Lewiatan Narodów_

skłonić wszystkich do badania proroctw, aby dowiedzieć się, co oznacza znamię zwierzęcia
i jak można uniknąć jego przyjęcia. Patrz Objawienie 14,19. Jednak wielu ludzi nie chce
słuchać prawdy i zwraca się ku baśniom. Apostoł Paweł mówiąc o ostatecznych dniach
stwierdził: „Albowiem przyjdzie czas, że zdrowej nauki nie ścierpią”. 2 Tymoteusza 4,3.
Ten czas już przyszedł. Tłumy odwracają się od prawd biblijnych, gdyż te nie zgadzają się z
pragnieniami grzesznego i miłującego świat serca, szatan zaś podsuwa im zwodnicze
nauki, w jakich znajdują upodobanie. Bóg chce mieć na ziemi lud, który jedynie Biblię
uznaje za podstawę wszelkich nauk i reform. Ani opinie uczonych, ani twierdzenia nauki,
ani artykuły wiary lub uchwały soborów, których jest tak wiele jak wiele jest Kościołów i
które przeczą sobie wzajemnie, ani też głos większości — wszystko to razem wzięte nie
może być argumentem za lub przeciw jakiejkolwiek zasadzie wiary. Zanim przyjmiemy
jakieś poselstwo lub naukę, powinniśmy zażądać najpierw wyraźnego dowodu: „Tak mówi
Pan”. {WB 317.4}
Szatan stale usiłuje zwrócić uwagę ludzi na człowieka zamiast na Boga. Skłania
wierzących, by uważali biskupów, duchownych i profesorów modnych kierunków w
teologii za swych przewodników, zamiast badać Biblię i z niej dowiadywać się o swoich
obowiązkach. Następnie opanowawszy umysły tych przywódców może wpłynąć na ludzi
według własnego upodobania. Gdy Chrystus przyszedł, by głosić słowa żywota, prosty lud
chętnie Go słuchał, nawet wielu kapłanów i starszych uwierzyło Chrystusowi. Jednak
przywódcy religijni i państwowi zdecydowanie odrzucili i potępili nauki Jezusa. Choć
zawiodły wszelkie oskarżenia rzucane przeciwko Niemu, choć Żydzi odczuwali dowody
boskiego wpływu, jaki Chrystus wkoło wywierał, to jednak nie pozbyli się swoich
uprzedzeń. Odrzucili dowody wskazujące, że Jezus jest Mesjaszem, w przeciwnym bowiem
razie musieliby zostać jego uczniami. Ci zaciekli przeciwnicy Chrystusa byli ludźmi,
których powszechnie szanowano i liczono się z ich zdaniem: „Dlaczego — pytano — nasi
wodzowie i uczeni w Piśmie nie wierzą w Jezusa? Czy ci pobożni ludzie nie przyjęliby Go,
gdyby naprawdę był Chrystusem?” Wpływ fałszywych nauczycieli spowodował, że Izraelici
odrzucili swego Zbawiciela. {WB 318.1}
Duch, który kierował żydowskimi kapłanami i przywódcami, w dalszym ciągu działa w
osobach tych, którzy przybierają pozór pobożności. Odmawiają badania świadectw Pisma
Świętego, dotyczących szczególnych prawd przeznaczonych na obecny czas. Wskazują na
wielką liczbę swoich wyznawców, na swe bogactwo oraz popularność i z pogardą traktują
obrońców prawdy jako nielicznych, ubogich i niepopularnych ludzi, posiadających wiarę
oddzielającą ich od reszty świata. {WB 318.2}
Chrystus przepowiedział, że uzurpowanie sobie prawa do posiadania autorytetu — jak to
czynili uczeni w Piśmie i faryzeusze — nie ustanie po rozproszeniu się Żydów. Proroczym
wzrokiem widział, jak wywyższono człowieka i jak stało się to wielkim przekleństwem dla
uczonych w Piśmie i faryzeuszów oraz ostrzeżeniem dla ludu, by nie słuchał tych
404