Lewiatan Narodów_

„Innych ratował, a siebie samego ratować nie może, jest królem izraelskim, niech teraz
zstąpi z krzyża, a uwierzymy w niego”. Mateusza 27,42. Podobnie jak Jakub, wszyscy będą
walczyć z Bogiem. Ich oblicza będą blade, lecz nie ustaną w gorliwych modlitwach. {WB
335.6}
Gdyby ludziom otworzono oczy, zobaczyliby armię aniołów otaczających tych, którzy
zachowali słowo Chrystusa. Aniołowie z serdecznym współczuciem spoglądają na ich
trudne położenie i słyszą ich modlitwy. Czekają na rozkaz swego Wodza, aby ich wyrwać z
niebezpieczeństwa. Muszą jednak czekać. Dzieci Boże muszą wypić kielich i być
ochrzczone specjalnym chrztem. Ta bolesna zwłoka jest najlepszą odpowiedzią na ich
prośby. Starają się z zaufaniem oczekiwać Pana, wierząc, iż On działa i polegają na wierze,
nadziei i cierpliwości — przymiotach, których za mało doświadczali w swym
chrześcijańskim życiu. Czas ucisku będzie dla nich skrócony. „A czyżby Bóg nie wziął w
obronę swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż zwleka w ich
sprawie? Powiadam wam, że szybko weźmie ich w obronę”. Łukasza 18,7-8. Koniec nastąpi
prędzej niż się ludzie tego spodziewają. Pszenica zostanie zebrana, związana w snopy i
zniesiona do spichlerzy Pańskich; kąkol będzie zebrany w wiązki przeznaczone na
spalenie. {WB 335.7}
Wierni swym obowiązkom niebiańscy stróżowie wciąż czuwają. Wydany przez rząd
dekret określi czas stracenia ludzi zachowujących przykazania Boże, ale niektórzy
wrogowie wierzących będą usiłowali wykonać ten wyrok wcześniej. Jednak nikt nie będzie
mógł przebić się przez straż potężnych aniołów, którzy ochraniają każdego wiernego Bogu
człowieka. Dzieci Boże będą napadane w czasie ucieczki z miast lub wsi, lecz podniesione
przeciwko nim miecze będą się kruszyć i padać na ziemię jak źdźbła słomy. Inni będą
chronieni przez aniołów w postaci uzbrojonych ludzi. {WB 336.1}
We wszystkich wiekach Bóg działał przez aniołów w celu ochrony i uwolnienia swego
ludu. Niebiańskie istoty brały czynny udział w życiu ludzi. Pojawiały się w szacie
jaśniejącej jak błyskawica, zjawiały się jako podróżni, wiernym Bogu ukazywały się w
postaci ludzkiej. Aniołowie jako wędrowcy odpoczywali w południe pod drzewami, byli
przyjmowani w domach, w nocy spóźnionym podróżnym służyli jako przewodnicy,
własnymi rękami zapalali ogień na ołtarzach, otwierali więzienia i uwalniali sługi Boże, w
niebiańskiej zbroi przybyli odwalić kamień z grobu Zbawiciela. {WB 336.2}
W postaci ludzkiej aniołowie uczestniczyli w zebraniach sprawiedliwych, odwiedzali też
zgromadzenia niepobożnych, przybyli do Sodomy, aby dowiedzieć się o postępowaniu
mieszkańców miasta i sprawdzić, czy przekroczyli miarę cierpliwości Bożej. Bóg jest
miłosierny i ze względu na garstkę wiernych Mu ludzi odwraca nieszczęście i przedłuża
pokój tłumom innych. Grzesznicy nie zdają sobie sprawy, jak bardzo zawdzięczają swe
428