Lewiatan Narodów_
, smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan, , smok morski, potwór morski, , arcydemon, Lucyfer, , , lewiatan,
aby wszelką religię uznali za kłamstwo, a Biblię za zbiór bajek i aby, odrzucając boskie nakazy, oddali się niepohamowanej fali grzechu. {WB 150.4} Fatalnym błędem, który sprowadził na mieszkańców Francji to nieszczęście, było wzgardzenie jedną z prawd, a mianowicie tą, że prawdziwa wolność leży w granicach przykazań Bożych. „O, gdybyś był zważał na moje przykazania, twój pokój byłby jak strumień, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie”. „Nie mają pokoju bezbożni — mówi Pan”. Izajasza 48,18.22. „Lecz kto mnie słucha, bezpiecznie mieszkać będzie wolny od strachu przed nieszczęściem”. Przypowieści 1,33. {WB 151.1} Niezbożni, niewierni i odstępcy przeciwstawiają się przykazaniom Bożym i odrzucają je, ale skutki ich wpływu dowodzą, że pomyślność człowieka jest ściśle związana z posłuszeństwem wobec Bożych praw. Kto nie chce wyczytać tej nauki w księdze Boga, musi ją odczytać w historii narodów. {WB 151.2} Gdy szatan przy pomocy Kościoła rzymskiego odprowadzał ludzi od posłuszeństwa Bogu, jego działalność była tak zamaskowana i ukryta, że wszelkie powstałe z tego powodu nieszczęścia nie były traktowane jako skutek tych wykroczeń. Jego moc była wciąż osłabiona przez działanie Ducha Świętego, tak że nie mogła wydać pełnego plonu. Naród nie kojarzył skutków z przyczyną i nie potrafił odkryć faktycznego źródła swej nędzy. Jednak podczas rewolucji prawo Boże zostało otwarcie odrzucone przez Zgromadzenie Narodowe. W okresie terroru, jaki potem nastąpił, łatwo było doszukać się związku między skutkiem a przyczyną. {WB 151.3} Gdy Francja publicznie wyparła się Boga i odrzuciła Biblię, niezbożnicy wraz z mocami ciemności radowali się, ponieważ osiągnęli tak dawno upragniony cel — królestwo wolne od ograniczeń przykazań Bożych. „Ponieważ wyroku skazującego za zły czyn nie wykonuje się szybko, przeto wzrasta u synów ludzkich chęć pełnienia złego”. Kaznodziei 8,12. Jednak przekraczanie świętego i sprawiedliwego prawa musi nieuchronnie skończyć się nędzą i nieszczęściem. Choć nie od razu Bóg osądził ludzi, ich niegodziwość powoli kształtowała ich przyszły los. Setki lat odstępstwa i zbrodni gromadziły gniew na dzień zapłaty i gdy miara nieprawości dopełniła się, gardzący Bogiem za późno dowiedzieli się, jak straszną rzeczą jest nadużyć Bożą cierpliwość. Duch Boży, który powstrzymuje okrutną moc szatana, został w dużej mierze odepchnięty przez ludzkie serca i teraz temu, którego jedyną radością jest ludzka nędza, Bóg pozwolił działać według jego woli. Wszyscy, którzy zerwali się do buntu, musieli zbierać jego owoce, aż kraj napełnił się zbrodnią nie do opisania. Ze spustoszonych prowincji i zburzonych miast dochodził krzyk przerażenia, krzyk okropnej krzywdy i udręki. Wydawało się, że we Francji nastąpiło ogromne trzęsienie ziemi. Religia, prawo, porządek społeczny, rodzina, państwo, Kościół — wszystko to zostało powalone przez niezbożną rękę, która podniosła się przeciw prawu Bożemu. Sprawdziły się słowa mędrca: „Bezbożny upada wskutek swej złości”. Przypowieści 11,5. „Grzesznik postępuje 188
źle i mimo to długo żyje. Ja jednak wiem, że dobrze powodzić się będzie tym, którzy się boją jego oblicza. Ale bezbożnemu nie będzie się dobrze powodziło”. Kaznodziei 8,13-14. „Bo nienawidzili poznania i nie obrali bojaźni Pana (...). Dlatego muszą spożywać owoc swojego postępowania i sycić się swoimi radami”. Przypowieści 1,29.31. {WB 151.4} Wierni Bogu „świadkowie” zabici przez bluźnierczą moc, „która wyszła z otchłani”, nie mieli długo milczeć. „Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota z Boga i stanęli na nogi swoje, i strach padł na tych, którzy na nich patrzyli”. Objawienie 11,11. W roku 1793 Zgromadzenie Francuskie wydało rozporządzenie znoszące chrześcijańską religię i zabraniające posiadania Biblii. Trzy i pół roku później, te same władze postanowiły odwołać tamten dekret, wyrażając tym samym tolerancję dla Pisma Świętego. Cały świat z przerażeniem spoglądał na okropne skutki odrzucenia Słowa Bożego. Zrozumiano, że ostoją wszystkich chrześcijańskich cnót i moralności jest wiara w Boga i Jego Słowo. Pan powiedział: „Komu urągałeś i bluźniłeś? Przeciw komu podniosłeś swój głos, wysoko wzniosłeś swoje oczy? Przeciwko Świętemu Izraelskiemu”. Izajasza 37,23. „Dlatego oto Ja sprawię, że poznają, tym razem sprawię, że poznają moją rękę i moją moc i będą wiedzieli, że moje imię jest Pan”. Jeremiasza 16,21. {WB 151.5} O dwóch świadkach prorok mówi dalej: „I usłyszeli glos donośny z nieba, mówiący do nich: «Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, nieprzyjaciele zaś ich patrzyli na nich»”. Objawienie 11,12. Od czasu, gdy Francja rozpoczęła walkę z obydwoma świadkami Boga, nigdy nie czczono ich tak bardzo, jak właśnie po rewolucji francuskiej. W roku 1804 założone zostało Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne. W ślad za nim stworzono na kontynencie europejskim podobne organizacje z wieloma filiami. W roku 1916 powstało Amerykańskie Towarzystwo Biblijne.21 Z chwilą powstania Brytyjskiego Towarzystwa Biblijnego Pismo Święte drukowano już w pięćdziesięciu językach. Od tego czasu przetłumaczono je na setki języków i dialektów świata.* {WB 152.1} W ciągu pięćdziesięciu lat poprzedzających rok 1792 misjom do obcych krajów poświęcono mało uwagi. Nie organizowano żadnych nowych towarzystw misyjnych i tylko kilka Kościołów starało się głosić ewangelię wśród narodów niechrześcijańskich. Lecz przy końcu XVIII wieku nastąpiła pod tym względem ogromna zmiana. Ludzie rozczarowali się do filozofii racjonalizmu i odczuli konieczność Bożego objawienia oraz religijnych doświadczeń. Od tego czasu działalność misjonarska zaczęła rozwijać się z niebywałą szybkością.22 {WB 152.2} Rozwój sztuki drukarskiej przyczynił się do spopularyzowania Biblii. Liczne i dogodniejsze środki komunikacji między krajami, upadek dawnych przeszkód, uprzedzeń i narodowej odrębności, a także utrata świeckiej władzy przez papieża — wszystkie te czynniki torowały drogę Słowu Bożemu. Od tego czasu Biblia jest sprzedawana bez 189
- Page 145 and 146: Rozdział 12 — Reformacja we Fran
- Page 147 and 148: Podczas gdy Lefevre ciągle jeszcze
- Page 149 and 150: herezję, które zwolennicy papiest
- Page 151 and 152: sobie z tego sprawy, stanął twarz
- Page 153 and 154: Duchowieństwo jednak nie próżnow
- Page 155 and 156: wobec ich nieugiętej postawy, czul
- Page 157 and 158: Straszliwa była ciemność, w jak
- Page 159 and 160: Farel od dawna pragnął zatknąć
- Page 161 and 162: Jako członkowie zakonu nosili świ
- Page 163 and 164: Rozdział 13 — Niderlandy i Skand
- Page 165 and 166: Pewnego razu postawiono przed inkwi
- Page 167 and 168: postanowił przeprowadzić reformę
- Page 169 and 170: Rozdział 14 — Późniejsi Reform
- Page 171 and 172: jego Twórcy. „Nie ma króla, ces
- Page 173 and 174: nie znają prawdziwej religii. (...
- Page 175 and 176: nic, na czym mógłbym oprzeć swe
- Page 177 and 178: Whitefield i Wesley’ owie zostali
- Page 179 and 180: jest surowsza od nauki Biblii? Rozw
- Page 181 and 182: Wesley głosił doskonałą zgodno
- Page 183 and 184: Rozdział 15 — Rewolucja Francusk
- Page 185 and 186: Są to ostrzeżenia, których Bóg
- Page 187 and 188: okropnych torturach. Królowie i sz
- Page 189 and 190: „A mieszkańcy ziemi radować si
- Page 191 and 192: wykorzystywali uprzedzenie ludu twi
- Page 193 and 194: Zepsucie i okrucieństwo arystokrac
- Page 195: dłoń tych, których sam nauczał
- Page 199 and 200: Rozdział 16 — Wolności w Nowym
- Page 201 and 202: wyjść poza to, co wiedział Luter
- Page 203 and 204: Podstawową zasadą kolonii Rogera
- Page 205 and 206: Kościół rzymskokatolicki za czas
- Page 207 and 208: widok drżą góry (...) otchłań
- Page 209 and 210: Baxter powiedział: „Myśl o przy
- Page 211 and 212: pojawiły się błyskawice i spadł
- Page 213 and 214: napomnienie Chrystusa: „Baczcie n
- Page 215 and 216: odwracają się od światła ofiaro
- Page 217 and 218: acia, nie jesteście w ciemności,
- Page 219 and 220: opanować. Byłem naprawdę zrozpac
- Page 221 and 222: Miller stwierdził, że Pismo Świ
- Page 223 and 224: zasadą, że Pismo Święte jest sa
- Page 225 and 226: królestwie, polecenie Zbawiciela b
- Page 227 and 228: winy, lecz ty uratujesz swoją dusz
- Page 229 and 230: niebieskich”. — R. M. Devens, A
- Page 231 and 232: kierowanym niezbożnymi żądzami.
- Page 233 and 234: wielka prawda przez wszystkie stule
- Page 235 and 236: księcia ciemności, który chce uk
- Page 237 and 238: nich Duch Chrystusowy”. Jakaż to
- Page 239 and 240: W ten sam sposób tron chwały symb
- Page 241 and 242: Jezusa i zapłonęły w nich serca,
- Page 243 and 244: Rozczarowanie, jakiego doznali —
- Page 245 and 246: Dopiero po tym czasie ma być głos
aby wszelką religię uznali za kłamstwo, a Biblię za zbiór bajek i aby, odrzucając boskie<br />
nakazy, oddali się niepohamowanej fali grzechu. {WB 150.4}<br />
Fatalnym błędem, który sprowadził na mieszkańców Francji to nieszczęście, było<br />
wzgardzenie jedną z prawd, a mianowicie tą, że prawdziwa wolność leży w granicach<br />
przykazań Bożych. „O, gdybyś był zważał na moje przykazania, twój pokój byłby jak<br />
strumień, a twoja sprawiedliwość jak fale morskie”. „Nie mają pokoju bezbożni — mówi<br />
Pan”. Izajasza 48,18.22. „Lecz kto mnie słucha, bezpiecznie mieszkać będzie wolny od<br />
strachu przed nieszczęściem”. Przypowieści 1,33. {WB 151.1}<br />
Niezbożni, niewierni i odstępcy przeciwstawiają się przykazaniom Bożym i odrzucają je,<br />
ale skutki ich wpływu dowodzą, że pomyślność człowieka jest ściśle związana z<br />
posłuszeństwem wobec Bożych praw. Kto nie chce wyczytać tej nauki w księdze Boga,<br />
musi ją odczytać w historii narodów. {WB 151.2}<br />
Gdy szatan przy pomocy Kościoła rzymskiego odprowadzał ludzi od posłuszeństwa<br />
Bogu, jego działalność była tak zamaskowana i ukryta, że wszelkie powstałe z tego powodu<br />
nieszczęścia nie były traktowane jako skutek tych wykroczeń. Jego moc była wciąż<br />
osłabiona przez działanie Ducha Świętego, tak że nie mogła wydać pełnego plonu. Naród<br />
nie kojarzył skutków z przyczyną i nie potrafił odkryć faktycznego źródła swej nędzy.<br />
Jednak podczas rewolucji prawo Boże zostało otwarcie odrzucone przez Zgromadzenie<br />
Narodowe. W okresie terroru, jaki potem nastąpił, łatwo było doszukać się związku między<br />
skutkiem a przyczyną. {WB 151.3}<br />
Gdy Francja publicznie wyparła się Boga i odrzuciła Biblię, niezbożnicy wraz z mocami<br />
ciemności radowali się, ponieważ osiągnęli tak dawno upragniony cel — królestwo wolne<br />
od ograniczeń przykazań Bożych. „Ponieważ wyroku skazującego za zły czyn nie wykonuje<br />
się szybko, przeto wzrasta u synów ludzkich chęć pełnienia złego”. Kaznodziei 8,12. Jednak<br />
przekraczanie świętego i sprawiedliwego prawa musi nieuchronnie skończyć się nędzą i<br />
nieszczęściem. Choć nie od razu Bóg osądził ludzi, ich niegodziwość powoli kształtowała<br />
ich przyszły los. Setki lat odstępstwa i zbrodni gromadziły gniew na dzień zapłaty i gdy<br />
miara nieprawości dopełniła się, gardzący Bogiem za późno dowiedzieli się, jak straszną<br />
rzeczą jest nadużyć Bożą cierpliwość. Duch Boży, który powstrzymuje okrutną moc<br />
szatana, został w dużej mierze odepchnięty przez ludzkie serca i teraz temu, którego jedyną<br />
radością jest ludzka nędza, Bóg pozwolił działać według jego woli. Wszyscy, którzy zerwali<br />
się do buntu, musieli zbierać jego owoce, aż kraj napełnił się zbrodnią nie do opisania. Ze<br />
spustoszonych prowincji i zburzonych miast dochodził krzyk przerażenia, krzyk okropnej<br />
krzywdy i udręki. Wydawało się, że we Francji nastąpiło ogromne trzęsienie ziemi. Religia,<br />
prawo, porządek społeczny, rodzina, państwo, Kościół — wszystko to zostało powalone<br />
przez niezbożną rękę, która podniosła się przeciw prawu Bożemu. Sprawdziły się słowa<br />
mędrca: „Bezbożny upada wskutek swej złości”. Przypowieści 11,5. „Grzesznik postępuje<br />
188