Leviathan dari Bangsa Bangsa_
, , , , , losifera, , , , , , , , losifera, , ,
amin’ ny mpanjaka nanao am-ponja izay rehetra manaiky ireo foto-pinoana voaheloky ny fitsaran’ ny papa ireo. Avy eo amin’ ny synoda dia nampiakarina nankany amin’ ny antenimieram-pirenena i Wiclef; tsy nampahatahotra azy ny nanakiana ireo ambaratongam-pahefana teo anatrehan’ ny fivoriana fandinihan-draharaham-pirenena, ka nangatahiny ny fanavaozana eo amin’ ireo fanaovana an-kery mihoapampana neken’ ny fiangonana. Nampiaiky sy nanan-kery tokoa ny fomba nitantarany ny fitsabatsabahana sy ny haratsian-toetra hita ao amin’ ny faritanimpiangonana entin’ ny fahefana papaly. Menatra ireo fahavalony. Noterena hilefitra ireo sakaizan’ i Wiclef sy ireo mpanohana azy ary efa nantenaina sy azo antoka fa na dia ilay Mpanavao fivavahana koa aza, izay efa zokiolona, irery sady tsy nana-namana, dia hilefitra eo anatrehan’ ny fahefan’ ny mpanjaka sy ny papa mikambana. Nefa tsy izany no hitan’ ireo mpiandany amin’ ny papa fa izy tenany indray no resy. Nifoha ny antenimierampirenena voahetsiketsiky ny antso manaitra nataon’ i Wiclef, ka nofoanany ilay lalàna manenjika ary nahazo fahafahana indray ilay Mpanavao fivavahana. Notsaraina fanintelony izy, ary tamin’ ity dia teo anatrehan’ ny fitsarana ara-pivavahana ambony indrindra tao amin’ ny fanjakana. Tsy hisy indra-fo sy fankasitrahana «herezia» mihitsy ao. Handresy i Roma ao, ary ho voasakana ny asan’ ilay Mpanavao fivavahana. Toy izany no fihevitr’ ireo mpiandany tamin’ ny papa. Raha tanteraka fotsiny ny fikasany, dia ho voatery handà ampahimemaso ny fampianarany i Wiclef, ary tsy hivoaka ny fitsarana izy raha tsy ho eny amin’ ny lelafo. Tsy niaiky ho diso anefa i Wiclef. Tsy niafinafina izy. Nohazoniny tsy amin-tahotra ny fampianarany, ary notsipahiny ny fiampangana nataon’ ireo mpanenjika azy. Tsy nojereny ny tenany, ny toerana nisy azy, ny toe-javatra nisy, fa nantsoiny ho eo anatrehan’ ny fitsaran’ Andriamanitra ireo mpihaino azy, ary napetrany teo amin’ ny lela-mizanan’ ny fahamarinana ireo fampianaran-diso sy ireo fitaka nataony. Tsapa tao amin’ ilay efitra fandinihan-draharaha ny herin’ ny Fanahy Masina. Nisy hery mahagaga avy amin’ Andriamanitra niasa tamin’ ireo mpihaino ka toa tsy afaka niala tamin’ ny toerany izy ireo. Tahaka ny zana-tsipika avy amin’ ny tranon-janatsipikan’ ny Tompo izay nanindrona ny fony ny tenin’ ilay Mpanavao fivavahana. Ny fiampangana momba ny «herezia» izay nentina namelezana azy, no naveriny tamin’ izy ireo tamin’ ny hery mampiaiky fatratra. Nahoana, hoy ny fanontaniany, no sahy manaparitaka ny hevi-disony izy ireo ? Nahoana no manao ny fahasoavan’ Andriamanitra ho entam-barotra izy noho ny fitiavany vola ? «Araka ny fihevitrareo, hoy izy tamin’ ny farany, iza no iadianareo ? lahiantitra efa eo ambaravaram-pasana ve ? Tsia ! fa ny Fahamarinana, ny Fahamarinana izay mahery noho ianareo, ka haharesy anareo !» 9 Rehefa niteny izany izy, dia lasa nivoaka, ary tsy nisy na dia olona iray aza tamin’ ireo fahavalony sahy nanakana azy. Efa ho vita ny asan’ i Wiclef; mila ho latsaka ilay fanevan’ ny fahamarinana ; nefa mbola nijoro ho vavolombelon’ ny filazantsara indray mandeha indray izy. Eny amin’ ny toerana ifaharan’ ny fanjakan’ ny hevi-diso mihitsy no hotorina ny fahamarinana. Nantsoina 60
tany Roma i Wiclef hotsaraina teo amin’ ny fitsarana papaly, dia ilay fitsarana efa nandatsaka matetika loatra ny ran’ ny olona masina. Tsy niafina taminy ny loza nananontanona azy, ary. ho nanaiky ny fiantsoana azy izy raha tsy tratry ny paralysisa tampoka ka tsy afaka nanao ny dia. Na dia tsy afaka namoaka feo tany Roma aza izy, dia afaka nanoratra kosa, ary izany no nataony. Avy ao amin’ ny trano fiasany naha rektora azy no nanoratra taratasy ho an’ ny papa ilay Mpanavao fivavahana, taratasy feno fanajana sy toe-tsaina kristiana, nefa niriadriatra namely ny rendrarendra sy ny fireharehana teo amin’ ny foiben-toerana nisy ny papa. «Faly tokoa aho, hoy izy, mampibaribary sy manambara amin’ ny olona rehetra ny finoana izay tazoniko, ary indrindra manao izany amin’ ny evekan’ i Roma izay heveriko fa hendry sy marina, ka ho vonona indrindra hanamafy izany finoako izany, na hanitsy azy raha diso. »Voalohany, heveriko fa ny filazantsaran’ i Kristy no mirakitra ny lalàn’ Andriamanitra manontolo . . . Ekeko sy tanako marina tokoa fa ny evekan’ i Roma, amin’ ny mahasolontenan’ i Kristy azy eto an-tany, no voafatotra mafy indrindra amin’ ny lalàna sy ny filazantsara mihoatra noho ny olona hafa rehetra. Satria ny tahalehibeazana eo amin’ ireo mpianatr’ i Kristy dia tsy voninahitra sy haja araka an’ izao tontolo izao, fa eo amin’ ny fanarahana akaiky an’ i Kristy araka izay tena nataony teo amin’ ny fiainany sy teo amin’ ny fombany . . . Kristy izay olona nahantra indrindra fony Izy nivahiny teto, dia nanivaiva sy nan’ifakifaka ny fahefana sy ny voninahitra rehetra araka izao tontolo izao. . . »Tsy misy kristiana mahatoky tokony hanaraka, na ny papa na ny olona masina, raha tsy araka izay nanarahany an’ i Jesosy Kristy Tompo ihany. Petera sy ireo zanak’ i Zebedio, izay naniry ny voninahitr’ izao tontolo izao mifanohitra amin’ ny fanarahana ny dian’ i Kristy, dia nanafintohina Azy, noho izany dia tsy tokony harahina amin’ izay naha-diso azy ireo. . . »Tokony havelan’ ny papa amin’ ny fanjakana ny fahefana sy ny fanapahana ara-nofo rehetra, ary manaraka izany dia tokony hanetsika sy hamporisika marina ny mpitondra fiangonana rehetra ao aminy izy ; toy izany mantsy no nataon’ i Kristy, ary tamin’ ny alalan’ ny apostoliny indrindra. Noho izany, raha diso tamin’ ny iray amin’ ireo zavatra ireo aho, dia hilefitra amim-panetren-tena tanteraka ary hofaizina na dia hatramin’ ny fahafatesana aza, raha ilaina izany. »Raha afaka niasa araka ny sitrapoko sy ny fanirian’ ny tenako manokana aho, dia azo antoka fa ho niseho tokoa teo anatrehan’ ny evekan’ i Roma ; nefa ny mifanohitra amin’ izany no namangian’ ny Tompo ahy, ary nampianariny ahy fa Andriamanitra no tokony ho ekena mihoatra noho ny olona». Ho famaranana dia hoy izy : «Aoka isika hangataka an’ Andria-manitra mba hamoha ny papantsika Urbain VI, ka araka izay efa natombony, dia hanaraka an’ i Jesosy Kristy Tompo eo amin’ ny fiainany sy ny fombany izy sy ireo mpitondra fiangonana ao aminy. Aoka isika 61
- Page 17 and 18: afaka hampiverina ny fisamontan’
- Page 19 and 20: izany no anisan’ ny nandrafetana-
- Page 21 and 22: ny hazo tsy mamoa. Efa lasa ny baik
- Page 23 and 24: ary tsy hita izay anton’ izany na
- Page 25 and 26: tafiny ary ny legionany, ka nibaiko
- Page 27 and 28: antsom-pitiavana feno famindrampon
- Page 29 and 30: Toko 2—Ny Afon' ny Fanenjehana Fo
- Page 31 and 32: kokoa ho resy lahatra izany. Arakar
- Page 33 and 34: Tsy afaka nampitohy intsony ny fifa
- Page 35 and 36: marina sy mamindra fo sady manan-ke
- Page 37 and 38: Toko 3—Vanim- Potoana Maizina Nam
- Page 39 and 40: dia nekena hatraiza hatraiza fa ny
- Page 41 and 42: andron’ i Paoly aza. Taiza ary ov
- Page 43 and 44: mpianany tamin’ ny voalohany mana
- Page 45 and 46: ny pretra koa aza tsy nahalala izan
- Page 47 and 48: avy ao ny fahamarinana no niampita
- Page 49 and 50: ny Sabatan’ ny olona, no nijanona
- Page 51 and 52: hahavoka-javatra. Ny fahaizana mits
- Page 53 and 54: finoana marina tao amin’ ireo toe
- Page 55 and 56: ny fahamendrehan’ olombelona dia
- Page 57 and 58: novaliany fa tsy maintsy mamangy ny
- Page 59 and 60: andro noho ireo vonona koa hiaritra
- Page 61 and 62: fahaizana. Ny herin’ ny fahaizany
- Page 63 and 64: no nandà tsy handefa ny zanany tan
- Page 65 and 66: nahatongavan’ ireo taratasy anefa
- Page 67: inona na inona nihatra. Tao amin’
- Page 71 and 72: Andriamanitra avy amin’ ity tsind
- Page 73 and 74: Tamin’ ny alalan’ ireo asa sora
- Page 75 and 76: tontolo izao hatolotra an-janany, n
- Page 77 and 78: tany an-tsaha, tsy nombam-panompoam
- Page 79 and 80: fivavahana; koa dia nampangain’ n
- Page 81 and 82: Nandritra ny diany, dia hitan’ i
- Page 83 and 84: vahoaka izay nitoriako ny filazants
- Page 85 and 86: ilay Tompo Andriamanitra izay nanok
- Page 87 and 88: Vaky nifofofofo indray ny haromotan
- Page 89 and 90: Taona vitsy taorian’ izany, tamin
- Page 91 and 92: nanohitra ireo fanompoam-tsampy sy
- Page 93 and 94: tao an-tranony ho any an-tsekoly ta
- Page 95 and 96: taloha. Ibid, boky 2, toko 4. Toy i
- Page 97 and 98: nandefa ny tarany hatrany amin’ n
- Page 99 and 100: ihany no afaka mamonjy ny mpanota.
- Page 101 and 102: niditra teo amin’ ny laharan’ n
- Page 103 and 104: masina, ilay hany fahefana fara-tam
- Page 105 and 106: momba anao, sy izay rehetra naneho
- Page 107 and 108: an’ i Ziona fahiny, ary avy ao no
- Page 109 and 110: . . . Fa Kristy mihitsy no melohina
- Page 111 and 112: fanoherana ny fahamarinana, mety ho
- Page 113 and 114: pelatanan’ ny Tompo ny momba izan
- Page 115 and 116: misy fahazavana vaovao namirapiratr
- Page 117 and 118: «Raha tsy tafaverina aho ary raha
amin’ ny mpanjaka nanao am-ponja izay rehetra manaiky ireo foto-pinoana voaheloky ny<br />
fitsaran’ ny papa ireo.<br />
Avy eo amin’ ny synoda dia nampiakarina nankany amin’ ny antenimieram-pirenena i<br />
Wiclef; tsy nampahatahotra azy ny nanakiana ireo ambaratongam-pahefana teo anatrehan’<br />
ny fivoriana fandinihan-draharaham-pirenena, ka nangatahiny ny fanavaozana eo amin’ ireo<br />
fanaovana an-kery mihoapampana neken’ ny fiangonana. Nampiaiky sy nanan-kery tokoa<br />
ny fomba nitantarany ny fitsabatsabahana sy ny haratsian-toetra hita ao amin’ ny<br />
faritanimpiangonana entin’ ny fahefana papaly. Menatra ireo fahavalony. Noterena hilefitra<br />
ireo sakaizan’ i Wiclef sy ireo mpanohana azy ary efa nantenaina sy azo antoka fa na dia<br />
ilay Mpanavao fivavahana koa aza, izay efa zokiolona, irery sady tsy nana-namana, dia<br />
hilefitra eo anatrehan’ ny fahefan’ ny mpanjaka sy ny papa mikambana. Nefa tsy izany no<br />
hitan’ ireo mpiandany amin’ ny papa fa izy tenany indray no resy. Nifoha ny antenimierampirenena<br />
voahetsiketsiky ny antso manaitra nataon’ i Wiclef, ka nofoanany ilay lalàna<br />
manenjika ary nahazo fahafahana indray ilay Mpanavao fivavahana.<br />
Notsaraina fanintelony izy, ary tamin’ ity dia teo anatrehan’ ny fitsarana ara-pivavahana<br />
ambony indrindra tao amin’ ny fanjakana. Tsy hisy indra-fo sy fankasitrahana «herezia»<br />
mihitsy ao. Handresy i Roma ao, ary ho voasakana ny asan’ ilay Mpanavao fivavahana. Toy<br />
izany no fihevitr’ ireo mpiandany tamin’ ny papa. Raha tanteraka fotsiny ny fikasany, dia ho<br />
voatery handà ampahimemaso ny fampianarany i Wiclef, ary tsy hivoaka ny fitsarana izy<br />
raha tsy ho eny amin’ ny lelafo.<br />
Tsy niaiky ho diso anefa i Wiclef. Tsy niafinafina izy. Nohazoniny tsy amin-tahotra ny<br />
fampianarany, ary notsipahiny ny fiampangana nataon’ ireo mpanenjika azy. Tsy nojereny<br />
ny tenany, ny toerana nisy azy, ny toe-javatra nisy, fa nantsoiny ho eo anatrehan’ ny<br />
fitsaran’ Andriamanitra ireo mpihaino azy, ary napetrany teo amin’ ny lela-mizanan’ ny<br />
fahamarinana ireo fampianaran-diso sy ireo fitaka nataony. Tsapa tao amin’ ilay efitra<br />
fandinihan-draharaha ny herin’ ny Fanahy Masina. Nisy hery mahagaga avy amin’<br />
Andriamanitra niasa tamin’ ireo mpihaino ka toa tsy afaka niala tamin’ ny toerany izy ireo.<br />
Tahaka ny zana-tsipika avy amin’ ny tranon-janatsipikan’ ny Tompo izay nanindrona ny<br />
fony ny tenin’ ilay Mpanavao fivavahana. Ny fiampangana momba ny «herezia» izay<br />
nentina namelezana azy, no naveriny tamin’ izy ireo tamin’ ny hery mampiaiky fatratra.<br />
Nahoana, hoy ny fanontaniany, no sahy manaparitaka ny hevi-disony izy ireo ? Nahoana no<br />
manao ny fahasoavan’ Andriamanitra ho entam-barotra izy noho ny fitiavany vola ?<br />
«Araka ny fihevitrareo, hoy izy tamin’ ny farany, iza no iadianareo ? lahiantitra efa eo<br />
ambaravaram-pasana ve ? Tsia ! fa ny Fahamarinana, ny Fahamarinana izay mahery noho<br />
ianareo, ka haharesy anareo !» 9 Rehefa niteny izany izy, dia lasa nivoaka, ary tsy nisy na<br />
dia olona iray aza tamin’ ireo fahavalony sahy nanakana azy.<br />
Efa ho vita ny asan’ i Wiclef; mila ho latsaka ilay fanevan’ ny fahamarinana ; nefa<br />
mbola nijoro ho vavolombelon’ ny filazantsara indray mandeha indray izy. Eny amin’ ny<br />
toerana ifaharan’ ny fanjakan’ ny hevi-diso mihitsy no hotorina ny fahamarinana. Nantsoina<br />
60