tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności
tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności
zjawiskiem bezdomności, pozwalającej na zmierzenie się z negatywnymi stereotypami towarzyszącymi zjawisku bezdomności. Podejmowane przez rząd inicjatywy (Program Wspierający Powrót Osób Bezdomnych do Społeczności, program wsparcia finansowego z Funduszu Dopłat tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, projekt Krajowego Programu Wychodzenia z Bezdomności i Rozwoju Budownictwa Socjalnego) wskazują - w ocenie P. Olecha – na niewłaściwe, bo fragmentaryczne, chaotyczne, realizowane przez różne podmioty i w sposób nieskoordynowany programy nakierowane na rozwiązanie problemu bezdomności. Autor opracowania opiniom o nieuchronności zjawiska bezdomności we współczesnym świecie przeciwstawia doświadczenia niektórych europejskich krajów (Norwegia, Finlandia), które skutecznie zmniejszają skalę bezdomności, likwidując stopniowo liczbę placówek interwencyjnych (schroniska, noclegownie) dla ludzi bezdomnych, zwiększając jednocześnie podaż mieszkań socjalnych dla ludzi wychodzących z bezdomności. W omawianej pracy P. Olech analizuje nieudaną próbę stworzenia strategii w zakresie wzmocnienia i zwiększenia skali procesu wychodzenia z bezdomności w Polsce, poddając ocenie projekt „Krajowego Programu Wychodzenia z Bezdomności i Rozwoju Budownictwa Socjalnego 2009-2015”, który stanowi zaledwie namiastkę strategicznego planu w zakresie rozwiązywania problemu bezdomności w Polsce. Krytycznej analizie poddał również dwa - istotne dla polskiej polityki społecznej - programy z zakresu walki z bezdomnością: „Program Wspierający Powrót Osób Bezdomnych do Społeczności” oraz „Program finansowego wsparcia w zakresie tworzenia lokali socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych”: a) Projekt Krajowej Strategii Wychodzenia z Bezdomności Z inicjatywy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, koordynowany przez jego Department Pomocy i Integracji Społecznej, w 2008 r. przy współpracy organizacji pozarządowych 20 powołał zespół roboczy, który ustalił strukturę projektu i podzielił między partnerów projektu zadania, celem przygotowania wstępnych roboczych materiałów w kwestii strategii wychodzenia z bezdomności. Departament Pomocy i Integracji Społecznej przygotował „Wytyczne do opracowania Krajowej Strategii Wychodzenia z Bezdomności na lata 2008-2015” (DPiIS, MPiPS, 2008), które wskazywały procedury wypracowywania dokumentu. Niestety, eksperci wielu organizacji – z wyjątkiem PFWB - nie przygotowali powierzonych im elementów strategii, stąd projekt się nie powiódł; 20 Wśród nich znalazły się: Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta, Caritas Diecezji Kieleckiej, Stowarzyszenie MONAR, Fundacja Pomocy Wzajemnej BARKA, Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności, Stowarzyszenie Otwarte Drzwi oraz Fundacja Rozwoju Przedsiębiorczości Społecznej „Być Razem”. Do współpracy zaproszono także Departament Pożytku Publicznego.
) Krajowy Program Wychodzenia z Bezdomności i Rozwoju Budownictwa Socjalnego 2009-2015 Dokument przygotowany i przedłożony do konsultacji społecznych i międzyresortowych przez Departament Pomocy i Integracji Społecznej MPiPS(2009) zawierał wiele elementów z uprzednio planowanej strategii. Posiadał jednak wyraźne deficyty (brak opracowanej w zespole struktury i zakresu tematycznego oraz ekspertyz przygotowanych na potrzeby strategii przez członków zespołu roboczego), nie był też konsultowany w ramach powołanego zespołu, stąd ministerstwo podjęło próbę samodzielnego opracowania dokumentu programowego. Analizując projekt, P. Olech uznał, że nie spełnia on wymogu uznania go za kompleksową i zintegrowaną strategię rozwiązywania problemu bezdomności. Rekomenduje więc przygotowanie rzetelnej diagnozy i strategii uwzględniającej odpowiednie zadania w sferze zapobiegania bezdomności, interwencji i pomocy doraźnej oraz integracji. Strategia taka powinna – wzorem dobrych, europejskich rozwiązań - uwzględniać różnorodność grup ludzi bezdomnych, wskazanie odpowiednich standardów jakości usług oraz zróżnicowanego i adekwatnego sposobu ich finansowania. Strategia winna obejmować wszystkie instytucje i sfery polityki społecznej, prócz pomocy społecznej także mieszkalnictwo, służbę zdrowia, wymiar sprawiedliwości, edukację oraz rynek pracy. Zaangażować w ten proces należy nie tylko podmioty systemu rozwiązywania problemu bezdomności, ale i instytucje, firmy i organizacje świadczące usługi wszystkim obywatelom, ponieważ bezdomność jest naszym wspólnym problemem. Przestrzega jednakże przed bezkrytycznym przenoszeniem rozwiązań stosowanych w wielu europejskich państwach na grunt polski, proponując traktować je jako impuls do refleksji i debaty nad kierunkiem i strategicznym celem polityki społecznej wobec bezdomności. Po 20-tu latach transformacji ustrojowej obywatele Polski, w tym ludzie doświadczający lub zagrożeni bezdomnością, zasługują bowiem na stworzenie ambitnej strategii ukierunkowanej nie na doraźne radzenie sobie z bezdomnością, lecz na rzeczywiste rozwiązywanie problemu i zwalczanie zjawiska(Olech, 2010). W Polsce występuje deficyt takiej debaty na wielu poziomach: krajowym, regionalnym i lokalnym. W obliczu ostatnich inicjatyw Unii Europejskiej w tym zakresie, a w szczególności zobligowaniu państw członkowskich we Wspólnym Raporcie o Zabezpieczeniu Społecznym i Włączeniu Społecznym 2010 do stworzenia zintegrowanych strategii wobec zjawiska bezdomności (Komisja Europejska, 2010), ustanowienie polskiej strategii w zakresie bezdomności wydaje się kwestią czasu; c) Program Wspierający Powrót Osób Bezdomnych do Społeczności
- Page 1 and 2: PROBLEM BEZDOMNOŚCI W POLSCE WYBRA
- Page 4 and 5: Spis treści Wstęp ...............
- Page 6 and 7: dotykają także problemów, które
- Page 9 and 10: Sławomir Mandes Instytut Socjologi
- Page 11 and 12: na ulice. Wśród argumentów przec
- Page 13 and 14: Aleksander Pindral Towarzystwo Pomo
- Page 15 and 16: ezdomny to człowiek który odrzuci
- Page 17 and 18: Raport z Fazy Diagnozy, 2010. Proje
- Page 19 and 20: jego otrzymywania, radykalne zmniej
- Page 21 and 22: Oliwa-Ciesielska, M., 2006, Piętno
- Page 23 and 24: M. Sochocki podkreśla, że przyję
- Page 25 and 26: Przymeński, A., 2001. Bezdomność
- Page 27 and 28: Polaków. Liczba ta w latach 2007-2
- Page 29 and 30: europejskich państw narodowych. St
- Page 31 and 32: krajów, co potwierdza przypuszczen
- Page 33 and 34: Piotr Olech Pomorskie Forum na rzec
- Page 35 and 36: tworzenia przekonanie, że wszyscy
- Page 37: Literatura: FEANTSA, 2010a. Ending
- Page 41 and 42: socjalnych, noclegowni, domów dla
- Page 43 and 44: zła nie tylko z powodu zwątpienia
- Page 45 and 46: mieszkań socjalnych (dla osób z w
- Page 47 and 48: tworzenia mieszkań społecznych; c
- Page 49 and 50: systemów monitorowania zjawiska. D
- Page 51 and 52: Szczegółowa analiza strategii roz
- Page 53 and 54: z wielu dziedzin teorii i praktyki
- Page 55 and 56: h) na szczeblu województwa uprawni
- Page 57 and 58: najpilniejsze potrzeby osoby bezdom
- Page 59 and 60: Maciej Dębski Instytut Filozofii,
- Page 61 and 62: M. Dębski - w oparciu o analizę n
zjawiskiem bezdomności, pozwalającej <strong>na</strong> zmierzenie się z negatywnymi stereotypami<br />
towarzyszącymi zjawisku bezdomności.<br />
Podejmowane przez rząd inicjatywy (Program Wspierający Powrót Osób Bezdomnych do<br />
Społeczności, program wsparcia fi<strong>na</strong>nsowego z Funduszu Dopłat tworzenia lokali socjalnych,<br />
mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych, projekt Krajowego Programu<br />
<strong>Wychodzenia</strong> z <strong>Bezdomności</strong> i Rozwoju Budownictwa Socjalnego) wskazują - w ocenie P. Olecha –<br />
<strong>na</strong> niewłaściwe, bo fragmentaryczne, chaotyczne, realizowane przez różne podmioty i w sposób<br />
nieskoordynowany programy <strong>na</strong>kierowane <strong>na</strong> rozwiązanie problemu bezdomności. Autor opracowania<br />
opiniom o nieuchronności zjawiska bezdomności we współczesnym świecie przeciwstawia<br />
doświadczenia niektórych europejskich krajów (Norwegia, Finlandia), które skutecznie zmniejszają<br />
skalę bezdomności, likwidując stopniowo liczbę placówek interwencyjnych (schroniska, noclegownie)<br />
dla ludzi bezdomnych, zwiększając jednocześnie podaż mieszkań socjalnych dla ludzi wychodzących<br />
z bezdomności.<br />
W omawianej pracy P. Olech a<strong>na</strong>lizuje nieudaną próbę stworzenia strategii w zakresie<br />
wzmocnienia i zwiększenia skali procesu wychodzenia z bezdomności w Polsce, poddając ocenie<br />
projekt „Krajowego Programu <strong>Wychodzenia</strong> z <strong>Bezdomności</strong> i Rozwoju Budownictwa Socjalnego<br />
2009-2015”, który stanowi zaledwie <strong>na</strong>miastkę strategicznego planu w zakresie rozwiązywania<br />
problemu bezdomności w Polsce. Krytycznej a<strong>na</strong>lizie poddał również dwa - istotne dla polskiej<br />
polityki społecznej - programy z zakresu walki z bezdomnością: „Program Wspierający Powrót Osób<br />
Bezdomnych do Społeczności” oraz „Program fi<strong>na</strong>nsowego wsparcia w zakresie tworzenia lokali<br />
socjalnych, mieszkań chronionych, noclegowni i domów dla bezdomnych”:<br />
a) Projekt Krajowej Strategii <strong>Wychodzenia</strong> z <strong>Bezdomności</strong><br />
Z inicjatywy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, koordynowany przez jego Department<br />
Pomocy i Integracji Społecznej, w 2008 r. przy współpracy organizacji pozarządowych 20 powołał<br />
zespół roboczy, który ustalił strukturę projektu i podzielił między partnerów projektu zadania, celem<br />
przygotowania wstępnych roboczych materiałów w kwestii strategii wychodzenia z bezdomności.<br />
Departament Pomocy i Integracji Społecznej przygotował „Wytyczne do opracowania Krajowej<br />
Strategii <strong>Wychodzenia</strong> z <strong>Bezdomności</strong> <strong>na</strong> lata 2008-2015” (DPiIS, MPiPS, 2008), które wskazywały<br />
procedury wypracowywania dokumentu. Niestety, eksperci wielu organizacji – z wyjątkiem PFWB -<br />
nie przygotowali powierzonych im elementów strategii, stąd projekt się nie powiódł;<br />
20 Wśród nich z<strong>na</strong>lazły się: Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta, Caritas Diecezji Kieleckiej,<br />
Stowarzyszenie MONAR, Fundacja Pomocy Wzajemnej BARKA, <strong>Pomorskie</strong> <strong>Forum</strong> <strong>na</strong> <strong>rzecz</strong> <strong>Wychodzenia</strong> z<br />
<strong>Bezdomności</strong>, Stowarzyszenie Otwarte Drzwi oraz Fundacja Rozwoju Przedsiębiorczości Społecznej „Być<br />
Razem”. Do współpracy zaproszono także Departament Pożytku Publicznego.
Change language