tutaj - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia z Bezdomności

problemu bezdomności zaliczając działania o charakterze prewencyjnym i integracyjnym. Szybkie
tempo likwidacji europejskiej bezdomności nie wydaje się jej jednak możliwe, skoro już na poziomie
badawczym trudno przełamać bariery (problem z ustaleniem wspólnej definicji bezdomności, różne
metodologie liczenia bezdomnych, niespójność programów), czy wskazać szczególne sukcesy o
charakterze prewencyjnym. Wśród wielu inicjatyw na szczególną uwagę – zdaniem autorki
opracowania – zasługuje działalność organizacji pozarządowej, wspierającej Polaków za granicą: Sieci
Współpracy „Barka” („Barka” U.K. wspierająca w powrotach do kraju Polaków z W. Brytanii, Irlandii
a ostatnio także z Niemiec oraz „Barka” PL – udzielająca pomocy powracającym na terenie Polski).
Organizacja ta w ramach programu „Powroty” w latach 2008-2011 zorganizowała powroty migrantów
pochodzących z obszaru Europy Środkowo –Wschodniej do ich kraju pochodzenia (ok. 1300 osób, z
czego 80% stanowią Polacy) 14 .
Mimo powszechnej aprobaty dla inicjatyw zapobiegających problemom społecznym
towarzyszącym swobodnemu przepływowi Europejczyków, towarzyszy jej jednak brak spójnej
polityki i odpowiednich strategii działania na poziomie europejskim. Rozwiązanie tych nabrzmiałych
problemów społecznych wymaga więc podjęcia szeregu inicjatyw o zasięgu europejskim: w zakresie
wypracowania zasad ogólnoeuropejskiej polityki migracyjnej; modyfikacji unijnego prawa w zakresie
polityki społecznej w kierunku systemowego wsparcia programów i działań minimalizujących i
zapobiegających wykluczeniu społecznemu; stworzenia systemu transnarodowych partnerstw
skupiających instytucje unijne i narodowe, organizacje pomocowe, wspólnoty lokalne i wyznaniowe
w ramach „ekonomii włączenia” (ekonomii społecznej). Takie podejście proponuje Fundacja
„Barka” 15 , która jako pierwsza - na tak dużą skalę - potraktowała ludzi wykluczonych jako podmiot
ekonomii społecznej (Sadowska, 2010).
W tym kontekście autorka opracowania podkreśla znaczenie zintegrowanych działań na rzecz
migrantów, które stwarzają szansę na ograniczenie skali problemów społecznych, w tym –
bezdomności. Sugeruje, iż w związku z tym, że skala zjawiska migracji przekroczyła prognozowaną
odpowiedzialność za losy obywateli Europy Środkowo-Wschodniej (w tym Polaków) winny ponieść
solidarnie zarówno kraje pochodzenia migrantów jak i docelowe migracji. Mimo iż postulat wspólnej
polityki migracyjnej wydaje się propozycją ważną i atrakcyjną, niewątpliwie jednak stanowi duże
wyzwanie. Autorka opatrując swoją diagnozę licznymi zastrzeżeniami (szacunki w oparciu o różne
metodologie liczenia, brak jednolitej definicji bezdomności, niechęć organizacji liczących do
udostępniania statystyk) ujawnia brak waloru porównywalności wszelkich ustaleń odnośnie skali
bezdomności. Zwraca uwagę, iż problem z liczeniem osób bezdomnych ma większość unijnych
14 Szczegółowe dane odnośnie etapów sprowadzania bezdomnych do kraju pochodzenia z Londynu, Dublina,
Hamburga, Berlina i Kopenhagi zawiera Diagnoza Zespołu Badawczego.
15 Działania „Barki” w obszarze ekonomii społecznej uznane zostały przez magazyn ekonomiczny
„Forbes”(2006) za pionierskie w Europie Środkowo-Wschodniej.