Owrzodzenia żylne – od diagnostyki do leczenia ... - mojarana.pl
Owrzodzenia żylne – od diagnostyki do leczenia ... - mojarana.pl
Owrzodzenia żylne – od diagnostyki do leczenia ... - mojarana.pl
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
10<br />
• Ból <strong>do</strong>świadczany przez pacjenta<br />
p<strong>od</strong>czas gojenia<br />
Bywa, że pacjenci <strong>od</strong>czuwają ból<br />
p<strong>od</strong>czas całego okresu <strong>leczenia</strong><br />
i gojenia, zarówno p<strong>od</strong>czas noszenia,<br />
jak i p<strong>od</strong>czas zmiany opatrunków.<br />
Jeśli ból ten można zmniejszyć<br />
poprzez zastosowanie <strong>od</strong>powiedniego<br />
opatrunku, klinicyści będą<br />
zainteresowani taką możliwością.<br />
• Zakażenie rany oparzeniowej<br />
Zakażenie rany oparzeniowej wywiera<br />
bardzo niekorzystny wpływ na wynik<br />
<strong>leczenia</strong>, zarówno w <strong>od</strong>niesieniu<br />
<strong>do</strong> <strong>do</strong>świadczeń pacjenta, jak i ze<br />
względu na d<strong>od</strong>atkową pracę dla lekarzy,<br />
pielęgniarek i koszty dla szpitala.<br />
Dla usystematyzowania wiedzy<br />
kilka słów (tytułem przypomnienia)<br />
na temat <strong>leczenia</strong> oparzeń<br />
pośredniej grubości skóry<br />
(II stopnia).<br />
Oparzenia pośredniej grubości to takie,<br />
gdzie nastąpiło zniszczenie powierzchownych<br />
warstw skóry. W zależności<br />
<strong>od</strong> głębokości uszk<strong>od</strong>zenia,<br />
mogą one być określane jako oparzenia<br />
„powierzchowne pośredniej<br />
grubości” (stopień II A) albo „oparzenia<br />
głębokie pośredniej grubości”<br />
(stopień II B). W powierzchownych<br />
oparzeniach pośredniej grubości (II A)<br />
nastąpiło uszk<strong>od</strong>zenie najbardziej powierzchownej<br />
warstwy skóry <strong>–</strong> naskórka,<br />
<strong>od</strong>słaniając powierzchnię skóry<br />
właściwej. Ten r<strong>od</strong>zaj oparzenia może<br />
wygoić się samoistnie w ciągu ok.<br />
14 dni. Jednak wymaga <strong>od</strong>powiedniego<br />
opatrunku (<strong>do</strong> tej pory np. AQU-<br />
ACEL ® Ag), aby zmniejszyć ból, zmniejszyć<br />
ryzyko zakażenia i <strong>od</strong>prowadzić<br />
wysięk. W przypadku głębokich oparzeń<br />
pośredniej grubości (II B) nastąpiło<br />
także uszk<strong>od</strong>zenie powierzchownej<br />
warstwy skóry właściwej. Chociaż rana<br />
oparzeniowa może również wygoić<br />
się samoistnie, to proces ten będzie<br />
trwał dłużej (czasem nawet powyżej<br />
3 tyg<strong>od</strong>ni) i istnieje większe praw<strong>do</strong>p<strong>od</strong>obieństwo<br />
bliznowacenia. W tym<br />
r<strong>od</strong>zaju oparzeń chirurg może p<strong>od</strong>jąć<br />
decyzję o stycznym wycięciu rany oparzeniowej,<br />
aby <strong>od</strong>słonić jej żywe dno<br />
(przekształcić ranę oparzeniową w chirurgiczną).<br />
Zabieg polega na usuwa-<br />
niu bardzo cienkich warstw uszk<strong>od</strong>zonej<br />
tkanki przy pomocy specjalnego<br />
kątowego ostrza albo dermatomu.<br />
Pamiętać należy, że ból <strong>od</strong>czuwany<br />
przez pacjentów p<strong>od</strong>czas<br />
<strong>leczenia</strong> oparzeń pośredniej<br />
grubości w dużym stopniu jest<br />
spow<strong>od</strong>owany powtarzającymi<br />
się zmianami opatrunków, które<br />
są zwykle konieczne.<br />
Obecnie częstym standardem postępowania<br />
jest stosowanie opatrunków<br />
z gazy pokrytych maścią zawierającą<br />
sulfadiazynę srebra. Są one traktowane<br />
jako tzw. „złoty standard” w leczeniu<br />
oparzeń. Zwróćmy jednak uwagę,<br />
że wymagają regularnych (częstych)<br />
zmian. Przeciwbakteryjna maść ze<br />
srebrem przestaje być skuteczna po<br />
ok. 10 g<strong>od</strong>zinach i trzeba ją wymienić.<br />
Sam opatrunek z gazy szybko<br />
nasiąka wysiękiem z rany, gdyż gaza<br />
wchłania niewielkie ilości wysięku<br />
(minimalne z<strong>do</strong>lności chłonne) i zapewnia<br />
pewien stopień ochrony przed<br />
zanieczyszczeniami znajdującymi się<br />
w powietrzu. Gdy gaza szybko wysyca<br />
się wysiękiem, przestaje go wchłaniać,<br />
przez co zwiększa ryzyko zakażenia<br />
i maceracji skóry wokół rany i wpływa<br />
na opóźnienie procesu gojenia [1].<br />
Ponadto gaza nie zapobiega zaleganiu<br />
wysięku w ranie oparzeniowej, co<br />
może sprzyjać zwiększonej aktywności<br />
bakterii. Klinicyści często uważają,<br />
że powinni regularnie zmieniać opatrunki,<br />
aby ocenić wygląd rany oparzeniowej<br />
i przebieg procesu gojenia.<br />
Często jednak jest to bardzo bolesne<br />
<strong>do</strong>świadczenie dla pacjenta. Nowo<br />
tworząca się tkanka ma tendencję <strong>do</strong><br />
wrastania w strukturę gazy, stanowi to<br />
d<strong>od</strong>atkowe źródło urazu i bólu p<strong>od</strong>czas<br />
zdejmowania opatrunku [8].<br />
Zatem wielkim krokiem naprzód<br />
w leczeniu oparzeń pośredniej<br />
grubości byłoby wprowadzenie<br />
opatrunku umożliwiającego gojenie<br />
rany oparzeniowej bez konieczności<br />
jego częstych zmian,<br />
zmniejszającego <strong>do</strong> minimum<br />
ból i urazowość towarzyszące<br />
zmianie opatrunku, gdy jest ona<br />
konieczna.<br />
Bezpłatna linia informacyjna: 800 120 093<br />
Kolejnym istotnym czynnikiem, który<br />
znacznie utrudnia gojenie ran<br />
oparzeniowych, jest ZAKAŻENIE.<br />
Ma ono niekorzystny wpływ na obciążenie<br />
pracą personelu medycznego<br />
i zwiększa nakłady finansowe<br />
na leczenie pacjenta. Może również<br />
spow<strong>od</strong>ować znacznie poważniejsze<br />
powikłania, wymagające d<strong>od</strong>atkowego<br />
<strong>leczenia</strong>, a ciężka infekcja może<br />
nawet <strong>do</strong>prowadzić <strong>do</strong> śmierci pacjenta.<br />
Bakterie najczęściej spotykane<br />
w zakażeniach ran oparzeniowych to:<br />
metycylinooporne gronkowce złociste<br />
(MRSA), wankomycynooporne enterokoki<br />
(VRE), gronkowce i paciorkowce.<br />
W przypadku oparzeń pośredniej<br />
grubości rana oparzeniowa jest często<br />
narażona na inwazję patogenów, co<br />
może <strong>do</strong>prowadzić <strong>do</strong> infekcji.<br />
Odczyn zapalny w ranie oparzeniowej<br />
i tworzenie płynu wysiękowego stanowią<br />
prawidłowe i pożądane etapy<br />
procesu gojenia, jednak długotrwała<br />
ekspozycja skóry wokół rany na wysięk<br />
może spow<strong>od</strong>ować jej uszk<strong>od</strong>zenie<br />
i stwarza śr<strong>od</strong>owisko sprzyjające<br />
zwiększonej aktywności bakteryjnej.<br />
Jeśli opatrunek nie przylega <strong>do</strong>brze<br />
<strong>do</strong> dna rany i istnieje tzw. martwa<br />
przestrzeń pomiędzy nim a dnem<br />
rany, to również może powstać śr<strong>od</strong>owisko<br />
sprzyjające namnażaniu się<br />
drobnoustrojów. Oparzenia pośredniej<br />
grubości są także narażone na<br />
ekspozycję na patogeny obecne w powietrzu.<br />
P<strong>od</strong>czas każdej zmiany opatrunku<br />
otwarta rana ma bezpośredni<br />
kontakt z powietrzem i może zostać<br />
zakażona.<br />
Zrozumiałym jest, że każdy klinicysta<br />
ma preferowaną przez siebie met<strong>od</strong>ę<br />
<strong>leczenia</strong> oparzeń pośredniej grubości.<br />
Uwarunkowane jest to wieloma<br />
czynnikami, między innymi: aktualnie<br />
obowiązującym protokołem postępowania<br />
(procedurą/standardem),<br />
własnym <strong>do</strong>świadczeniem, opiniami<br />
i <strong>do</strong>świadczeniami innych lekarzy,<br />
ofertą <strong>do</strong>stępnych pr<strong>od</strong>uktów i ich<br />
kosztami (ceną jednostkową opatrunków,<br />
a nie <strong>–</strong> niestety <strong>–</strong> kom<strong>pl</strong>eksowymi<br />
kosztami <strong>leczenia</strong>).