Leviathan dari Bangsa Bangsa_

fiavian’ ny Zanak’ olona» 12. Io fiaviany io dia tsy azo alain-tahaka. Ho fantatra eran-tany
izany — ary izao tontolo izao manontolo no indray hanatri-maso izany.
Izay nazoto nianatra ny Soratra Masina ihany ary izay nandray ny fitiavana ny
fahamarinana ihany no ho voaaro amin’ ny fitaka mahery vaika izay hamabo an’ izao
tontolo izao. Amin’ ny alalan’ ny teny vavolombelona ao amin’ ny Baiboly no hamantarany
an’ ilay mpamitaka miova endrika. Hipaika ho an’ ny rehetra ny ora fisedrana. Ny
fanasivanana hataon’ ny fakam-panahy no hampiseho ny kristiana tena izy marina tokoa.
Moa ve tafaorina mafy eo amin’ ny tenin’ Andriamanitra ny vahoakany ka tsy hilefitra na
dia amin’ izay voaporofon’ ny retsi-pandreny mazava aza? Moa ve hifikitra amin’ ny
Baiboly irery ihany izy rehefa tonga ny fotoan-tsarotra toy izany? Raha azo atao dia
hosakanan’ i Satana ny miomana mba hijoro amin’ io andro io. Amboariny ny fandehanjavatra
mba hamefy ny lalany hahatonga azy ho voasaringotry ny haren’ ny tany. hilonjy
enta-mavesatra sy mampiferinaina hany ka vesaran’ ny fiahiana momba izao fiainana izao
ny fony, ka ho avy aminy tahaka m mpangalatra ny andro fitsapana.
Rehefa manala ny fiarovan’ ny fanjakana amin’ ny mpitandrina ny didin’ Andriamanitra
ny didy navoakan’ ireo mpitarika samihafa amin’ ny fiangonana kristiana ka mamela azy ho
eo am-pelatanan’ izay maniry ny fahafatesany, dia handositra hiala amin’ ny tanàn-dehibe
sy ny vohitra ny vahoakan’ Andriamanitra ka hitambatra ho andiany, ary hipetraka any antany
foana sy mangina indrindra. Maro no hahita fialofana eny amin’ ny fiarovana mafy any
an-tendrombohitra. Tahaka ireo kristiana tany amin’ ny lohasahan’ i Piémont, dia ny toerana
avo eto an-tany no hataony fitoerana masina ary hisaotra an’ Andriamanitra izy noho ny
«fiarovana any amin’ ny harambato» 13. Nefa maro ny olona amin’ ny firenena rehetra sy
ny saranga rehetra, ny ambony sy ny ambany, ny mainty sy ny fotsy, no hahitsoka amin’ ny
fanandevozana tsy rariny sy loza indrindra. Mandalo andro mahatorovandrovana ireo
malalan’ Andriamanitra, voafatotry ny gadra, voahodidin’ ny tsanganambin’ ny
tranomaizina, voaheloka hovonoina, ny sasany toa havela ho faty noana ao amin’ ny fonja
maizina sy maharikoriko. Tsy misy sofin’ olombelona handre ny fitarainany; tsy misy
tanan’ olombelona vonon-kanampy azy.
Moa ve hanadino ny vahoakany ny Tompo amin’ izany ora fitsapana izany? Moa ve Izy
nanadino an’ i Noa mahatoky rehefa nianjady tamin’ izao tontolo izao talohan’ ny safodrano
ny fitsaran’ Andriamanitra? Moa nanadino an’ i Lota ve Izy rehefa nilatsaka avy tany
an-danitra ny afo nandoro ireo tanàna teny an-tany lemaka? Moa ve nanadino an’ i Josefa
nohodidinin’ ireo mpanompo sampy tany Egypta Izy? Moa ve nanadino an’ i Elia Izy rehefa
niozonozona i Jezebela fa hanao aminy toy izay natao tamin’ ireo mpaminanin’ i Bala? Moa
ve nanadino an’ i Jeremia tao anaty lavaka fantsakana lalina sy maizina tao amin’ ny
tranomaizina nisy azy Izy? Moa ve nanadino ireo telo lahy mendrika tao amin’ ny lafaoro
nirehitra afo Izy, na an’ i Daniela tao an-davaky ny liona?
«Fa hoy Ziona: Jehovah efa nahafoy ahy, ary ny Tompoko efa nanadino ahy. Mety
manadino ny zanany minono va ny vehivavy ka tsy hamindra fo amin’ ny zanaka naloaky
486