Leviathan dari Bangsa Bangsa_

Masina ho an’ ny tenany ny tsirairay. Na manao ahoana na manao ahoana fitompoany, sy
fahatokisany fa mahalala ny marina ny mpitandrina, dia tsy izany no fototra iorenany.
Manana sarintany manondro ny famantaran-dalana rehetra eo amin’ ny diany mankany andanitra
izy, ka tsy misy na inona na inona tokony hataony tombatombana fotsiny.
Adidy voalohany indrindra sy ambony indrindra mipetraka amin’ ny olona misaina
rehetra ny mianatra ny fahamarinana avy amin’ ny Soratra Masina, ary manaraka izany dia
ny mandeha amin’ ny fahazavana sy ny mampahery ny hafa hanaraka ny ohatra omeny.
Tokony hianatra ny Baiboly amim-pahazotoana isan’ andro isika, ka handanjalanja ny
hevitra rehetra sy hampitaha ny Soratra Masina amin’ ny Soratra Masina. Tokony
hamolavola ny hevitry ny tenantsika amin’ ny fanampian’ Andriamanitra isika satria isika
ihany no hampamoahana ny amin’ ny tenantsika eo anatrehan’ Andriamanitra.
Ireo fahamarinana izay ambaran’ ny Baiboly amin’ ny fomba mazava indrindra dia
nampidiran’ ny manampahaizana fisalasalana sy haizina ; manampahaizana izay mihambo
ho manam-pahendrena lalina ka mampianatra fa ny Soratra Masina dia misy heviny miafina
ara-panahy izay tsy miharihary eo amin’ ny teny ampiasaina. Mpampianatra sandoka ireny
olona ireny. Antokon’ olona toy ireny no nilazan’ i Jesosy hoe : «Tsy fantatrareo ny Soratra
Masina sy ny herin’ Andriamanitra» 3. Tokony horaisina araka ny heviny mazava tsy misy
tandindona na sary ny fitenin’ ny Baiboly. Nanome teny fikasana Kristy nanao hoe : «Raha
misy olona ta-hanao ny sitrapony, dia hahalala ny amin’ ny fampianarana izy» 4. Raha
raisin’ ny olona araka ny amakiany azy ny Baiboly, raha tsy misy mpampianatra sandoka
handiso lalana sy hampikorontana ny sainy, dia hisy asa ho vita izay hahafaly ny anjely ka
hahatonga olona arivoarivo izay mirenireny ao amin’ ny hevi-diso ankehitriny ho tafiditra
ao amin’ ny valan’ ondrin’ i Kristy.
Tokony hampiasaintsika ny herin-tsaintsika rehetra ho amin’ ny fianarana Soratra
Masina ary tokony hiezaka mafy ny hahatakarana, araka izay mety ho tratran’ ny olona
mety maty, ny hevitr’ izao zavadalina momba an’ Andriamanitra; nefa aoka koa tsy
hohadinoina fa ny toetra mora ampianarina sy milefitra ananan’ ny zaza no tena toe-tsain’
ny mpianatra. Tsy tokony ho ireo fomba fampiasa amin’ ny fanalana ny olana ara-pilozofia
no entintsika mamaha ny zava-tsaropantarina ao amin’ ny Soratra Masina. Raha handinika
ny Baiboly isika dia aoka tsy ho feno fahatokisan-tena tahaka ny maro amin’ ireo miditra eo
amin’ ny sahan’ ny siansa, fa hiankina amin’ Andriamanitra amim-pivavahana kosa ary
haniry marina tokoa ny hahafantatra ny sitrapony. Tsy maintsy hanatona amin’ ny toe-tsaina
feno fanetrentena sy azo ampianarina isika mba ahazoantsika fahalalana avy amin’ llay
«IZAHO IZAY IZY». Raha tsy izany dia hanamaizina indrindra ny saintsika ny anjely ratsy
sy hanamafy ny fontsika ka tsy handaitra amintsika ny fahamarinana.
Betsaka ny teny ao amin’ ny Soratra Masina izay lazain’ ny manampahaizana ho zavamiafina,
na dinganiny ho tsy misy lanjany firy, no feno fampiononana sy toro-hevitra ho an’
izay efa nampianarina tao amin’ ny sekolin’ i Kristy. Ny antony anankiray tsy
mampahazava kokoa ny tenin’ Andriamanitra amin’ ny teolojiana maro. dia izy manakimpy
465