memorandum srpske akademije nauka i umetnostī - komunikacija

književnosti otkidaju se njeni najbolji pisci i najznacajnija
dela da bi se veštacki ustanovile
nove regionalne književnosti. Prisvajanje i rasparcavanje
srpskog kulturnog nasleda ide tako
daleko da se u školama uci kako Njegoš nije
srpski pisac, da su Laza Kostic i Veljko Petrovic
vojvodanski, a Petar Kocic i Jovan Ducic bosansko-hercegovacki
pisci. Koliko juce Meši Selimovicu
nije bilo dopušteno da se izjasni kao
srpski pisac, a ni sad se ne poštuje njegova volja
da se vodi u srpskoj književnosti. Srpska kultura
ima više nepodobnih, zabranjenih, precutanih
ili nepoželjnih pisaca i intelektualnih
stvaralaca no ijedna druga jugoslovenska
književnost, mnogi su šta više i sasvim izbrisani
iz književnog secanja.”
- “Uspostavljanje punog nacionalnog i kulturnog
identegrita srpskog naroda, nezavisno od toga u
kojoj se republici nalazio, njegovo je istorijsko i
demokratsko pravo. Sticanje ravnopravnosti i
samostalan razvoj za srpski narod imaju dublji
istorijski smisao. Za manje od pedeset godina, u
dvema uzastopnim generacijama, dva puta
izložen fizickom uništenju, prinudnoj asim ilaciji,
pokrštavanju, kulturnom genocidu,
ideološkoj doktrini, obezvredivanju i odricanju
od sopstvene tradicije pod nametnutim kompleksom
krivice, intelektualno i politicki razoružavan,
srpski narod je bio izložen
preteškim iskušenjima da to ne bi ostavilo
duboke tragove u duhovnom stanju koje se na
kraju ovog stoleca velikih tehnoloških uzleta
ljudskog uma ne bi smelo zanemariti. Ukoliko
racuna sa svojom buducnošcu u porodici kulturnih
i civilizovanih naroda sveta srpski narod
mora dobiti mogucnost da ponovo nade sebe i
156