Lewiatan Narodów_

ponieważ niepokutującym grzesznikom często powodzi się dobrze, a pobożny i dobry cierpi
z ich powodu. Jak sprawiedliwy i miłosierny Bóg, którego moc nie zna granic, może
tolerować taką niesprawiedliwość? — pytają. Jest to pytanie nie na miejscu. Bóg dał nam
dostatecznie wiele dowodów swej miłości i nie wolno nam wątpić w Jego dobroć tylko
dlatego, że nie możemy zrozumieć Jego dróg. Chrystus przewidział, że uczniowie będą
wątpić w dniach doświadczenia i ciemności, więc powiedział im: „Nie jest sługa większy
nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą”. Jana 15,20. Jezus
cierpiał za nas więcej, niż którykolwiek z Jego naśladowców mógłby znieść. Kto powołany
jest, aby cierpieć i umrzeć męczeńską śmiercią, wstępuje tylko w ślady Syna Bożego. {WB
28.1}
„Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy”. 2 Piotra 3,9. Nie opuszcza, ani nie
zaniedbuje swoich dzieci, ale pozwala grzesznym objawić ich prawdziwy charakter, aby
nikt, kto chce czynić wolę Bożą, nie był przez nich zwiedziony. Dopuszcza, by sprawiedliwi
przechodzili ogień doświadczeń, który ich oczyszcza, aby własnym przykładem przekonali
innych o prawdziwości swej wiary i pobożności, by ich wierność w pielgrzymowaniu
osądziła grzesznych i niewierzących. {WB 28.2}
Bóg przyzwala, żeby ludziom złym powodziło się dobrze, aby objawili swą wrogość
wobec Niego, a kiedy już dopełni się miara ich nieprawości, aby wszyscy mogli się
przekonać, że Pan jest łaskawy i sprawiedliwy, gdy skarze ich na wieczną zagładę. Zbliża
się dzień pomsty, a wówczas wszyscy przestępujący prawo Boże i uciskający
sprawiedliwych otrzymają zapłatę za swe czyny w takim stopniu, jak gdyby dopuścili się
ich na osobie Chrystusa. {WB 28.3}
Jest pewna ważna kwestia, na którą Kościoły w naszych czasach powinny zwrócić
uwagę. Apostoł Paweł mówi, że „wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie,
prześladowanie znosić będą”. 2 Tymoteusza 3,12. Dlaczego więc nie ma obecnie
prześladowań? Jedyną odpowiedzią jest ta, że wiele Kościołów dostosowało się do
świeckich wzorców postępowania i nie wzbudzają żadnych sprzeciwów. Rzeczywiście,
religia współczesnych Kościołów nie ma czystego i świętego charakteru, którym odznaczała
się wiara chrześcijańska za dni Chrystusa i apostołów. Ponieważ wielkie prawdy Słowa
Bożego traktuje się obojętnie i tak mało jest w Kościele prawdziwej pobożności, rzekome
chrześcijaństwo cieszy się uznaniem świata. Jednak gdy nastanie odrodzenie wiary i mocy
na wzór wczesnego chrześcijaństwa, obudzi się duch nienawiści, a stosy prześladowań
zapłoną na nowo. {WB 28.4}
25