Lewiatan Narodów_

Podczas gdy Lefevre ciągle jeszcze szerzył światło ewangelii wśród swych studentów,
Farel, tak samo oddany sprawie Chrystusa, jak dawniej sprawie papieża, zaczął głosić
prawdę publicznie. Wkrótce przyłączył się do nich jeden z dostojników Kościoła,
mianowicie biskup Briconnet z Meaux, a także inni nauczyciele, cieszący się uznaniem i
szacunkiem z powodu swej głębokiej wiedzy. Niebawem zdobyli oni wielu zwolenników
pochodzących ze wszystkich stanów: od rzemieślników i chłopów, nawet do pałacu samego
króla. Zreformowaną wiarę przyjęła siostra panującego wówczas Franciszka I. Sam król i
jego matka przez pewien czas życzliwie odnosili się do nowej wiary, a reformatorzy z
nadzieją oczekiwali dnia, kiedy Francja zostanie pozyskana dla ewangelii. {WB 113.4}
Niestety, nadzieje te nie miały się spełnić. Na uczniów Chrystusa czekały próby i
prześladowania, choć na razie jeszcze nic o tym nie wiedzieli. Nastąpił czas spokoju, by
mogli zgromadzić siły, które pozwolą im przetrwać nadciągającą burzę. Reformacja szybko
postępowała naprzód. Biskup z Meaux gorliwie pracował w swej diecezji, nauczając
duchownych i lud. Usuwał niedouczonych i niemoralnych księży, zastępując ich, w miarę
możliwości, ludźmi wykształconymi i pobożnymi. Briconnet bardzo pragnął, ażeby jego
ludzie sami mieli dostęp do Słowa Bożego i wkrótce ten cel zrealizował. Lefevre podjął się
przetłumaczenia Nowego Testamentu i w tym samym czasie, kiedy niemiecka Biblia,
przełożona przez Lutra, opuszczała drukarnię w Wittenberdze, w Meaux wydano
francuski przekład Nowego Testamentu. Biskup nie szczędził ani wysiłków, ani wydatków,
by go rozpowszechniać w swoich parafiach i wkrótce chłopi z Meaux posiadali Pismo
Święte. {WB 113.5}
Jak omdlewający z pragnienia wędrowiec z radością wita orzeźwiające źródło wody, tak
ludzie ci przyjmowali z radością wieść nieba. Wieśniacy na polu, a rzemieślnicy w
warsztatach pocieszali się w swym codziennym znoju rozmowami o cudownych prawdach
Biblii. Wieczorami, zamiast iść do gospody, zbierali się w mieszkaniach, by wspólnie
czytać Słowo Boże, modlić się i chwalić Boga w pieśniach. Wkrótce w takich gminach
pojawiły się ogromne zmiany. Choć ciężko pracujący i niewykształceni chłopi należeli do
najuboższej warstwy społeczeństwa, w ich życiu widoczna była odradzająca moc łaski
Bożej. Pokorni, miłujący się i uświęceni byli świadkami tego, co ewangelia może zdziałać
dla tych, którzy ją szczerze przyjmują. {WB 114.1}
Zapalone w Meaux światło docierało daleko. Każdego dnia rosła liczba nowo
nawróconych. Wściekłość duchowieństwa hamował przez pewien czas król, gardzący
bezdusznym i ślepym fanatyzmem mnichów; w końcu jednak papiescy przywódcy uzyskali
przewagę. Wzniesiono stosy. Biskup z Meaux, zmuszony do wyboru między ogniem a
odwołaniem swych nauk, wybrał łatwiejszą drogę. Jednak pomimo upadku swego
przywódcy, jego trzoda pozostała wierna. Wielu w płomieniach złożyło świadectwo
prawdzie. Swą odwagą i wiernością przemawiali ci wierni chrześcijanie spośród płonącego
139