Lewiatan Narodów_

Teraz następuje zdarzenie, którego symbolem była ostatnia część ceremonii w Dniu
Pojednania. Gdy kończyła się służba w miejscu najświętszym, a grzechy Izraela na mocy
krwi ofiary zostały usunięte ze świątyni, przed majestat Pana przyprowadzano żywego
kozła. W obecności ludu najwyższy kapłan wyznawał „nad nim wszystkie przewinienia
synów izraelskich i wszystkie ich przestępstwa, którymi zgrzeszyli”, składając je „na głowę
kozła”. 3 Mojżeszowa 16,21. W podobny sposób, gdy zakończy się dzieło pojednania w
niebiańskiej świątyni, w obecności Boga, świętych aniołów i zbawionych grzechy ludu
Bożego zostaną włożone na szatana; będzie on uznany winnym wszystkiego zła, do jakiego
nakłaniał ludzi. I tak jak żywy kozioł był wyprowadzany na nie zamieszkany teren, tak
szatan zostanie uwięziony na spustoszonej, nie zamieszkałej ziemi. {WB 349.3}
Autor ostatniej księgi Biblii przepowiada uwięzienie szatana i spustoszenie ziemi
objaśniając, że stan ten będzie trwać przez tysiąc lat. Przedstawiając wydarzenia
powtórnego przyjścia Chrystusa oraz zagładę niezbożnych prorok mówi: „I widziałem
anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od otchłani i wielki łańcuch w swojej ręce. I
pochwycił smoka, węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat.
I wrzucił go do otchłani, i zamknął ją, i położył nad nim pieczęć, aby już nie zwodził
narodów, aż się dopełni owych tysiąc lat. Potem musi być wypuszczony na krótki
czas”. Objawienie 20,1-3. {WB 349.4}
Słowo „otchłań” oznacza ziemię w stanie zniszczenia i ciemności; wynika to z innych
tekstów. Przedstawiając stan ziemi na „początku” Biblia mówi: „A ziemia była pustkowiem
i chaosem; ciemność była nad otchłanią”. 1 Mojżeszowa 1,2. Zgodnie z powyższym
proroctwem ziemia ponownie znajdzie się w podobnym stanie. Prorok Jeremiasz pisząc o
wielkim dniu Pańskim stwierdza: „Spojrzałem na ziemię — a oto pustka i próżnia, ku niebu
— a nie było na nim jego światła. Spojrzałem na góry — a oto się trzęsły, na wszystkie
pagórki — a one się chwiały. Spojrzałem — a oto nie było człowieka, a wszystkie ptaki
niebieskie odleciały. Spojrzałem — a oto pole urodzajne stało się pustynią, a wszystkie jego
miasta zburzone...”. Jeremiasza 4,23-26. {WB 349.5}
Tutaj przez tysiąc lat ma mieszkać szatan wraz ze swymi aniołami. Uwięziony na ziemi,
nie będzie miał dostępu do innych światów, aby kusić tych, którzy nigdy nie zgrzeszyli. W
takim właśnie sensie będzie „związany” — na ziemi nie będzie żadnego człowieka, wobec
którego mógłby użyć swej mocy. Nie będzie mógł nikogo zwieść ani zniszczyć — nie
będzie mógł czynić tego, co przez tysiące lat sprawiało mu jedyną radość. {WB 349.6}
Prorok Izajasz tak mówi o klęsce szatana: „O, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna,
synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów! A przecież to ty mawiałeś w
swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże (...) zrównam się
z Najwyższym. A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści. Ci, którzy
cię widzą, spoglądają na ciebie, przypatrują ci się uważnie. Czy to jest ten mąż, który był
445