie. Oto polski jacht 

Parker 800 Weekend, o którym z uznaniem piszą zachodnie media. 

T 

o trzeci model z linii Parker. 

Wiosną ubiegłego roku prezentowaliśmy 

na łamach „Wiatru” 

mniejszą jednostkę Parker 660 Weekend, 

której pierwowzorem był jacht Parker 

660 Pilothouse. Obie łódki mają taki 

sam kadłub, ale różnią się nadbudówką 

i aranżacją wnętrza. Pilothouse to model 

przede wszystkim dla miłośników wędkarstwa. 

Weekend zaś jest bardziej uniwersalną 

rodzinną motorówką turystyczną, 

na której wygodnie mogą nocować 

cztery osoby. 

Prototyp modelu Parker 800 Weekend, 

największego jachtu z tej serii, o długości 

niespełna ośmiu metrów, po raz pierwszy 

pokazano we wrześniu 2011 roku na wystawie 

w La Rochelle. W kolejnych miesiącach 

łódź znalazła armatorów między 

innymi we Francji, Anglii, Niemczech, 

Hiszpanii, Belgii i Rosji. Dlaczego motorówka 

zbudowana w tradycyjnym 

nordyckim stylu, o wyglądzie wyraźnie 

odbiegającym od nowoczesnych linii 

sportowych jachtów, cieszy się tak dużym 

uznaniem klientów prawie w całej 

Europie? 

Parker 800 przypomina tradycyjne łodzie 

rybackie. Ma dużą kabinę z pionowymi 

przeszklonymi ścianami i z charakterystyczną 

przednią szybą pochyloną ku 

dziobowi (dobrą widoczność w każdych 

warunkach pogodowych zapewniają dwie 

wycieraczki). Doskonale sprawdzi się podczas 

rekreacyjnych połowów, ale przede 

wszystkim jest wygodną turystyczną ło- 

Parker 800 Weekend 



Waga bez silnika 2200 kg 

Zbiornik paliwa 230 l 

Moc silnika do 250 KM 

Kategoria B/C 

Liczba osób 7/8 

Producent Parker Poland 

dzią na weekendowe wycieczki i dłuższe 

rodzinne rejsy. Miłośnicy wędkowania 

znajdą w kokpicie sporo obszernych schowków, 

a dwie podłużne bakisty pomieszczą 

ich sprzęt wędkarski. W środkowej części 

możemy zamontować stół. W rufowych 

skrytkach schowamy przynęty lub kamizelki. 

Siedziska w kokpicie, z eleganckimi 

tapicerowanymi osłonami, zamontowano 

na burtach oraz na rufie tak, że tworzą literę 

U. Aby dostęp do podłużnych bakist był 

łatwiejszy, opuszczamy burtowe siedziska. 

Dzięki temu zyskujemy dodatkową przestrzeń 

w kokpicie. Burtowe oparcia znajdują 

się tak blisko krawędzi jachtu, że wędkowanie 

staje się bardzo wygodne. 

Niewielkie półpokłady między ścianami 

nadbudówki a relingami pozwalają przejść 

na pokład dziobowy, gdzie znajduje się 

obszerna komora na łańcuch kotwiczny. 

Na prawo od drzwi prowadzących do środka 

łodzi mamy zewnętrzne stanowisko 

sterowania ułatwiające manewry podczas 

połowów i parkowania. Dzięki niemu ster- 


FOT. PARKER POLAND (4)

nik może też uczestniczyć w życiu towarzyskim, 

które w trakcie spokojnej żeglugi 

toczy się w kokpicie. 

Drzwi do wnętrza składają się z trzech 

części – dzięki takiej budowie wejście jest 

na tyle szerokie, że mogą się w nim minąć 

dwie osoby. Wewnątrz, po prawej stronie, 

znajduje się aneks kuchenny z jednopalnikową 

kuchenką gazową i zlewem. Między 

kuchnią a przednią szybą mamy główne 

stanowisko sterowania wyposażone w tablicę 

z ploterem map oraz bardzo wygodny 

składany fotel (możemy prowadzić łódź 

stojąc lub siedząc). Pod fotelem umieszczono 

lodówkę o pojemności 47 litrów, 

a pod blatem aneksu – szafki na sprzęt 

kuchenny. 

Po lewej stronie znajdują się dwie dwuosobowe 

kanapy oraz stół (możemy go 

zdemontować i przenieść do kokpitu). Jeśli 

oparcie przedniej kanapy przełożymy 

do tyłu – będziemy mieć fotel skierowany 

przodem do kierunku jazdy. Po zdemontowaniu 

stołu przestrzeń między kanapami 

możemy wypełnić materacami – zyskamy 

wtedy dodatkowe dwuosobowe łóżko. 

W burtowych oknach zamontowano rozsuwane 

szyby, a w suficie duży świetlik oraz 

otwierane okno. W przedniej części salonu 

są dwie pary drzwi – do toalety z prysznicem 

oraz do części sypialnej, w której są 

cztery miejsca do spania na dwóch obszernych 

kojach. Wnętrze dziobówki jest bardzo 

jasne, światło wpada przez duży otwierany 

luk w suficie oraz przez mniejsze luki 

(także otwierane) w burtach. 

Jacht może być napędzany silnikiem 

zaburtowym o maksymalnej mocy 250 

KM lub stacjonarnym. O osiągach łodzi 

z uznaniem pisali dziennikarze francuskiego 

pisma „Hors-Bord”. W magazynie 

„Moteur Boat” opublikowano relację 

z testowego rejsu u wybrzeży Atlantyku. 

Łódź napędzana silnikiem o mocy 200 

KM płynęła z prędkością 32,9 węzła (trzy 

osoby na pokładzie, pełny zbiornik paliwa, 

pusty zbiornik wody). W serwisie YouTube 

opublikowano film pokazujący siłę, płynność 

żeglugi podczas skrętów oraz pewną 

drapieżność rozpędzonego jachtu. Te ujęcia 

pokazują, że łódź, choć o wędkarskim 

i turystycznym charakterze, potrafi zamienić 

się w dzielną, szybką jednostkę, która 

dzięki temu, że posiada dno wyprofilowane 

w kształcie litery V, poradzi sobie nawet 

w trudnych morskich warunkach. 

Jacht kosztuje 186,5 tys. zł brutto (bez 

silnika). Produkowany jest w stoczni firmy 

Parker Poland w Ostródzie. Więcej 

informacji o największym parkerze oraz 

o dwóch mniejszych modelach z tej linii 

znajdziecie na stronie internetowej producenta: 

www.parker.com.pl (zakładka: 

Łodzie). 



preZeNtacja JaChTy mOTOrOWe 

W salonie mamy aneks kuchenny, główne stanowisko sterowania, dwie dwuosobowe kanapy oraz stół. 

Po opuszczeniu burtowych siedzisk zyskujemy dodatkową przestrzeń w kokpicie. 

Na dziobie znajduje się komora na łańcuch kotwiczny. Przednia szyba jest lekko pochylona do przodu. 

39

JaChTy mOTOrOWe sport 

Motorowodny optimist 

Młodzi polscy sternicy odnoszą coraz większe sukcesy w Formule Przyszłości, która jest 

motorowodnym odpowiednikiem żeglarskiej klasy Optimist. Waldemar Marszałek 

i Henryk Synoracki będą mieć godnych następców. 

Polska ekipa na mistrzostwach świata Formuły Przyszłości. 

P 

odczas mistrzostw świata motorowodnej 

klasy Fomula Future rozegranych 

w Pradze (na Wełtawie) 

polscy zawodnicy zdobyli w klasyfikacji 

drużynowej czwarte miejsce (za Czechami, 

Niemcami i Rosją). W drugim etapie zawodów, 

podczas zadań manewrowych, najlepszy 

w swojej kategorii wiekowej był Jan Jakub 

Komaszewski. Polak dzielnie walczył 

też w slalomie równoległym, w którym zajął 

drugie miejsce. Oba rezultaty pozwoliły 

mu zdobyć złoty medal mistrzostw świata. 

W najmłodszej grupie sterników drugie 

miejsce w klasyfikacji generalnej wywalczył 

Antoni Siwek. Trochę gorzej wiodło 

się mu podczas zadań manewrowych, ale za 

to był nie do pokonania w slalomie równoległym. 

W mistrzostwach świata startowali 

zawodnicy z Czech, Słowacji, Niemiec, 

Rosji, Łotwy, Białorusi, Portugalii, Turcji, 

Włoch, a także młodzi sternicy z Malezji. 

Polskę reprezentowało ośmiu sterników, 

w tym dziewczyna – Wiktoria Gajos. 

Formula Future to nie tylko wyścigi, ale 

także projekt, którego celem jest popularyzacja 

bezpiecznego wypoczynku na wodzie. 

Świadczy o tym formuła zawodów – 

reklama 

jednym z elementów testów manewrowych 

jest symulacja akcji „człowiek za burtą”. 

Zawody rozgrywane są w pięciu kategoriach 

wiekowych (od 8 do 18 lat). Sternicy 

ścigają się na małych RIB-ach, których 

pneumatyczne poduszki zapewniają stabilność, 

zwłaszcza przy skrętach, oraz niwelują 

skutki zderzeń. Wielkości łodzi i silników 

zależą od kategorii wiekowej. Młodsi 

sternicy korzystają z silników o maksymalnej 

mocy 8 KM dla motoru dwusuwowego 

i 10 KM dla czterosuwu. Manewrują, 

siedząc na podłodze i sterując manetką 

zaburtowego silnika. Mogą balansować 

ciałem, ale zakazane jest siadanie na burtach. 

Starsi sterują kierownicą, siedząc na 

CALIPSO 23 

Tel. 608 348 345 

(22) 761 90 28 

Gotowe jachty oraz kadłuby w dowolnym 

etapie zabudowy ��Czartery jachtów 

typowych dla RIB-ów fotelach typu jockey. 

Na rufach mają motory o mocy 15 KM. 

Silniki muszą być wyposażone w zrywki, 

których prawidłowe zapięcie zawsze jest 

dokładnie sprawdzane przed startem. Każdy 

z uczestników oczywiście ma także kamizelkę 

ratunkową oraz kask, a najmłodsi 

pływają parami – drugi zawodnik w każdej 

chwili może udzielić pomocy lub zerwać 

drugą zrywkę (obowiązkową w najmłodszej 

grupie wiekowej). Wszystkie łodzie 

i silniki dostarcza organizator imprezy. Są 

to fabryczne ogólnie dostępne jednostki 

i motory. Dzięki temu zawodnicy korzystają 

z porównywalnego sprzętu i nie ponoszą 

kosztów związanych z jego zakupem, serwisem 

i transportem. 

Zawody składają się z trzech części: trening, 

manewrowanie oraz slalom równoległy 

z wyścigiem finałowym. Podczas treningu 

sternicy ćwiczą na tych samych jednostkach, 

na których później rywalizują w kolejnych 

etapach. Na manewrówkę składają się dwa 

zadania: wiązanie węzłów oraz wyścig na 

czas po torze wyznaczonym bojami. Trasa 

jest inna dla każdej kategorii, a poziom trudności 

wzrasta wraz z wiekiem startujących. 

Każdy uczestnik wykonuje dwa przejazdy, 

a sędziowie zaliczają bardziej udany i wykonany 

w krótszym czasie. Podczas slalomu 

równoległego uczestnicy rywalizują parami. 

Po pierwszym biegu zamieniają się łódkami 

i rozpoczynają rewanżowy przejazd. Słabszy 

odpada, lepszy awansuje, a najszybsza 

czwórka spotyka się w wyścigu finałowym. 

Formula Future to zawody, dzięki którym 

sport motorowodny może być stosunkowo 

niedrogi i dostępny dla dużej grupy początkujących 

sterników. To także świetny sposób 

na wychowywanie odpowiedzialnych 

i sprawnych wodniaków świadomych mocy 

silników i potrafiących rozsądnie z nich 

korzystać. Dlatego kibicujmy młodym zawodnikom, 

zachęcajmy następnych do nauki 

i wspierajmy działaczy, dzięki którym 

Formula Future może się rozwijać. 

Jan Jakub Komaszewski został zaproszony 

na uroczystą galę, by na scenie Salle 

des Etoiles w Monte Carlo stanąć obok mistrzów 

świata wszystkich klas motorowodnych. 

Jest najmłodszym reprezentantem 

Polski zaproszonym do tej pory na tę największą 

motorowodną uroczystość. 

Arek Rejs 


FOT. WWW.HOTTUG.COM J 

S 

tocznia Delphia Yacht zaprezentuje 

na najbliższych targach Wiatr 

i Woda nowy jacht motorowy do 

spacerowej żeglugi. Model Nano to konstrukcja 

przypominająca tradycyjne wypornościowe 

łodzie holenderskie. 

Ten niewielki stylowy jacht, w atrakcyjnej 

cenie (w wersji podstawowej będzie 

kosztował około 79 tys. zł netto) został 

wyposażony w podnoszony silnik pozwalający 

na bezpieczne cumowanie rufą do 

brzegu i zejście z mielizny. Ciężar łodzi 

umożliwi armatorom transport jachtu na 

przyczepie. Taki mały dom letniskowy dla 

całej rodziny, posiadający pięć koi, rozkładany 

stół, niewielki kambuz oraz instalację 

ciepłej wody, doskonale sprawdzi się nie 

tylko na mazurskich szlakach. Dodatkowo 

armator może zamówić prysznic, uchwyty 

na rowery oraz telewizor. Łódź zadowoli 

też amatorów wędkowania. 

DELPHIA NANO 


Szerokość do 3 m 

Zanurzenie 0,6 / 0,31 m 

Masa 1350 kg 

Balast 150 kg 

Silnik do 12 KM 

Zbiorniki paliwa 2 x 20 l 

Zbiornik wody 70 l 

Kategoria C (5 osób) 

Projekt Andrzej Skrzat 

eśli lubicie ciepłe kąpiele i wypoczynek 

na łodzi – mamy dla was 

idealne rozwiązanie. W Holandii 

skonstruowano… pływającą wannę. Nadaje 

się zarówno na rodzinny wypoczynek, 

jak i firmowe spotkanie integracyjne. 

Nawet późną jesienią sternik i jego 

załoga mogą się wylegiwać w ciepłej 

wodzie na środku jeziora, obserwując 

marznących spacerowiczów. Wannę wyposażono 

w piec do podgrzewania wody. 

Pomysł jak z komiksu „Tytus, Romek 

i A’Tomek”. 

Jednostka nazwana HotTug ma drewniany 

kadłub o długości 3,8 metra, pokryty 

laminatem, o kształcie portowego bączka 

z prostymi burtami. Te proste burty przywodzą 

na myśl dawne drewniane balie. 

Jednostka wyposażona jest w stacjonarny 

silnik elektryczny zasilany z akumulato- 


Konstrukcja jachtu umożliwia szybkie 

zakrycie lub otwarcie kokpitu. Nano posiada 

także charakterystyczny niewielki 

miecz obrotowy zapewniający boczny 

opór. Miecz ułatwi żeglugę i portowe manewry 

podczas silniejszych podmuchów 

wiatru, a gdy łódź trafi na podwodną przeszkodę 

– uniesie się do góry. 

Na dziobie oprócz relingów i windy 

kotwicznej, można zamontować burtową 

drabinkę ułatwiającą zejście na niską keję. 

rów. Pustą łodzią, bez wody, można płynąć 

z prędkością do 10 km/h. Na rufie można 

też zamontować dowolny mały silnik 

zaburtowy. 

W kokpicie pływającej wanny mieści się 

1800 litrów wody. Do jej podgrzewania służy 

stalowy piec opalany drewnem. Nagrzewa 

on wodę do temperatury 38 stopni Celsjusza 

w ciągu około 2 – 3 godzin (zależnie 

od temperatury otoczenia). Wysoki komin 

odprowadzający dym z pieca przypomina 

parowce na Missisipi. Łódź może przewozić 

do ośmiu osób. 

W pełni wyposażona jednostka, z akumulatorami 

na dwie godziny pływania, 

kosztuje niespełna 15 tys. euro. Sam kadłub, 

bez pieca i napędu, wyceniono na niecałe 

9 tys. euro. HotTug może być także 

łódką do wędkowania. 


NOwOśCI JaChTy mOTOrOWe 

Nowy jacht z Olecka 

Pierwsza wizualizacja łodzi Delphia Nano. Fot. Delphia yachts 

Za rufą znajduje się charakterystyczna 

półokrągła platforma kąpielowa. Armator 

może też zamówić wersję z dodatkową 

platformą na dziobie. W tylnej części 

kokpitu mamy półokrągłą kanapę. W kokpicie, 

po prawej stronie, znajduje się stanowisko 

sternika osłonięte ciemną owiewką. 

Delphia Nano to ciekawa propozycja 

dla indywidualnych odbiorców oraz firm 

czarterowych (łódź można prowadzić bez 

patentu). 

łódź na zimową depresję 

Wanna z silnikiem. Do zakochania jeden krok. 

41

eklama Motorówka 

JaChTy mOTOrOWe NOwOśCI 

Sylwetkę jachtu Silver Arrows Marine Granturismo opracowano w biurach projektowych Mercedes-Benz Style. Fot. www.silverarrowsmarine.com 

w stylu srebrnej strzały 

B 

rytyjska firma Silver Arrows 

Marine zbudowała ekskluzywną 

łódź motorową o bardzo eleganckich 

liniach. Sylwetkę jachtu Silver 

Arrows Marine Granturismo opracowano 

w biurach projektowych Mercedes-Benz 

Style należących do koncernu Daimler 

AG. Łódź, którą zaprezentowano na targach 

przemysłu jachtowego w Monako, 

nawiązuje stylem do zwycięskich samochodów 

wyścigowych Mercedesa z lat 

1934 – 1939, znanych pod nazwą Silver 

Arrow (Srebrna Strzała). Model wnosi do 

świata jachtów motorowych nie tylko elegancję 

słynnych aut, ale także technologie 

rodem z Formuły 1. 

Marine granturismo ma smukły kadłub 

o długości 14 metrów. Niewykończona 

łódź bez problemu przeszła niedawno 

próby morskie, podczas których pływała 

z dynamiką godną sportowych modeli 

firmy Mercedes. Jacht przeznaczony jest 

wzrost sprzedaży w USA 

Mimo kryzysu oraz dużych strat spowodowanych 

przez huragan Sandy, przemysł 

jachtowy w Stanach Zjednoczonych 

zwiększył sprzedaż łodzi o 10 procent. 

Amerykańskie Narodowe Stowarzyszenie 

Producentów Sprzętu Żeglarskiego (National 

Marine Manufacturers Association 

– NMMA) opublikowało szacunkowe dane 

za 2012 rok, z których wynika, że był to 

pierwszy znaczący wzrost sprzedaży detalicznej 

rekreacyjnych łodzi motorowych od 

czasu recesji. 

Thom Dammrich, prezes NMMA, uważa, 

że przyczyniła się do tego poprawa 

warunków gospodarczych i zaopatrzenia 

w paliwo oraz skierowanie zainteresowań 

Amerykanów ku rekreacji na świeżym 

powietrzu. Pomógł również trend do tworzenia 

nowoczesnych, uniwersalnych łodzi 

odzwierciedlających różnorodne zaintere- 

głównie do jednodniowych wycieczek, 

ale ma też miejsca do spania. W sprzedaży 

znajdzie się we wrześniu 2013 

roku – będzie kosztować od 800 tys. do 

miliona euro. Portem macierzystym prototypowego 

modelu będzie marina Porto 

Montenegro w Czarnogórze (90 km na 

południowy wschód od chorwackiego 

Dubrownika). 


sowania i możliwości finansowe klientów. 

Takie właśnie uniwersalne łodzie, o długości 

do 8 metrów, stanowią 96 procent 

spośród 12,4 mln jednostek zarejestrowanych 

w Stanach Zjednoczonych. Nadają się 

one zarówno do wędkowania, ciągnięcia 

narciarzy wodnych, a także do rekreacji 

w rodzinnym gronie. 

Po ponad dziesięciu latach zastoju udział 

wypoczynku na wodzie w zainteresowaniach 

rekreacyjnych Amerykanów wzrósł 

o 10 procent, osiągając niemal poziom 

z 1997 roku. Roczne wydatki Amerykanów 

na wypoczynek na świeżym powietrzu wynoszą 

646 mld dolarów. Producenci łodzi 

mają więc o co walczyć. Spodziewają się 

dalszego wzrostu sprzedaży w 2013 roku – 

pomóc ma w tym między innymi zwiększenie 

wydatków na marketing. 



Jeden wskaźnik , wiele zastosowań… 

a ty Jak skonfiguruJesz swoJe is40? 

Wyświetlacz IS40 z kontrolerem OP10 

Oficjalny 

dystrybutOr 

na Polskę 

Nowy, rewelacyjny 

system nawigacyjny 

Simrad IS40 

www.parker.com.pl 

www.simrad-yachting.com 

- Kolorowy wyświetlacz LCD 4,1” 

- Podświetlenie LED-widoczność w pełnym słońcu 

- Brak efektu kondensacji pary wodnej wewnątrz wskaźnika 

- Kąty widzenia 170 stopni 

- Niski pobór prądu-średnio poniżej 100 mA 

- Rozdzielczość ekranu 320x240 pikseli 

- Prezentacja informacji z wiatromierza, sondy, logu, kompasu, GPS itp. 

- Możliwość dzielenia ekranu 

- Legendarna precyzja SIMRAD 

- Interfejs NMEA2000 

- Klasa wodoszczelności IPX7 

- Możliwość rozbudowy o autopilota www.simrad-yachting.com 

WIoDĄCa MaRka na RYnkU MaRInE aUDIo 

Parker Poland Sp. z o.o. 

Cząstków Polski 171, 

05-152 Czosnów 

tel. +48 22 785 11 11, fax +48 22 785 09 99, parker@parker.com.pl, www.parker.com.pl

KOMPAKTOWE WYMIARY � DUŻE MOŻLIWOŚCI 

Sonar Ploter map 

Eljacht, ul. Łowicka 13, 80-642 Gdańsk 

tel. 58 320 70 24, www.eljacht.pl 

Wbudowany 

GPS Radar Kontrola paliwa Audio 

Zapraszamy 

od 28 lutego 

do 3 marca 2013 

Lista dystrybutorów i partnerów handlowych dostępna jest na stronie: www.eljacht.pl 

Wielofunkcyjne wskaźniki a65 oraz a67, 

z dotykowymi ekranami o przekątnej 5,7”. 

Szybkość i pełna funkcjonalność 

wskaźników Raymarine w kompaktowej 

formie.

MagazynWiatr_02_2013

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?