Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Taona vitsy taorian’ izany, tamin’ ny andron’ ny papa vaovao, dia nijoro indray ny ady
masina hafa. Tahaka ny teo aloha, dia nalaina ny miaramila sy nangonina ny vola avy
tamin’ ireo tany eoropeana nomba ny papa. Betsaka ireo fampanantenana natao tamin’ ireo
izay handray anjara amin’ io ady feno loza io. Nomena toky ny mpanao ady masina
tsirairay fa hahazo famelan-keloka feno ny amin’ ny heioka bevava maharikoriko indrindra.
Izay rehetra maty an’ ady dia nampanantenaina valisoa sarobidy any an-danitra, ary ireo
izay tsy maty dia hahazo tombontsoa sy voninahitra ary harena. Nangonina indray ny tafika
goavana, ary rehefa namaky ny sisin-tany izy ireo dia niditra tany Bohemia. Lavo teo
anatrehany ny tafika mpomba an’ i Hus ka nandositra, ary noho izany dia nitarika ny
mpanafika hiditra hatrany afovoan-tany, ka nahatonga azy ireo hihevitra ny fandresena ho
efa azony sahady. Tamin’ ny farany dia nijanona ny tafika notarihin’ i Procopius, ary
nihodina vonona ny handroso hiady amin’ ny fahavalony. Hitan’ ireo mpanao ady masina
izao ny fahadisoany ; nijanona tao amin’ ny toerana nilasiany izy niandry ny fanafihana.
Raha vao reny nanatona ny tafika, na dia tsy mbola taza-maso aza ireo mpomba an’ i Hus,
dia tratran’ ny tahotra mampangitakitaka indray ireto mpanao ady masina. Nandositra
hatraiza hatraiza ireo andriandahy, jeneraly, sy ireo miaramila tsotra sady nanary ny
fiadiany. Niezaka fatratra ilay iraky ny papa, izay nitarika ny fanafihana, hanangona ny
miaramilany tora-kovitra sady voakorontana nefa tsy nisy vokany. Na dia teo aza ny
fiezahana farany indrindra nataony, dia ny tenany koa no voatarika hanaraka ny
mpandositra. Feno tanteraka ny faharesena, ary tsy toko tsy forohana indray ny entana babo
tavela teo am-pelatanan’ ny mpandresy.
Fanindroany izany izao no nandosiran’ ny tafika miezinezina nalefan’ ireo firenena
matanjaka indrindra tany Eoropa, dia tafika nisy olona be herim-po, mahay miady, nozarina
hiady sy nanana fitaovana ho amin’ izany, nandositra tsy nisy fifamelezana teo anatrehan’
ireo mpiaro ny firenena kely sady mbola malemy hatramin’ izao. Fanehoana ny herin’
Andriamanitra izany. Potika ireo mpanafika raha nahazo azy ny tahotra avy amin’
Andriamanitra. Ilay nanipy ireo tafik’ i Farao tao amin’ ny Ranomasina Mena, Ilay
nampandositra ny tafiky ny Midiana teo anatrehan’ i Gideona sy ireo telon-jato lahiny, Ilay
nampietry indray alina monja ny tafik’ ilay Asyriana mirehareha, dia naninjitra ny tanany
indray hampahamenatra ny herin’ ny fahavalo. «Indreo, matahotra dia matahotra ireny, nefa
tsy nisy tokony hatahorany ; fa Andriamanitra efa nanely ny taolan’ izay nitoby hamely
anao; nampahamenatra azy satria efa narian’ Andriamanitra izy» 21.
Tsy nanantena ny handresy amin’ ny alalan’ ny hery intsony ireo mpitarika papaly ka
nony farany dia nampiasa hafetsena. Nisy fifandaminana natao izay manome ny Bohemiana
fahafahana hanaraka ny feon’ ny fieritreretany, nefa raha ny tena izy, dia mamadika azy ireo
ka mametraka azy eo ambanin’ ny herin’ i Roma. Zavatra efatra no nohantitranterirf ireo
Bohemiana fa fepetran’ ny fihavanana amin’ i Roma : ny fahazoany mitory malalaka ny
Baiboly, ny zon’ ny fiangonana manontolo hahazo mofo sy divay amin’ ny fandraisana, sy
ny fampiasana ny tenin-drazana amin’ ny fanompoampivavahana ho an’ Andriamanitra, tsy
famelana ny mpitondra fivavahana hitsabaka amin’ ny raharaham-panjakana sy ny
81