Lewiatan Narodów_

Rozdział 26 — Dzieło Odnowy
Prorok Izajasz przepowiada, że w ostatnich dniach nastąpi przywrócenie święcenia
soboty: „Tak mówi Pan: Przestrzegajcie prawa i kierujcie się sprawiedliwością, gdyż bliskie
jest nadejście mojego zbawienia i objawienie się mojej sprawiedliwości. Szczęśliwy
człowiek, który to czyni, i syn człowieczy, który się tego trzyma, który przestrzega sabatu,
nie bezczeszcząc go, i który strzeże swojej ręki, aby nie czyniła nic złego”. „Cudzoziemców
zaś, którzy przystali do Pana, aby mu służyć i aby miłować imię Pana, być jego sługami,
wszystkich, którzy przestrzegają sabatu, nie bezczeszcząc go, i trzymają się mojego
przymierza, wprowadzę na moją świętą górę i sprawię im radość w moim domu
modlitwy”. Izajasza 56,1-2.6-7. {WB 240.1}
Słowa te odnoszą się do czasów chrześcijańskich, ponieważ wskazuje na to kontekst.
„Tak mówi Wszechmocny Pan, który zgromadza rozproszonych Izraela. Jeszcze zgromadzę
do niego innych poza tymi, którzy są już zgromadzeni”. Izajasza 56,8. Przepowiedziane jest
tu zgromadzenie pogan przez ewangelię. Bóg błogosławi tych, którzy święcą sobotę. Widać
z tego wyraźnie, że obowiązek zachowywania czwartego przykazania jest nadal aktualny w
czasach, które nastąpiły po ukrzyżowaniu, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu
Chrystusa. Sięga on do czasu, kiedy Jego słudzy będą głosić wszystkim narodom radosną
wieść. {WB 240.2}
Pan nakazuje przez tegoż proroka: „Zawiąż to świadectwo, zapieczętuj zakon między
uczniami moimi”. Izajasza 8,16. Pieczęć prawa Bożego znajduje się w czwartym
przykazaniu, bowiem jedynie ono ze wszystkich dziesięciu podaje imię i tytuł Prawodawcy.
Stwierdza, że Bóg jest Stworzycielem nieba i ziemi i w ten sposób ukazuje powód, dla
którego ma On prawo żądać czci i uwielbienia. W żadnym innym z dziesięciu pozostałych
przykazań Dekalogu nie ma informacji przez kogo to prawo zostało nadane. {WB 240.3}
Kiedy Kościół katolicki zmienił nakaz święcenia soboty na święcenie niedzieli,
pozbawił tym samym prawo Boże pieczęci. Naśladowcy Jezusa zostali powołani do
przywrócenia jej przez oddanie sabatowi z czwartego przykazania należytej mu czci, jako
pamiątce dzieła stworzenia i znakowi autorytetu Stwórcy. {WB 240.4}
„Do zakonu raczej i do świadectwa”. Izajasza 8,20 (BG). Choć istnieje mnóstwo
sprzecznych ze sobą teorii i nauk, jedynie prawo Boże (zakon) jest nieomylnym wzorcem,
według którego należy weryfikować wszystkie nauki, poglądy i doktryny. Prorok stwierdza
dalej: „(...) ale jeśli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którym nie masz żadnej
zorzy”. Izajasza 8,20. {WB 240.5}
Bóg dał nakaz: „Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się, podnieś jak trąba swój głos i
wspominaj mojemu ludowi jego występki, a domowi Jakuba jego grzechy”. Izajasza 58,1.
303