Stan wojenny

wybór êróde∏
50
Nr 18
[1982 styczeƒ] – Ulotka do cz∏onków „SolidarnoÊci” i wszystkich Polaków
Minà∏ miesiàc od czarnej polskiej niedzieli 13 XII 1981 roku. Ponad miesiàc wojny i okupacji wydanej
narodowi polskiemu przez grup´ partyjno-ubowskich i wojskowych gangsterów – zaprzedanych
sowieckiemu okupantowi. Zbrodniarze ci zape∏nili wi´zienia tysiàcami robotników, ch∏opów i m∏odzie˝à.
Nie zawahali si´ przed aresztowaniem przywódców „SolidarnoÊci” oraz najbardziej post´powych
intelektualistów i naukowców. Dobór ten Êwiadczy o tym, ˝e nauki brali oni u najbardziej okrutnych
wrogów narodu polskiego – u Hitlera i Stalina. Tak jak faszyÊci i stalinowcy – uderzyli w naj˝ywotniejsze
si∏y narodu, haƒbiàc przy tym mundur ˚o∏nierza Polskiego. Nie zawahali si´ nawet przed
rozlewem krwi robotniczej. Zbrodni´ t´ podj´li nie po raz pierwszy w imi´ zachowania dla sowietów
Polski jako posiad∏oÊci kolonialnej oraz zachowania swej okrutnej w∏adzy. Po spacyfikowaniu narodu
i fabryk przystàpili do masowych zwolnieƒ z pracy cz∏onków „SolidarnoÊci”.
Masowy charakter przybra∏o wymuszanie podpisów lojalnoÊci pod groêbà utraty Êrodków do ˝ycia.
Nie cofni´to si´ tak˝e przed szanta˝em najwy˝szych przedstawicieli polskiego KoÊcio∏a, gro˝àc Kardyna∏owi
Macharskiemu – morderstwem. Rozwiàzano niezale˝ne instytucje spo∏eczne i niezale˝ne
zwiàzki m∏odzie˝y. Masowe Êrodki przekazu – gadzinówki wtórujàce swym mocodawcom z Moskwy
– wulgarnie szkalujàc najlepszych synów narodu, che∏pià si´ „normalizacjà”. „Normalizacja” w j´zyku
tych ludzi oznacza zabicie SolidarnoÊci i WolnoÊci. Oprawcy zapomnieli jednak lekcji historii. Zapomnieli
o tym, ˝e „SolidarnoÊç” to 10.000.000 ludzi pracy i wszystkich ich aresztowaç nie dadzà rady.
Re˝im winien sobie uÊwiadomiç t´ prawd´, ˝e im g∏´biej b´dzie brnàç w terror, tym napotka wi´kszy
opór klasy robotniczej, ˝e nie znajdzie liczàcego si´ w narodzie partnera do wyre˝yserowanej przez
Moskw´ „normalizacji”. [...]
èród∏o: Stan wojenny w Polsce. Dokumenty i materia∏y archiwalne 1981–1983, red. Tadeusz Walichnowski, Warszawa
2001, s. 162–163.