Lewiatan Narodów_

, smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan, , smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan,

bibliomaniapublications
from bibliomaniapublications More from this publisher
12.07.2024 Views

zakon jest święty i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre”. Rzymian 7,12. Prawo, które jest wyrazem myśli i woli Boga, musi być tak samo trwałe jak Jego Twórca. {WB 248.2} Nawrócenie i uświęcenie sprawia, że człowiek dostępuje pojednania z Bogiem przez życie zgodne z nakazami Jego prawa. Na początku człowiek stworzony został na obraz i podobieństwo Boże. Był w doskonałej harmonii z przyrodą i prawem, zasady sprawiedliwości miał wypisane w sercu. Ale grzech oddzielił człowieka od Boga i uczynił go niepodobnym do swego Stwórcy, serce stało się wrogie zasadom Bożego prawa. „Zamysł ciała jest wrogi Bogu, nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie może”. Rzymian 8,7. A jednak „tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał”, aby człowiek mógł pojednać się z Bogiem. Przez zasługi Chrystusa może grzesznik odnowić wspólnotę ze swoim Stwórcą. Jego serce musi być odnowione łaską Bożą, musi otrzymać z nieba nowe życie. Ta przemiana jest właśnie nowonarodzeniem, bez którego — jak mówi Jezus — nikt „nie może ujrzeć królestwa Bożego”. {WB 248.3} Pierwszym krokiem na drodze pojednania się z Bogiem jest przekonanie o własnej grzeszności. „Grzech jest przestępstwem zakonu” (1 Jana 3,4), a „przez zakon jest poznanie grzechu”. Rzymian 3,20. {WB 248.4} Aby poznać swą winę, grzesznik musi skonfrontować swój charakter z Bożym prawem — wielkim wzorcem sprawiedliwości. Jest on bowiem zwierciadłem, które ukazuje doskonałość prawego charakteru i pozwala człowiekowi poznać jego własne błędy. {WB 248.5} Prawo ukazuje człowiekowi jego grzechy, ale nie pomaga mu się ich pozbyć. Obiecując życie wieczne tym, którzy przestrzegają przykazań, oświadcza jednocześnie, że udziałem przestępcy Bożego prawa jest śmierć. Jedynie ewangelia Chrystusa może go uwolnić od potępienia za grzech. Musi więc okazać skruchę przed Bogiem, którego prawo przekroczył oraz wiarę w Chrystusa, który jest ofiarą za jego przestępstwa. Wtedy otrzymuje przebaczenie popełnionych win i staje się uczestnikiem Bożego charakteru. Jest dzieckiem Bożym, które otrzymało ducha przysposobienia synowskiego i dzięki niemu może zawołać: „Abba, Ojcze!” {WB 248.6} Czy wolno mu teraz przekraczać prawo Boże? Apostoł Paweł stwierdza: „Czy więc zakon unieważniamy przez wiarę? Wręcz przeciwnie, zakon utwierdzamy”. Rzymian 3,31. „Jakże my, którzy grzechowi umarliśmy, jeszcze w nim żyć mamy?” Rzymian 6,2. Apostoł Jan oświadcza: „Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe”. 1 Jana 5,3. Doznawszy odrodzenia, serce osiąga zgodność z Bogiem i Jego prawem. Gdy w grzeszniku dokonuje się ta wielka zmiana, przechodzi on ze śmierci do życia, z grzechu do świętości, z przestępstwa i buntu do posłuszeństwa i wierności. Dawne życie, które dzieliło go od Boga kończy się, zaczyna się 314

nowe życie pojednania, wiary i miłości. Wtedy „sprawiedliwość zakonu” wykonała się „na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha”. Rzymian 8,4. Wtedy mową człowieka będą słowa: „O jakże miłuję zakon twój, przez cały dzień rozmyślam o nim”. Psalmów 119,97. {WB 248.7} „Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę”. Psalmów 19,8. Bez prawa człowiek nie miałby właściwego pojęcia o czystości Boga, ani o własnej winie i grzechu. Nie byłby przekonany o swoich grzechach i nie widziałby potrzeby skruchy. Nie wiedząc o swoim upadłym stanie, jako przestępca prawa Bożego, nie zdawałby sobie sprawy z tego, że potrzeba mu pojednawczej krwi Chrystusa. Bardzo często ludzie nie wiążą nadziei zbawienia z koniecznością gruntowego przekształcenia serca i zmiany sposobu życia. Dlatego jest tak wiele powierzchownych nawróceń i zwiększa się liczba tych, którzy przyłączając się do Kościoła, nie łączą się z Chrystusem. {WB 249.1} Błędne teorie o uświęceniu, również wpływające z lekceważenia lub odrzucenia prawa Bożego, zajmują w dzisiejszych ruchach religijnych wyjątkowe miejsce. Są fałszywe jako nauka, a także niebezpieczne w praktycznym zastosowaniu, zaś fakt, że znajdują powszechne uznanie jest dodatkowym powodem, dla którego wszyscy powinni zrozumieć, co na ten temat mówi Pismo Święte. {WB 249.2} Biblia uczy o prawdziwym uświęceniu. Apostoł Paweł w swoim liście do zboru w Tesalonikach oświadcza: „Taka jest bowiem wola Boża: uświęcenie wasze (...)” i modli się: „A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci”. 1 Tesaloniczan 4,3-5.23. Biblia wyraźnie uczy, co to jest uświęcenie i jak je można osiągnąć. Zbawiciel modlił się za swoich uczniów: „Poświęć ich w prawdzie twojej, słowo twoje jest prawdą” (Jana 17,17), a apostoł Paweł naucza, że wierzący będą poświęceni przez Ducha Świętego. Patrz Rzymian 15,16. Jakie jest działanie Ducha Świętego? Jezus powiedział: „Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę”. Jana 16,13. Psalmista zaś stwierdza: „Zakon twój jest prawdą”. Bóg przedstawia człowiekowi wielkie zasady sprawiedliwości zawarte w Jego prawie przez swoje Słowo i Ducha Świętego. Ponieważ zakon Boży jest święty, sprawiedliwy i dobry, jest odbiciem Bożej doskonałości, dlatego też charakter ukształtowany w posłuszeństwie temuż prawu będzie święty. Chrystus jest doskonałym przykładem takiego charakteru. Powiedział: „Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego” (Jana 15,10), „bo Ja zawsze czynię to, co się jemu podoba”. Jana 8,29. Naśladowcy Chrystusa muszą stać się podobni do Niego — dzięki łasce Bożej mogą rozwijać charakter będący w zgodzie z zasadami Jego świętego prawa. To jest właśnie biblijne uświęcenie. {WB 249.3} Dzieło to może się dokonać jedynie przez wiarę w Chrystusa, przez moc Ducha Świętego. Apostoł Paweł napomina wierzących: „Z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i 315

nowe życie pojednania, wiary i miłości. Wtedy „sprawiedliwość zakonu” wykonała się „na<br />

nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha”. Rzymian 8,4. Wtedy mową<br />

człowieka będą słowa: „O jakże miłuję zakon twój, przez cały dzień rozmyślam o<br />

nim”. Psalmów 119,97. {WB 248.7}<br />

„Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę”. Psalmów 19,8. Bez prawa człowiek<br />

nie miałby właściwego pojęcia o czystości Boga, ani o własnej winie i grzechu. Nie byłby<br />

przekonany o swoich grzechach i nie widziałby potrzeby skruchy. Nie wiedząc o swoim<br />

upadłym stanie, jako przestępca prawa Bożego, nie zdawałby sobie sprawy z tego, że<br />

potrzeba mu pojednawczej krwi Chrystusa. Bardzo często ludzie nie wiążą nadziei<br />

zbawienia z koniecznością gruntowego przekształcenia serca i zmiany sposobu życia.<br />

Dlatego jest tak wiele powierzchownych nawróceń i zwiększa się liczba tych, którzy<br />

przyłączając się do Kościoła, nie łączą się z Chrystusem. {WB 249.1}<br />

Błędne teorie o uświęceniu, również wpływające z lekceważenia lub odrzucenia prawa<br />

Bożego, zajmują w dzisiejszych ruchach religijnych wyjątkowe miejsce. Są fałszywe jako<br />

nauka, a także niebezpieczne w praktycznym zastosowaniu, zaś fakt, że znajdują<br />

powszechne uznanie jest dodatkowym powodem, dla którego wszyscy powinni zrozumieć,<br />

co na ten temat mówi Pismo Święte. {WB 249.2}<br />

Biblia uczy o prawdziwym uświęceniu. Apostoł Paweł w swoim liście do zboru w<br />

Tesalonikach oświadcza: „Taka jest bowiem wola Boża: uświęcenie wasze (...)” i modli się:<br />

„A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci”. 1 Tesaloniczan 4,3-5.23. Biblia<br />

wyraźnie uczy, co to jest uświęcenie i jak je można osiągnąć. Zbawiciel modlił się za<br />

swoich uczniów: „Poświęć ich w prawdzie twojej, słowo twoje jest prawdą” (Jana 17,17), a<br />

apostoł Paweł naucza, że wierzący będą poświęceni przez Ducha Świętego. Patrz Rzymian<br />

15,16. Jakie jest działanie Ducha Świętego? Jezus powiedział: „Lecz gdy przyjdzie On,<br />

Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę”. Jana 16,13. Psalmista zaś stwierdza:<br />

„Zakon twój jest prawdą”. Bóg przedstawia człowiekowi wielkie zasady sprawiedliwości<br />

zawarte w Jego prawie przez swoje Słowo i Ducha Świętego. Ponieważ zakon Boży jest<br />

święty, sprawiedliwy i dobry, jest odbiciem Bożej doskonałości, dlatego też charakter<br />

ukształtowany w posłuszeństwie temuż prawu będzie święty. Chrystus jest doskonałym<br />

przykładem takiego charakteru. Powiedział: „Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego”<br />

(Jana 15,10), „bo Ja zawsze czynię to, co się jemu podoba”. Jana 8,29. Naśladowcy<br />

Chrystusa muszą stać się podobni do Niego — dzięki łasce Bożej mogą rozwijać charakter<br />

będący w zgodzie z zasadami Jego świętego prawa. To jest właśnie biblijne<br />

uświęcenie. {WB 249.3}<br />

Dzieło to może się dokonać jedynie przez wiarę w Chrystusa, przez moc Ducha<br />

Świętego. Apostoł Paweł napomina wierzących: „Z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje<br />

sprawujcie. Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i<br />

315

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!