12.07.2024
•
Views
modlitwami Izraelitów. W taki sam sposób Chrystus wstawia się za grzesznikami, przynosząc przed tron Ojca swą własną krew, a także cenną woń swej sprawiedliwości wraz z modlitwami żałujących za swe grzechy ludzi. Taka była służba pełniona w pierwszym pomieszczeniu świątyni w niebie. Tam też podążyła wiara uczniów Chrystusa, gdy ich Nauczyciel, ginąc im z oczu, wznosił się do nieba. W niej skoncentrowała się ich nadzieja, „której — jak mówi apostoł Paweł — trzymamy się jako kotwicy duszy, pewnej i mocnej, sięgającej aż poza zasłonę, gdzie jako poprzednik wszedł za nas Jezus, stawszy się arcykapłanem według porządku Melchisedeka na wieki”. Hebrajczyków 6,19-20. „Wszedł raz na zawsze do świątyni nie z krwią kozłów i cielców, ale z własną krwią swoją, dokonawszy wiecznego odkupienia”. Hebrajczyków 9,12. {WB 223.3} Przez osiemnaście wieków służba ta była sprawowana w pierwszym pomieszczeniu świątyni w niebie. Krew Chrystusa ofiarowana za pokutujących grzeszników wyjednała im przebaczenie i przyjęcie u Ojca, jednak ich grzechy były ciągle jeszcze zapisane w księgach niebios. Jak w służbie symbolicznej dokonywano przy końcu roku dzieła pojednania, tak Chrystus, zanim zakończy swe zbawcze dzieło, musi dokonać oczyszczenia świątyni niebieskiej z grzechów. Taka właśnie służba rozpoczęła się po zakończeniu 2300 proroczych lat. W tym czasie nasz Najwyższy Kapłan wszedł — jak zostało przepowiedziane przez proroka Daniela — do miejsca najświętszego świątyni niebiańskiej, aby dokonać tam ostatniej części swego wielkiego dzieła, mianowicie oczyszczenia świątyni. {WB 223.4} Jak w czasach starotestamentowych grzechy narodu izraelskiego wkładane były w wierze na ofiarę i przez jej krew symbolicznie przenoszone na świątynię, tak w nowym przymierzu grzechy okazujących skruchę ludzi są przez wiarę wkładane na Chrystusa i w rzeczywistości przenoszone do świątyni w niebie. Jak obrazowe oczyszczenie ziemskiego przybytku dokonywało się przez usunięcie grzechów, którymi był splamiony, tak rzeczywiste oczyszczenie świątyni w niebie musi być dokonane przez usunięcie — wymazanie grzechów — jakie są tam zapisane. Jednak zanim zostanie to dokonane, musi odbyć się zbadanie ksiąg, w celu stwierdzenia, kto przez pokutę za grzechy i wiarę w Chrystusa może dostąpić błogosławieństwa pojednania. Oczyszczenie świątyni pociąga więc za sobą śledztwo, a w konsekwencji sąd. Dzieło to musi być wykonane, nim Chrystus przyjdzie, by zbawić swój lud, bowiem kiedy przyjdzie, zapłata będzie z Nim, aby „oddać każdemu według uczynków jego”. Objawienie 22,12. {WB 223.5} W ten sposób ci, którzy podążyli za światłem słowa proroczego, zrozumieli, że Chrystus zamiast przyjść na ziemię po skończeniu się 2300 dni, tj. w roku 1844, wszedł wówczas do miejsca najświętszego w niebiańskiej świątyni, aby dokonać końcowego aktu pojednania, poprzedzającego Jego powtórne przyjście. {WB 224.1} 282
Zrozumiano również, że podczas gdy zabijana ofiara wskazywała na Chrystusa jako „Baranka Bożego”, a najwyższy kapłan symbolizował Chrystusa jako pośrednika, to kozioł wypędzany na pustynię przedstawiał szatana, sprawcę grzechu, na którego ostatecznie włożone zostaną grzechy żałujących za swe czyny ludzi. Gdy najwyższy kapłan za pomocą krwi zabitej ofiary usuwał grzechy ze świątyni, wkładał je na kozła ofiarnego. Gdy Chrystus przy końcu swojej służby mocą własnej krwi usunie ze świątyni grzechy swego ludu, wówczas włoży je na szatana, który zgodnie z wyrokiem sądu ostatecznego poniesie za nie karę. Kozła ofiarnego wypędzano na pustynię, aby nigdy więcej nie wrócił do narodu izraelskiego. Podobnie też stanie się z szatanem, który na zawsze zostanie odłączony od Boga i zbawionych oraz będzie zgładzony wraz z grzechami i nienawróconymi ludźmi. {WB 224.2} 283
-
Page 2:
New Covenant Publications Internati
-
Page 5 and 6:
Ta strona została celowo pozostawi
-
Page 7 and 8:
Podziękowania Dedykowane Bogu.
-
Page 9 and 10:
1
-
Page 11 and 12:
Spis treści Rozdział 1 — Wizja
-
Page 13 and 14:
5
-
Page 15 and 16:
ofiara, związana została na ołta
-
Page 17 and 18:
gniewu, którą lud na sądzie będ
-
Page 19 and 20:
Gdy Jezus wypowiedział proroctwo o
-
Page 21 and 22:
tych, którzy odrzucili Jego ewange
-
Page 23 and 24:
miasto. W tym czasie także w cały
-
Page 25 and 26:
Gdy niepostrzeżenie wrzucono do ś
-
Page 27 and 28:
Tesaloniczan 2,8. Jak kiedyś Izrae
-
Page 29 and 30:
Katakumby były wtedy schronieniem
-
Page 31 and 32:
dobrowolnie na pokusy szatana, dlat
-
Page 33 and 34:
ponieważ niepokutującym grzesznik
-
Page 35 and 36:
Rozdział 3 — Duchowej Ciemności
-
Page 37 and 38:
dano im możliwość czczenia obraz
-
Page 39 and 40:
W miejsce Chrystusa za prawdziwą o
-
Page 41 and 42:
sprawował władzę cesarską. Rozz
-
Page 43 and 44:
Rozdział 4 — lśniące Światło
-
Page 45 and 46:
Wśród tych, którzy oparli się a
-
Page 47 and 48:
łączono ze wspaniałymi obrazami
-
Page 49 and 50:
osobom, których serca zdawały si
-
Page 51 and 52:
współczucia dla grzesznych ludzi
-
Page 53 and 54:
Rzym nie mógł darować. Postanowi
-
Page 55 and 56:
Rozdział 5 — Mistrz Prawdy Przed
-
Page 57 and 58:
stawiał ponad obowiązek dziecięc
-
Page 59 and 60:
Jednak do sądu Wiklif udał się w
-
Page 61 and 62:
Apelując do zdrowego rozsądku, Wi
-
Page 63 and 64:
sposób, może przeciwny moim życz
-
Page 65 and 66:
ukrytych miejscach, znajdując schr
-
Page 67 and 68:
Na uniwersytecie Hus odznaczał si
-
Page 69 and 70:
ewangelii, dopomogły jedynie jej s
-
Page 71 and 72:
najwyższych dostojników trzymało
-
Page 73 and 74:
dowiecie się, jak łaskawy okazał
-
Page 75 and 76:
próbując odeprzeć oskarżenie sk
-
Page 77 and 78:
wystawność, dumę i wszystkie wys
-
Page 79 and 80:
poległo z ich rąk. W ręce zwyci
-
Page 81 and 82:
którzy pozostali, unikając ognia
-
Page 83 and 84:
Spragniony był wiedzy, a jego gorl
-
Page 85 and 86:
wspaniałych komnatach, ubierali si
-
Page 87 and 88:
Gdy Tetzel zjawił się w jakimś m
-
Page 89 and 90:
go o zbyt pochopne i impulsywne pos
-
Page 91 and 92:
uwięził niezwłocznie reformatora
-
Page 93 and 94:
Gdy wysłannik papieża zorientowa
-
Page 95 and 96:
słowa życia. Prawda przedostała
-
Page 97 and 98:
Jerozolimie, a Ezechiel w Babilonie
-
Page 99 and 100:
Rozdział 8 — Przed Sądem Na tro
-
Page 101 and 102:
Kończąc swą mowę tak wyraził s
-
Page 103 and 104:
lecz za Słowo Boże (...). Chrystu
-
Page 105 and 106:
Przedstawiciele papieża nie wierzy
-
Page 107 and 108:
Następnego dnia reformator miał s
-
Page 109 and 110:
i straszny w swoich radach; przypom
-
Page 111 and 112:
prałatów została pokonana przez
-
Page 113 and 114:
wrogów. Było jednak wielu takich,
-
Page 115 and 116:
Dzięki współpracy wiernych przyj
-
Page 117 and 118:
Rozdział 9 — Szwajcarski Reforma
-
Page 119 and 120:
przeżyciach z Biblią, stwierdził
-
Page 121 and 122:
W tym czasie prawdy nauczane przez
-
Page 123 and 124:
wszystkich, którzy polegają na Ni
-
Page 125 and 126:
W ten sposób Zwingli walczył ze s
-
Page 127 and 128:
fałszu, ludzie ci otworzyli drogę
-
Page 129 and 130:
Wkrótce rozniosła się po Wittenb
-
Page 131 and 132:
przywódcy buntu znienawidzili Lutr
-
Page 133 and 134:
księżom i zakonnikom, zażądali
-
Page 135 and 136:
Rozdział 11 — Protest Książąt
-
Page 137 and 138:
powodów mogliby znaleźć, by wyt
-
Page 139 and 140:
które są sprzeczne z prawem Boży
-
Page 141 and 142:
się, że żołnierze szukając Gry
-
Page 143 and 144:
Bożej, jakiej udzielał Pan prorok
-
Page 145 and 146:
Rozdział 12 — Reformacja we Fran
-
Page 147 and 148:
Podczas gdy Lefevre ciągle jeszcze
-
Page 149 and 150:
herezję, które zwolennicy papiest
-
Page 151 and 152:
sobie z tego sprawy, stanął twarz
-
Page 153 and 154:
Duchowieństwo jednak nie próżnow
-
Page 155 and 156:
wobec ich nieugiętej postawy, czul
-
Page 157 and 158:
Straszliwa była ciemność, w jak
-
Page 159 and 160:
Farel od dawna pragnął zatknąć
-
Page 161 and 162:
Jako członkowie zakonu nosili świ
-
Page 163 and 164:
Rozdział 13 — Niderlandy i Skand
-
Page 165 and 166:
Pewnego razu postawiono przed inkwi
-
Page 167 and 168:
postanowił przeprowadzić reformę
-
Page 169 and 170:
Rozdział 14 — Późniejsi Reform
-
Page 171 and 172:
jego Twórcy. „Nie ma króla, ces
-
Page 173 and 174:
nie znają prawdziwej religii. (...
-
Page 175 and 176:
nic, na czym mógłbym oprzeć swe
-
Page 177 and 178:
Whitefield i Wesley’ owie zostali
-
Page 179 and 180:
jest surowsza od nauki Biblii? Rozw
-
Page 181 and 182:
Wesley głosił doskonałą zgodno
-
Page 183 and 184:
Rozdział 15 — Rewolucja Francusk
-
Page 185 and 186:
Są to ostrzeżenia, których Bóg
-
Page 187 and 188:
okropnych torturach. Królowie i sz
-
Page 189 and 190:
„A mieszkańcy ziemi radować si
-
Page 191 and 192:
wykorzystywali uprzedzenie ludu twi
-
Page 193 and 194:
Zepsucie i okrucieństwo arystokrac
-
Page 195 and 196:
dłoń tych, których sam nauczał
-
Page 197 and 198:
źle i mimo to długo żyje. Ja jed
-
Page 199 and 200:
Rozdział 16 — Wolności w Nowym
-
Page 201 and 202:
wyjść poza to, co wiedział Luter
-
Page 203 and 204:
Podstawową zasadą kolonii Rogera
-
Page 205 and 206:
Kościół rzymskokatolicki za czas
-
Page 207 and 208:
widok drżą góry (...) otchłań
-
Page 209 and 210:
Baxter powiedział: „Myśl o przy
-
Page 211 and 212:
pojawiły się błyskawice i spadł
-
Page 213 and 214:
napomnienie Chrystusa: „Baczcie n
-
Page 215 and 216:
odwracają się od światła ofiaro
-
Page 217 and 218:
acia, nie jesteście w ciemności,
-
Page 219 and 220:
opanować. Byłem naprawdę zrozpac
-
Page 221 and 222:
Miller stwierdził, że Pismo Świ
-
Page 223 and 224:
zasadą, że Pismo Święte jest sa
-
Page 225 and 226:
królestwie, polecenie Zbawiciela b
-
Page 227 and 228:
winy, lecz ty uratujesz swoją dusz
-
Page 229 and 230:
niebieskich”. — R. M. Devens, A
-
Page 231 and 232:
kierowanym niezbożnymi żądzami.
-
Page 233 and 234:
wielka prawda przez wszystkie stule
-
Page 235 and 236:
księcia ciemności, który chce uk
-
Page 237 and 238:
nich Duch Chrystusowy”. Jakaż to
-
Page 239 and 240:
W ten sam sposób tron chwały symb
-
Page 241 and 242:
Jezusa i zapłonęły w nich serca,
-
Page 243 and 244:
Rozczarowanie, jakiego doznali —
-
Page 245 and 246:
Dopiero po tym czasie ma być głos
-
Page 247 and 248:
wierzący powstaną najpierw. Patrz
-
Page 249 and 250:
Kościoła Anglikańskiego głosił
-
Page 251 and 252:
Byli wśród nich urzędnicy i ucze
-
Page 253 and 254:
wieść o powtórnym przyjściu Chr
-
Page 255 and 256:
pan jego, gdy przyjdzie, zastanie t
-
Page 257 and 258:
odsunąć zasłonę dzielącą świ
-
Page 259 and 260:
przyczyny takiego stanu rzeczy, to
-
Page 261 and 262:
Takie błogosławieństwa otrzymali
-
Page 263 and 264:
„pijana krwią świętych”, jak
-
Page 265 and 266:
przykładem pokory i zaparcia się
-
Page 267 and 268:
przyjął on wskutek swego nieprawe
-
Page 269 and 270:
Rozdział 22 — Spełnione Proroct
-
Page 271 and 272:
ozdziału Ewangelii Mateusza, przed
-
Page 273 and 274:
życia na tym świecie, nie jest du
-
Page 275 and 276:
jako przykład wszystkich zmartwych
-
Page 277 and 278:
która poruszyła serca. Nie było
-
Page 279 and 280:
Świat śledził uważnie wydarzeni
-
Page 281 and 282:
cofnie, nie będzie dusza moja mia
-
Page 283 and 284:
świątynia”. Wszystkie poprzedni
-
Page 285 and 286:
Świątynia wzniesiona przez Mojże
-
Page 287 and 288:
On „siedzieć i panować będzie
-
Page 289:
zasłonę i pokrapiał nią ubłaga
-
Page 293 and 294:
Przyjście to przepowiada także pr
-
Page 295 and 296:
żeby to uczynić muszą zrozumieć
-
Page 297 and 298:
uznać za Zbawiciela świata, nie m
-
Page 299 and 300:
Rozdział 25 — Stany Zjednoczone
-
Page 301 and 302:
słowach: „Tu się okaże wytrwan
-
Page 303 and 304:
dozwolono mu wszcząć walkę ze ś
-
Page 305 and 306:
władzę pierwszego zwierzęcia”
-
Page 307 and 308:
czeka? Nowy sobór powszechny, świ
-
Page 309 and 310:
niedzieli, pierwszego dnia tygodnia
-
Page 311 and 312:
Rozdział 26 — Dzieło Odnowy Pro
-
Page 313 and 314:
jest ostatnią wieścią zwiastowan
-
Page 315 and 316:
podsycane tylko po to, by znowu ule
-
Page 317 and 318:
Przeszkodą w przyjmowaniu i głosz
-
Page 319 and 320:
gorliwość, jakie uniewinnianie si
-
Page 321 and 322:
czegoś innego — do lekceważenia
-
Page 323 and 324:
nowe życie pojednania, wiary i mi
-
Page 325 and 326:
Ci, którzy kroczą w cieniu krzyż
-
Page 327 and 328:
jakimi są „miłość, radość,
-
Page 329 and 330:
powiedział: „Jeśli więc wy, kt
-
Page 331 and 332:
Rozdział 28 — Sąd Śledczy* Pro
-
Page 333 and 334:
pobudzające do dobrego lub złego
-
Page 335 and 336:
W ten sposób spełni się obietnic
-
Page 337 and 338:
ludzie, zdeklarowani naśladowcy Ch
-
Page 339 and 340:
sprawiedliwy, niech nadal czyni spr
-
Page 341 and 342:
sprawiedliwości. Bóg żąda od ws
-
Page 343 and 344:
Syna Bożego o zamiar upokorzenia g
-
Page 345 and 346:
wolni od jego ograniczeń, mogli si
-
Page 347 and 348:
Bóg, objawił swój wstręt do bun
-
Page 349 and 350:
Rozdział 30 — Najgroźniejszy wr
-
Page 351 and 352:
zbawienia człowieka. Wśród chrze
-
Page 353 and 354:
345
-
Page 355 and 356:
szukał boskiej mądrości na dworz
-
Page 357 and 358:
W Piśmie Świętym opisane są jes
-
Page 359 and 360:
Rozdział 32 — Sidła Szatana Wie
-
Page 361 and 362:
Aby poprzeć błędne nauki i niech
-
Page 363 and 364:
osądzeni wszyscy, którzy nie uwie
-
Page 365 and 366:
zrozumieć te prawdy. Bóg dostarcz
-
Page 367 and 368:
Balaamowi sprowadzić na Izraelitó
-
Page 369 and 370:
oświadczył, że karą za grzech b
-
Page 371 and 372:
Gdzie na kartach Słowa Bożego mo
-
Page 373 and 374:
uczynić w naszym życiu, nie zale
-
Page 375 and 376:
Bóg nie przymusza niczyjej woli an
-
Page 377 and 378:
mocy” (Objawienie 20,6), ale ci,
-
Page 379 and 380:
wspominają o niej! Apostołowie ta
-
Page 381 and 382:
ostatnim uczuciem była właśnie b
-
Page 383 and 384:
podważają wiarę w Pismo Święte
-
Page 385 and 386:
degeneracje całej natury człowiek
-
Page 387 and 388:
zaspokojenia swojej ciekawości. Lu
-
Page 389 and 390:
wkrótce to nastąpi. Prorok mówi:
-
Page 391 and 392:
„Konstytucja Stanów Zjednoczonyc
-
Page 393 and 394:
sprowadzone zostaje do poziomu grze
-
Page 395 and 396:
apostoł Jan rozgniewał się i pow
-
Page 397 and 398:
celu. Jeżeli chce wiedzieć, jak k
-
Page 399 and 400:
mocno nagrzany. Inna kobieta, któr
-
Page 401 and 402:
Zadziwiająca jest przebiegłość
-
Page 403 and 404:
Rozdział 36 — Nadchodzący Bój
-
Page 405 and 406:
oczekiwali. Jeżeli prawo nie obowi
-
Page 407 and 408:
mocy papieskiej. Pod wpływem tego
-
Page 409 and 410:
najróżniejsze oszczerstwa, aby w
-
Page 411 and 412:
Rozdział 37 — Biblia Środkiem O
-
Page 413 and 414:
zaślepionych wodzów, i jak zosta
-
Page 415 and 416:
modlitwy i zaufania do Boga powinni
-
Page 417 and 418:
Psalmista mówi: „(...) rozmyśla
-
Page 419 and 420:
dnia Pańskiego — soboty, wymaga
-
Page 421 and 422:
przestrzegać przykazań Bożych. T
-
Page 423 and 424:
Anioł, który przyłączy się do
-
Page 425 and 426:
Rozdział 39 — Czas Ucisku „W o
-
Page 427 and 428:
dziećmi i całym swym dobytkiem w
-
Page 429 and 430:
wreszcie ustała. Kiedy proszą Bog
-
Page 431 and 432:
przypadku czekających nas wydarze
-
Page 433 and 434:
wciągnie w rozmaite trudne i skomp
-
Page 435 and 436:
ostatecznym wyroku gniew Boży będ
-
Page 437 and 438:
życie gromadce wiernych Bogu, z kt
-
Page 439 and 440:
Rozdział 40 — Wielkie Wyzwolenie
-
Page 441 and 442:
ałwany srebrne i swoje bałwany z
-
Page 443 and 444:
Król królów zstępuje na obłoku
-
Page 445 and 446:
Grzech zniekształcił obraz Boży
-
Page 447 and 448:
Z zachwytem spogląda teraz na drze
-
Page 449 and 450:
świata znikną to jednak lud Boży
-
Page 451 and 452:
Duchowni, którzy dla zdobycia przy
-
Page 453 and 454:
Teraz następuje zdarzenie, któreg
-
Page 455 and 456:
popełnionych przez niego czynów.
-
Page 457 and 458:
szatanem, lecz twierdzi, że jest p
-
Page 459 and 460:
Nad tronem ukazuje się krzyż. Nas
-
Page 461 and 462:
działalności Chrystusa i doprowad
-
Page 463 and 464:
wrażenie stopionej masy — ogromn
-
Page 465 and 466:
„Niech się rozweseli pustynia i
-
Page 467:
459
Change language