Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tany Roma i Wiclef hotsaraina teo amin’ ny fitsarana papaly, dia ilay fitsarana efa
nandatsaka matetika loatra ny ran’ ny olona masina. Tsy niafina taminy ny loza
nananontanona azy, ary. ho nanaiky ny fiantsoana azy izy raha tsy tratry ny paralysisa
tampoka ka tsy afaka nanao ny dia. Na dia tsy afaka namoaka feo tany Roma aza izy, dia
afaka nanoratra kosa, ary izany no nataony. Avy ao amin’ ny trano fiasany naha rektora azy
no nanoratra taratasy ho an’ ny papa ilay Mpanavao fivavahana, taratasy feno fanajana sy
toe-tsaina kristiana, nefa niriadriatra namely ny rendrarendra sy ny fireharehana teo amin’
ny foiben-toerana nisy ny papa.
«Faly tokoa aho, hoy izy, mampibaribary sy manambara amin’ ny olona rehetra ny
finoana izay tazoniko, ary indrindra manao izany amin’ ny evekan’ i Roma izay heveriko fa
hendry sy marina, ka ho vonona indrindra hanamafy izany finoako izany, na hanitsy azy
raha diso.
»Voalohany, heveriko fa ny filazantsaran’ i Kristy no mirakitra ny lalàn’ Andriamanitra
manontolo . . . Ekeko sy tanako marina tokoa fa ny evekan’ i Roma, amin’ ny mahasolontenan’
i Kristy azy eto an-tany, no voafatotra mafy indrindra amin’ ny lalàna sy ny
filazantsara mihoatra noho ny olona hafa rehetra. Satria ny tahalehibeazana eo amin’ ireo
mpianatr’ i Kristy dia tsy voninahitra sy haja araka an’ izao tontolo izao, fa eo amin’ ny
fanarahana akaiky an’ i Kristy araka izay tena nataony teo amin’ ny fiainany sy teo amin’ ny
fombany . . . Kristy izay olona nahantra indrindra fony Izy nivahiny teto, dia nanivaiva sy
nan’ifakifaka ny fahefana sy ny voninahitra rehetra araka izao tontolo izao. . .
»Tsy misy kristiana mahatoky tokony hanaraka, na ny papa na ny olona masina, raha tsy
araka izay nanarahany an’ i Jesosy Kristy Tompo ihany. Petera sy ireo zanak’ i Zebedio,
izay naniry ny voninahitr’ izao tontolo izao mifanohitra amin’ ny fanarahana ny dian’ i
Kristy, dia nanafintohina Azy, noho izany dia tsy tokony harahina amin’ izay naha-diso azy
ireo. . .
»Tokony havelan’ ny papa amin’ ny fanjakana ny fahefana sy ny fanapahana ara-nofo
rehetra, ary manaraka izany dia tokony hanetsika sy hamporisika marina ny mpitondra
fiangonana rehetra ao aminy izy ; toy izany mantsy no nataon’ i Kristy, ary tamin’ ny
alalan’ ny apostoliny indrindra. Noho izany, raha diso tamin’ ny iray amin’ ireo zavatra ireo
aho, dia hilefitra amim-panetren-tena tanteraka ary hofaizina na dia hatramin’ ny
fahafatesana aza, raha ilaina izany.
»Raha afaka niasa araka ny sitrapoko sy ny fanirian’ ny tenako manokana aho, dia azo
antoka fa ho niseho tokoa teo anatrehan’ ny evekan’ i Roma ; nefa ny mifanohitra amin’
izany no namangian’ ny Tompo ahy, ary nampianariny ahy fa Andriamanitra no tokony ho
ekena mihoatra noho ny olona».
Ho famaranana dia hoy izy : «Aoka isika hangataka an’ Andria-manitra mba hamoha ny
papantsika Urbain VI, ka araka izay efa natombony, dia hanaraka an’ i Jesosy Kristy Tompo
eo amin’ ny fiainany sy ny fombany izy sy ireo mpitondra fiangonana ao aminy. Aoka isika
61