Lewiatan Narodów_

Rzym nie mógł darować. Postanowił więc zgładzić tych ludzi z powierzchni ziemi.
Rozpoczęły się wyprawy przeciwko ludowi Bożemu ukrytemu w górskich kryjówkach.
Inkwizytorzy ścigali ich na górskich szlakach i często powtarzała się scena niewinnego Abla
padającego z morderczej ręki Kaina. {WB 42.7}
Pustoszono urodzajne pola waldensów, równano z ziemią ich mieszkania i kaplice, tak iż
tam, gdzie niegdyś znajdowały się kwitnące pola i domostwa spokojnego i
pracowitego ludu, powstawały opustoszałe miejsca. Jak dzikie zwierzęta stają się bardziej
rozszalałe na widok krwi, tak wściekłość władz papieskich, podsycana była większymi
cierpieniami ich ofiar. Wielu świadków prawdziwej wiary ścigano po górach lub
niepokojono w dolinach, gdzie ukrywali się wśród potężnych lasów i skał. {WB 42.8}
Jednak nie można było skierować żadnego oskarżenia przeciwko moralności
prześladowanych chrześcijan. Nawet nieprzyjaciele poświadczali, że lud ten jest spokojny,
przyjazny i pobożny. Ich wina leżała jedynie w tym, że nie chcieli służyć Bogu według
upodobania papiestwa. Z powodu tego przestępstwa spadały na nich wszelkiego rodzaju
zniewagi, poniżenia i tortury. {WB 43.1}
Gdy Rzym postanowił zniszczyć tę znienawidzoną sektę, rozpoczął od rzucania klątwy,
która potępiła waldensów jako heretyków, wydając na nich tym samym wyrok
śmierci.10 Nie oskarżano ich o nieróbstwo, rozwiązłość czy nieuczciwość, lecz głoszono, że
ich pobożność i świętość jest pozorna, przez co zwodzą „owce prawdziwej trzody Bożej”.
Dlatego papież zarządził, „aby tę obrzydliwą i upartą sektę przestępców, w razie gdyby
sprzeciwiała się uroczyście wyrzec swych herezji, zgnieść jak jadowite węże”. — Wylie
XVI, 1. Czy pyszny władca rzymski zdawał sobie sprawę z tego, że kiedyś usłyszy
ponownie te słowa? Czy wiedział, że są one zapisane w księgach niebios, że kiedyś na
sądzie będą świadczyć przeciwko niemu? Jezus powiedział: „Cokolwiek uczyniliście
jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście”. Mateusza 25,40. {WB 43.2}
Bulla papieska żądała, aby wszyscy wyznawcy Kościoła przyłączyli się do wypraw
krzyżowych przeciwko heretykom. Jako zachętę do tego okrutnego dzieła ogłoszono, że
„uczestnicy otrzymują uwolnienie od wszystkich kar kościelnych, od grzechów głównych i
pospolitych. Zwolniono ich od złożonych przysiąg, zalegalizowano prawo do własności,
które w przeszłości nabyli nielegalnie, a każdemu, kto był zabił heretyka, przyrzeczono
darowanie wszystkich grzechów. Bulla ta unieważniała wszelkie umowy zawarte z
waldensami, nakazywała sługom waldensów opuszczenie ich domów, zakazywała
udzielania tym ludziom jakiejkolwiek pomocy i upoważniała każdego do zagarnięcia ich
majątku”. — Wylie XVI, 1. Dokument ten wyraźnie ukazywał prawdziwe motywy
postępowania papiestwa, był to ryk smoka a nie głos Chrystusa. {WB 43.3}
Przywódcy Kościoła nie chcieli dostosować swoich charakterów do wspaniałego wzoru
prawa Bożego, lecz stworzyli własny, wygodny dla nich, wzór postępowania i zapragnęli
45