Lewiatan Narodów_
, smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan, , smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan,
Papiestwo ośmieliło się zmienić Boże prawo. Drugie przykazanie, zabraniające oddawania czci obrazom, zostało wykreślone z Dekalogu, zaś w czwartym zmieniono nakaz święcenia soboty na święcenie niedzieli — pierwszego zamiast siódmego dnia tygodnia. {WB 237.4} Teologowie rzymscy twierdzą, że drugie przykazanie zostało opuszczone, ponieważ mieści się w pierwszym, i że taka postać Dekalogu zawiera przykazania w formie, w jakiej Bóg chce, aby były rozumiane. Nie może to więc być zmiana przepowiedziana przez proroka, bowiem mówi on o celowej, przemyślanej zmianie: „będzie zamyślał odmienić czasy i zakon”. Dokładnym wypełnieniem tego proroctwa jest zmiana czwartego przykazania. W tej kwestii Kościół uważa się za jedyny autorytet. Właśnie tu papiestwo otwarcie wywyższa się ponad Boga. {WB 237.5} Podczas gdy wyznawcy prawdziwego Boga wyróżniać się będą zachowywaniem czwartego przykazania — jest ono bowiem znakiem Jego mocy twórczej i świadectwem, że jedynie Bóg ma prawo do czci i uwielbienia ze strony człowieka — czcicieli zwierzęcia wyróżniać będą ich wysiłki zmierzające do obalenia pamiątki ustanowionej przez Stwórcę i wywyższenia instytucji papieskiej. Nakaz święcenia niedzieli był pierwszym postanowieniem, w którym papiestwo ujawniło swe dumne roszczenia.29 W celu wymuszenia na ludziach święcenia niedzieli jako „dnia Pańskiego”, papież po raz pierwszy użył władzy państwowej. Jednak Biblia wskazuje na dzień siódmy, a nie pierwszy, jako na dzień Pański. Chrystus powiedział: „Syn Człowieczy jest Panem również i sabatu”. Marka 2,28. Czwarte przykazanie stwierdza: „Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego”. 2 Mojżeszowa 20,10. Bóg sam przez proroka Izajasza nazywa sobotę dniem „poświęconym Panu godnym czci”. Izajasza 58,13. {WB 237.6} Często powtarzanemu twierdzeniu, że Chrystus zmienił sobotę na niedzielę, przeczą Jego własne słowa. W Kazaniu na Górze Jezus powiedział: „Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios, a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios”. Mateusza 5,17-19. {WB 237.7} Większość protestantów przyznaje, że Pismo Święte nie daje żadnego zezwolenia na zmianę soboty. Stwierdza się to wyraźnie w dziełach teologicznych publikowanych po obu stronach oceanu, między innymi w pracach Amerykańskiego Towarzystwa Traktatowego i Amerykańskiej Szkoły Niedzielnej. Jedna z tych prac mówi o „całkowitym milczeniu Nowego Testamentu, jeśli chodzi o wyraźny nakaz święcenia chrześcijańskiego sabatu, tj. 300
niedzieli, pierwszego dnia tygodnia, ani konkretnych przepisów dotyczących jej zachowywania”. — George Elliot, The Abiding Sabbath 184. {WB 238.1} Inny teolog oświadcza: „Do czasu śmierci Chrystusa nie uczyniono żadnych zmian tego dnia” i „jak daleko sięgają zapisy historyczne, nie ma żadnych dowodów, że apostołowie dali jakieś wyraźne polecenie zniesienia soboty, siódmego dnia tygodnia, a w jej miejsce święcenia pierwszego dnia”. — A. E. Waffle, The Lord»s Day 186-188. {WB 238.2} Teolodzy rzymskokatoliccy przyznają, że zmiany soboty na niedzielę dokonał ich Kościół i oświadczają, że protestanci święcąc niedzielę uznają jego autorytet. W Katolickim katechizmie w odpowiedzi na pytanie, który dzień należy święcić zgodnie z czwartym przykazaniem, znajdujemy taką odpowiedź: „W starym przymierzu dniem świętym była sobota, ale Kościół, pouczony przez Jezusa Chrystusa i kierowany przez Ducha Świętego, na miejsce soboty ustanowił niedzielę, dlatego dziś święcimy pierwszy, a nie siódmy dzień tygodnia. To oznacza, że niedziela jest teraz dniem Pańskim”. {WB 238.3} Znakiem władzy Kościoła katolickiego jest według teologów papieskich „sam fakt dokonania zmiany soboty na niedzielę, co zaaprobowali także protestanci (...) ponieważ zachowując niedzielę, uznają prawo Kościoła do ustanawiania świąt i traktowania nieprzestrzegania ich jako grzech”. — H. Tuberville, An Abridgment of the Christian Doctrine 58. Czym więc jest zmiana święcenia soboty, jak nie znakiem autorytetu Kościoła rzymskiego — „znamieniem zwierzęcia”?! {WB 238.4} Kościół rzymski nie zaniechał swych roszczeń do panowania, a świat i Kościoły protestanckie, przyjąwszy ustanowiony przezeń dzień odpoczynku, a odrzuciwszy biblijną sobotę, tym samym zaakceptowały te roszczenia. Protestanci mogą powoływać się na autorytet ojców Kościoła lub tradycję, lecz czyniąc to, zapierają się zasady, która kiedyś oddzieliła ich od Rzymu — tej, że „Biblia i tylko Biblia jest religią protestantyzmu”. Teolodzy katoliccy widzą, że w ten sposób protestanci oszukują samych siebie, umyślnie zamykając oczy na wyraźne fakty. Jeżeli dążenie do wydania nakazu powszechnego święcenia niedzieli spotka się z przychylnością, zwolennicy papiestwa mogą być pewni, że z biegiem czasu cały świat protestancki znajdzie się pod sztandarem Rzymu. {WB 238.5} Katolicy twierdzą, że „święcenie przez protestantów niedzieli jest hołdem, jaki wbrew sobie oddają władzy Kościoła rzymskiego”. — Prałat Segur, Plain Talk about the Protestantism of Today 213. Nakaz święcenia niedzieli, który zostanie wydany przez Kościoły protestanckie, będzie równał się nakazowi oddania pokłonu papiestwu — zwierzęciu. Kto zrozumie wymagania czwartego przykazania, a mimo to będzie zachowywał fałszywy dzień odpoczynku zamiast prawdziwego, odda tym samym hołd mocy, która go ustanowiła. Przez zwrócenie się do władzy państwowej, aby przy jej pomocy zmusić ludzi do wypełniania określonych obowiązków religijnych, Kościoły uczynią posąg zwierzęciu. Wobec tego, nakaz święcenia niedzieli wydany w Stanach 301
- Page 257 and 258: odsunąć zasłonę dzielącą świ
- Page 259 and 260: przyczyny takiego stanu rzeczy, to
- Page 261 and 262: Takie błogosławieństwa otrzymali
- Page 263 and 264: „pijana krwią świętych”, jak
- Page 265 and 266: przykładem pokory i zaparcia się
- Page 267 and 268: przyjął on wskutek swego nieprawe
- Page 269 and 270: Rozdział 22 — Spełnione Proroct
- Page 271 and 272: ozdziału Ewangelii Mateusza, przed
- Page 273 and 274: życia na tym świecie, nie jest du
- Page 275 and 276: jako przykład wszystkich zmartwych
- Page 277 and 278: która poruszyła serca. Nie było
- Page 279 and 280: Świat śledził uważnie wydarzeni
- Page 281 and 282: cofnie, nie będzie dusza moja mia
- Page 283 and 284: świątynia”. Wszystkie poprzedni
- Page 285 and 286: Świątynia wzniesiona przez Mojże
- Page 287 and 288: On „siedzieć i panować będzie
- Page 289 and 290: zasłonę i pokrapiał nią ubłaga
- Page 291 and 292: Zrozumiano również, że podczas g
- Page 293 and 294: Przyjście to przepowiada także pr
- Page 295 and 296: żeby to uczynić muszą zrozumieć
- Page 297 and 298: uznać za Zbawiciela świata, nie m
- Page 299 and 300: Rozdział 25 — Stany Zjednoczone
- Page 301 and 302: słowach: „Tu się okaże wytrwan
- Page 303 and 304: dozwolono mu wszcząć walkę ze ś
- Page 305 and 306: władzę pierwszego zwierzęcia”
- Page 307: czeka? Nowy sobór powszechny, świ
- Page 311 and 312: Rozdział 26 — Dzieło Odnowy Pro
- Page 313 and 314: jest ostatnią wieścią zwiastowan
- Page 315 and 316: podsycane tylko po to, by znowu ule
- Page 317 and 318: Przeszkodą w przyjmowaniu i głosz
- Page 319 and 320: gorliwość, jakie uniewinnianie si
- Page 321 and 322: czegoś innego — do lekceważenia
- Page 323 and 324: nowe życie pojednania, wiary i mi
- Page 325 and 326: Ci, którzy kroczą w cieniu krzyż
- Page 327 and 328: jakimi są „miłość, radość,
- Page 329 and 330: powiedział: „Jeśli więc wy, kt
- Page 331 and 332: Rozdział 28 — Sąd Śledczy* Pro
- Page 333 and 334: pobudzające do dobrego lub złego
- Page 335 and 336: W ten sposób spełni się obietnic
- Page 337 and 338: ludzie, zdeklarowani naśladowcy Ch
- Page 339 and 340: sprawiedliwy, niech nadal czyni spr
- Page 341 and 342: sprawiedliwości. Bóg żąda od ws
- Page 343 and 344: Syna Bożego o zamiar upokorzenia g
- Page 345 and 346: wolni od jego ograniczeń, mogli si
- Page 347 and 348: Bóg, objawił swój wstręt do bun
- Page 349 and 350: Rozdział 30 — Najgroźniejszy wr
- Page 351 and 352: zbawienia człowieka. Wśród chrze
- Page 353 and 354: 345
- Page 355 and 356: szukał boskiej mądrości na dworz
- Page 357 and 358: W Piśmie Świętym opisane są jes
Papiestwo ośmieliło się zmienić Boże prawo. Drugie przykazanie, zabraniające<br />
oddawania czci obrazom, zostało wykreślone z Dekalogu, zaś w czwartym zmieniono nakaz<br />
święcenia soboty na święcenie niedzieli — pierwszego zamiast siódmego dnia<br />
tygodnia. {WB 237.4}<br />
Teologowie rzymscy twierdzą, że drugie przykazanie zostało opuszczone, ponieważ<br />
mieści się w pierwszym, i że taka postać Dekalogu zawiera przykazania w formie, w jakiej<br />
Bóg chce, aby były rozumiane. Nie może to więc być zmiana przepowiedziana przez<br />
proroka, bowiem mówi on o celowej, przemyślanej zmianie: „będzie zamyślał odmienić<br />
czasy i zakon”. Dokładnym wypełnieniem tego proroctwa jest zmiana czwartego<br />
przykazania. W tej kwestii Kościół uważa się za jedyny autorytet. Właśnie tu papiestwo<br />
otwarcie wywyższa się ponad Boga. {WB 237.5}<br />
Podczas gdy wyznawcy prawdziwego Boga wyróżniać się będą zachowywaniem<br />
czwartego przykazania — jest ono bowiem znakiem Jego mocy twórczej i świadectwem, że<br />
jedynie Bóg ma prawo do czci i uwielbienia ze strony człowieka — czcicieli zwierzęcia<br />
wyróżniać będą ich wysiłki zmierzające do obalenia pamiątki ustanowionej przez Stwórcę i<br />
wywyższenia instytucji papieskiej. Nakaz święcenia niedzieli był pierwszym<br />
postanowieniem, w którym papiestwo ujawniło swe dumne roszczenia.29 W celu<br />
wymuszenia na ludziach święcenia niedzieli jako „dnia Pańskiego”, papież po raz pierwszy<br />
użył władzy państwowej. Jednak Biblia wskazuje na dzień siódmy, a nie pierwszy, jako na<br />
dzień Pański. Chrystus powiedział: „Syn Człowieczy jest Panem również i sabatu”. Marka<br />
2,28. Czwarte przykazanie stwierdza: „Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego”. 2<br />
Mojżeszowa 20,10. Bóg sam przez proroka Izajasza nazywa sobotę dniem „poświęconym<br />
Panu godnym czci”. Izajasza 58,13. {WB 237.6}<br />
Często powtarzanemu twierdzeniu, że Chrystus zmienił sobotę na niedzielę, przeczą<br />
Jego własne słowa. W Kazaniu na Górze Jezus powiedział: „Nie mniemajcie, że<br />
przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.<br />
Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna<br />
kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał<br />
jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany<br />
w Królestwie Niebios, a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w<br />
Królestwie Niebios”. Mateusza 5,17-19. {WB 237.7}<br />
Większość protestantów przyznaje, że Pismo Święte nie daje żadnego zezwolenia na<br />
zmianę soboty. Stwierdza się to wyraźnie w dziełach teologicznych publikowanych po obu<br />
stronach oceanu, między innymi w pracach Amerykańskiego Towarzystwa Traktatowego i<br />
Amerykańskiej Szkoły Niedzielnej. Jedna z tych prac mówi o „całkowitym milczeniu<br />
Nowego Testamentu, jeśli chodzi o wyraźny nakaz święcenia chrześcijańskiego sabatu, tj.<br />
300