Lewiatan Narodów_

, smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan, , smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan,

bibliomaniapublications
from bibliomaniapublications More from this publisher
12.07.2024 Views

straszne, lecz oko Pańskie strzeże swych dzieci, Jego uszy są otwarte na ich wołanie. Ucisk będzie wielki, wydawać się będzie, że ogień doświadczeń niechybnie strawi wiernych, lecz Pan przepławi ich jak złoto w ogniu. Miłość Boża do Jego dzieci będzie w czasie ucisku tak samo silna i troskliwa jak w słonecznych dniach ich pomyślności. Potrzeba jednak, aby przeszli przez ogień prób, by wszystko co w nich jest ziemskiego zostało spalone, aby byli doskonałym odbiciem Chrystusa. {WB 331.1} Mający nadejść czas ucisku i trwogi wymaga wiary, która zniesie trudy, zwłokę i głód — wiary, która się nie zachwieje nawet w najgorszych pokusach. Wszystkim dany jest czas łaski w celu przygotowania się na dni ucisku. Jakub zwyciężył, ponieważ był wytrwały i zdecydowany. Jego zwycięstwo jest dowodem mocy, jaką posiada bezustanna modlitwa. Wszyscy, którzy jak Jakub opierają się na obietnicach Bożych i jak on są gorliwi oraz stanowczy, osiągną podobne zwycięstwo. Kto nie chce zaprzeć się samego siebie, skruszyć się przed Bogiem oraz modlić się gorliwie i wytrwale, ten nie zwycięży. Jakże mało ludzi wie, co znaczy walczyć z Bogiem! Jak mało trwa przed Bogiem w gorliwym żądaniu. Jak niewielu z niezachwianą wiarą chwyta się obietnic Bożych, gdy ogarniają ich potężne fale zwątpienia i rozpaczy. {WB 331.2} Tym, którzy teraz okazują mało wiary, największe niebezpieczeństwo zagraża ze strony szatańskich podstępów i usiłowań ograniczenia wolności sumienia. Jeśli nawet przetrwają próbę, to popadną w czasie ucisku w większą trwogę, ponieważ nie przyzwyczaili się ufać Bogu. Będą musieli się uczyć wiary, którą poprzednio zaniedbali, pod straszliwym naciskiem zniechęcających wpływów. {WB 331.3} Powinniśmy się już teraz zapoznać z Bogiem, wypróbowując Jego obietnice. Aniołowie notują każdą gorliwą i szczerą modlitwę. Powinniśmy raczej zaniechać wszelkich własnych spraw niż zaniedbać społeczność z Bogiem. Największe ubóstwo, największe samozaparcie znajdujące aprobatę u Boga, jest lepsze niż bogactwo, poważanie, wygoda i przyjaźń bez Niego. Zawsze musimy mieć czas na modlitwę. Jeśli pozwolimy, aby nasz umysł zaprzątany był jedynie sprawami ziemskimi, Bóg „da nam czas”, zabierając nam nasze „bożki” pod postacią pieniędzy, domów lub urodzajnych pól. {WB 331.4} Młodzież nie grzeszyłaby, gdyby chodziła tylko tymi drogami, na których może się spodziewać błogosławieństwa Bożego. Gdyby posłowie, którzy głoszą światu ostrzegawcze poselstwo, modlili się o błogosławieństwo nie w sposób obojętny i niedbały, lecz gorliwie i z wiarą — jak to czynił patriarcha Jakub — często mogliby powiedzieć: „Oglądałem Boga twarzą w twarz, a jednak ocalało życie moje”. 1 Mojżeszowa 32,30. Niebo uważałoby ich za wielkich, ponieważ posiadają moc zwyciężania ludzi i Boga. {WB 331.5} Czas ucisku, jakiego jeszcze nie było, wkrótce nastanie; będziemy potrzebowali wtedy doświadczenia, jakiego jeszcze nie posiadamy, a na zdobycie którego wielu nie ma ochoty. Często się zdarza, że trudności są większe w wyobrażeniach niż w rzeczywistości, ale w 422

przypadku czekających nas wydarzeń będzie odwrotnie. Największa wyobraźnia nie może ogarnąć wielkości nadchodzącej próby. W czasie doświadczeń każdy człowiek musi osobiście stanąć przed Bogiem: „To choćby byli nimi Noe, Daniel i Job — jakom żyw — mówi Wszechmocny Pan — nie wyratowaliby ani synów, ani córek, lecz przez swoją sprawiedliwość wybawiliby tylko swoje własne dusze”. Ezechiela 14,20. {WB 331.6} Kiedy nasz Najwyższy Kapłan wstawia się za nami, powinniśmy dążyć do doskonałości w Chrystusie. Nasz Zbawiciel nie poddawał się pokusie nawet w myślach. Szatan natomiast znajduje w ludzkim sercu jedno słabe miejsce, w którym pielęgnuje się tę lub ową grzeszną skłonność. To wystarcza mu do skuszenia człowieka. Chrystus powiedział o sobie: „(...) nadchodzi (...) władca świata, ale nie ma on nic do mnie”. Jana 14,30. Szatan nie mógł znaleźć w Synu Bożym nic, co pomogłoby mu w odniesieniu nad Nim zwycięstwa; Chrystus zachowywał przykazania Ojca i nie było w nim grzechu, który szatan mógłby wykorzystać. Tacy właśnie muszą być wszyscy, którzy chcą przetrwać w czasie ucisku. {WB 332.1} Tu w ziemskim ucisku musimy odrzucić grzech przez wiarę w pojednawczą krew Chrystusa. Nasz drogi Zbawca zaprasza nas, byśmy się do Niego przyłączyli i złączyli naszą słabość z Jego mocą, naszą niewiedzę z Jego mądrością oraz naszą niegodność z Jego zasługami. Opatrzność Boża jest szkołą, w której mamy się uczyć cichości i pokory Jezusa. Pan zawsze wytycza nam prawdziwy cel w życiu, ale nie drogę, którą my wybralibyśmy — być może łatwiejszą i przyjemniejszą. Możemy działać razem z siłami, jakimi niebo rozporządza, aby ukształtować nasz charakter na obraz boskiego pierwowzoru. Nikt nie może zaniedbać ani odłożyć tego zadania nie narażając się na największe niebezpieczeństwo. {WB 332.2} Apostoł Jan w widzeniu słyszał potężny głos z nieba, mówiący: „Biada ziemi i morzu, gdyż zstąpił do was diabeł pałający wielkim gniewem, bo wie, iż czasu ma niewiele”. Objawienie 12,12. Straszne muszą być wydarzenia, które powodują taki krzyk z nieba. Gniew szatana wzmaga się proporcjonalnie do coraz krótszego czasu, a w okresie ucisku szatańskie dzieło zniszczenia osiągnie punkt kulminacyjny. {WB 332.3} Wkrótce na niebie ukażą się straszne nadnaturalne zjawiska, jako znak mocy demonów czyniących cuda. Duchy szatańskie nawiedzą królów ziemi, aby umocnić ich w zwiedzeniu i skłonić do połączenia się z księciem ciemności w jego ostatecznej walce przeciwko Władcy nieba. Siły te zwiodą wielu panujących i poddanych. Pojawią się ludzie podający się za Chrystusa i żądający dla siebie tytułu oraz czci, jakie należą się jedynie Zbawcy świata. Będą dokonywać cudownych uzdrowień twierdząc, że mają objawienia z nieba, które jednak będą sprzeczne z Pismem Świętym. {WB 332.4} Głównym momentem tego wielkiego dramatu zwiedzenia będzie chwila, kiedy sam szatan ukaże się ludziom jako Chrystus. Kościół długo czekał na przyjście Zbawiciela i na 423

straszne, lecz oko Pańskie strzeże swych dzieci, Jego uszy są otwarte na ich wołanie. Ucisk<br />

będzie wielki, wydawać się będzie, że ogień doświadczeń niechybnie strawi wiernych, lecz<br />

Pan przepławi ich jak złoto w ogniu. Miłość Boża do Jego dzieci będzie w czasie ucisku tak<br />

samo silna i troskliwa jak w słonecznych dniach ich pomyślności. Potrzeba jednak, aby<br />

przeszli przez ogień prób, by wszystko co w nich jest ziemskiego zostało spalone, aby byli<br />

doskonałym odbiciem Chrystusa. {WB 331.1}<br />

Mający nadejść czas ucisku i trwogi wymaga wiary, która zniesie trudy, zwłokę i głód<br />

— wiary, która się nie zachwieje nawet w najgorszych pokusach. Wszystkim dany jest czas<br />

łaski w celu przygotowania się na dni ucisku. Jakub zwyciężył, ponieważ był wytrwały i<br />

zdecydowany. Jego zwycięstwo jest dowodem mocy, jaką posiada bezustanna modlitwa.<br />

Wszyscy, którzy jak Jakub opierają się na obietnicach Bożych i jak on są gorliwi oraz<br />

stanowczy, osiągną podobne zwycięstwo. Kto nie chce zaprzeć się samego siebie, skruszyć<br />

się przed Bogiem oraz modlić się gorliwie i wytrwale, ten nie zwycięży. Jakże mało ludzi<br />

wie, co znaczy walczyć z Bogiem! Jak mało trwa przed Bogiem w gorliwym żądaniu. Jak<br />

niewielu z niezachwianą wiarą chwyta się obietnic Bożych, gdy ogarniają ich potężne fale<br />

zwątpienia i rozpaczy. {WB 331.2}<br />

Tym, którzy teraz okazują mało wiary, największe niebezpieczeństwo zagraża ze strony<br />

szatańskich podstępów i usiłowań ograniczenia wolności sumienia. Jeśli nawet przetrwają<br />

próbę, to popadną w czasie ucisku w większą trwogę, ponieważ nie przyzwyczaili się ufać<br />

Bogu. Będą musieli się uczyć wiary, którą poprzednio zaniedbali, pod straszliwym<br />

naciskiem zniechęcających wpływów. {WB 331.3}<br />

Powinniśmy się już teraz zapoznać z Bogiem, wypróbowując Jego obietnice. Aniołowie<br />

notują każdą gorliwą i szczerą modlitwę. Powinniśmy raczej zaniechać wszelkich własnych<br />

spraw niż zaniedbać społeczność z Bogiem. Największe ubóstwo, największe samozaparcie<br />

znajdujące aprobatę u Boga, jest lepsze niż bogactwo, poważanie, wygoda i przyjaźń bez<br />

Niego. Zawsze musimy mieć czas na modlitwę. Jeśli pozwolimy, aby nasz umysł<br />

zaprzątany był jedynie sprawami ziemskimi, Bóg „da nam czas”, zabierając nam nasze<br />

„bożki” pod postacią pieniędzy, domów lub urodzajnych pól. {WB 331.4}<br />

Młodzież nie grzeszyłaby, gdyby chodziła tylko tymi drogami, na których może się<br />

spodziewać błogosławieństwa Bożego. Gdyby posłowie, którzy głoszą światu ostrzegawcze<br />

poselstwo, modlili się o błogosławieństwo nie w sposób obojętny i niedbały, lecz gorliwie i<br />

z wiarą — jak to czynił patriarcha Jakub — często mogliby powiedzieć: „Oglądałem Boga<br />

twarzą w twarz, a jednak ocalało życie moje”. 1 Mojżeszowa 32,30. Niebo uważałoby ich za<br />

wielkich, ponieważ posiadają moc zwyciężania ludzi i Boga. {WB 331.5}<br />

Czas ucisku, jakiego jeszcze nie było, wkrótce nastanie; będziemy potrzebowali wtedy<br />

doświadczenia, jakiego jeszcze nie posiadamy, a na zdobycie którego wielu nie ma ochoty.<br />

Często się zdarza, że trudności są większe w wyobrażeniach niż w rzeczywistości, ale w<br />

422

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!