Leviathan dari Bangsa Bangsa_

dia nahazo kilema aza izy ka narary mafy indrindra, dia tsy nohadinoiny ny fikasany. Efa
ela no niaretany tebiteby, fanenenana sy alahelo mafy noho ný fahotany; ankehitriny kosa
dia tsy maintsy ataony izay maha-azo antoka ny famelana izany. Toa efa handeha ilay
mpamangy avy any amin’ Andriamanitra; fa namikitra taminy i Jakoba, nitaky fitahiana.
Hoy ilay Anjely nanantitrantitra hoe : «Avelao aho handeha, fa efa mazava ratsy ny andro»,
nefa namaly ilay patriarka hoe : «Tsy avelako Ianao, raha tsy tahinao aho». Toky manao
ahoana! fahamatorana sy fikirizana manao ahoana no nasehony eto! Raha fitakiana feno
fireharehana sy diso toerana izany, dia ho levona avy hatrany i Jakoba; fa fahatokisan’ izay
miaiky ny fahalemeny sy ny tsy fahamendrehany ny azy, nefa koa fahatokisan’ izay mino
ny famindrampon’ Ilay Andriamanitra mitana ny fanekena nataony.
«Nitolona tamin’ Ilay Anjely izy ka nahery». Tamin’ ny alalan’ ny fanetren-tena, ny
fibebahana, ny fibabohana no nandresen’ ity olona mpanota, mpaniasia, mety maty an’ Ilay
Mpanjakan’ ny lanitra. Nofikiriny tamin’ ny tanany mangovitra ireo teny fikasan’
Andriamanitra ary tsy afaka nitsipaka ny fangatahan’ ny mpanota ny fon’ Ilay Fitiavana
mandrakizay. Ho porofo mazavan’ ny fandreseny sy ho fampaherezana ny hafa hanahaka ny
ohatra nomeny. dia novana ny anarany ka ilay nampahatsiaro ny fahotany dia nosoloina
anarana izay tsangambaton’ ny fandresena koa. Ary ny nandresen’ i Jakoba an’
Andriamanitra dia toky fa handresy ny olona koa izy. Tsy nampahatahotra azy intsony ny
hisetra ny fahatezeran’ ny rahalahiny, satria Jehovah no mpiaro azy.
Efa niampanga an’ i Jakoba teo anatrehan’ ireo anjelin’ Andriamanitra i Satana, ary
notakiany ny zo handringana azy noho ny fahotany; nampirisika an’ i Esao hiady aminy izy;
ary nandritra ny alina lava nitoloman’ ilay patriarka, dia niezaka i Satana hanindry mafy an’
i Jakoba amin’ ny vesatry ny helony mba hahakivy azy hivahan’ ny tanany mamikitra amin’
Andriamanitra. Efa saika namoy fo i Jakoba; fantany anefa fa raha tsy nisy fanampiana avy
any an-danitra dia tsy maintsy maty izy. Efa nibebaka marina ny amin’ ny fahotana lehibe
vitany izy, ka nangataka ny famindrampon’ Andriamanitra hamela azy. Tsy hiala mihitsy
amin’ izay nokasainy izy, fa nihazona mafy ilay Anjely ary mainka koa nitalaho fatratra
tamimdranomaso mandra-pahazoany ny fandresena.
Tahaka ny nitaoman’ i Satana an’ i Esao mba handeha hiady tamin’ i Jakoba, dia toy
izany koa no hanetsehany ny ratsy fanahy handringana ny vahoakan’ Andriamanitra amin’
ny andro fahoriana. Tahaka ny niampangany an’ i Jakoba, no hanotofany ny vahoakan’
Andriamanitra amin’ ny fiampangana. Isainy ho olom-peheziny izao tontolo izao; fa
manohitra ny fahefany tsy refesi-mandidy kosa ilay andian’ olom-bitsy mitandrina ny didin’
Andriamanitra. Raha azony atao ny mandevona azy ireo tsy ho eto an-tany intsony, dia ho
feno ny fandreseny. Hitany fa miaro azy ireo ny anjely masina, ka ampoiziny fa efa voavela
ny helony; tsy fantany anefa fa efa tapaka tany amin’ ny fitoerana masina any ambony izay
ho anjaran’ izy ireo. Fantany tsara ny amin’ ny fahotana izay nakany fanahy azy, ka
avandravandrany eo anatrehan’ Andriamanitra ireny ka lazainy fa rariny raha tsy hahazo
sitraka amin’ Andriamanitra tahaka azy koa. Ambarany fa tsy manao ny marina ny Tompo
480