Leviathan dari Bangsa Bangsa_

nandefa ny tarany hatrany amin’ ny toerandavitra indrindra eto an-tany ary hitombo
famirapiratana hatramin’ ny faran’ ny andro.
Tsy afaka nifandrindra anefa ny fahazavana sy ny haizina. Misy ady tsy azo sakanana
amin’ ny fahamarinana sy ny hevi-diso. Ny mampiseho sy ny miaro ny iray dia famelezana
sy famonoana ny anankiray. Ny Mpamonjy antsika mihitsy no nilaza hoe: « Tsy tonga
hitondra fiadanana Aho, fa sabatra.» 2 Hoy i Lotera, taona vitsivitsy tatý aorian’ ny
nisokafan’ ny Fanavaozana ara-pivavahana:’ «Tsy mitari-dalana ahy Andriamanitra fa
manosika ahy. Entiny an-keriny aho. Tsy tompon’ ny tenako aho. Tsy ho velona amimpiadanana
aho; nefa arotsany eo afovoan’ ny korontana sy ny fivadibadihana tsy misy
fiafarany. D’ Aubigné, boky 5, toko 2. Ary izao izy dia efa hiditra eo amin’ ny fanoherana.
Nataon’ ny fiangonan’ i Roma entam-barotra ny fahasoavan’ Andriamanitra. Novelarina
teo anilan’ ny alitara ny latabatry ny mpanakalo vola (Mat. 21 : 12), ary nanakoako ny
antson’ ny mpividy sy ny mpivarotra. Natao fialan-tsiny ny fanangonana vola hanaovana ny
Fiangonan’ i Masindahy Petera any Roma, ka dia natolotry ny fahefan’ ny papa hamidy ho
an’ ny besinimaro ny indolzansy. Ny vidin’ ny heioka bevava no hanorenana tempoly
hanompoana an’ Andriamanitra, eo ambonin’ ny tambim-paharatsiana no hanorenana ny
vato fehizorony. Io fomba io indrindra izay nampiasain’ i Roma hivelarany bebe kokoa
anefa no zary kanonta lehibe izay hanamontsana ny hery amam-pahefany. Io no
nampitsangana ireo fahavalon’ ny fahefana papaly vonombonona sy nahomby indrindra, ka
nitarika ny ady izay nanozongozona ny seza fiandrianan’ ny papa sy nampitsingilahila ny
satroboninahitra telo miantoana teo amin’ ny lohany.
Ilay nomem-pahefana hitarika ny fivarotana ny famelana ny sazim-pahotana
(indolzansy) tany Alemaina, Tetzel no anarany, dia olona nahavita heioka bevava indrindra
tamin’ ny mpiara-belona sy tamin’ ny lalàn’ Andriamanitra; rehefa afa-nandositra ny
famaizana antonona ny heioka bevava vitany anefa izy dia voakarama hampandroso ny
tetika nentanin’ ny fitiavam-bola sy efa namonoana eritreritra izay nataon’ ny papa. Tsy
menatra mihitsy izy namerimberina ireo lainga tena mivandravandra sy nitantara ireo
angano sy arira mahavariana mba hamitahany ny olona bado sy mora ambakaina ary
minomino foana. Raha nanana ny tenin’ Andriamanitra izy ireo dia tsy ho voafitaka toy
izao. Ny hitazonana azy teo ambanin’ ny fifehezana papaly, ka hampitombo ny fahefana sy
ny haren’ ireo mpitarika be hambom-po, no nihazonana ny Baiboly tsy ho eo ampelatanany.
(Jereo John C. L. Gieler, A compendium of Ecclesiastical History, fizarana 4,
toko 1 andininy 5).
Rehefa hiditra amin’ ny tanàna iray i Tetzel dia nisy iraka nialoha lalana azy niantso hoe:
«mby eo am-bavahadinareo ny fahasoavan’ Andriamanitra sy ny an’ ny ray masina.»
D’Aubigné, boky 3, toko 1. Ary dia raisin’ ny vahoaka tsara ilay mpihambo miteny ratsy an’
Andriamanitra toy ny Andriamanitra tenany mihitsy no nidina avy any an-danitra ho eo
amin’ ny olona. Atsangana ao am-piangonana ilay varotra mahavoafady dia miakatra eny
amin’ ny polipitra i Tetzel, manandratra ny indolzansy toy ny fanomezana sarohidy
89