Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Toko 5—Tompon' ny Fahamarinana
Talohan’ ny Fanavaozana ara-pivavahana dia nisy fotoana izay tsy nisian’ ny Baiboly
at’a-tsy vitsy foana, nefa tsy navelan’ Andria-manitra ho foana tanteraka ny teniny. Tsy
navelany ho voafina mandrakizay io zava-tsoa io. Azony natao mora foana ny namaha ny
tenin’ ny fiainana toy ny nahazoany nampidanadana ny varavaran’ ny tranomaizina sy
nampivoha ireo vavahady vy mba hanafahana ny mpanompony. Tany amin’ ny tany
samihafa tany Eoropa dia nisy olona nohetsehin’ ny Fanahin’ Andriamanitra nikatsaka ny
fahamarinana tahaka ny harena nafenina. Andriamanitra no nitarika azy teo amin’ ny
Soratra Masina, ka liana fatratra izy nianatra ireo takelaka masina. Vonona ny hanaiky ny
fahazavana izy na toy inona na toy inona ho vidin’ izany aminy. Na dia tsy hitany mazava
aza ny zavatra rehetra, dia afaka nahazo fahamarinana maro efa voalevina ela izy. Iraka
nalefan’ ny lanitra izy ireo ka nandroso nanapatapaka ny rojon’ ny hevi-diso sy ny
finoanoam-poana, ary niantso ireo izay efa nandevozina ela loatra mba hitsangana sy
hampisy lanjany ny fahafahany.
Afa-tsy tao amin’ ireo Vaudois, dia toa voahidy nandritra ny taona maro ny tenin’
Andriamanitra noho izy voasoratra tamin’ ny fiteny izay ny nahita fianarana ihany no nahay
azy ; nefa tonga ny fotoana nandikana ny Soratra Masina sy nanomezana azy ny olona
amin’ ny fiteny samihafa amin’ ny tenin-drazany. Efa nilaozan’ izao tontolo izao ny
mamatonalina. Nisinda niandalana ny aizin’ ny tsy tahalalana ary namiratra tao amin’ ny
tany maro ny mazava atsinanana.
Tamin’ ny taonjato fahetra ambin’ ny folo no teraka tany Angleterre i Jean Wiclef « ilay
kintan’ ny marainan’ ny Fanavaozana ara-pivavahana». Izy no mpialoha lalana ny
fanavaozana, tsy ho an’ i Angleterre fotsiny, fa ho an’ ny fiangonana kristiana manontolo.
Ny fanoherana mafy indrindra an’ i Roma izay navela nambarany, dia tsy azo hadinoina na
oviana na oviana. Io fanoherana io no nanokatra ny ady izay niafara tamin’ ny fanafahana
ny isam-batan’ olona. ny fiangonana sy ny firenena.
Nahasahana zavatra maro loha ny fanabeazana noraisin’ i Wiclef, ary ho azy koa dia ny
fahatahorana an’ i Jehovah no fiandohampahendrena. Nampiavaka azy tany an-tsekoly ny
fitiavam-bavaka mafana, sy ny talenta nahavariana ary ny fahaizany lalina. Ny hetahetampahalalana
tao aminy no nanosika azy hanakatra ny taranjam-pahaizana rehetra. Nobeazina
tamin’ ny foto-kevitra arapivavahana tamin’ ny taona antenantenany izy, tamin’ ny
lalàmpiangonana, sy tamin’ ny lalàm-panjakana, indrindra ireo mikasika ny taniny. Ny
asany tatý aoriana dia mampiseho mazava ny tombambidin’ io fitaizana azony tany amboalohany
io. Ny fahalalany tomombana tsara, ny fahaizana mandanjalanja hevitra tamin’
ny androny dia nahatonga azy ho afaka nampiseho ny fahadisoan’ izany ; ary ny fianarany
ny lalana ara-panjakana sy ara-piangonana dia nanomana azy hiditra an-tsehatra tao amin’
ilay tolona lehibe natao ahazoana fahafahana ara-politika sy ara-pivavahana. Hainy ny
nampiasa ny fiadiana notsoahina avy tamin’ ny tenin’ Andriamanitra, sady nananany koa ny
fifehezan-tsaina azony tany an-tsekoly, ka nazava taminy ny tetik’ adin’ ireo ambony
52