Lewiatan Narodów_

pobudzające do dobrego lub złego wraz ze swymi daleko sięgającymi następstwami. {WB
256.4}
Prawo Boże jest miarą, według której na sądzie będzie badane życie i charakter każdego
człowieka. Mędrzec Salomon powiedział: „Bój się Boga i przestrzegaj przykazań, bo to jest
obowiązek każdego człowieka. Bóg bowiem odbędzie sąd nad każdą rzeczą tajną — czy
dobrą, czy złą”. Kaznodziei 12,13-14. Apostoł Jakub napomina swych braci: „Tak mówcie i
czyńcie, jak ci, którzy mają być sądzeni przez zakon wolności”. Jakuba 2,12. {WB 256.5}
Wszyscy, którzy na tym sądzie zostaną „uznani za godnych”, będą mieli udział w
zmartwychwstaniu sprawiedliwych. Jezus powiedział: „Lecz ci, którzy zostają uznani za
godnych dostąpienia tamtego świata i zmartwychwstania (...) są równi aniołom, a jako
uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi”. Łukasza 20,35-36. Jeszcze raz Zbawiciel
stwierdza: „I wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia”. Jana 5,29. Sprawiedliwi
zmarli zmartwychwstaną dopiero po sądzie, na którym zostaną uznani za godnych, „by
powstać do życia”. Nie stawią się osobiście przed trybunałem sądowym, gdy będą badane
ich czyny i rozstrzygany przyszły los. {WB 256.6}
Jezus wystąpi jako ich obrońca i będzie wstawiał się za nimi u Boga. „A jeśliby kto
zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy”. 1 Jana 2,1.
„Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami, która jest odbiciem
prawdziwej, ale do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem
Boga”. Hebrajczyków 9,24. „Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego
przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nami”. Hebrajczyków 7,25. {WB
257.1}
Gdy podczas, sądu zostaną otworzone księgi, Bóg dokona przeglądu życia wszystkich
tych, którzy uwierzyli w Jezusa Chrystusa. Nasz Orędownik rozpocznie od pierwszych
żyjących na ziemi ludzi i przechodząc od pokolenia do pokolenia zakończy na żyjących w
czasie sądu. Wymienione będzie każde imię i dokładnie zbadane każde życie. Jedne imiona
będą pozostawione, inne wykreślone. Jeśli w księgach znajdą się przy niektórych imionach
grzechy, za które nie żałowano i dlatego nie zostały przebaczone, imiona te będą
wykreślone z księgi żywota, a wszystkie dobre uczynki zostaną wymazane z księgi
pamiątkowej. Bóg powiedział Mojżeszowi: „Tego, kto zgrzeszył przeciwko mnie, wymażę
z księgi mojej” (2 Mojżeszowa 32,33), zaś prorok Ezechiel pisze: „A gdy sprawiedliwy
odwróci się od sprawiedliwości swojej i popełnia bezprawie (...) nie będzie mu się
przypominało tych wszystkich sprawiedliwych czynów, które spełnił”. Ezechiela
18,24. {WB 257.2}
Przy imionach tych, którzy szczerze żałowali za swoje grzechy i powoływali się w
wierze na krew Chrystusa jako na pojednawczą ofiarę, będzie w księgach nieba wypisane
przebaczenie. Ponieważ stali się uczestnikami sprawiedliwości Jezusa, a ich charaktery są
325