tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności
tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności
choćby ograniczenie bezdomności, podporządkowane temu wyzwaniu zostały wszystkie cele cząstkowe (podniesienie jakości usług, zwiększenie skali działań prewencyjnych). W roku 2010 - w ramach Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym - FEANTSA rozpoczęła kampanię „Ending homelessness is possible!” („Rozwiązanie problemu bezdomności jest możliwe!”), w której zaapelowała o realizację - w zakresie walki z bezdomnością - pięciu postulatów, podając do każdego z nich warunki konieczne do ich spełnienia 19 : CEL I: Aby już nikt nie mieszkał „na ulicy”. CEL II: Aby pobyt w placówkach interwencyjnego zakwaterowania ograniczony był tylko do „sytuacji kryzysowej”. CEL III: Aby przejściowe zakwaterowanie było tylko etapem na drodze do udanego „wyjścia” z bezdomności. CEL IV: Aby już nie nikt opuszczał instytucji bez opcji mieszkaniowej. CEL V: Aby żadna młoda osoba nie stała się bezdomna w rezultacie przejścia w niezależne życie. Przegląd strategii rozwiązywania problemu bezdomności funkcjonujących w Europie, Australii oraz Stanach Zjednoczonych Ameryki dokonany przez P. Olecha ujawnił tendencję do ujmowania polityki społecznej wobec bezdomności w formie zintegrowanych strategii krajowych. Ogólnoświatowa tendencja w tym zakresie wynika przede wszystkim z doświadczeń fiaska dotychczasowej polityki, zorientowanej bardziej na radzenie sobie z bezdomnością, łagodzenie jej skutków niż skutecznego jej likwidowania. W Europie – mimo ogromnych nakładów na walkę z bezdomnością – okazało się (dzięki monitorowaniu zjawiska bezdomności), że w perspektywie kilkudziesięciu lat skala bezdomności utrzymywała się na stałym poziomie a nawet delikatnie wzrastała. Niektórzy politycy społeczni zwracali uwagę na swoisty „paradoks pomagania”, wyrażający się w tym, że wraz z podnoszeniem liczby usług dla ludzi bezdomnych, wzrastała także liczba osób z nich korzystających. Tak więc doświadczenia wdrażania strategii ukierunkowanych na ambitne cele (zlikwidowanie bezdomności w określonym czasie, wyposażonych w odpowiednie instrumenty, podniesienie poziomu finansowania w krótkim wymiarze czasowym, zorientowanie polityki na prewencję, ograniczenie liczby osób bezdomnych w miejscach niemieszkalnych, ograniczanie i likwidowanie schronisk dla bezdomnych, inwestowanie w tymczasowe i stałe mieszkania wspierane według metody „najpierw mieszkanie”) wskazują w ostatnich latach, że rozwiązanie problemu bezdomności – jest możliwe. 19 Cele zostały opracowane na podstawie tłumaczenia opracowania FEANTSA: Rozwiązanie problemu bezdomności jest możliwe: podręcznik dla twórców polityki społecznej (tłumaczenie dla PFWB M. Spanielskiej, lipiec 2010). Więcej na http://www.pfwb.org.pl/wp-content/uploads/2010/07/Rozwiązanie-problemubezdomności-podręcznik-dla-twórców-polityki-społecznej.pdf
Literatura: FEANTSA, 2010a. Ending Homelessness, A Handbook for Policy Makers. Belgium, Brussels National Alliance to End Homelessness, 2010a. What is a Continuum of Care? U.S.A. Washington, DC. FEANTSA, 2007, Toolkit for developing an integrated homeless strategy Piotr Olech Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności POLITYKA SPOŁECZNA W POLSCE A PERSPEKTYWA USTANOWIENIA KRAJOWEJ I ZINTEGROWANEJ STRATEGII WOBEC PROBLEMU BEZDOMNOŚCI – ANALIZA ISTNIEJĄCYCH PLANÓW I PROGRAMÓW Mimo wielu funkcjonujących w krajach Europy, USA i Australii programów i projektów w zakresie bezdomności, dominuje tendencja ujmowania całości polityki społecznej wobec bezdomności w formie zintegrowanej strategii, skonstruowanej według określonych reguł i zasad, z tendencją do tworzenia kompleksowego systemu zwalczania bezdomności w obszarach: prewencji, interwencji i integracji oraz wyposażonej w odpowiednie instrumenty finansowe. Mimo zróżnicowania tych strategii, mają wspólny cel: likwidacja bądź ograniczenie bezdomności poprzez zintegrowane działania różnych sektorów polityki społecznej. W przeciwieństwie do wielu - nie tylko bogatych - krajów europejskich, Polska nie posiada własnej strategii rozwiązywania problemu bezdomności, mimo rosnącej liczby bezdomnych obywateli. P. Olech zwraca w swoim opracowaniu uwagę na niespójność polskiej polityki społecznej, mimo istniejących regulacji prawnych i systemowych oraz realizowanych programów i projektów w zakresie walki z bezdomnością. Realizowana bowiem w Polsce polityka społeczna i jej systemowe rozwiązania zorientowane są bardziej na dostarczanie interwencyjnej i doraźnej pomocy ludziom bezdomnym niż na realne zwalczanie zjawiska bezdomności, co pozwala raczej na sceptycyzm wobec postulatów radykalnego zmniejszenia skali zjawiska. Autor opracowania zwraca uwagę na fakt, że w Polsce raczej zarządza się bezdomnością, niż ją likwiduje, dlatego postuluje podjęcie szerokiej dyskusji nad strategią walki ze
- Page 1 and 2: PROBLEM BEZDOMNOŚCI W POLSCE WYBRA
- Page 4 and 5: Spis treści Wstęp ...............
- Page 6 and 7: dotykają także problemów, które
- Page 9 and 10: Sławomir Mandes Instytut Socjologi
- Page 11 and 12: na ulice. Wśród argumentów przec
- Page 13 and 14: Aleksander Pindral Towarzystwo Pomo
- Page 15 and 16: ezdomny to człowiek który odrzuci
- Page 17 and 18: Raport z Fazy Diagnozy, 2010. Proje
- Page 19 and 20: jego otrzymywania, radykalne zmniej
- Page 21 and 22: Oliwa-Ciesielska, M., 2006, Piętno
- Page 23 and 24: M. Sochocki podkreśla, że przyję
- Page 25 and 26: Przymeński, A., 2001. Bezdomność
- Page 27 and 28: Polaków. Liczba ta w latach 2007-2
- Page 29 and 30: europejskich państw narodowych. St
- Page 31 and 32: krajów, co potwierdza przypuszczen
- Page 33 and 34: Piotr Olech Pomorskie Forum na rzec
- Page 35: tworzenia przekonanie, że wszyscy
- Page 39 and 40: ) Krajowy Program Wychodzenia z Bez
- Page 41 and 42: socjalnych, noclegowni, domów dla
- Page 43 and 44: zła nie tylko z powodu zwątpienia
- Page 45 and 46: mieszkań socjalnych (dla osób z w
- Page 47 and 48: tworzenia mieszkań społecznych; c
- Page 49 and 50: systemów monitorowania zjawiska. D
- Page 51 and 52: Szczegółowa analiza strategii roz
- Page 53 and 54: z wielu dziedzin teorii i praktyki
- Page 55 and 56: h) na szczeblu województwa uprawni
- Page 57 and 58: najpilniejsze potrzeby osoby bezdom
- Page 59 and 60: Maciej Dębski Instytut Filozofii,
- Page 61 and 62: M. Dębski - w oparciu o analizę n
choćby ograniczenie bezdomności, podporządkowane temu wyzwaniu zostały wszystkie cele<br />
cząstkowe (podniesienie jakości usług, zwiększenie skali działań prewencyjnych). W roku 2010 - w<br />
ramach Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym - FEANTSA<br />
rozpoczęła kampanię „Ending homelessness is possible!” („Rozwiązanie problemu bezdomności jest<br />
możliwe!”), w której zaapelowała o realizację - w zakresie walki z bezdomnością - pięciu postulatów,<br />
podając do każdego z nich warunki konieczne do ich spełnienia 19 :<br />
CEL I: Aby już nikt nie mieszkał „<strong>na</strong> ulicy”.<br />
CEL II: Aby pobyt w placówkach interwencyjnego zakwaterowania ograniczony był tylko do<br />
„sytuacji kryzysowej”.<br />
CEL III: Aby przejściowe zakwaterowanie było tylko etapem <strong>na</strong> drodze do udanego „wyjścia” z<br />
bezdomności.<br />
CEL IV: Aby już nie nikt opuszczał instytucji bez opcji mieszkaniowej.<br />
CEL V: Aby żad<strong>na</strong> młoda osoba nie stała się bezdom<strong>na</strong> w rezultacie przejścia w niezależne życie.<br />
Przegląd strategii rozwiązywania problemu bezdomności funkcjonujących w Europie,<br />
Australii oraz Sta<strong>na</strong>ch Zjednoczonych Ameryki doko<strong>na</strong>ny przez P. Olecha ujawnił tendencję do<br />
ujmowania polityki społecznej wobec bezdomności w formie zintegrowanych strategii krajowych.<br />
Ogólnoświatowa tendencja w tym zakresie wynika przede wszystkim z doświadczeń fiaska<br />
dotychczasowej polityki, zorientowanej bardziej <strong>na</strong> radzenie sobie z bezdomnością, łagodzenie jej<br />
skutków niż skutecznego jej likwidowania. W Europie – mimo ogromnych <strong>na</strong>kładów <strong>na</strong> walkę z<br />
bezdomnością – okazało się (dzięki monitorowaniu zjawiska bezdomności), że w perspektywie<br />
kilkudziesięciu lat skala bezdomności utrzymywała się <strong>na</strong> stałym poziomie a <strong>na</strong>wet delikatnie<br />
wzrastała. Niektórzy politycy społeczni zwracali uwagę <strong>na</strong> swoisty „paradoks pomagania”,<br />
wyrażający się w tym, że wraz z podnoszeniem liczby usług dla ludzi bezdomnych, wzrastała także<br />
liczba osób z nich korzystających. Tak więc doświadczenia wdrażania strategii ukierunkowanych <strong>na</strong><br />
ambitne cele (zlikwidowanie bezdomności w określonym czasie, wyposażonych w odpowiednie<br />
instrumenty, podniesienie poziomu fi<strong>na</strong>nsowania w krótkim wymiarze czasowym, zorientowanie<br />
polityki <strong>na</strong> prewencję, ograniczenie liczby osób bezdomnych w miejscach niemieszkalnych,<br />
ograniczanie i likwidowanie schronisk dla bezdomnych, inwestowanie w tymczasowe i stałe<br />
mieszkania wspierane według metody „<strong>na</strong>jpierw mieszkanie”) wskazują w ostatnich latach, że<br />
rozwiązanie problemu bezdomności – jest możliwe.<br />
19 Cele zostały opracowane <strong>na</strong> podstawie tłumaczenia opracowania FEANTSA: Rozwiązanie problemu<br />
bezdomności jest możliwe: podręcznik dla twórców polityki społecznej (tłumaczenie dla PFWB M. Spanielskiej,<br />
lipiec 2010). Więcej <strong>na</strong> http://www.pfwb.org.pl/wp-content/uploads/2010/07/Rozwiązanie-problemubezdomności-podręcznik-dla-twórców-polityki-społecznej.pdf
Change language