Leviathan dari Bangsa Bangsa_

fitondrampanjakana; ary raha misy heioka bevava, dia mitovy ny fitsarana ny mpitondra
fivavahana sy ny olon-tsotra eo anatrehan’ ny lalàna.
Nony farany dia neken’ ireo manam-pahefana papaly fa «Azo raisina ireo fepetra efatra
izay takian’ ny mpomba an’ i Hus, nefa kosa ny zo hanazavana izany, izany hoe ny
famerana ny tena heviny dia havela ho anjaran’ ny fivoriam-be mpandini-draharaha, dia ny
papa sy ny amperora» 22. Izany ary no niaingana mba hanaovana fifanarahana ka azon’ i
Roma tamin’ ny lainga sy ny fitaka izay tsy azony tamin’ ny ady ; satria manana fahefana
izy handray araka ny fandikany azy ireo zavatra notakian’ ny mpomba an’ i Hus, toy ny
ataony amin’ ny Baiboly, koa dia azony natao ny namadika ny tena dikany hifanaraka amin’
ny fikasany.
Nisy antokon’ olona tany Bohemia, izay nahita fa namadika ny fahefany ilay
fifanarahana, ka tsy nekeny. Nitranga ny tsy fitovian-kevitra sy ny fisaraham-bazana, izay
nitarika ady sy ra latsaka teo amin’ izy samy izy. Maty tamin’ io fifandonana io i Procopius,
lehilahy mendrika indrindra, ary maty niaraka taminy ny fahafahana tany Bohemia.
Nanjary mpanjakan’ i Bohemia izao i Sigismond, ilay namadika an’ i Hus sy Jérôme ;
tsy noraharahainy ny fianianany hanohana ny zon’ ny Bohemiana, fa nanomboka nampijoro
ny fiandaniana tamin’ ny papa izy. Kely ihany anefa no tombon-tsoa azony tamin’ ny
fanompoany tanteraka an’ i Roma. Nandritra ny roapolo taona mantsy dia feno asa mafy sy
notandindomin-doza ny fiainany. Rava ny tafiny ary ny hareny dia ritran’ ny ady lava tsy
nahitam-bokatsoa ; ary rehefa nanjaka herintaona izy, dia maty, ka namela ny fanjakana teo
amoron’ ny ady an-trano, sady namela ho lovan’ ny taranaka ho avy, anarana voapetaky ny
fahafaham-baraka.
Naharitra ela ny korontana, ny ady sy ny fandatsahan-dra. Nanafika an’ i Bohemia
indray ny tafika vahiny, ary mbola nampizara ny firenena ihany ny tsy fifanarahana sy ny
ady an-trano. Ireo izay nijanona ho mahatoky tamin’ ny filazantsara dia nianjadian’ ny
fanenjehana hatramin’ ny fandatsahan-dra.
Satria nifanaraka tamin’ i Roma ireo rahalahiny teo aloha, ka nihosona tamin’ ny hevidisony,
dia nitambatra ho fiangonana miavaka ireo izay niraiki-po tamin’ ny finoana
voalohany, ka naka ny anarana hoe : «Firaisan’ ny mpirahalahy». Nahatonga ozona ho azy
avy amin’ ny antokon’ olona rehetra io fihetsehana io. Nefa tsy azo nohozongozonina izy fa
nijoro hatrany. Na dia voatery hitady fialofana any anaty ala sy any anaty zohy aza izy, dia
mbola nivory ihany ka hamaky ny tenin’ Andriamanitra sy hiray hina amin’ ny fanompoana
Azy.
Tamin’ ny alalan’ ny mpitondra hafatra nalefa an-tsokosoko tany amin’ ny tany samihafa
no nahafantarany fa tetsy sy teroa dia nisy «olona maningana nanaiky ny fahamarinana,
olom-bitsy ao amin’ ny tanàn-dehibe iray, vitsy ao amin’ ny hafa koa izay nianjadian’ ny
fanenjehana tahaka azy ireo koa ; ary fantany fa tany amin’ ny tendrombohitra Alpa tany dia
nisy fiangonana fahagola, izay nijanona teo amin’ ny fanorenan’ ny Soratra Masina, sady
82