Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Toko 40—Fanafahana ny Vahoakan’ Andriamanitra
Rehefa esorina tsy hiaro intsony ireo izay manaja ny lalàn’ Andriamanitra ny lalàn’
olombelona, dia hisy amin’ ny tany samihafa fihetsiketsehana miaraka mba handringanana
azy ireo. Rehefa manakaiky ny fotoana voatendry ao amin’ ny didy. dia hioko ny vahoaka
mba hamongotra io antoko ankahalaina io. Ho tapaka fa amin’ ny alina iray voatendry no
hanapotehana azy, ka hangina tanteraka ny feon’ ny fisaratsarahana sy ny fanomezan-tsiny.
Mitalaho ny fiarovan’ Andriamanitra ny vahoakany miely patrana. ny sasany any anaty ala,
any an-tendrombohitra, ny sasany any an-tranomaizina, raha, indreo, manodidina azy ny
fahavalony mirongo fiadiana, amporisihin’ ny anjely ratsy, ka vonona hamita ilay
fandringanana farany. Amin’ io fotoana io, amin’ ny ora farany indrindra, no hisalovanan’
Andriamanitry ny Isiraely hanafaka ny olom-boafidiny. Hoy Jehovah : «Ary ny hira ataonao
dia ho tahaka ny amin’ ny alina fanamasinana ny andro firavoravoana; ary ny hafalian’ ny
fo dia ho tahaka ny olona mandeha ho any an-tendrombohitr’ i Jehovah, dia any amin’ ny
Vatolampin’ ny Isiraely. Ary Jehovah hanandratra ny feon’ ny fiandrianany sy hampiseho
ny fiantefan’ ny sandriny amin’ ny firehetan’ ny fahatezerana sy ny lelafo mandevona sy ny
ranonoram-baratra sy ny orana mifafy ary ny havandra vaventy» 1.
Mirohotra ho amin’ ny hazany ireo olona ratsy fanahy manao andiany; mihorakoraka
sahady noho ny fandresena izy, manaraby sy miteny ratsy; amin’ izay indrindra no, indro.
misy haizina matevina noho ny haizin’ ny alina mandrakotra ny tany. Dia misy avana.
mamirapiratra amin’ ny voninahitra avy amin’ ny seza fiandrianan’ Andriamanitra,
mamakivaky ny lanitra ary toa manodidina ny antokon’ olona mivavaka rehetra. Tafajanona
tampoka ireo vahoaka nisafoaka. Nangina teo ny antsoantsony sy ny fanarabiany. Adinony
ny antony naharomotra azy tamin’ ireo ho vonoina. Amin-korohoro eo am-piandrasana izay
hidona no ibanjinany ny mariky ny fanekena nataon’ Andriamanitra ka maniry indrindra izy
ho voaro amin’ ny famirapiratany mahery indrindra.
Injay feo mazava sy kanto ren’ ny vahoakan’ Andriamanitra manao hoe :
«Miandrandrà»; ary rehefa manandratra ny fijeriny amin’ ny lanitra izy, dia tsinjony ny
avan’ ny teny fikasana. Misaraka ilay rahona mainty sy mampatahotra izay nanarona ny
habakabaka, ary tahaka an’ i Stefana, dia mampifantoka ny masony amin’ ny lanitra izy ka
mahita ny voninahitr’ Andriamanitra sy ny Zanak’ olona mipetraka eo amin’ ny seza
fiandrianany. Hitan’ izy ireo amin’ ny endriky ny maha-Andriamanitra Azy ny mariky ny
fanetrentenany; ary reny avy amin’ ny vavany ilay fangatahana eo anatrehan’ ny Ray sy ny
anjely masina hoe : «Tiako mba ho any amiko amin’ izay itoerako ireo izay nomenao Ahy»
2. Dia re indray ny feo manga dia manga mitory fandresena manao hoe : «Indreo izy !
Indreo Izy! masina, tsy misy tsiny sady tsy misy loto. Nitandrina ny tenin’ ny faharetako izy
ireo; handeha eo afovoan’ ny anjely izy» ; dia hihoraka manambara ny fandreseny ny
molotra hatsatra sy mipararetran’ ireo izay nifikitra tamin’ ny finoany.
Amin’ ny mamatonalina Andriamanitra no maneho ny heriny hanafaka ny olony.
Miposaka ny masoandro mamirapiratra amin’ ny heriny. Mifandimby haingana dia haingana
493