Leviathan dari Bangsa Bangsa_

ireo mpampianatra sandoka. Ireo izay vao haingana teo no nanao vava mihoapampana, feno
fireharehana sy fihantsiana sahisahy, ary nibitaka ery tamin’ ny halozany tamin’ ny
vahoakan’ Andriamanitra mitandrina ny didiny, ankehitriny kosa dia very hevitra ary
mipararetry ny tahotra. Re mafy noho ny feon’ ny zava-boahary ny fidradradradrany.
Manaiky ny maha-Andriamanitra an’ i Kristy ny demonia ka mangovitra eo anatrehan’ ny
heriny, ary ny olona kosa mitalaho famindrampo ka mandadilady noho ny tahotra
mahatsiravina.
Hoy ny mpaminany fahiny raha nibanjina ny andron’ Andriamanitra tamin’ ny fahitana :
«Midradradradrà ianareo, fa efa antomotra ny andron’ i Jehovah, ka tahaka ny loza tsy toha
avy amin’ ny Tsitoha no fiaviny» 6. Midira ao amin’ ny vatolampy, ary miere ao amin’ ny
vovoka noho ny tahotra avy amin’ i Jehovah sy ny voninahitry ny fahalehibiazany. Ny
fìandranandran’ ny mason’ ny zanak’ olombelona dia haetry, ary ny fiavonavon’ ny olona
hatao mitanondrika; fa Jehovah ihany no hisandratra amin’ izany andro izany. Fa misy
andron’ i Jehovah, Tompon’ ny maro, hitsarana izay avo sy ambony toetra rehetra, ary izay
misandratra rehetra, ka dia haetry ireny». «Amin’ izany andro izany dia harian’ ny olona ho
an’ ny voalavo sy ny manavy ny andriamani-bolafotsiny sy ny andriamani-bolamenany izay
nataony hiankohofany eo anatrehany mba hidirany eo amin’ ny fitriatry ny vatolampy sy eo
an-tsefatsefaky ny harambato noho ny tahotra avy amin’ i Jehovah sy ny voninahitry ny
fahalehibiazany, rehefa hitsangana mampihorohoro ny tany Izy» 7.
Misy misinda kely eo amin’ ny rahona ka ahitana kintana iray mamiratra avy efatra heny
raha mitaha amin’ ny haizina. Milaza fanantenana sy fifaliana ho an’ ny olona mahatoky
izany. fa mitory fahatezerana sy fahavinirana kosa amin’ ny mpandika ny lalàn’
Andriamanitra. Ireo izay nahafoy ny zavatra rehetra noho i Kristy dia eo amin’ ny toerana
azo antoka ankehitriny, voafina ao amin’ ny fieren’ i Jehovah izy. Efa nosedraina izy, ary
teo anatrehan’ izao tontolo izao sy teo anatrehan’ ireo mpanamavo ny fahamarinana dia
nampiharihary ny fijoroany ho an’ Ilay efa maty nisolo aza. Misy fiovana mahagaga tonga
amin’ ireo izay nijoro ho mahatoky na dia teo anoloan’ ny fahafatesana aza. Afaka tampoka
tamin’ ny fanjakazakana jamba sy mahatsiravina nafitsoky ny olon-doza toa demonia izy.
Ny endriny izay hatsatra. nitory tebiteby sy harerahana vao vetivety teo. ankehitriny dia
mamirapiratry ny fahagagana. ny finoana sy ny fitiavana. Manandratra ny feony hanao
hiram-pandresena izy hoe : «Andriamanitra no aro sy hery ho antsika; Mpamonjy mora azo
indrindra amin’ ny fahoriana Izy. Koa izany no tsy hatahorantsika, na dia ho levona aza ny
tany. na mifindra ho ao anatin’ ny ranomasina aza ny tendrombohitra. na mirohondrohona
sy misamboaravoara aza ny onjany. ka mihorohoro ny tendrombohitra noho ny fisafoakany»
8.
Raha miakatra ho any amin’ Andriamanitra ireo teny milaza fahatokiana masina ireo. dia
misinda ny rahona ary miseho ny lanitra feno kintana, heni-boninahitra tsy hay lazaina raha
ampitahaina amin’ ny habakabaka mainty sy mitory havinirana eo andaniny roa. Mitosaka
avy eo amin’ ny vavahady midanadana ny voninahitr’ ilay tanànan’ ny lanitra. Amin’ izay
dia misy tanana miseho eny amin’ ny lanitra mitana vato fisaka roa voakombona. Hoy ny
495