Leviathan dari Bangsa Bangsa_

ehetra. Tsy teo intsony i Hus, fa ireo fahamarinana izay nahafaty azy dia tsy ho levona
mandrakizay. Ny ohatry ny finoana sy ny fijoroana nasehony dia nampahery ny olona
marobe hijoro tsy azo hozongozonina ho an’ ny fahamarinana eo anatrehan’ ny fampijaliana
sy ny fahafatesana. Nampivandravandra teo anatrehan’ izao tontolo izao manontolo ny
hafetsen-dratsy sy ny habibian’ i Roma ny namonoana azy. Tsy fantany fa vao mainka
nampiroborobo ny fahamarinana izay tiany hopotehina ireo fahavalon’ ny fahamarinana.
Nefa dia nisy antontan-kitay indray natsangana tao Constance. Tsy maintsy ho
vavolombelon’ ny fahamarinana ny ran’ ny maritiora iray hafa indray. Raha nanao veloma
an’ i Hus hiainga ho any amin’ ny fivoriambe i Jérôme, dia nampahery azy izy hahery fo sy
hijoro, ary nambarany aza fa raha misy loza manjo azy, dia hihazakazaka hanampy azy izy.
Rehefa reny fa nogadraina ilay Mpanavao fivavahana, dia niomana avy hatrany
hanatanteraka izay nampanantenainy ilay mpianatra mahatoky. Tsy nanana tsisakanana izy
raha nandeha niaraka tamin’ ny namana iray ho any Constance. Rehefa tonga izy dia
noresen-dahatra fa hitsena loza ho an’ ny tenany fotsiny, fa tsy afaka hanao na inona na
inona hanafahana an’ i Hus. Nandositra niala ny tanàna izy, nefa voasambotra teny andalana
raha handeha hody ka nentina niverina, nivesatra gadra sy nambenan’ ny antoko
miaramila. Raha vao niseho teo anatrehan’ ny fivoriambe izy ka niezaka namaly ireo
fiampangana azy, dia nosetrain’ ny antsoantso nanao hoe : «Ento any amin’ ny afo !» 13
Natao tao amin’ ny tranomaizina iray izy, nogadraina ka napetraka tamin’ ny fomba
fampijaliana mafy indrindra, ary tsy nisy afa-tsy mofo sy rano ihany no sakafony. Rehefa
afaka volana vitsivitsy dia nitarika aretina saika nahafaty azy ny fahabibiana teo amin’ ny
fanagadrana azy, ka natahotra ireo fahavalony, sao tsy ho voatanany izy ; noho izany dia
nohalefahany ny fitondrana azy, na dia mbola notazoniny herintaona tao am-ponja ihany
aza. Tsy araka ny nanantenan’ ireo papista azy ny vokatry ny fahafatesan’ i Hus.
Nampirongatra tafiotry ny hatezerana ny fanaovana tsinontsinona ny tsisakanana, ary mba
hahatsara kokoa ny fandehan-javatra, dia nanapa-kevitra ny fivoriambe fa tsy hodorana i
Jérôme, fa hoterena, raha azo atao, hiala amin’ ny heviny. Nentina teo anatrehan’ ny
fivoriana izy, ka nasainy nifidy, na hiala amin’ ny heviny, na ho faty hodorana velona.
Famindrampo ho azy ny fahafatesana raha ampitahaina amin’ ny fijaliana mahatsiravina
izay nanjo azy, nefa ankehitriny, reraky ny aretina izy, sy reraky ny fitondrana azy mafy tao
an-tranomaizina, ny fampijalina noho ny tahotra sy ny fiandrasana izay hiseho; tafasaraka
tamin’ ny sakaizany, ary kivy noho ny fahafatesan’ i Hus, ka resy ny herimpon’ i Jérôme ary
nanaiky ny hilefitra tamin’ ny fivoriambe izy. Nanome toky izy fa hiditra ao amin’ ny
finoana katolika, ary nanaiky ny fihetsiky ny fivoriambe nanameloka ny fampianaran’ i
Wiclef sy Hus, fa tsy hiala kosa «amin’ ny fahamarinana masina» izay nampianariny na dia
izany aza»14.
Izany fomba izany no nantenain’ i Jérôme fa hampangina ny feon’ ny fieritreretany sy
hanafaka azy amin’ ny fahafatesana. Nefa rehefa irery tao amin’ ny tranomaizina izy, dia
nazava taminy kokoa ny zavatra nataony. Nieritreritra ny herim-po sy ny fahatokian’ i Hus
izy, ary nandanjalanja ny fandavany ny fahamarinana nifanohitra tamin’ izany. Nieritreritra
76