M E D I C U S - Shoqata e Mjekëve Shqiptarë të Maqedonisë-Hipokrati

në të sëmurët me ulçerë si terapi e linjës së parë (5, 6). Studimi ynë kishte si pikësynim
të hulumtonj efikasitetin e protokolit të trefishtë të bazuar në pantoprazol me ndërrim të
antimikrobikëve: amoksicilinë, klaritromicinë dhe metronidazol. Efikasiteti i protokoleve
çrrënjosëse për HP tregon ndryshime të mëdha gjeografike dhe regjionale përfshirë këtu
një numër të madhë të faktorëve në mesin e tyre edhe rezistencën në antimikrobikë dhe
llojin e HP (10). Një rritje sinjifikante e rezistencës antimikrobike në klaritromicinë dhe
metronidazol është vërejtur në Turqi dhe disa shtete të tjera (20, 26). Një studim
multicentrik në SHBA ka treguar rezistencë parësore dhe dytësore në klaritromicinë prej
4% - 12.6% në të sëmurët me ulçerë duodenale (20). Kjo rritje e rezistencës në këta
antimikrobikë ka bërë që efikasiteti i protokoleve të trefishta që përmbajnë në vete këta
antimikrobikë të pësojë rënie.
Rezultatet e këtij hulumtimi tregojnë që, në grupin e të sëmurëve me ulçerë
duodenale, të cilët kanë marrë protokolin PAC shërimi është arritur në 91% (38 raste nga
gjithsej 42), ndërsa në grupin e të sëmurëve që kanë marrë protokolin PMC shërimi është
arritë në 90% (37 raste nga gjithsej 41) dhe në grupin e trajtuar me PAM në 88% të
rasteve (35 raste nga gjithsej 40). Pra, nuk ekziston dallim sinjifikant statistikor sa i
përket efektit në mes të tri protokoleve në shërimin e ulçerës duodenale. Në grupin e të
sëmurëve me ulçerë duodenale çrrënjosja me protokolin PAC është arritur në 91% (38
raste nga gjithsej 42), në grupin e trajtuar me PMC në 90% (37 raste nga gjithsej 41) dhe
në grupin e trajtuar me PAM në 71% të rasteve ( 28 raste nga gjithsej 40). Ekziston
dallim sinjifikant statistikor në suksesin e çrrënjosjes së infeksionit me HP në të sëmurët
me ulçerë duodenale që kanë marrë protokolin me PAC në krahasim me ata që kanë
marrë protokolin PAM (p < 0.05). Nga hulumtimi janë larguar 5 ose 4% me ulçerë
duodenale, 3 ose 2.4% për shkak të efekteve anësore të terapisë së trefishtë (vjellje,
barkqitje apo kokdhimbje) si dhe 2 ose 1,6% të rasteve për shkak të refuzimit të
përsëritjes së endoskopisë.
Edhe rezultatet e autorëve të ndryshëm nuk janë të njëjta. Filipec K. me bp. (20)
raporton për efikasitetin e lartë të terapisë së trefishtë PAC dhe PAM në kohëzgjatje prej
10 apo 14 ditësh për 90%. Gjithashtu, Pazzi P.me bp. (21) referon rezultate të ngjashme
me ato të hulumtimit tonë dhe atë prej 92.4% për protokolin PMC njëjavor çrrënjosës dhe
98.5% shërues. Rezultate të ngjashme referon edhe autori Bardhan KD. me bp. (22) për
protokolin PMC 86%. Por, rezultatet e hulumtimit të Bulent S. dhe bp. (23) për
protokolin PAC me efekt çrrënjosës 68%, të autorit Gisbert dhe bp. (24) për protokolin
PAC 78%, PCM 84% janë dukshëm më të ulëta se sa rezultatet e studimit tonë. Autorët e
cekur referojnë rezistencë të HP në klaritromicinë dhe metronidazol, përderisa në trevën
tonë me gjasë ende nuk ka filluar një rezistencë masovike ndaj këtyre antimikrobikëve.
Duhet pasë parasysh se madhësia e ulçerës është faktor me rëndësi që ndikon në
shpejtësinë e shërimit të ulçerës. Këtë e vërteton edhe rezultati i studimit tonë,
posaçërisht në ulçerat me diametër nën 15 mm (p