Leviathan dari Bangsa Bangsa_

fahamarinana ho amin’ izao andro izao, ary tsapany ny herin’ ny Fanahy Masina manampy
ny fitoriana izany ; nefa dia avelany hampiamboho ny tenany tsy hijery ny fahazavana ny
fanoherana ataon’ ireo mpitondra fivavahana. Na dia resy lahatra eo amin’ ny sainy sy ny
feon’ ny fieritreretany aza ireny fanahy voafitaka ireny dia tsy sahy hanana fisainana tsy
mitovy amin’ ny an’ ny mpitandrina azy izy ; koa dia ataony sorona amin’ ny tsy finoana,
ny fireharehana sy ny hevitra ekena tsy misy fanadihadiana ao amin’ ny hafa ny fitsaran’ ny
tenany sy ny tombon-tsoany mandrakizay.
Betsaka ny fomba iasan’ i Satana amin’ ny alalan’ ny hery miasa mangina avy amin’ ny
olona hitazonany ny babony. An’ arivony ny olona gejainy amin’ ny alalan’ ny rohimpihavanana
amin’ ireo fahavalon’ ny hazo fijalian’ i Kristy. Na toy inona na toy inona anefa
toetran’ io famotorana io, na amin’ ny ray aman-dreny na amin’ ny zanaka, na amin’ ny
vady, na eo amin’ ny fiaraha-monina, dia mitovy ny vokany; mampiasa ny fahefany
hifehezana ny feon’ ny fieritreretana ireo mpanohitra ny fahamarinana, ary tsy manana
herim-po na fahaleovan-tena ampy hoenti-mankatò izay fantany marina fa adidy tokony
hotontosainy ireo fanahy voatana eo ambanin’ ny fanapahany.
Tsy azo sarahina ny fahamarinana sy ny voninahitr’ Andriamanitra ; tsy azontsika atao,
raha mbola eo am-pelatanantsika koa ny Baiboly, ny hanome voninahitra an’ Andriamanitra
amin’ ny alalan’ ny fiheverana diso. Betsaka no milaza fa tsy mampaninona izay inoana
rehefa manao ny marina eo amin’ ny fiainana. Nefa ny finoana no mamolavola ny fiainana.
Raha azontsika fantarina ny fahazavana sy ny fahamarinana, kanefa tsy araraotintsika ny
tombontsoa ananantsika handre sy hahita, dia tahaka ny mitsipaka izany isika ; misafidy ny
haizina isika fa tsy ny fahazavana.
«Misy lalana ataon’ ny olona ho mahitsy, kanjo lalana mivarina any amin’ny
fahafatesana no iafarany» 3. Tsy manala tsiny ny hevidiso na ny fahotana ny tsy fahalalana,
rehefa azo atao tsara ny hahalala ny sitrapon’ Andriamanitra. Misy olona manao dia lavitra
tonga amin’ ny toerana misy lalana maro misampantsampana ary eo ny takela-by manondro
izay itondran’ ny tsirairay. Raha tsy mijery tsara ny fanoroan-dalana izy fa mandeha amin’
ny lalana izay toa tsara aminy fotsiny, na dia ataony amim-pahatsoram-po aza izany, dia tsy
isalasalana fa ho diso lalana tokoa izy.
Nomen’ Andriamanitra antsika ny teniny mba hahalalantsika ny fampianarany sy
hahafantarantsika izay takiny amintsika. Rehefa nanatona an’ i Jesosy ilay mpahay lalàna ka
nanontany Azy hoe : «Inona no ataoko handovako ny fiainana mandrakizay ?» dia nitaona
azy hankeo amin’ ny Soratra Masina ny Mpamonjy ka hoy izy hoe: «Inona no voasoratra ao
amin’ ny lalàna? ahoana no famakinao azy?» Tsy fialan-tsiny ho an’ ny tanora na ny antitra
ny tsy fahalalana, ary tsy hahafaka azy amin’ ny famaizana vokatry ny fandikana ny lalàn’
Andriamanitra izany ; satria eo am-pelatanany dia misy fanehoana mahatoky an’ io lalàna
io, fanehoana ny foto-keviny sy izay tadiaviny atao. Tsy ampy ny manana fikasana tsara ;
tsy ampy ny manao izay heverin’ ny olona fa marina, na izay lazain’ ny mpitandrina fa
marina. Rehefa ny famonjena ny fanahiny no voakasika dia tokony handinika ny Soratra
464