Kritika: Mulić, Llosa, Mršić Interview: Marina Trumić TEMA broja ... - sic
Kritika: Mulić, Llosa, Mršić Interview: Marina Trumić TEMA broja ... - sic Kritika: Mulić, Llosa, Mršić Interview: Marina Trumić TEMA broja ... - sic
i ropstva, u ime ljubavi. 51 Prigodom odbacivanja pobunjene misli kao pamćenja, budućnost bi bila anticipirana kao neka vrsta pekićevskog Novog Jerusalima kao potopljenog Gulaga u polarnom moru ništavila, koji se 2999. godine naučničkom oku otkriva kao prostor neraskidive duševne zajednice koju drži na okupu bodljikava žica, kao potresna slika žudnje da se srećna komuna i u smrt ponese u formi masovne grobnice, kao veličanstvena predstava o ZEKU kao natčovjeku koji je, besprijekornog zdravlja, bez medicinske njege i odjeće na minus dvadeset stepeni, prestao biti čovjek saobrazivši se s prirodom, postavši estetička kategorija, ukidajući potrebu za umjetnošću koja je prognana. U slučaju odbacivanja te presudne negativističke epistemičke krhotine, samo znanje kao najveća univerzalna vrijednost i prvi preduvjet daljeg razvoja marksističke misli, nadvladavanja kapitalističkog obzora, ostalo bi ponovno zarobljeno, jer bi se unutar generičkih procedura (poem, matem) teško mogla doseći istina, univerzalne vrijednosti uopšte, s obzirom da bi jedan prevashodan komadić mozaika u konačnom epistemičkom i generičkom konstruiranju nepovratno izostao. Kao protuteža, nametala bi se, dakle, potreba za (samo)isjecanjem iz totaliteta institucionalnog znanja, oslobađanjem od tog kapitalističkog univerzalizma, odbijanjem intelektualnog slugeranjstva, univerzalizacijom borbe protiv i subjektivnog i objektivnog nasilja, te definisanjem novih preduvjeta hipoteze komunizma, kroz kombinacije misaonih procesa, uvijek univerzalnih i globalnih, i političkih iskustava, uvijek singularnih i lokalnih (Badiou), kako bi se konstituirala dostojna alternativa koja će dokinuti s logikom kapitala, ne umičući u strategiju trećeg puta 52 kao konstruktivnu i legitimizirajuću kritike nedopustivog i nehumanog liberal-kapitalističkog poretka. 51 Albert Camus: Pobunjeni čovjek, Zora, Zagreb, 1976., str. 25. 52 Alex Callinicos. Protiv trećeg puta. Antikapitalistička kritika. Naklada Jesenski i Turk, Zagreb, 2009. Callinicos vidi rješenje u radničkom organizovanju u sindikate, koje će biti provedeno na univerzalnim osnovama, što će dati svoj doprinos u demokratskom rušenju kapitalističkog sistema. Foto: Denis Ruvić 56 (sic!)
!TeMAT (sic!) Edin Salčinović Give me ConvinienCe or Give me Death Popularistička proizvodnja relativizma Polazeći od premise o principijelnoj jednakosti svih ljudi kao govornih bića - onoga što Étienne Balibar naziva égaliberté - nužno je usmjerenje ka pravom političkom činu koji će izazvati kratki spoj između općeg i pojedinačnog, dovodeći do disfunkcionalnsti “prirodni” (multuikulturalistički/liberal-kapitalistički) društveni poredak. Odatle se ponovo vraćamo na pitanje istine ili bi sada preciznije bilo napisati pitanje Događaja istine. Istina je kontingentna; ona ovisi o konkretnoj povijesnoj situaciji; ona je istina ove situacije, ali u svakoj konkretnoj i kontingentnoj situaciji postoji jedna i samo jedna Istina koja, jednom artikulirana, iskazana, funkcionira kao indeks same sebe i lažnosti polja koje se njome pokriva Rambozo the Clown U romanu “Deca ponoći” Salman Rushdie je napisao jednu nadasve sugestivnu rečenicu: Stvarnost je pitanje perspektive; što se više udaljavate od prošlosti ona izgleda sve konkretnije i ubedljivije - ali kako se približavate sadašnjosti ona neminovno izgleda sve neverovatnije. 53 Raščinjena između prošlosti i sadašnjosti stvarnost umiče cjelovitoj predstavi i kao takva se utjelovljuje u kontingentnoj situaciji koja se nasilno nameće. Čin nasilnog nametanja determinira izgubljeni, iščašeni, eksternirani subjekt uključen u habitat svakidašnjeg života. Heidegerrov naziv za taj čin nasilnog nametanja, Ent- Wurf, naznačuje temeljnu fantazmu pomoću koje subjekt “daje smisao” - steče koordinate - situ- acije u koju je bačen (geworfen), u kojoj se zatječe, dezorijentiran i izgubljen. 54 Ali, Rushdieva rečenica sugerira još nešto: tvrdnja da je stvarnost pitanje perspektive neminovno vodi do suda o mnoštvenom postojanju mogućih modusa stvarnosti. Ne želeći se uplitati ni u kakvo filozofsko razmatranje njegove valjanosti, htio bih vidjeti “tamnu” stranu takvog suda, onostrano koje probija kroz čitljivu teksturu ozbiljene stvarnosti. Simulakrum stvarnosti koja nam se nameće zastire perspektive stvarnosti među kojima se lome koplja, prikriva fatalne strategije dominacije, odstranjuje kontrolne punktove (kapilarne završetke [Foucault]) instalirane u mehanizam dresure, briše pojedinca kojeg je ustanovila vlast i preko kojeg se vlast prenosi. Ispod uvriježene slike stvarnosti nalazimo “stvarnosti” upletene u mrežu ratova kojom je prekriveno kompletno polje zbilje. Rat se nameće kao fundamentalno sredstvo funkcionisanja neke političke vlasti oličeno u Foucaultovom obrtanju aforizma pruskog vojnika, ratnog historičara i teoretičara rata Carla von Clautsewitza: politika je rat nastavljen drugim sredstvima; politička vlast prema toj hipotezi u civilno društvo neprestano upisuje jedan odnos snaga koji se manifestuje u preraspodjeli ekonomske moći, puritanskom razmetanju jezičkim razlikama, šifriranju tjelesnog kapitala, kodiranju medijskog prostora, etc. Retorika priznavanja i odbrane datog poretka “nametnute” stvarnosti iskazuje načelno prihvatanje postojećih društvenih diskriminanti, artikulira apologiju političkih vlasti i stvara mehanizam proizvodnje istine. Mehanizam vlasti usisava individue koje kao obezmoždeni zombiji izgovaraju mantru istine; vlast nas prisiljava da proizvodimo istinu, jer ona zahteva tu istinu i potrebna joj je da bi funkcionisala; moramo da govorimo istinu, prinuđeni smo, osuđeni da priznamo istinu ili da je pronađemo. 55 Govor istine kodifikovan državnom legislativom postaje prenosioc stalnih diskriminantnih odnosa i tehnika potčinjavanja različitih oblika. Kroz medijski aparat na površinu javnosti izranjaju herojske figure u svojstvu popularnih ikona koje postaju reprezenti govora istine. Pogodujuće okolnosti nastale oko populističkih heroja dominantno su određene recipijentskom simpatijom za njihovu žrtvu, što ih nominira dvostrukom vrijednošću; s jedne strane oni postaju kataliza- 53 Navedeno prema: “Deca ponoći”, Salman Ruždi, Dereta, Beograd. 2008. 54 “Škakljivi subjekt”, Slavoj Žižek, TKD Šahinpašić, Sarajevo, 2006. (str. 12 - 13) 55 “Treba braniti društvo”, Mišel Fuko, Predavanja na Kolež de Fransu iz 1976. godine, Svetovi, Novi Sad, 1998. (str. 38) 57
- Page 5 and 6: ! boldirano (sic!) promovira svakog
- Page 7 and 8: ! prikazi (sic!) Maja Abadžija Sta
- Page 9 and 10: (sic!) stan, ali gubi bračnu druž
- Page 11 and 12: ! prikazi (sic!) zabavna tridesetdv
- Page 13 and 14: ! prikazi (sic!) se povraćaju olov
- Page 15 and 16: (sic!) ! CITAT “Kada danas čujem
- Page 17 and 18: priča (sic!) !stav sa fronta” kr
- Page 19 and 20: (sic!) Drugi momenat u kojem su Dan
- Page 21 and 22: Rubni (sic!) !stav žanr pripovijed
- Page 23 and 24: (sic!) Jasmina Bajramović Jalovost
- Page 25 and 26: koja (sic!) !stav uvijek trpi i biv
- Page 27 and 28: (sic!) status koji je bio usmjeren
- Page 29 and 30: polucivilizirana, poluorijentalna
- Page 31 and 32: (sic!) U topici Bosne koja se sreć
- Page 33 and 34: (sic!) !protustavvima može se opis
- Page 35 and 36: (sic!) isto kao što se u njima cij
- Page 37 and 38: (sic!) ju njezine knjige, koja će
- Page 39 and 40: !NTERVJU (sic!) Miletić iz Mostara
- Page 41 and 42: Haris Imamović / Žižek - za i pr
- Page 43 and 44: !TeMAT (sic!) se vladavini stava ra
- Page 45 and 46: !TeMAT (sic!) Da bi se zaustavio na
- Page 47 and 48: !TeMAT (sic!) podrazumijevaju pozit
- Page 49 and 50: !TeMAT (sic!) Mirnes Sokolović kap
- Page 51 and 52: !TeMAT (sic!) 4. Spašavanje univer
- Page 53 and 54: Foto: Denis Ruvić (sic!) nalnih id
- Page 55: !TeMAT (sic!) 7. Obzori treće sekv
- Page 59 and 60: (sic!) kako bi sebe - kao zajednicu
- Page 61 and 62: !TeMAT (sic!) Foto: Denis Ruvić š
- Page 63 and 64: !TeMAT (sic!) vrhunca polemike, ne
- Page 65 and 66: (sic!) Kenan Efendić multietnično
- Page 67 and 68: (sic!) desubjektivizirane. (Klase s
- Page 69 and 70: Foto: Denis Ruvić (sic!) računovo
- Page 71 and 72: !TeMAT (sic!) što mu se navodnim s
- Page 73 and 74: (sic!) ! CITAT “Nikakva pravda -
- Page 75 and 76: (sic!) Denis Ruvić !GAlerija 75
- Page 77 and 78: (sic!) KUĆA Nije tvoje da ulaziš
- Page 79 and 80: (sic!) Saša Ilić Noć jezika [18/
- Page 81 and 82: ! pROZa (sic!) Gazibara: Slikar je
- Page 83 and 84: (sic!) Gazibara se polako odmiče o
- Page 85 and 86: (sic!) homesic!Edin Damar vojnih bu
- Page 87 and 88: (sic!) Almir Kljuno SRPSKA U MOME S
- Page 89 and 90: (sic!) Kenan Efendić EVO ZORE, EVO
- Page 91 and 92: (sic!) Naravno, upravu ste, takva b
- Page 93 and 94: (sic!) sic!ranje Mirnes Sokolović
- Page 95 and 96: (sic!) preporucujemo! U prodaji je
- Page 97 and 98: sic!esej (sic!) Almir Kolar Kijevsk
- Page 99 and 100: (sic!) što veći stepen destruktiv
- Page 101 and 102: sic!esej (sic!) naredbodavci bili u
- Page 103 and 104: (sic!) svog ispoljavanja postavlja
- Page 105 and 106: sic!esej (sic!) biti izgovorena (I
i ropstva, u ime ljubavi. 51 Prigodom odbacivanja<br />
pobunjene misli kao pamćenja, budućnost bi bila<br />
anticipirana kao neka vrsta pekićevskog Novog<br />
Jerusalima kao potopljenog Gulaga u polarnom<br />
moru ništavila, koji se 2999. godine naučničkom<br />
oku otkriva kao prostor neraskidive duševne<br />
zajednice koju drži na okupu bodljikava žica,<br />
kao potresna slika žudnje da se srećna komuna<br />
i u smrt ponese u formi masovne grobnice, kao<br />
veličanstvena predstava o ZEKU kao natčovjeku<br />
koji je, besprijekornog zdravlja, bez medicinske<br />
njege i odjeće na minus dvadeset stepeni,<br />
prestao biti čovjek saobrazivši se s prirodom,<br />
postavši estetička kategorija, ukidajući potrebu<br />
za umjetnošću koja je prognana.<br />
U slučaju odbacivanja te presudne negativističke<br />
epistemičke krhotine, samo znanje kao najveća<br />
univerzalna vrijednost i prvi preduvjet daljeg<br />
razvoja marksističke misli, nadvladavanja<br />
kapitalističkog obzora, ostalo bi ponovno zarobljeno,<br />
jer bi se unutar generičkih procedura<br />
(poem, matem) teško mogla doseći istina, univerzalne<br />
vrijednosti uopšte, s obzirom da bi jedan<br />
prevashodan komadić mozaika u konačnom<br />
epistemičkom i generičkom konstruiranju nepovratno<br />
izostao.<br />
Kao protuteža, nametala bi se, dakle, potreba za<br />
(samo)isjecanjem iz totaliteta institucionalnog<br />
znanja, oslobađanjem od tog kapitalističkog univerzalizma,<br />
odbijanjem intelektualnog slugeranjstva,<br />
univerzalizacijom borbe protiv i subjektivnog<br />
i objektivnog nasilja, te definisanjem novih<br />
preduvjeta hipoteze komunizma, kroz kombinacije<br />
misaonih procesa, uvijek univerzalnih i<br />
globalnih, i političkih iskustava, uvijek singularnih<br />
i lokalnih (Badiou), kako bi se konstituirala dostojna<br />
alternativa koja će dokinuti s logikom kapitala,<br />
ne umičući u strategiju trećeg puta 52 kao konstruktivnu<br />
i legitimizirajuću kritike nedopustivog<br />
i nehumanog liberal-kapitalističkog poretka.<br />
51 Albert Camus: Pobunjeni čovjek, Zora, Zagreb, 1976., str. 25.<br />
52 Alex Callinicos. Protiv trećeg puta. Antikapitalistička kritika. Naklada Jesenski i Turk, Zagreb, 2009. Callinicos vidi rješenje u<br />
radničkom organizovanju u sindikate, koje će biti provedeno na univerzalnim osnovama, što će dati svoj doprinos u demokratskom<br />
rušenju kapitalističkog sistema.<br />
Foto: Denis Ruvić<br />
56 (<strong>sic</strong>!)
Change language