Lewiatan Narodów_

żeby to uczynić muszą zrozumieć Jego dzieło i z wiarą udać się za Nim przed oblicze Boga.
W tym sensie zostało o nich powiedziane, że weszli na ucztę weselną. {WB 227.1}
W przypowieści panny, które zabrały oliwę w naczyniach wraz ze swymi lampami,
weszły z oblubieńcem na wesele. Ci, którzy wraz ze znajomością prawd biblijnych posiadali
również Ducha Bożego i jego łaskę, którzy w nocy ciężkiej próby cierpliwie czekali i
szukali w Biblii jaśniejszego światła, ci zrozumieli prawdę dotyczącą świątyni w niebie oraz
zmianę, jaka nastąpiła w kapłańskiej służbie Zbawiciela i swą wiarą towarzyszyli Mu w
wykonywanym tam przez Niego dziele. Wszyscy ci, którzy na podstawie świadectwa Pisma
Świętego przyjmują te prawdy i wiarą towarzyszą Chrystusowi, gdy stoi On przed Bogiem,
by dokonać ostatniego dzieła pośrednictwa, a przy jego zakończeniu otrzymać swoje
królestwo — wszyscy ci przedstawieni są jako idący wraz z Nim na wesele. {WB 227.2}
W przypowieści z dwudziestego drugiego rozdziału Ewangelii Mateusza użyty jest
podobny symbol uczty weselnej. Wynika z niego wyraźnie, że sąd śledczy będzie miał
miejsce przed uroczystością weselną. Zanim uczta się rozpoczęła, król przyszedł, aby
przypatrzeć się gościom, czy są odziani w szaty weselne (patrz Mateusza 22,11), w
nieskalane szaty charakteru wybielonego „we krwi Baranka”. Objawienie 7,14. {WB 227.3}
Każdy, kto nie będzie tak odziany, zostanie usunięty, natomiast wszyscy ci, którzy przy
badaniu będą posiadali szatę weselną, zostaną przyjęci przez Boga i uznani za godnych
udziału w królestwie oraz miejsca przy Jego tronie. Badanie charakterów ludzi oraz
decydowanie, kto jest przygotowany do odziedziczenia Królestwa Bożego, jest właśnie
sądem śledczym, końcowym etapem służby Chrystusa w niebiańskiej świątyni. {WB 227.4}
Gdy sąd śledczy zostanie zakończony, kiedy sprawy tych, którzy na przestrzeni
wszystkich wieków uważali się za naśladowców Chrystusa, zostaną zbadane i
rozstrzygnięte, wtedy — a nie wcześniej — skończy się czas próby i drzwi łaski zostaną
zamknięte. Zatem zdanie: „Te, które były gotowe, weszły z nim na wesele, i zamknięto
drzwi” prowadzi nas przez ostatnią służbę Zbawiciela do czasu, w którym wielkie dzieło
zbawienia ludzkości zostanie zakończone. {WB 227.5}
Gdy podczas służby w ziemskiej świątyni, która — jak stwierdziliśmy — była
symbolem służby w świątyni niebiańskiej, najwyższy kapłan wchodził w Dniu Pojednania
do miejsca najświętszego, służba w miejscu świętym kończyła się. Bóg rozkazał: „Żaden
człowiek nie będzie przebywał w Namiocie Zgromadzenia, gdy on [Aaron — najwyższy
kapłan] tam będzie wchodził, aby dokonać przebłagania w świątyni (...) dopóki nie
wyjdzie”. 3 Mojżeszowa 16,17. {WB 227.6}
Podobnie Chrystus, wszedłszy do miejsca najświętszego, aby dokonać tam końcowego
dzieła pojednania, zakończył swoją służbę w pierwszym pomieszczeniu, ale gdy służba w
pierwszym pomieszczeniu kończyła się, rozpoczynała się służba w pomieszczeniu drugim.
287