Leviathan dari Bangsa Bangsa_

tsy maharototra ny maro ny hanana izany. Matetika no lazaina fa momba ny fahoriana dia
ny àmbany no tsy zaka; nefa tsy ho marina izany amin’ ny andro sarotra eo anoloantsika.
Tsy mahalaza na oviana na oviana ny tena hamafin’ ny fizahan-toetra mahamay ny
fanambarana manaitra indrindra ny amin’ izany. Amin’ io fotoana fisedrana io, dia tsy
maintsy mijoro samirery eo anatrehan’ Andriamanitra ny fanahy tsirairay. «Na dia ao aza
Noa sy Daniela sy Joba, raha velona koa Aho hoy Jehovah Tompo, dia tsy hahavonjy ny
zanani-lahy sy ny zanani-vavy ireo, fa ny tenany ihany no ho voavonjiny noho ny
fahamarinany» 8.
Amin’ izao fotoana izao raha mbola manao fanavotana ho antsika ny Mpisoronabentsika,
dia tokony hokatsahintsika ny ho tanteraka ao amin’ i Kristy. Na dia eritreritra iray aza, tsy
nahavoatarika ny Mpamonjintsika hilefitra amin’ ny herin’ ny fakam-panahy. Ahitan’ i
Satana toerana azony amaharana ao am-pon’ ny olombelona; misy fanirian-dratsy
ankamamiana izay manamafy ny herin’ ny fakampanahy. Fa hoy kosa Kristy momba ny
tenany : «Avy ny andrianan’ izao tontolo izao, nefa tsy manana na inona na inona ato amiko
izy» 9. Tsy afaka nahita na inona na inona tao amin’ ny Zanak’ Andriamanitra izay nety ho
nahazoany fandresena i Satana. Efa nitandrina ny didin’ ny Rainy Izy ary tsy nisy fahotana
azon’ i Satana nohararaotina handreseny an’ i Kristy tao aminy. Izany no toetra tsy maintsy
ahitana ireo izay ho afaka hijoro amin’ ny andro fahoriana.
Amin’ ity fiainana ity no tsy maintsy hisarahantsika amin’ ny fahotana amin’ ny alalan’
ny finoana ny ran’ i Kristy manavotra antsika. Miantso antsika Ilay Mpamonjintsika
sarobidy hikambana Aminy, hampiray ny fahalementsika amin’ ny heriny, ny tsy
fahalalantsika amin’ ny fahendreny, ny tsy fahamendrehantsika amin’ ny fahamendrehany.
Ny fitarihan’ Andriamanitra ny fiainantsika no sekoly ianarantsika ny toetran’ i Jesosy
malemy fanahy sady tsy miavona am-po. Ny asehon’ i Jehovah eo anatrehantsika
mandrakariva dia tsy ny lalana tiantsika hofidina tsy akory, izay toa mora kokoa sy
mahafinaritra antsika kokoa, fa ny tena fetra hotratrarina amin’ ny fiainana. Anjarantsika ny
mifarimbona amin’ izay fiasana ampiasain’ ny Lanitra ho fandrindrana ny toetrantsika
amin’ ny ohatra omen’ Andriamanitra. Tsy misy afaka hanao antsirambina io asa io na
hangatak’ andro ny amin’ izany ka tsy hampitatao loza mahatsiravina eo ambonin’ ny
fanahiny.
Tamin’ ny fahitana no nandrenesan’ ny apostoly Jaona feo mafy tany an-danitra nanao
hoe : «Loza ho an’ ny tany sy ny ranomasina fa nidina ho aminareo ny devoly sady manana
fahatezerana lehibe satria fantany fa kely sisa ny androny» 10. Mampahatahotra ireo toejavatra
mahatonga io antso avy amin’ ny feo any an-danitra io. Mitombo ny fahatezeran’ i
Satana arakaraka ny maha-kely sisa ny androny, ary ho tonga eo amin’ ny fara-tampony ny
asa famitahana sy fanimbana ataony amin’ ny andro fahoriana.
Hisy toe-javatra mahatahotra manana endrika tsy fahita hiseho tsy ho ela eny amin’ ny
lanitra ho famantarana ny herin’ ny demonia miasa fahagagana. Handeha hankany amin’ ny
mpanjakan’ ny tany ireo fanahin’ ny demonia sy ho any amin’ izao tontolo izao manontolo,
484