Leviathan dari Bangsa Bangsa_

sy nahazo iray koa avy tamin’ ny amperora Sigismond teny an-dalana, dia nalaminy ny
zavatra rehetra ho fitsinjovana ny fahafatesany mety hitranga.
Hoy izy tamin’ ny taratasy nalefany ho an’ ireo sakaizany tany Prague : «Ry rahalahy . .
. Lasa aho, mitondra tsisakanana avy amin’ ny mpanjaka handeha hihaona amin’ ireo
fahavaloko marobe sady mitady ny aiko . . . Mitoky tanteraka amin’ Andriamanitra mahery
indrindra aho, sy amin’ ny Mpamonjy ahy ; matoky aho fa hihaino ny vavaka mafana
ataonareo Izy, ka hampidina ny fahamalinany sy ny faheridreny ao am-bavako mba
ahazoako manohitra azy ireo, matoky aho fa homeny ny Fanahiny Masina mba hampahery
ahy ao amin’ ny fahamarinany, mba ahazoako miatrika amin-kerim-po ny fakam-panahy, ny
fonja, ary raha ilaina aza, dia ny fahafatesana mahatsiravina. Nijaly ho an’ ny malalany
indrindra Jesosy Kristy ; ka ho gaga ary ve isika raha namelany ohatra mba ahazoantsika
miaritra amim-paharetana koa ny zavatra rehetra ho an’ ny famonjena ny tenantsika ?
Andriamanitra Izy, ary isika nohariany ; Tompo izy, ary isika dia mpanompony. Manjaka
amin’ izao tontolo izao Izy ! Nahoana kosa ary isika no tsy hijaly koa. indrindra raha ho
fanadiovana antsika ny fijaliana ? Noho izany, ry malala, raha mety ho voninahiny ny
fahafatesako, dia mivavaha mba hiavian’ izany faingana, sy ny mba hanamboarany ahy ho
afaka hizaka ny fahoriako rehetra amin’ ny fomba tsy miovaova. Nefa raha mahasoa kokoa
ny hiverenako atý aminareo. dia aoka isika hivavaka amin’ Andriamanitra mba hiainga
indray tsy hisy pentina avy ato amin’ ny fivoriana aho, izany hoe. tsy hanafoana na dia litera
iray aza eo amin’ ny fahamarinan’ ny filazantsara, mba hamela ohatra tsara indrindra
harahin’ ny rahalahiko. Angamba noho izany dia tsy hahita ny tavako intsony any Prague
ianareo ; nefa enga anie ka hoeken’ ny sitrapon’ Andriamanitra Tsitoha ny hamerina ahy ho
eo aminareo, mba handrosoantsika amin’ ny fomba matotra kokoa sy amin’ ny fontsika
tokoa ho amin’ ny fahaialana sy ny fitiavana ny Lalàny» 5.
Tao amin’ ny taratasy hafa nalefany ho an’ ny pretra iray nanjary mpianatry ny
filazantsara, dia niteny tamim-panetren-tena lalina momba ny fahadisoana nataon’ ny tenany
i Hus, ka niampanga tena ho «nahatsapa fahafinaretana tamin’ ny fitondrana fitafiana
sarobidy sy nandanilany fotoana foana tamin’ ny zavatra maivana». Dia nampiany izao
hafatra mampangorakoraka izao : «Aoka ny voninahitr’ Andriamanitra sy ny famonjena ny
fanahy no hameno ny sainao, fa tsy ny fahazoana tombony sy ny fananana. Tandremo ny
mandravaka ny tranonao mihoatra noho ny fanahinao; ary ambonin’ ny zavatra rehetra, aoka
hokarakarainao tsara ny tranompanahy. Aoka ho tia vavaka sy hanetry tena amin’ ny
mahantra ianao, ary aoka tsy ho ritran’ ny fihinanam-be ny fanananao. Raha tsy manova ny
fiainanao ianao ka tsy mifehy tena amin’ ny aingitraingitra, dia matahotra aho sao hofaizina
mafy tahaka ahy koa ianao. . . Fantatrao hatramin’ ny fahazazanao ny fampianarako; noho
izany dia tsy ilaina ny hanoratako mihoatra noho izany ho anao. Mifona aminao anefa aho,
noho ny famindrampon’ ny Tompontsika, aza misy ianarana ireo zava-poana izay hitanao fa
nahalavo ahy».
Teo amin’ ny fonon’ ny taratasy dia nampiany hoe : «Miangavy anao aho, ry sakaiza,
aza vohainao ity tombo-kase ity raha tsy efa azonao antoka fa maty aho» 6.
72