Lewiatan Narodów_

Przyjście to przepowiada także prorok Malachiasz: „Potem nagle przyjdzie do swej
świątyni Pan, którego oczekujecie, to jest anioł przymierza, którego pragniecie. Zaiste, on
przyjdzie — mówi Pan Zastępów”. Malachiasza 3,1. Przyjście Pana do swej świątyni było
dla Jego ludu czymś nagłym i nieoczekiwanym. Nie szukano go właśnie tam, czekano, aż
przyjdzie na ziemię „w ogniu, płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga,
oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii”. 2 Tesaloniczan 1,8. {WB 225.5}
Ludzie nie byli jeszcze gotowi na spotkanie Pana. Wciąż pozostało do wykonania dzieło
przygotowania. Musiało dotrzeć do nich światło, które skierowałoby ich uwagę na świątynię
Boga w niebie, a kiedy już zrozumieją służbę sprawowaną tam przez ich Najwyższego
Kapłana, zostaną im wskazane nowe obowiązki. Kościół miał otrzymać jeszcze jedno
ostrzeżenie i pouczenie. Prorok powiedział: „Lecz kto będzie mógł znieść dzień jego
przyjścia, i kto się ostoi, gdy się ukaże? Gdyż jest on jako ogień odlewacza, jak ług
foluszników. Usiądzie, aby wytapiać i czyścić srebro. Będzie czyścił synów Lewiego i
będzie ich płukał jak złoto i srebro. Potem będą mogli składać Panu ofiary w
sprawiedliwości”. Malachiasza 3,2-3. Ci, którzy żyć będą na ziemi wtedy, gdy ustanie
pośrednictwo Chrystusa w świątyni w niebie, będą musieli stanąć przed obliczem świętego
Boga bez pośrednika. Ich szaty muszą być wtedy bez plamy, a ich charaktery oczyszczone z
grzechu przez pokropienie krwią. To dzięki lasce Bożej i swoim gorliwym staraniom stają
się zwycięzcami w walce ze złem. Podczas gdy w niebie odbywa się sąd przedadwentowy,
gdy grzechy skruszonych wierzących są usuwane ze świątyni, musi nastąpić szczególne
dzieło oczyszczenia i usunięcia grzechu spośród ludu Bożego na ziemi. Dzieło to jest jasno
przedstawione w poselstwach z czternastego rozdziału Apokalipsy Jana. {WB 226.1}
Po wykonaniu tego zadania naśladowcy Chrystusa będą gotowi na Jego przybycie. „I
miła będzie Panu ofiara Judy i Jeruzalemu, jak za dni dawnych, jak w latach
minionych”. Malachiasza 3,4. Wtedy Kościół, którego Pan po swoim przyjściu ma przyjąć
do siebie, będzie Kościołem pełnym „chwały, bez zmazy lub skazy lub czegoś w tym
rodzaju”. Efezjan 5,27. Wtedy Jego oblubienica zajaśnieje „jak zorza poranna, piękna jak
księżyc, promienna jak słońce, groźna jak hufce waleczne”. Pieśń nad pieśniami 6,10. {WB
226.2}
Oprócz przyjścia Pana do swej świątyni, Malachiasz przepowiada także Jego przyjście w
celu dokonania sądu. „Wtedy przyjdę do was na sąd i rychło wystąpię jako oskarżyciel
czarowników, cudzołożników, krzywoprzysięzców, tych, którzy uciskają najemnika, wdowę
i sierotę, gnębią obcego przybysza, a mnie się nie boją — mówi Pan
Zastępów”. Malachiasza 3,5. Apostoł Juda przedstawia to samo wydarzenie w słowach:
„Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych, aby dokonać sądu nad wszystkimi i ukarać
wszystkich bezbożników za wszystkie ich bezbożne uczynki, których się dopuścili, i za
wszystkie bezecne słowa, jakie wypowiedzieli przeciwko niemu bezbożni grzesznicy”. Judy
285