Lewiatan Narodów_

życie gromadce wiernych Bogu, z których się naśmiewają i których prześladują. {WB
336.3}
Rządzący tego świata nie wiedzą, że na ich posiedzeniach często przemawiali aniołowie.
Ludzkie oczy spoglądały na nich, ludzkie uszy słuchały ich wezwań, ludzkie usta
sprzeciwiały się ich wnioskom i wyśmiewały ich radę, ludzkie ręce wygrażały im gniewnie.
Na miejscach zebrań, w salach sądowych niebiańscy posłowie okazywali dokładną
znajomość ludzkiej historii i lepiej bronili sprawy uciśnionych niż najlepsi i najwybitniejsi
obrońcy. Niweczyli zamiary i nie dopuszczali do złych czynów, które przyniosłyby
cierpienia ludowi Bożemu i hamowałyby rozwój sprawy Pana. W chwilach
niebezpieczeństwa i ucisku „anioł Pański zakłada obóz wokół tych, którzy się go boją, i
ratuje ich”. Psalmów 34,8. {WB 336.4}
Z wielką tęsknotą lud Boży czeka na znaki przyjścia Chrystusa. Gdy będą się pytać
stróżów: „Strażniku! Jaka to pora nocna?”, usłyszą odpowiedź: „Nadszedł poranek, lecz
także noc”. Izajasza 21,11-12. Obłoki nad szczytami gór pojaśniały. Wkrótce objawi się
wspaniałość Boża. Słońce Sprawiedliwości już niedługo zabłyśnie. Już wkrótce nastanie
ranek i noc — początek nie kończącego się dnia dla sprawiedliwości i początek wielkiej
nocy dla niezbożnych. Wydaje się, że zasłona dzieląca wiernych od świata niewidzialnego
została na skutek ich ustawicznych modlitw usunięta. Niebo jaśnieje jutrzenką wiecznego
dnia i jak harmonijny chór aniołów rozbrzmiewają słowa: „Wytrwajcie, pomoc się zbliża”.
Chrystus, Wszechmocny Zwycięzca, ukazuje znużonym bojownikom koronę
nieprzemijającej chwały i Jego głos brzmi z uchylonych bram nieba: „Oto jestem z wami!
Nie bójcie się! Znam wasze troski, wasze wszystkie zmartwienia. Walczycie z wrogiem już
pokonanym. Ja za was prowadziłem ten bój i w moim imieniu jesteście zwycięzcami”. {WB
336.5}
Miłosierny Zbawiciel ześle pomoc właśnie wtedy, gdy jej najbardziej będziemy
potrzebowali. Droga do nieba uświęcona jest śladami Jego stóp. Każdy cierń, który
rani nasze stopy, ranił również Jego. Ciężar krzyża jaki musimy ponieść, On niósł przed
nami. Pan dopuszcza trudności i przeciwieństwa, aby przygotować ludzi do pokoju. Czas
ucisku jest wielką próbą dla ludu Bożego, lecz jest to również czas, kiedy prawdziwie
wierzący może spoglądać w górę i w wierze widzieć nad sobą tęczę obietnicy. {WB 336.6}
„I wrócą odkupieni przez Pana, i przybędą na Syjon z okrzykiem radości, a wieczna
radość będzie nad ich głowami, dostąpią radości wesela, zniknie zmartwienie i wzdychanie.
Ja, Ja jestem tym, który was pociesza. Kim jesteś ty, że się boisz człowieka śmiertelnego,
syna człowieczego, który ginie jak trawa? A zapomniałeś Pana, swojego Stworzyciela (...).
Ustawicznie, dzień po dniu, drżysz przed zawziętością gnębiciela, ilekroć zamierza
niszczyć. A gdzie się podziała zawziętość gnębiciela? Spętani będą szybko rozpętani i nie
umrą w dole, i nie braknie im chleba. Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, Ja wzburzam morze
429