Lewiatan Narodów_
, smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan, , smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan,
sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął”. 2 Mojżeszowa 31,17. {WB 232.3} „Ważność soboty jako pamiątki stworzenia polega na tym, że stale uzmysławia nam prawdziwy powód oddawania czci Bogu”, jest On bowiem Stwórcą, a my Jego stworzeniem. „Sobota stanowi podstawę boskiej czci, gdyż uczy tej wielkiej prawdy w sposób najbardziej wyrazisty, jakiego nie zapewnia żaden inny nakaz. Prawdziwy powód czczenia Boga — nie tylko w siódmy dzień tygodnia, ale w ogóle — leży w różnicy, jaka istnieje między Stworzycielem a stworzeniem. Fakt ten nigdy nie przestanie być aktualny i nie wolno o nim zapominać”. — J. N. Andrews, History of the Sabbath, rozdz. 27. Aby człowiek zawsze o tej prawdzie pamiętał, Bóg już w Edenie ustanowił sobotę i dopóki fakt, że jest On naszym Stworzycielem, pozostaje powodem do oddawania Mu czci, dopóty sobota jest tego znakiem i pamiątką. Gdyby powszechnie święcono sobotę, myśli i uczucia ludzi skierowane byłyby ku Stworzycielowi jako Temu, któremu należy się cześć, i nie byłoby bałwochwalców, ateistów i odstępców. Przestrzeganie soboty jest znakiem wierności wobec prawdziwego Boga, „który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód”. Poselstwo wzywające ludzi do oddania czci Bogu i zachowywania Jego przykazań skłania ich do przestrzegania szczególnie czwartego przykazania. {WB 232.4} W przeciwieństwie do tych, co przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa, trzeci anioł mówi o innej grupie ludzi, do których kieruje uroczyste i straszne ostrzeżenie z powodu ich błędów: „Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego”. Objawienie 14,9-10. Aby zrozumieć to poselstwo, należy właściwie zinterpretować użyte tu symbole. Co symbolizują zwierzę, posąg oraz znamię (w Biblii gdańskiej: bestia, obraz, piętno)? {WB 233.1} Ciąg proroctw, w których występują te symbole, rozpoczyna się w dwunastym rozdziale Apokalipsy Jana od sceny, kiedy smok zamierza zgładzić Jezusa tuż po Jego urodzeniu. Smok jest symbolem szatana (patrz Objawienie 12,9), to on nakłonił Heroda do zabicia Zbawiciela. Ale głównym narzędziem szatana w walce przeciwko Chrystusowi i Jego ludowi w pierwszych wiekach naszej ery było pogańskie Imperium Rzymskie. Smok symbolizuje więc po pierwsze szatana, a po drugie — pogański Rzym. {WB 233.2} W trzynastym rozdziale Apokalipsy Jana (wiersz 1-10) opisane jest inne zwierzę, które „było podobne do pantery”, i któremu smok przekazał „siłę swoją i tron swój, i wielką moc”. Symbol ten przedstawia — zgodnie z przekonaniem większości protestantów — papiestwo, które przejęło siłę, tron i moc, jaką posiadało niegdyś Cesarstwo Rzymskie. Biblia stwierdza dalej, że zwierzęciu podobnemu do pantery dano „paszczę mówiącą rzeczy wyniosłe ibluźniercze (...). I otworzyło paszczę swoją, by bluźnić przeciwko Bogu, bluźnić przeciwko imieniu jego i przybytkowi jego, przeciwko tym, którzy mieszkają w niebie. I 294
dozwolono mu wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężać ich, dano mu też władzę nad wszystkimi plemionami i ludami, i językami, i narodami”. Objawienie 13,5-7. Proroctwo to, prawie całkowicie pokrywające się z opisem małego rogu z siódmego rozdziału Księgi Daniela, bez wątpienia wskazuje na papiestwo. {WB 233.3} „Dano mu też moc działania przez czterdzieści dwa miesiące”. „A jedna z głów jego — mówi prorok — była śmiertelnie raniona”. I dalej: „Jeśli kto w pojmanie wiedzie, w pojmanie pójdzie, jeśli kto mieczem zabije, musi i on być mieczem zabity”. Czterdzieści dwa miesiące to ten sam okres co „czas, czasy i pół czasu” lub trzy i pół roku, lub 1260 dni z siódmego rozdziału Księgi Daniela. Jest to okres prześladowania ludu Bożego przez papiestwo, który rozpoczął się — jak to wykazano w poprzednich rozdziałach — w roku 538 po Chr. wraz z początkiem supremacji papieskiej, a skończył w roku 1798. W tym roku papież został uwięziony przez armię francuską, papiestwo otrzymało śmiertelną ranę. W ten sposób spełniła się przepowiednia: „Jeśli kto w pojmanie wiedzie, w pojmanie pójdzie”. {WB 233.4} W tym miejscu pojawia się następny symbol: „I widziałem — pisze apostoł Jan — inne zwierzę wychodzące z ziemi, i miało dwa rogi podobne do baranich”. Objawienie 13,11. Wygląd tego zwierzęcia i sposób jego pojawienia się świadczy, że naród, którego jest symbolem, różni się od potęg przedstawionych za pomocą poprzednich symboli. Wielkie mocarstwa rządzące światem zostały przedstawione prorokowi Danielowi jako drapieżne bestie, które powstały, gdy „cztery wiatry niebieskie wzburzyły Wielkie Morze”. Daniela 7,2. W siedemnastym rozdziale ApokalipsyJana anioł wyjaśnił, że wody, które widział apostoł Jan, to „ludy i tłumy, i narody, i języki”. Wiersz 15. Wiatry są symbolem walki. Cztery wiatry niebieskie, które wzburzyły Wielkie Morze obrazują zawieruchy wojenne i przewroty, w których potęgi ziemskie zdobywają władzę. {WB 233.5} Jednak zwierzę, posiadające dwa rogi podobne do baranich, wychodziło z ziemi. Zamiast obalać inne mocarstwa, by samemu istnieć, potęga ta miała pojawić się na terytorium dotychczas nie zamieszkanym i stopniowo na drodze pokojowej wzrastać w siłę. Wobec tego nie mogła powstać wśród walczących ze sobą narodów Starego Świata — wzburzonego morza ludów, tłumów, narodów i języków. Jedynym takim terytorium był wówczas kontynent zachodni. {WB 233.6} Jaki naród Nowego Świata w roku 1798 stawał się coraz silniejszą i większą potęgą, a także zwrócił na siebie powszechną uwagę świata? Znalezienie odpowiednika tego symbolu nie przedstawia żadnych trudności. Jeden tylko naród odpowiada proroctwu, mianowicie Stany Zjednoczone Ameryki Północnej. Bardzo często mówcy i historycy nieświadomie powtarzali myśli, a nawet słowa proroka, kiedy opisywali powstanie i rozwój tego kraju. Apostoł Jan widział zwierzę „wychodzące z ziemi”. Użyte tutaj słowo „wychodzące” znaczy dosłownie „wyrastające albo kiełkujące jako roślina”. Jak wcześniej stwierdziliśmy, 295
- Page 251 and 252: Byli wśród nich urzędnicy i ucze
- Page 253 and 254: wieść o powtórnym przyjściu Chr
- Page 255 and 256: pan jego, gdy przyjdzie, zastanie t
- Page 257 and 258: odsunąć zasłonę dzielącą świ
- Page 259 and 260: przyczyny takiego stanu rzeczy, to
- Page 261 and 262: Takie błogosławieństwa otrzymali
- Page 263 and 264: „pijana krwią świętych”, jak
- Page 265 and 266: przykładem pokory i zaparcia się
- Page 267 and 268: przyjął on wskutek swego nieprawe
- Page 269 and 270: Rozdział 22 — Spełnione Proroct
- Page 271 and 272: ozdziału Ewangelii Mateusza, przed
- Page 273 and 274: życia na tym świecie, nie jest du
- Page 275 and 276: jako przykład wszystkich zmartwych
- Page 277 and 278: która poruszyła serca. Nie było
- Page 279 and 280: Świat śledził uważnie wydarzeni
- Page 281 and 282: cofnie, nie będzie dusza moja mia
- Page 283 and 284: świątynia”. Wszystkie poprzedni
- Page 285 and 286: Świątynia wzniesiona przez Mojże
- Page 287 and 288: On „siedzieć i panować będzie
- Page 289 and 290: zasłonę i pokrapiał nią ubłaga
- Page 291 and 292: Zrozumiano również, że podczas g
- Page 293 and 294: Przyjście to przepowiada także pr
- Page 295 and 296: żeby to uczynić muszą zrozumieć
- Page 297 and 298: uznać za Zbawiciela świata, nie m
- Page 299 and 300: Rozdział 25 — Stany Zjednoczone
- Page 301: słowach: „Tu się okaże wytrwan
- Page 305 and 306: władzę pierwszego zwierzęcia”
- Page 307 and 308: czeka? Nowy sobór powszechny, świ
- Page 309 and 310: niedzieli, pierwszego dnia tygodnia
- Page 311 and 312: Rozdział 26 — Dzieło Odnowy Pro
- Page 313 and 314: jest ostatnią wieścią zwiastowan
- Page 315 and 316: podsycane tylko po to, by znowu ule
- Page 317 and 318: Przeszkodą w przyjmowaniu i głosz
- Page 319 and 320: gorliwość, jakie uniewinnianie si
- Page 321 and 322: czegoś innego — do lekceważenia
- Page 323 and 324: nowe życie pojednania, wiary i mi
- Page 325 and 326: Ci, którzy kroczą w cieniu krzyż
- Page 327 and 328: jakimi są „miłość, radość,
- Page 329 and 330: powiedział: „Jeśli więc wy, kt
- Page 331 and 332: Rozdział 28 — Sąd Śledczy* Pro
- Page 333 and 334: pobudzające do dobrego lub złego
- Page 335 and 336: W ten sposób spełni się obietnic
- Page 337 and 338: ludzie, zdeklarowani naśladowcy Ch
- Page 339 and 340: sprawiedliwy, niech nadal czyni spr
- Page 341 and 342: sprawiedliwości. Bóg żąda od ws
- Page 343 and 344: Syna Bożego o zamiar upokorzenia g
- Page 345 and 346: wolni od jego ograniczeń, mogli si
- Page 347 and 348: Bóg, objawił swój wstręt do bun
- Page 349 and 350: Rozdział 30 — Najgroźniejszy wr
- Page 351 and 352: zbawienia człowieka. Wśród chrze
sześciu dniach stworzył Pan niebo i ziemię, a dnia siódmego odpoczął i wytchnął”. 2<br />
Mojżeszowa 31,17. {WB 232.3}<br />
„Ważność soboty jako pamiątki stworzenia polega na tym, że stale uzmysławia nam<br />
prawdziwy powód oddawania czci Bogu”, jest On bowiem Stwórcą, a my Jego<br />
stworzeniem. „Sobota stanowi podstawę boskiej czci, gdyż uczy tej wielkiej prawdy w<br />
sposób najbardziej wyrazisty, jakiego nie zapewnia żaden inny nakaz. Prawdziwy powód<br />
czczenia Boga — nie tylko w siódmy dzień tygodnia, ale w ogóle — leży w różnicy, jaka<br />
istnieje między Stworzycielem a stworzeniem. Fakt ten nigdy nie przestanie być aktualny i<br />
nie wolno o nim zapominać”. — J. N. Andrews, History of the Sabbath, rozdz. 27. Aby<br />
człowiek zawsze o tej prawdzie pamiętał, Bóg już w Edenie ustanowił sobotę i dopóki fakt,<br />
że jest On naszym Stworzycielem, pozostaje powodem do oddawania Mu czci, dopóty<br />
sobota jest tego znakiem i pamiątką. Gdyby powszechnie święcono sobotę, myśli i uczucia<br />
ludzi skierowane byłyby ku Stworzycielowi jako Temu, któremu należy się cześć, i nie<br />
byłoby bałwochwalców, ateistów i odstępców. Przestrzeganie soboty jest znakiem wierności<br />
wobec prawdziwego Boga, „który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód”.<br />
Poselstwo wzywające ludzi do oddania czci Bogu i zachowywania Jego przykazań skłania<br />
ich do przestrzegania szczególnie czwartego przykazania. {WB 232.4}<br />
W przeciwieństwie do tych, co przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa, trzeci<br />
anioł mówi o innej grupie ludzi, do których kieruje uroczyste i straszne ostrzeżenie z<br />
powodu ich błędów: „Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię<br />
na swoje czoło lub na swoją rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu<br />
Bożego”. Objawienie 14,9-10. Aby zrozumieć to poselstwo, należy właściwie<br />
zinterpretować użyte tu symbole. Co symbolizują zwierzę, posąg oraz znamię (w Biblii<br />
gdańskiej: bestia, obraz, piętno)? {WB 233.1}<br />
Ciąg proroctw, w których występują te symbole, rozpoczyna się w dwunastym rozdziale<br />
Apokalipsy Jana od sceny, kiedy smok zamierza zgładzić Jezusa tuż po Jego urodzeniu.<br />
Smok jest symbolem szatana (patrz Objawienie 12,9), to on nakłonił Heroda do zabicia<br />
Zbawiciela. Ale głównym narzędziem szatana w walce przeciwko Chrystusowi i Jego<br />
ludowi w pierwszych wiekach naszej ery było pogańskie Imperium Rzymskie. Smok<br />
symbolizuje więc po pierwsze szatana, a po drugie — pogański Rzym. {WB 233.2}<br />
W trzynastym rozdziale Apokalipsy Jana (wiersz 1-10) opisane jest inne zwierzę, które<br />
„było podobne do pantery”, i któremu smok przekazał „siłę swoją i tron swój, i wielką<br />
moc”. Symbol ten przedstawia — zgodnie z przekonaniem większości protestantów —<br />
papiestwo, które przejęło siłę, tron i moc, jaką posiadało niegdyś Cesarstwo Rzymskie.<br />
Biblia stwierdza dalej, że zwierzęciu podobnemu do pantery dano „paszczę mówiącą rzeczy<br />
wyniosłe ibluźniercze (...). I otworzyło paszczę swoją, by bluźnić przeciwko Bogu, bluźnić<br />
przeciwko imieniu jego i przybytkowi jego, przeciwko tym, którzy mieszkają w niebie. I<br />
294