Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tao an-tranony ho any an-tsekoly tany an-tanàna hafa izy. Nameno tahotra ny fony ireo
hevitra maizimaizina sy ireo finoanoam-poana mikasika ny fivavahana nanjaka tamin’ izany
fotoana izany. Indraindray rehefa matory izy amin’ ny alina dia oriory ny fony, torakovitra
izy nibanjina ny ho avy maizim-bolana ary mitebiteby foana mihevitra an’ Andriamanitra ho
toy ny mpitsara, tsy azo ivalozana, ho toy ny mpanjakazaka tsy mifaditrovana, fa tsy Ray
malemy fanahy any an-danitra.
Nefa na dia maro sy lehibe toy izany aza ny zavatra nahakivy an’ i Lotera dia tsy
nisalasala izy nandroso hatrany hanatratra ilay tarigetra ambony dia ny ara-pitondrantena sy
ara-tsaina izay nanintona ny fanahiny. Nangetaheta fahaialana izy, ary ny toetry ny sainy
mazoto sady vonona hanatanteraka dia nitarika azy hikatsaka ny maharitra sy ny mahasoa
mihoatra noho ny misehoseho sy ny ivelam belany.
Rehefa valo ambin’ ny folo taona izy, dia niditra tao amin’ ny Oniversiten’ i Erfurt, azo
lazaina fa tsara kokoa ny toerana nisy azy tamin’ izay ary namiratra noho ny tamin’ ireo
taona teo aloha ny fanantenany. Noho ny fitsitsiana sy ny asa mafy dia mba nanana kokoa
ny ray aman-dreniny ka afaka nanampy azy tamin’ izay nilainy rehetra. Ny firaisany tamin’
ireo namany nahay nandanjalanja zavatra dia mba nampihena ny vokatry ny fitaizana azy
teo aloha izay nanamaloka azy. Niezaka mafy handinika ny asa soratr’ ireo mpanoratra
kalazalahy indrindra izy, ka nazoto fatratra nanangona ireo hevitra mafonja indrindra sy
nandray ny fahendren’ ny hendry ho an’ ny tenany. Na dia fony teo ambanin’ ny fifehezana
henjan’ ny mpammpianatra azy teo aloha aza izy dia efa nantenainy fa hiavaka, ary izao
misy hery miasa mangina manampy azy izao dia nivelatra haingana dia haingana ny sainy.
Ny fananany saina mahay mitaditady, mavitrika sady mahay mamoron-javatra, mahay
mandanjalanja amin’ ny fomba matotra sady tsy mba sasatra teo amin’ ny fiezahany ka
vetivety dia nahatonga azy ho lohalaharana teo amin’ ireo mpiaramianatra aminy. Ny
fahazarany nifehy saina dia niteraka fahamasahana sy fitiavana hikarokaroka sy faharanitana
izay nanomana azy ho amin’ ireo ady hatrehiny amin’ ny fiainana.
Nitoetra tao am-pon’ i Lotera ny fahatahorana an’ i Jehovah, ka nahatonga azy hitozo
tamin’ ny fihazonany izay zava-kendreny sy nitarika azy hanetry tena lalina teo anatrehan’
Andriamanitra. Voatsapany mandrakariva fa nila ny hiankina tamin’ ny fanampian’
Andriamanitra izy, tsy mba nohadinoiny ny nanomboka ny andro rehetra tamin’ ny
fivavahana, raha niaina tamin’ ny fangatahana fitarihana sy fanohanana ny fony. «Ny
mahery mivavaka, hoy izy matetika, no lafiny tsara indrindra amin’ ny fianarana».
D’Aubigne, boky 2, toko 3. Indray andro raha nandinika ireo bokin’ ny Oniversite i Lotera,
dia nahita Baiboly tamin’ ny teny latina. Tsy mbola nahita boky toy izany izy na oviana na
oviana. Tsy fantany akory fa nisy izany. Efa nandre momba ny Filazantsara sy ny Epistily
izy, rehefa misy fanompoam-pivavahana ho an’ ny besinimaro, ary noheveriny fa ireny no
Baiboly manontolo. Sambany izao mba nahita maso ny Tenin’ Andriamanitra manontolo
izy. Sady feno fanajana no gaga izy nandinika ireo takelaka masina; nihahaingana ny
fitepon’ ny fony sady nidobodoboka raha namaky ireo teny fiainana ho azy izy, ary nijanona
tsindraindray niantso mafy hoe: O ! raha mba omen’ Andriamanitra boky toy itony ho ahy
85