Stan wojenny
Stan wojenny Stan wojenny
wybór êróde∏ 76 kadiuszem Rybickim, Zygmuntem B∏a˝kiem i Andrzejem Sk∏adkowskim z w∏adz krajowych i regionalnych „SolidarnoÊci” w Strzebielinku znaleêli si´ mi´dzy innymi Andrzej Zar´bski, Janusz Onyszkiewicz, Grzegorz Palka, Andrzej Gwiazda, Andrzej Sobieraj, Antoni Tokarczuk, Jan Rulewski, Seweryn Jaworski, Karol Modzelewski, Henryk Wujec, Antoni Pietkiewicz, Lech Dymarski, Witold Król, Czes∏aw Kijanka, a tak˝e Jacek Kuroƒ (doradca Komisji Krajowej). Komisarzem wojskowym w województwie gdaƒskim zosta∏ dowódca Marynarki Wojennej i cz∏onek WRON admira∏ Ludwik Janczyszyn, zaÊ dowództwo nad Pomorskim Okr´giem Wojskowym przejà∏ gen. Myzia∏. 13 grudnia w TrójmieÊcie strajkowa∏o ∏àcznie oko∏o 47 zak∏adów pracy, w tym Stocznia Gdaƒska im. Lenina, Gdaƒska Stocznia Remontowa, Port Gdaƒski, Port Gdyƒski, Stocznia Gdyƒska im. Komuny Paryskiej, Zak∏ady Rafineryjne. Strajkowa∏y Politechnika i Uniwersytet Gdaƒski. Jednà z pierwszych decyzji w∏adz wojewódzkich i partyjnych by∏o zawieszenie dzia∏alnoÊci niektórych stowarzyszeƒ i organizacji – w pierwszej kolejnoÊci Klubu Inteligencji Katolickiej w Gdaƒsku, Spo∏ecznego Komitetu Budowy Pomnika Poleg∏ych Stoczniowców w 1970 r. w Gdaƒsku oraz Spo∏ecznego Komitetu Budowy Pomników Ofiar Grudnia 1970 r. w Gdyni 6 . W poniedzia∏ek 14 grudnia niektórzy ksi´˝a zostali wezwani na rozmowy do siedziby SB przy ul. Okopowej w Gdaƒsku, gdzie nalegano, by podpisali tak zwane lojalki 7 . Najwa˝niejszà dla w∏adz sprawà by∏o spacyfikowanie Stoczni Gdaƒskiej, bowiem d∏ugotrwa∏y opór „kolebki «SolidarnoÊci»” móg∏ wydatnie wp∏ynàç na nastroje w TrójmieÊcie i w ca∏ym kraju. Akcja opanowania Stoczni przebiega∏a poczàtkowo zgodnie z planem. Ju˝ w nocy z 12 na 13 grudnia na teren zak∏adu wesz∏o ZOMO i SB, aresztujàc strajkujàcych stoczniowców 8 . Kiedy w∏adzom wydawa∏o si´, ˝e sytuacja jest pod kontrolà, robotnicy przygotowywali si´ do og∏oszenia 14 grudnia strajku okupacyjnego. 13 grudnia pod bram´ nr 2 przybywali mieszkaƒcy Gdaƒska, do Stoczni przychodzili te˝ pierwsi robotnicy. Tego dnia mi´dzy godz. 22 a 23.00 na teren Stoczni przedostali si´ (przyp∏yn´li motorówkami) cz∏onkowie Krajowego Komitetu Strajkowego (funkcjonowa∏a tak˝e nazwa Ogólnopolski Komitet Strajkowy). Komitet ukonstytuowa∏ si´ w Porcie Gdaƒskim, tam proklamowano ogólnopolski strajk generalny do czasu, a˝ w∏adze nie zwolnià wszystkich internowanych i nie odwo∏ajà stanu wojennego 9 . Ju˝ w nocy z 13 na 14 grudnia o godz. 0.25 nastàpi∏ szturm 300-osobowego oddzia∏u ZOMO i komandosów na Rejon I Portu Gdaƒskiego, jednak cz∏onkowie Prezydium Komisji Krajowej oraz portowej Komisji Zak∏adowej „SolidarnoÊci”, którzy unikn´li aresztowania podczas szturmu ZOMO, kontynuowali strajk w innych cz´Êciach (rejonach) Portu Gdaƒskiego. Przez ca∏y poniedzia∏ek 14 grudnia do Stoczni Gdaƒskiej przybywali jej pracownicy, przedstawiciele ró˝nych zak∏adów pracy i wy˝szych uczelni Trójmiasta. Pod Stocznià zgromadzi∏ si´ t∏um mieszkaƒców Gdaƒska. Mimo kryzysu nastrojów, który poniedzia∏kowym popo∏udniem zrodzi∏ si´ wÊród za∏ogi w wyniku o˝ywionych dyskusji na temat form oporu (bierny czy aktywny) w przypadku próby pacyfikacji zak∏adu, w Stoczni przebywa∏o wcià˝ oko∏o 6 tys. ludzi 10 . WÊród przywódców strajku zwyci´˝y∏a koncepcja oporu biernego. Uwa˝ali oni, ˝e w∏adze celowo zwleka∏y z decyzjà o militaryzacji zak∏adu, poniewa˝ chcà, aby Stocznia sta∏a si´ centralnym oÊrodkiem oporu, do którego zjadà czo∏owi dzia∏acze „SolidarnoÊci” z ca∏ego regionu 11 . 6 Archiwum Paƒstwowe w Toruniu, KW PZPR, 431, [bez paginacji], Wykaz stowarzyszeƒ zawieszonych przez wojewodów na podstawie art. 15 dekretu o stanie wojennym (stan na dzieƒ 16 grudnia 1981 roku, godzina 8.00). 7 S. Bogdanowicz, KoÊció∏ gdaƒski pod rzàdami komunizmu 1945–1984, Gdaƒsk 2000, s. 385. 8 By∏em bardziej przebieg∏y od nich, relacja Bogdana Borusewicza, spisa∏a E. Zarzycka, „Gazeta Polska”, 29 III 2000. 9 Komunikat nr 1 Krajowego Komitetu Strajkowego, 13 XII 1981, godz. 13.20, druk ulotny w zbiorach autora. 10 O opuszczeniu Stoczni Gdaƒskiej przez cz´Êç strajkujàcych wspomina m.in. Marian Terlecki w ksià˝ce W stanie..., s. 30; relacja Zbigniewa Gacha, 15 XI 2001, notatka w zbiorach autora. 11 Zbiory Oddzia∏owego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdaƒsku, Zbigniew Gach, Ku pami´ci – spisane z g∏owy notatki dotyczàce strajku w Stoczni Gdaƒskiej im. Lenina w dniach 15 i 16 (do rana i nie tylko) grudnia 1981 r., tu˝ po wprowadzeniu tzw. stanu wojennego, 14–16 XII 1981, s. 5; opublikowane w niniejszym pakiecie jako tekst êród∏owy nr 23.
Wówczas nastàpi∏oby odblokowanie zak∏adu przy pomocy oddzia∏ów wojska, a kierowanie Stocznià mieli objàç komisarze wojskowi 12 . Kiedy jezuita ks. Bronis∏aw Sroka oko∏o godz. 21.00 odprawia∏ w Stoczni msz´ Êwi´tà, stoczniowcy nie mieli ju˝ wàtpliwoÊci, ˝e kolejny atak ZOMO jest kwestià godzin 13 . Plan operacji przewidywa∏ opanowanie bramy nr 2 i newralgicznych punktów zak∏adu, wyprowadzenie pracowników z terenu Stoczni, przej´cie urzàdzeƒ poligraficznych i nag∏aÊniajàcych oraz zatrzymanie wszystkich cz∏onków Komitetu Strajkowego. Akcj´ rozpocz´to 15 grudnia o godz. 0.15. Wzi´∏o w niej udzia∏ 814 milicjantów – w wi´kszoÊci Êciàgni´tych ze Szczytna – oraz pu∏k czo∏gów. W ciàgu pi´ciu godzin jednostki ZOMO i WP zrealizowa∏y zamierzone cele – Stoczni´ opuÊci∏o prawie 7 tys. strajkujàcych. Zatrzymano 51 osób, dziewi´ç z nich internowano. Nie zdo∏ano jednak odnaleêç i wyprowadziç wszystkich robotników ani aresztowaç przywódców strajku. Cz∏onek Komitetu Wojewódzkiego PZPR Mieczys∏aw Chabowski ubolewa∏ nad opiesza∏oÊcià si∏ porzàdkowych i domaga∏ si´ rych∏ego postawienia dzia∏aczy „SolidarnoÊci” przed sàdem wojennym 14 . Mimo wielkiej determinacji aparatu PZPR si∏y bezpieczeƒstwa oko∏o godz. 5.00 rano opuÊci∏y Stoczni´, nie sprawdzajàc wszystkich pomieszczeƒ zak∏adu, szczególnie wydzia∏u W-3, w którym ukryli si´ cz∏onkowie w∏adz regionalnych i krajowych „SolidarnoÊci” 15 . Milicja i wojsko nie zadba∏y tak˝e o uszczelnienie blokady bram stoczniowych, dzi´ki czemu do zak∏adu ponownie dostali si´ zwiàzkowcy i dzia∏acze Niezale˝nego Zrzeszenia Studentów (g∏ównie z Wy˝szej Szko∏y Morskiej w Gdyni, gdzie zakoƒczy∏ si´ strajk 16 ) oraz robotnicy – razem 600–700 osób (zaledwie jednà trzecià stanowili stoczniowcy) 17 . Pod bram´ nr 2 przybywa∏o coraz wi´cej mieszkaƒców Gdaƒska. Âwiadkowie tamtych wydarzeƒ, a tak˝e zachowane fotografie potwierdzajà, ˝e stacjonujàcy pod Stocznià pancerniacy zbratali si´ z ludnoÊcià. Przera˝one tym w∏adze 15 grudnia po po∏udniu wymieni∏y „niepewnych” ˝o∏nierzy na nowe jednostki. Niewykluczone, ˝e w∏aÊnie 15 grudnia kierujàcy akcjà strajkowà w Stoczni podj´li decyzj´ o koncentracji trójmiejskiego oporu wokó∏ Stoczni. Uczestnicy strajku NZS na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdaƒskiego oko∏o godz. 21.00 zostali wezwani przez stoczniowy Komitet Strajkowy do rozwiàzania protestu na uczelni i udania si´ do Stoczni 18 ; ostatecznie posz∏a tam niewielka liczba studentów Uniwersytetu Gdaƒskiego oraz Politechniki – razem oko∏o 200 osób 19 . Apel stoczniowców o przerwanie akcji strajkowej na Uniwersytecie móg∏ byç zwiàzany z pacyfikacjà 15 grudnia strajku w Stoczni Gdyƒskiej im. Komuny Paryskiej – operacja „odblokowania” Stoczni Gdyƒskiej, noszàca kryptonim „Ba∏tyk”, zosta∏a przeprowadzona przez sprowadzone ze S∏upska jednostki ZOMO oraz dwie grupy pancerne wojska w sile 566 ludzi i trwa∏a od 4.20 do 7.00 rano. Do kolejnej pacyfikacji Stoczni Gdaƒskiej dosz∏o 16 grudnia oko∏o godz. 6.00. Nad Stoczni´ nadlecia∏y helikoptery, w∏adze rozwa˝a∏y zaj´cie zak∏adu przez desant 20 . W operacji wzi´∏o udzia∏ ponad 12 Archiwum Paƒstwowe w Gdaƒsku, KW PZPR, 951, [bez paginacji], Protokó∏ z posiedzenia Egzekutywy KW PZPR w Gdaƒsku w dniu 14 grudnia 1981 r. 13 Zbiory Oddzia∏owego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdaƒsku, Zbigniew Gach, Ku pami´ci..., s. 8. 14 APG, KW PZPR, 951, [bez paginacji], Protokó∏ z posiedzenia Egzekutywy KW PZPR w Gdaƒsku w dniu 15 grudnia 1981 r. 15 Z. Gach, Szturm na bramy, „Tygodnik Gdaƒski”, 17 XII 1989. 16 Strajk w Wy˝szej Szkole Morskiej w Gdyni rozpoczà∏ si´ 14 grudnia. Na jego czele stan´li przewodniczàcy zak∏adowej „SolidarnoÊci” Jerzy Kowalczyk i Ewa Kubasiewicz. Przyby∏y tego samego dnia kontradmira∏ Lechowski nakaza∏ zakoƒczenie strajku, gro˝àc pacyfikacjà i represjami wobec uczestników. Cz´Êç studentów postanowi∏a opuÊciç szko∏´. Ostatecznie strajk przerwano 15 grudnia. W tym dniu odwo∏ano rektora uczelni Kosteckiego i prorektora Henryka Dzier˝ka. Rektorem komisarycznym zosta∏ kapitan ˝eglugi wielkiej W∏adys∏aw Rymarz. 17 Zbiory Oddzia∏owego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdaƒsku, Zbigniew Gach, Ku pami´ci..., s. 10. 18 Ibidem, ¸. Szarmach, Archiwum znalezione w szufladzie. Praca konkursowa oparta na zapiskach w dzienniku ojca, Andrzeja Szarmacha, [bez paginacji]. 19 Ibidem, Zbigniew Gach, Ku pami´ci..., s. 10. 20 Wed∏ug Bogdana Borusewicza jeszcze przed pacyfikacjà Stoczni nad zak∏ad nadlecia∏o 21 helikopterów (By∏em bardziej przebieg∏y...). 77 wybór êróde∏
- Page 98 and 99: wybór êróde∏ 26 2. Udzia∏ w
- Page 100 and 101: wybór êróde∏ 28 Nr 5 1981 grud
- Page 102 and 103: wybór êróde∏ 30 Nr 6 1981 grud
- Page 104 and 105: wybór êróde∏ 32 Nr 7 [1981 gru
- Page 106 and 107: wybór êróde∏ 34 Nr 8 1981 grud
- Page 108 and 109: wybór êróde∏ 36 nami to skoƒc
- Page 110 and 111: wybór êróde∏ 38 Nr 10 1981 gru
- Page 112 and 113: wybór êróde∏ 40 Nr 11 1981 gru
- Page 114 and 115: wybór êróde∏ 42 Nr 13 1981 gru
- Page 116 and 117: wybór êróde∏ 44 Nr 14 [1981 gr
- Page 118 and 119: wybór êróde∏ 46 Nr 15 1982 sty
- Page 120 and 121: wybór êróde∏ 48 Zapytany „Ar
- Page 122 and 123: wybór êróde∏ 50 Nr 18 [1982 st
- Page 124 and 125: wybór êróde∏ 52 Nr 20 1982 lip
- Page 126 and 127: wybór êróde∏ 54 Nr 21 1982 wrz
- Page 128 and 129: wybór êróde∏ 56 Nr 23 Dziennik
- Page 130 and 131: wybór êróde∏ 58 paniamencie og
- Page 132 and 133: wybór êróde∏ 60 Nr 25 Relacja
- Page 134 and 135: wybór êróde∏ 62 Nr 26 Relacja
- Page 136 and 137: wybór êróde∏ 64 Relacja Ma∏g
- Page 138 and 139: wybór êróde∏ 66 Nr 30 Dziennik
- Page 140 and 141: wybór êróde∏ 68 wype∏nia∏y
- Page 142 and 143: wybór êróde∏ 70 cz´∏y si´
- Page 144 and 145: wybór êróde∏ 72 To by∏y jedn
- Page 146 and 147: wybór êróde∏ 74 Po paru tygodn
- Page 150 and 151: wybór êróde∏ 78 900 milicjant
- Page 152 and 153: wybór êróde∏ 80 Nr 37 Spo∏ec
- Page 154 and 155: wykaz skrótów 82 WYKAZ SKRÓTÓW
- Page 156 and 157: STAN WOJENNY WARSZAWA 2002
- Page 158: SPIS TREÂCI Omówienie zawartoÊci
- Page 161 and 162: scenariusze lekcji 6 SCENARIUSZE LE
- Page 163 and 164: scenariusze lekcji 8 5. Po zakoƒcz
- Page 165 and 166: scenariusze lekcji 10 Ârodki dydak
- Page 167 and 168: scenariusze lekcji 12 2. Nauczyciel
- Page 169 and 170: scenariusze lekcji 14 SCENARIUSZE L
- Page 171 and 172: scenariusze lekcji 16 Postawy i zac
- Page 173 and 174: scenariusze lekcji 18 3. Podziel kl
- Page 175 and 176: scenariusze lekcji 20 grupa I grupa
- Page 177 and 178: scenariusze lekcji 22 • grupa VI
- Page 179 and 180: ibliografia dla nauczyciela 24 BIBL
wybór êróde∏<br />
76<br />
kadiuszem Rybickim, Zygmuntem B∏a˝kiem i Andrzejem Sk∏adkowskim z w∏adz krajowych i regionalnych<br />
„SolidarnoÊci” w Strzebielinku znaleêli si´ mi´dzy innymi Andrzej Zar´bski, Janusz Onyszkiewicz,<br />
Grzegorz Palka, Andrzej Gwiazda, Andrzej Sobieraj, Antoni Tokarczuk, Jan Rulewski, Seweryn<br />
Jaworski, Karol Modzelewski, Henryk Wujec, Antoni Pietkiewicz, Lech Dymarski, Witold Król,<br />
Czes∏aw Kijanka, a tak˝e Jacek Kuroƒ (doradca Komisji Krajowej).<br />
Komisarzem wojskowym w województwie gdaƒskim zosta∏ dowódca Marynarki Wojennej i cz∏onek<br />
WRON admira∏ Ludwik Janczyszyn, zaÊ dowództwo nad Pomorskim Okr´giem Wojskowym przejà∏<br />
gen. Myzia∏.<br />
13 grudnia w TrójmieÊcie strajkowa∏o ∏àcznie oko∏o 47 zak∏adów pracy, w tym Stocznia Gdaƒska<br />
im. Lenina, Gdaƒska Stocznia Remontowa, Port Gdaƒski, Port Gdyƒski, Stocznia Gdyƒska im. Komuny<br />
Paryskiej, Zak∏ady Rafineryjne. Strajkowa∏y Politechnika i Uniwersytet Gdaƒski. Jednà z pierwszych<br />
decyzji w∏adz wojewódzkich i partyjnych by∏o zawieszenie dzia∏alnoÊci niektórych stowarzyszeƒ<br />
i organizacji – w pierwszej kolejnoÊci Klubu Inteligencji Katolickiej w Gdaƒsku, Spo∏ecznego<br />
Komitetu Budowy Pomnika Poleg∏ych Stoczniowców w 1970 r. w Gdaƒsku oraz Spo∏ecznego Komitetu<br />
Budowy Pomników Ofiar Grudnia 1970 r. w Gdyni 6 . W poniedzia∏ek 14 grudnia niektórzy ksi´˝a<br />
zostali wezwani na rozmowy do siedziby SB przy ul. Okopowej w Gdaƒsku, gdzie nalegano, by podpisali<br />
tak zwane lojalki 7 .<br />
Najwa˝niejszà dla w∏adz sprawà by∏o spacyfikowanie Stoczni Gdaƒskiej, bowiem d∏ugotrwa∏y opór<br />
„kolebki «SolidarnoÊci»” móg∏ wydatnie wp∏ynàç na nastroje w TrójmieÊcie i w ca∏ym kraju. Akcja<br />
opanowania Stoczni przebiega∏a poczàtkowo zgodnie z planem. Ju˝ w nocy z 12 na 13 grudnia na teren<br />
zak∏adu wesz∏o ZOMO i SB, aresztujàc strajkujàcych stoczniowców 8 . Kiedy w∏adzom wydawa∏o<br />
si´, ˝e sytuacja jest pod kontrolà, robotnicy przygotowywali si´ do og∏oszenia 14 grudnia strajku okupacyjnego.<br />
13 grudnia pod bram´ nr 2 przybywali mieszkaƒcy Gdaƒska, do Stoczni przychodzili te˝<br />
pierwsi robotnicy. Tego dnia mi´dzy godz. 22 a 23.00 na teren Stoczni przedostali si´ (przyp∏yn´li motorówkami)<br />
cz∏onkowie Krajowego Komitetu Strajkowego (funkcjonowa∏a tak˝e nazwa Ogólnopolski<br />
Komitet Strajkowy). Komitet ukonstytuowa∏ si´ w Porcie Gdaƒskim, tam proklamowano ogólnopolski<br />
strajk generalny do czasu, a˝ w∏adze nie zwolnià wszystkich internowanych i nie odwo∏ajà stanu wojennego<br />
9 . Ju˝ w nocy z 13 na 14 grudnia o godz. 0.25 nastàpi∏ szturm 300-osobowego oddzia∏u<br />
ZOMO i komandosów na Rejon I Portu Gdaƒskiego, jednak cz∏onkowie Prezydium Komisji Krajowej<br />
oraz portowej Komisji Zak∏adowej „SolidarnoÊci”, którzy unikn´li aresztowania podczas szturmu<br />
ZOMO, kontynuowali strajk w innych cz´Êciach (rejonach) Portu Gdaƒskiego.<br />
Przez ca∏y poniedzia∏ek 14 grudnia do Stoczni Gdaƒskiej przybywali jej pracownicy, przedstawiciele<br />
ró˝nych zak∏adów pracy i wy˝szych uczelni Trójmiasta. Pod Stocznià zgromadzi∏ si´ t∏um mieszkaƒców<br />
Gdaƒska. Mimo kryzysu nastrojów, który poniedzia∏kowym popo∏udniem zrodzi∏ si´ wÊród<br />
za∏ogi w wyniku o˝ywionych dyskusji na temat form oporu (bierny czy aktywny) w przypadku próby<br />
pacyfikacji zak∏adu, w Stoczni przebywa∏o wcià˝ oko∏o 6 tys. ludzi 10 . WÊród przywódców strajku zwyci´˝y∏a<br />
koncepcja oporu biernego. Uwa˝ali oni, ˝e w∏adze celowo zwleka∏y z decyzjà o militaryzacji<br />
zak∏adu, poniewa˝ chcà, aby Stocznia sta∏a si´ centralnym oÊrodkiem oporu, do którego zjadà czo∏owi<br />
dzia∏acze „SolidarnoÊci” z ca∏ego regionu 11 .<br />
6 Archiwum Paƒstwowe w Toruniu, KW PZPR, 431, [bez paginacji], Wykaz stowarzyszeƒ zawieszonych przez wojewodów na<br />
podstawie art. 15 dekretu o stanie <strong>wojenny</strong>m (stan na dzieƒ 16 grudnia 1981 roku, godzina 8.00).<br />
7 S. Bogdanowicz, KoÊció∏ gdaƒski pod rzàdami komunizmu 1945–1984, Gdaƒsk 2000, s. 385.<br />
8 By∏em bardziej przebieg∏y od nich, relacja Bogdana Borusewicza, spisa∏a E. Zarzycka, „Gazeta Polska”, 29 III 2000.<br />
9 Komunikat nr 1 Krajowego Komitetu Strajkowego, 13 XII 1981, godz. 13.20, druk ulotny w zbiorach autora.<br />
10 O opuszczeniu Stoczni Gdaƒskiej przez cz´Êç strajkujàcych wspomina m.in. Marian Terlecki w ksià˝ce W stanie..., s. 30;<br />
relacja Zbigniewa Gacha, 15 XI 2001, notatka w zbiorach autora.<br />
11 Zbiory Oddzia∏owego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdaƒsku, Zbigniew Gach, Ku pami´ci – spisane z g∏owy notatki<br />
dotyczàce strajku w Stoczni Gdaƒskiej im. Lenina w dniach 15 i 16 (do rana i nie tylko) grudnia 1981 r., tu˝ po wprowadzeniu<br />
tzw. stanu wojennego, 14–16 XII 1981, s. 5; opublikowane w niniejszym pakiecie jako tekst êród∏owy nr 23.