Systemy dla murów licowych - JORDAHL

Zakotwienie muru licowego
Zabezpieczenie muru
licowego przed parciem
wiatru i wyboczeniem
Ściana licowa stanowi cienką
warstwę, która musi zostać
zabezpieczona przed wyboczeniem
oraz przekazywać na
konstrukcję nośną siły powstałe
w pod wpływem działania
wiatru.
W zależności od materiału,
z jakiego zbudowana jest wewnętrzna
ściana nośna, zadania
te przejmują na siebie szpilki
kotwiące (zgodnie z DIN
1053) lub kotwy murowe
z płaskowników stalowych.
Te ostatnie stosowane są również
do łączenia ścian nie
przenoszących obciążeń z nośnymi
elementami konstrukcji.
Istnieje możliwość kotwienia
warstwy licowej do ścian nośnych
murowanych, elementów
betonowych stalowych
i drewnianych.
Szpil ki ko twią ce JOR DAHL
prze zna czo ne do mo cowa
nia do ścian mu ro wanych
lub be to no wych:
Zgodnie z normą DIN 1053
szpilki kotwiące JORDAHL
służą do kotwienia licówki do
muru warstwy nośnej.
8
� 500
� 750
Do zakotwienia w ścianach
betonowych wykorzystywane
są szpilki i dyble kotwiące.
Szpilki kotwiące produkowane
są ze stali nierdzewnej
W1.4571 lub W1.4401 (A4).
Podkładki z tworzyw sztucznych
zapobiegają przedostawaniu
się wilgoci od warstwy
zewnętrznej do wewnętrznej.
Podkładki z tworzyw sztucznych
(spełniające wymogi
normy DIN 1053) dostarczane
są wraz z dodatkowymi
akcesoriami JORDAHL.
Ko twy mu ro we JOR DAHL
prze zna czo ne do mo co wania
do ścian be to no wych:
Szyny kotwiące do muru
wraz z kotwami służą do zamocowania
muru licowego
do konstrukcji żelbetowych,
przede wszystkim do elementów
o niewielkich wymiarach
poprzecznych, jak np. słupy.
� 3 szpilki / m (krawędzi)
� 3 szpilki / m (krawędzi)
Roz mie szcze nie szpi lek ko twią cych na po wierzch ni ścia ny, przy szcze li nach
dy la ta cyj nych oraz kra wę dziach wg DIN 1053
Kotwy oraz szyny kotwiące
wykonane są również ze stali
nierdzewnej.
Wyciąg z DIN 1053­1,
punkt 8.4.3.1
Norma DIN 1053-1, listopad
1996. „Mur normowy”, zawiera
następujące fragmenty dotyczące
zakotwienia muru licowego:
le podczas realizacji murów
warstwowych do połączenia
warstw leży stosować kotwy
drutowe ze stali nierdzewnej
1.4401 lub 1.4571 zgodnie
z wytycznymi normy
DIN 17 440 (tabela 11).
Wymiary oraz kształt kotew
drutowych muszą odpowiadać
danym przedstawionym
na rysunku 6.
� 25
� 50 � 30
� 30 � 50
� 25
Rys. 6. Ko twa dru to wa w mu rze dwuwar
stwo wym
Odstępy pomiędzy kotwami
drutowymi w płaszczyźnie
pionowej powinny wynosić
maksymalnie 500 mm,
a w płaszczyźnie poziomej
maksymalnie 750 mm.
Przy wolnych krawędziach
(przy otworach, w narożach
budynku, wzdłuż szczelin dylatacyjnych
oraz w górnej części
warstwy osłonowej) należy
stosować 3 kotwy drutowe na
każdy metr krawędzi.
Można również stosować inne
sposoby mocowania kotew
drutowych, jednak pod warunkiem,
że przenoszą one siły
rozciągające oraz ściskające
o wartości przynajmniej 1 kN
przy założeniu przesunięcia się
kotwy o 1mm. Jeżeli wymagania
te nie są spełnione, należy
odpowiednio powiększyć liczbę
kotew drutowych.
Kotwy drutowe muszą zostać
tak zamocowane aby, mając
na uwadze ich funkcje statyczne,
nie sprzyjały one migracji
wilgotnego powietrza
z zewnątrz do warstwy nośnej
ściany (można np. zastosować
podkładki z tworzyw
sztucznych, tak jak to zostało
przedstawione na rysunku 6).
Dozwolone jest również stosowanie
innych rodzajów zakotwienia
(np. płaskowniki
stalowe) oraz dybli, o ile posiadają
one dopuszczenie do
stosowania w budownictwie.
DIN 1053, tabela 11: minimalna ilość oraz średnica (mm) szpilek
kotwiących na metr kwadratowy powierzchni ściany
Kotwy drutowe
Min. ilość Średnica
1. Minimalny, jeżeli nie stosuje się 5 3
punktu 2 lub 3.
2. Ściana wyższa niż 12 mb nad poziomem 5 4
terenu lub odstęp pomiędzy warstwami
powyżej 70 do 120 mm.
3. Odstęp pomiędzy warstwami muru 7 4
powyżej 120 do 150 mm.
lub
5 5