Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Nanomboka nanoratra nampiely trakta manohitra ny relijiozy i Wiclef. Tsy dia ny hiady
amin’ izy ireo anefa no notadiaviny fa ny hanaitra ny sain’ ny vahoaka amin’ ny
fampianaran’ ny Baiboly sy amin’ Ilay nanoratra izany. Nambarany fa tsy manana fahefana
hamela heioka na handroaka amin’ ny eglizy mihoatra noho ny pretra tsotra ny papa, ary tsy
misy olona mety ho tafasaraka marina amin’ ny eglizy raha tsy efa nahatonga ny
fanamelohan’ Andriamanitra tamin’ ny tenany izy aloha. Tsy nisy fomba mahomby kokoa
azony natao mba handrodanany ny fanjakana goavana ara-panahy sy ara-nofo izay
natsangan’ ny papa ka nitazonany fanahy sy vatana an-tapitrisa ho babo.
Voantso indray i Wiclef hiaro ny zon’ ny mpanjakan’ i Angletera amin’ ny
fanitsakitsahana ataon’ i Roma azy ; voaterdry ho ambasadaoron’ ny mpanjaka izy dia
nijanona roa taona tany Holandy, niara-nivory tamin’ ireo iraky ny papa. Tany izy no
nifandray tamin’ ny mpitondra fivavahana avy any Frantsa, Italia sy Fspaina, ary nanana
fotoana mety nahitany ny ao ambadiky ny toe-javatra mitranga sy nahalalany zavatra maro
izay niafina taminy raha tany Angletera izy. Betsaka ny zavatra nianarany izay nanampy azy
tamin’ ny asany tatý aoriana. Hitany teo amin’ ireo solontena avy amin’ ny lapan’ ny papa
ny tena toetra amam-panahy marina sy ny zava-kendren’ ireo ambaratonga samihafa.
Niverina tany Angletera i Wiclef ka namerina ny fampianarany tany am-boalohany tamin’
ny fomba miharihary kokoa sy tamin-kafanam-po bebe kokoa, ary nanambara fa ny
fitsiriritana sy ny avonavona ary ny fitaka no andriamanitr’ i Roma.
Izao no nolazainy tao amin’ ny anankiray amin’ ny trakta navoakany momba ny papa sy
ireo mpanangom-bolany : «Sintoniny avy amin’ ny tanintsika ny fiveloman’ ny olona
mahantra, sy ireo vola «mark» an’ arivony amin’ ny volan’ ny mpanjaka, isan-taona isantaona,
handoavana ny sakramenta sy ireo zavatra momba ny ara-panahy, izay fomba diso
voaozona toy ny nataon’ i Simona; ary ny kristiana rehetra no asainy mankasitraka sy
mampaharitra io fomba diso io. Ary azo antoka fa na dia manana havoana makadiry be
volamena aza ny fanjakantsika ary tsy hisy olon-kafa mihitsy hikasika izany afa-tsy io
mpanamgom-bolan’ ny pretra miavonavona sy tia an’ izao tontolo izao io, dia tsy maintsy
ho lany tanteraka io havoana io rehefa ela ny ela ; satria alainy foana ny vola hivoaka ny
tanintsika, nefa tsy misy na inona na inona atakalony izany afa-tsy ny fanozonan’
Andriamanitra noho ny fomban’ i Simona ataony» .
Fotoana fohy taorian’ ny niverenany tany Angletera, dia notendren’ ny mpanjaka ho
rektora tao Lutterworth izy. Azo antoka tamin izany fa tara-faharatsiny dia tsy mahasorena
ny mpanjaka tsy akory ny teny mazava nataony ‘ Ny hery miasa mangina avy amin’ i
Wiclef dia tsapa teo amin’ ny fandaminana izay nataon’ ny fanjakana, sy teo amin’ ny
famolavolana ny finoana teo amin’ ny firenena.
Vetivety dia niriotra namely azy ny vara-datsaka avy amin’ ny papa. Telo ny taratasy
nalefan’ ny papa tany Angletera, ho an’ ny Oniversite, ho an ny mpanjaka, ary ho an’ ny
mpitondra fivavahana ambony, samy nibaiko ny hanaovana fepetra mihatra avy hatrany
sady henjana hampangina ilay mpampianatra finoana tsy eken’ ny bcsinimaro.5 Talohan’ ny
56