Leviathan dari Bangsa Bangsa_

iray falehan’ ny besinimaro no nanaovany sary voahosodoko roa. Ny iray mampiseho ny
nidiran’ i Kristy tany Jerosalema, «malemy fanahy sady mitaingina boriky», narahin’ ireo
mpianatra manao akanjo ‘efa vasoky ny dia, ary tsy nikiraro. Ny sary anankiray dia
mampiseho filaharana masina iray ahitana ny papa mianjaika amin’ ny akanjo sarobidy sy
ny satroboninahitra telo sosona, mitaingina soavaly mirentirenty fatratra, ialohavan’ ny
trompetra sy arahin’ ny kardinaly sy ireo filoha ambony miakanjo mamirapiratra.
Toriteny izay nitana ny sain’ ny antokon’ olona rehetra izany. Tonga ny vahoaka marobe
hijery ny sary. Tsy nisy izay tsy nisintona lesona avy amin’ izany, ary maro no nandatsaka
tao am-pony ny fahasamihafana hita teo amin’ ny fahalemem-panahy sy ny fanetrentenan’ i
Kristy Ilay Tompo, sy ny avonavona ary ny fireharehan’ ny papa izay nilaza ny tenany ho
mpanompony. Nisy fihetsiketsehana be tao Prague, ary afaka fotoana fohy dia hitan’ ireo
vahiny fa mety ny handehanany mba hitandrovana ny ainy. Tsy hadino anefa ny lesona
nampianariny. Latsaka lalina tao án-tsain’ i Hus ireo sary ireo ka nitarika azy handinika
akaiky kokoa ny Baiboly sy ireo bokin’ i Wiclef. Na dia tsy voaomana, eny, na dia tsy
nanaiky avokoa ny fanavaozana rehetra nolazain’ i Wiclef fa mety aza izy, dia hitany
mazava kokoa ny tena toetry ny fahefana papaly, ary tamin-kerim-po bebe kokoa no
nanamelohany ny avonavona, ny hambom-po sy ny faharatsian’ ireo ambaratongampahefana.
Avy ao Bohemia dia nitatra nankany Alemaina ny fahazavana, satria nisy korontana tao
amin’ ny Oniversiten’ i Prague ka anjatony ireo mpianatra alemà no niala. Betsaka no efa
nandray tamin’ i Hus ny fahaialana voalohany ny Baiboly, ary rehefa niverina tany aminy
izy dia nampiely ny filazantsara tany an-tanindrazany.
Nisy nitondra tany Roma ny vaovao momba ny asa tany Prague, ary vetivety dia nahazo
baiko hiseho teo anatrehan’ ny papa i Hus. Ny fankatoavana izany dia firosoana ho amin’ ny
fahafatesana tsy azo ialàna. Ny mpanjaka sy ny mpanjakavavin’ i Bohemia, ny Oniversite,
ireo andriandahy, sy ireo manam-pahefana tao amin’ ny fanjakana dia samy niray hina
hangataka ny papa mba hamela an’ i Hus hijanona any Prague ary hamaly an’ i Roma amin’
ny alalan’ ny solovava. Tsy nanaiky io fangatahana io ny papa fa nitsara sy nanameloka an’
i Hus, ary dia nolazainy fa tanàna voaozona i Prague.
Tamin’ izany fotoana izany, raha vantany vao mivoaka ny didimpitsarana toy izany, dia
miteraka fahatairana hatraiza hatraiza. Ireo fombam-pivavahana natao ilazana izany dia nety
nampihorohoro indrjndra ny olona izay nihevitra ny papa ho solontenan’ Andria-manitra
mihitsy, izay mitana ny fanalahidin’ ny lanitra sy ny helo, ary manana fahefana hiantso
famaizana ara-nofo sy ara-panahy. Ninoana fa nihidy ho an’ ny toerana voakapoky ny ozona
ny vavahadin’ ny lanitra ; ary mandra-piandry ny sitrapon’ ny papa hanala ny fandrarany,
dia voasakana tsy hiditra ao amin’ ny toeram-pahasambarana ny maty. Ho fanamarihana io
antambo mahatsiravina io, dia nahato ny fanompoam-pivavahana rehetra. Nakatona ny
fiangonana. Nohamasinina tao an-tokotanim-piangonana ny fanambadiana. Ny maty kosa
tsy azo nalevina teo amin’ ny toerana natokana ho an’ izany, fa natao tany anaty hady na
68